2ـ4: فرع چهارم، استكبار زدایی
حضرت علی ـ علیه السّلام ـ میفرمایند: «فَاللهَ فَاللهَ فی عاجِلِ الْبَغْیِ، ...»
«پس خدا را! پس خدا را! بپرهیزید از سركشی در این جهان و بترسید از كیفر ناخوشایند ستم در آن جهان، و پایان زشت خودبینی كه دامی است نهاده شیطان. دامی بزرگ و فریفتنی سترگ. بر دل مردان راه یابد، چون زهر كشنده كه در اندامها شتابد.
هیچگاه از كار باز نماند، و به خطا كس را از مكر خود نرهاند. نه دانشمندی را به خاطر دانش و نه مستمندی را در فرسودگی پوشش؛ و خدا بندگان با ایمان خود را از این آسیب بر كنار میدارد، با نمازها و زكاتها و روزه گرفتنهای دشوار، در روزهایی كه واجب است تا اندامهاشان بیارمد با این كار، و دیدههاشان خاشع شود و جانهاشان خوار و سبك ساختن دلهای آنان، و بردن خودبینی از ایشان، به فروتنی كه در عبادتها است:
از چهرههای شاداب را به تواضع برخاك سودن، و با چسبانیدن اندامهای پاكیزه بر زمین خویش را نمودن، و رسیدنِ شكمها به پشت به فروتنی و خواری به خاطر روزهداری و آنچه در زكات است از دادن بهرههای زمین و جز آن، به مستمندان و بیچارگان.
[1] . روضُ المتقین، ج2، ص 38.
[2] . بحار الانوار، ج 85، ص 136.
[3] . گلستان سعدی.
[4] . سوره سباء، 34 / 3.
[5] . گلستان سعدی.
[6] . سوره نحل، 16 / 12.
[7] . سوره الضحی، 93 / 2.
[8] . سوره رعد، 13 / 28.
[9] . وصیتنامه الهی سیاسی امام خمینی ـ رحمه الله علیه ـ .
[10] . نهج البلاغه، خ 192.
[11] . میزان الحكمه، ج 4، ص 21825.
[12] . مفاتیح الجنان، اعمال مسجد كوفه.
[13] . سوره حدید، 57 / 1.
[14] . مفاتیح الجنان، نماز امام هفتم ـ علیه السّلام ـ .
[15] . اشاره به داستان حكیم جهانگیرخان قشقایی.
[16] . سوره الرحمن، 55 / 5 و 6.
[17] . مثنوی معنوی، دفتر پنجم، 3990.
[18] . همان.
اصغر بابايي - نماز و دانشگاه( با تلخيص) ، ج 1، ص 105