صفحه 1 از 2 12 آخرینآخرین
نمایش نتایج: از شماره 1 تا 10 , از مجموع 18

موضوع: خانه حضرت مهدی (عج) کجاست ؟

  1. Top | #1

    عنوان کاربر
    مديرکل سايت
    تاریخ عضویت
    August 2009
    شماره عضویت
    13
    نوشته
    102,219
    صلوات
    31803
    دلنوشته
    76
    صلی الله علیک یا مولاتنا یا زینب کبری علیها السلام
    تشکر
    78,449
    مورد تشکر
    204,181 در 63,569
    وبلاگ
    208
    دریافت
    9
    آپلود
    102

    goll خانه حضرت مهدی (عج) کجاست ؟







    خانه مهدی کجاست؟

    پنهان زيستي حضرت مهدي (ع) نه تنها چگونگي زندگي آن حضرت را در هاله‏اي از اسرار فرو برده که بسياري از موضوعات مربوط به حيات آن حضرت را نيز جزو امور پنهان نظام هستي قرار داده است.

    يکي از مهم‏ترين اين امور پنهان، محل زندگي آن حضرت در طول غيبت ايشان است. از اين رو بسياري علاقه‏مندند بدانند که خورشيد پنهان در کدامين بخش از اين کره خاکي به گذران عمر مي‏پردازد و به بيان ديگر کدامين قسمت از زمين اين منزلت را دارد؟

    در اين مقاله تلاش شده که به اين پرسش پاسخ داده شود.

    ميليونها انسان عاشق و شيفته صدها سال است که در هر پگاه آدينه زبان به ندبه مي‏گشايند و اين‏گونه‏ مي‏سرايند:


    ليت شعري أين استقرّت بک النّوي
    بل أيّ أرض تقلّک اوثري:
    أبرضوي أو غيرها أم ذي طوي؟
    عزيز عليّ أن أري الخلق ولاتري..

    اي کاش مي‏دانستم در چه جايي منزل گرفته ‏اي
    و چه سرزمين و مکاني تو را دربر گرفته است!
    آيا در کوه رضوايي و يا جاي ديگري
    و يا در ذي‏ طوي هستي؟
    دشوار است بر من که مردمان را ببينم
    و تو ديده نشوي.


    حال براي روشن شدن اين موضوع، پاي به گلستان کلام معصومين (ع) مي‏گشاييم و با سيري در کلام نوراني ايشان از آن انفاس قدسي براي حل اين معما استمداد مي‏طلبيم.

    با يک نگاه کلي در اين بوستان پر طراوت به چهار دسته روايت در اين موضوع برمي‏خوريم که هر يک، محل زندگي آن حضرت را در دوره‏اي از حيات پر برکت ايشان به تصوير کشيده است. اگر چه در مورد برخي دوره‏ها صراحت و روشني بيشتري وجود دارد و برخي از دوره‏ ها بنا بر عللي به اجمال و ابهام پاسخ داده شده است.









    امضاء





    *******************************

    سکوت
    خطرناک تر از حرفهای نیشداراست
    کسی که
    سکوت می کند روزی حرفهایش را
    سرنوشت به تلخی به شما خواهد گفت

    *******************************
    و قسم به حقارتِ واژه و شکوه سکوت،
    که گاهی شرح حال آدمی ممکن نیست...

    *******************************





  2.  

  3. Top | #2

    عنوان کاربر
    مديرکل سايت
    تاریخ عضویت
    August 2009
    شماره عضویت
    13
    نوشته
    102,219
    صلوات
    31803
    دلنوشته
    76
    صلی الله علیک یا مولاتنا یا زینب کبری علیها السلام
    تشکر
    78,449
    مورد تشکر
    204,181 در 63,569
    وبلاگ
    208
    دریافت
    9
    آپلود
    102

    پیش فرض





    دوران زندگي با پدر بزرگوار خود امام حسن عسکري(260-255ق)


    شکي نيست که آن امام همام در شهر سامرا و در خانه پدرش امام حسن عسکري (ع) ديده به جهان گشود و تا پايان عمر شريف پدر خود در کنار آن حضرت مي‏زيست.
    اين دوران بنا بر قول مشهور از نيمه شعبان سال 255ق آغاز و در هشتم ربيع‏الاول سال 260ق پايان يافت.

    علاوه بر نقل موثق تاريخي، افراد فراواني از اين حادثه بزرگ پرده برداشته ‏اند:

    شيخ صدوق (ره) در کتاب شريف کمال الدين و تمام النعمه - که يکي از مهم‏ترين کتابهاي نگاشته شده در موضوع مهدويت است - داستان ولادت حضرت مهدي (ع) را اين‏گونه نقل کرده است:

    حکيمه، دختر امام جواد (ع) گويد: امام حسن عسکري (ع) مرا نزد خود فراخواند و فرمود: اي عمه! امشب افطار نزد ما باش که شب نيمه شعبان است و خداي متعال امشب حجت خود را که حجت او بر روي زمين است ظاهر سازد. گفتم: مادر او کيست؟

    فرمود: نرجس. گفتم: فداي شما شوم اثري در او نيست. فرمود: همين است که به تو مي‏گويم. آمدم و چون سلام کردم و نشستم نرجس آمد کفش مرا بردارد و گفت: اي بانوي من و بانوي خاندانم، حالتان چطور است؟ گفتم: تو بانوي من و بانوي خاندان من هستي. از کلام من ناخرسند شد و گفت: اي عمه جان! اين چه فرمايشي است؟ بدو گفتم: اي دخترجان! خداي متعال امشب به تو فرزندي عطا فرمايدکه در دنيا و آخرت آقاست...

    آن‏گاه به صورت مفصل داستان را ذکر کرده است. اين روايت از مهم‏ترين روايات درباره ولادت حضرت مهدي (ع) است و دلالت بر ولادت حضرت مهدي (ع) در خانه امام عسکري (ع) در سامرا دارد.
    «ضوء ابن علي» از مردي از اهل فارس که نامش را برده نقل مي‏کند که:

    به سامرا آمدم و در خانه امام حسن عسکري (ع) ملازم شدم. حضرت مرا طلبيد، من وارد شدم و سلام کردم. فرمود: براي چه آمده‏اي؟ عرض کردم: براي اشتياقي که به خدمت شما داشتم.

    فرمود: پس دربان ما باش. من همراه خادمان، در خانه حضرت بودم، گاهي مي‏رفتم هر چه احتياج داشتند از بازار مي‏خريدم و زماني که در خانه، مردها بودند، بدون اجازه وارد مي‏شدم.

    روزي [بدون اجازه] بر حضرت وارد شدم و او در اتاق مردها بود. ناگاه در اتاق حرکت و صدايي شنيدم، پس فرياد زد: بايست. حرکت مکن! من جرأت درآمدن و بيرون رفتن نداشتم، پس کنيزکي که چيز سر پوشيده‏اي همراه داشت از نزد من گذشت. آنگاه مرا صدا زد که درآي، من وارد شدم و کنيز را هم صدا زد. کنيز نزد حضرت بازگشت.

    حضرت به او فرمود: از آنچه همراه داري روپوش بردار. کنيز از روي کودکي سفيد و نيکوروي پرده برداشت و خود حضرت روي شکم کودک را باز کرد، ديدم موي سبز که به سياهي آميخته بود از زير گلو تا نافش روئيده است. پس فرمود: اين است صاحب شما و به کنيز امر فرمود که او را ببرد.






    امضاء





    *******************************

    سکوت
    خطرناک تر از حرفهای نیشداراست
    کسی که
    سکوت می کند روزی حرفهایش را
    سرنوشت به تلخی به شما خواهد گفت

    *******************************
    و قسم به حقارتِ واژه و شکوه سکوت،
    که گاهی شرح حال آدمی ممکن نیست...

    *******************************





  4. Top | #3

    عنوان کاربر
    مديرکل سايت
    تاریخ عضویت
    August 2009
    شماره عضویت
    13
    نوشته
    102,219
    صلوات
    31803
    دلنوشته
    76
    صلی الله علیک یا مولاتنا یا زینب کبری علیها السلام
    تشکر
    78,449
    مورد تشکر
    204,181 در 63,569
    وبلاگ
    208
    دریافت
    9
    آپلود
    102

    پیش فرض





    پس من آن کودک را نديدم، تا امام حسن عسکري (ع) وفات کرد. .

    نه تنها بستگان نزديک و خدمتگزاران بيت امامت، آن حضرت را در شهر سامرا و در خانه امام عسکري (ع) ديده‏اند که بسياري از ياران و خواص اصحاب امامت به شرف ديدار آن جمال چون آفتاب نائل آمده‏اند و همگي حکايت از مدعاي زندگي امام مهدي (ع) در کنار پدر در شهر سامرا دارد.

    «يعقوب بن منقوش» گويد:
    بر امام حسن عسکري (ع) وارد شدم و او بر سکويي در سرا نشسته بود و سمت راست او اتاقي بود که پرده‏ه اي آن آويخته بود. گفتم: اي آقاي من صاحب ‏الامر کيست؟

    فرمود: پرده را بردار. پرده را بالا زدم، پسر بچه ‏اي به قامت پنج وجب بيرون آمد با پيشاني درخشان و رويي سپيد و چشماني دُرّافشان و دو کف ستبر و دو زانوي برگشته. خالي برگونه راستش و گيسواني بر سرش بود. آمد و بر زانوي پدرش ابو محمد نشست. آن‏گاه به من فرمود: اين صاحب شماست.

    سپس برخاست و امام بدو گفت: پسرم! تا وقت معلوم داخل شو و او داخل اتاق شد و من بدو نگريستم. پس به من فرمود: اي يعقوب! به داخل بيت برو و ببين آنجا کيست. من داخل شدم اما کسي را نديدم.

    همچنين «احمد بن اسحاق» گويد:
    بر امام حسن عسکري (ع) وارد شدم و مي‏خواستم از جانشين پس از وي پرسش کنم. او آغاز سخن کرد و فرمود: اي احمد بن اسحاق خداي متعال از زمان آدم (ع) زمين را خالي از حجت نگذاشته است و تا روز قيامت نيز خالي از حجت نخواهد گذاشت. به واسطه اوست که بلا را از اهل زمين دفع مي‏کند و به خاطر اوست که باران مي‏فرستد و برکتهاي زمين را بيرون مي‏آورد.

    گفتم: اي فرزند رسول خدا، امام و جانشين پس از شما کيست؟ حضرت شتابان برخاست و داخل خانه شد و سپس برگشت در حالي که بر شانه ‏اش کودکي سه ساله بود که صورتش مانند ماه شب چهارده مي‏درخشيد.

    فرمود: اي احمد بن اسحاق! اگر نزد خداي متعال و حجت‏هاي او گرامي نبودي اين فرزند را به تو نمي‏ نمودم. او هم ‏نام و هم‏ کنيه رسول خدا (ص) است. کسي است که زمين را پر از عدل و داد مي‏کند؛ همچنان که پر از ظلم و جور شده باشد.

    اي احمد بن اسحاق! مثل او در اين امت، مثل خضر و ذوالقرنين است. او غيبتي طولاني خواهد داشت که هيچ‏کس در آن نجات نمي‏يابد، مگر کسي که خداي متعال او را در اعتقاد به امامت ثابت بدارد و در دعا به تعجيل فرج موفق سازد.

    احمد بن اسحاق گويد: گفتم: اي مولاي من! آيا نشانه‏ اي هست که قلبم بدان اطمينان يابد؟

    آن کودک به زبان عربي فصيح به سخن درآمد و فرمود: أنا بقيّةاللَّه في أرضه والمنتقم من أعدائه.

    اي احمد بن اسحاق! پس از مشاهده، جست‏جوي نشان مکن. احمد بن اسحاق گويد: من شاد و خرم بيرون آمدم.

    بنا بر روايات فوق و دهها روايت ديگر ترديدي نخواهد ماند بر اين‏که حضرت مهدي (ع) در طول حيات امام عسکري (ع) همراه ايشان و در شهر سامرا مسکن و مأواي داشته ‏اند و اگر چه در اين دوران نيز مخفيانه زندگي مي‏کرده‏ اند ولي عده فراواني از نزديکان و شيعيان ايشان را ديده ‏اند.





    امضاء





    *******************************

    سکوت
    خطرناک تر از حرفهای نیشداراست
    کسی که
    سکوت می کند روزی حرفهایش را
    سرنوشت به تلخی به شما خواهد گفت

    *******************************
    و قسم به حقارتِ واژه و شکوه سکوت،
    که گاهی شرح حال آدمی ممکن نیست...

    *******************************





  5. Top | #4

    عنوان کاربر
    مديرکل سايت
    تاریخ عضویت
    August 2009
    شماره عضویت
    13
    نوشته
    102,219
    صلوات
    31803
    دلنوشته
    76
    صلی الله علیک یا مولاتنا یا زینب کبری علیها السلام
    تشکر
    78,449
    مورد تشکر
    204,181 در 63,569
    وبلاگ
    208
    دریافت
    9
    آپلود
    102

    پیش فرض






    دوران غيبت صغري(260 تا 329ق.)

    غيبت صغرا عبارت است از دوران پنهان زيستي کوتاه مدت حضرت مهدي (ع) که طبق نظر مشهور با شهادت امام حسن عسکري (ع) (سال 260ق.) آغاز شده و با رحلت چهارمين نايب خاص آن بزرگوار (سال 329ق.) به پايان رسيده است که مجموعاً 69 سال مي‏شود.

    اگر چه به‏روشني محل زندگي آن حضرت در اين دوران مشخص نيست ولي از روايات و قرائن به دست مي‏آيد که اين مدت را حضرت عمدتاً در دو منطقه سپري کرده‏ اند: يکي منطقه عراق و ديگر مدينه منوره که البته روايات متعددي بر اين مطلب دلالت دارد





    امضاء





    *******************************

    سکوت
    خطرناک تر از حرفهای نیشداراست
    کسی که
    سکوت می کند روزی حرفهایش را
    سرنوشت به تلخی به شما خواهد گفت

    *******************************
    و قسم به حقارتِ واژه و شکوه سکوت،
    که گاهی شرح حال آدمی ممکن نیست...

    *******************************





  6. Top | #5

    عنوان کاربر
    مديرکل سايت
    تاریخ عضویت
    August 2009
    شماره عضویت
    13
    نوشته
    102,219
    صلوات
    31803
    دلنوشته
    76
    صلی الله علیک یا مولاتنا یا زینب کبری علیها السلام
    تشکر
    78,449
    مورد تشکر
    204,181 در 63,569
    وبلاگ
    208
    دریافت
    9
    آپلود
    102

    پیش فرض






    از امام صادق (ع) در اين زمينه نقل شده است که فرمود:

    للقائم غيبتان إحداهما قصيرة والأخري طويلة. الغيبة الأولي لايعلم بمکانه فيها إلّا خاصّة شيعته والأخري لايعلم بمکانه فيها إلّا خاصّة مواليه.
    براي [حضرت] قائم (ع) دو غيبت است. يکي کوتاه و ديگري طولاني. در غيبت اول جز شيعيان مخصوص از جاي آن حضرت خبر ندارند و در غيبت ديگر جز دوستان مخصوصش از جاي او خبر ندارند.

    در دوران غيبت صغرا، از سفيران چهارگانه (نواب خاص) کسي نزديک‏تر به آن حضرت ذکر نشده است و ايشان هم تماماً در عراق و همواره با حضرت در ارتباط بوده‏اند و توقيعات فراواني از طرف حضرت به دست آنها شرف صدور يافته است. بنابراين مي‏توان گفت بخشي از عمر آن حضرت در اين دوران در عراق سپري شده است.

    دسته‏اي ديگر از روايات به صورت مطلق (بدون در نظر گرفتن صغرا و کبرا بودن غيبت) زندگي حضرت را در دوران غيبت در مدينه منوره ذکر کرده‏اند که با توجه به روايات دسته نخست مي‏توان گفت بخشي از عمر آن حضرت نيز در مدينه سپري شده است.





    امضاء





    *******************************

    سکوت
    خطرناک تر از حرفهای نیشداراست
    کسی که
    سکوت می کند روزی حرفهایش را
    سرنوشت به تلخی به شما خواهد گفت

    *******************************
    و قسم به حقارتِ واژه و شکوه سکوت،
    که گاهی شرح حال آدمی ممکن نیست...

    *******************************





  7. Top | #6

    عنوان کاربر
    مديرکل سايت
    تاریخ عضویت
    August 2009
    شماره عضویت
    13
    نوشته
    102,219
    صلوات
    31803
    دلنوشته
    76
    صلی الله علیک یا مولاتنا یا زینب کبری علیها السلام
    تشکر
    78,449
    مورد تشکر
    204,181 در 63,569
    وبلاگ
    208
    دریافت
    9
    آپلود
    102

    پیش فرض




    امام باقر (ع) در اين‏باره فرمود:

    لابدّ لصاحب هذا الأمر من عزلة... و نعم المنزل طيّبة.
    به ناگزير براي صاحب اين امر عزلت و گوشه‏گيري خواهد بود... و طيبه (مدينه) چه منزلگاه خوبي است.

    همين روايت در کتاب شريف اصول کافي با اندک تفاوتي از امام صادق (ع) اين گونه روايت شده است:
    لابدّ لصاحب هذا الأمر من غيبة ولابدّ له في غيبتة من عزلة و نعم المنزل الطيّبة.
    به ناچار صاحب ‏الامر غيبت کند و به ناچار در زمان غيبتش گوشه‏گيري کند، چه خوب منزلي است طيبه (مدينه).


    هم‏چنين ابوهاشم جعفري مي‏گويد:

    به امام عسکري (ع) عرض کردم: بزرگواري شما مانع مي‏شود تا از شما پرسش نمايم، پس اجازه بفرماييد سؤالي بپرسم.

    حضرت فرمود: بپرس. عرض کردم: اي آقاي من! آيا فرزندي داريد؟
    فرمود: بله.

    گفتم: اگر اتفاقي رخ داد کجا او را پيدا کنيم؟
    پس فرمود: در مدينه.

    بنابراين جمع بين دو دسته روايات به اين صورت است که آن حضرت در مدينه حضور داشته‏ اند؛ ولي به خاطر ارتباطي که آن حضرت با نواب خاص داشته‏ اند بخشي از عمر خود را در عراق سپري نموده‏ اند.





    امضاء





    *******************************

    سکوت
    خطرناک تر از حرفهای نیشداراست
    کسی که
    سکوت می کند روزی حرفهایش را
    سرنوشت به تلخی به شما خواهد گفت

    *******************************
    و قسم به حقارتِ واژه و شکوه سکوت،
    که گاهی شرح حال آدمی ممکن نیست...

    *******************************





  8. Top | #7

    عنوان کاربر
    مديرکل سايت
    تاریخ عضویت
    August 2009
    شماره عضویت
    13
    نوشته
    102,219
    صلوات
    31803
    دلنوشته
    76
    صلی الله علیک یا مولاتنا یا زینب کبری علیها السلام
    تشکر
    78,449
    مورد تشکر
    204,181 در 63,569
    وبلاگ
    208
    دریافت
    9
    آپلود
    102

    پیش فرض





    دوران غيبت کبري

    اصطلاحاً غيبت کبرا به مدت زمان پنهان زيستي حضرت مهدي (ع) گفته مي‏شود که با وفات آخرين نايب خاص در سال 329ق آغاز و همچنان ادامه دارد و تنها خداوند متعال است که پايان آن را مي‏داند.

    اين دوران ويژگيهايي دارد که آن را از دوران غيبت صغرا کاملاً متمايز مي‏سازد که از جمله آن ويژگيها کامل شدن غيبت آن حضرت است.

    به همان اندازه که پنهان زيستي حضرت مهدي (ع) در اين دوران به کمال مي‏رسد و نيابت و سفارت همانند دوران غيبت صغرا وجود ندارد، محل زندگي آن حضرت نيز نامشخص ‏تر مي‏شود و در اين دوران است که هرگز به‏ طور قطع نمي‏توان مشخص نمود آن حضرت در کجا زندگي مي‏کند.

    البته روايات در اين باره به محله اي مختلفي اشاره کرده ‏اند که برخي از آنها از اين قرارند:

    الف) مدينه طيبه

    همان‏طور که قبلاً نيز اشاره شد برخي از روايات به صورت عام و بدون قيد زمان غيبت صغرا، مدينه را به عنوان جايگاه آن حضرت در دوران غيبت مورد اشاره قرار داده‏ اند.

    ب) ناحيه ذي ‏طوي


    ناحيه ذي ‏طوي در يک فرسخي مکه و داخل حرم قرار دارد و از آنجا خانه ‏هاي مکه ديده مي‏شود. برخي از روايات آن محل را به عنوان جايگاه حضرت مهدي (ع) در دوران غيبت معين کرده ‏اند.

    امام باقر (ع) در اين باره فرمود:
    يکون لصاحب هذا الأمر غيبة في بعض هذه الشّعاب و أومأ بيده إلي ناحية ذي طوي.

    صاحب اين امر را در برخي از اين درّه‏ها غيبتي است و با دست خود به ناحيه ذي‏ طوي - که نام کوهي است در اطراف مکه - اشاره نمود.
    در برخي ديگر از روايات نيز ذکر شده که حضرت مهدي (ع) قبل از ظهور در «ذي‏ طوي» به سر مي‏برد و آن‏گاه که اراده الهي بر ظهور آن حضرت تعلق گيرد از آنجا وارد مسجدالحرام مي‏شود.







    امضاء





    *******************************

    سکوت
    خطرناک تر از حرفهای نیشداراست
    کسی که
    سکوت می کند روزی حرفهایش را
    سرنوشت به تلخی به شما خواهد گفت

    *******************************
    و قسم به حقارتِ واژه و شکوه سکوت،
    که گاهی شرح حال آدمی ممکن نیست...

    *******************************





  9. Top | #8

    عنوان کاربر
    مديرکل سايت
    تاریخ عضویت
    August 2009
    شماره عضویت
    13
    نوشته
    102,219
    صلوات
    31803
    دلنوشته
    76
    صلی الله علیک یا مولاتنا یا زینب کبری علیها السلام
    تشکر
    78,449
    مورد تشکر
    204,181 در 63,569
    وبلاگ
    208
    دریافت
    9
    آپلود
    102

    پیش فرض




    امام باقر (ع) در اين باره فرموده ‏اند:

    إنّ القائم يهبط من ثنيّة ذي طوي في عدّة أهل بدر ثلاثمأة و ثلاثة عشر رجلاً حتي يسند ظهره إلي الحجر الأسود و يهتزّ راية الغالبة.
    قائم (ع) در ميان گروهي به شمار اهل بدر - سيصد و سيزده تن - از گردنه ذي‏طوي پايين مي‏آيند تا آن‏که پشت خود را به حجرالاسود تکيه مي‏دهد و پرچم پيروز را به اهتزاز درمي‏آورد.

    ج) دشتها و بيابانها


    از برخي روايات نيز استفاده مي‏شود که آن حضرت در طول غيبت کبرا محل خاصي ندارد و همواره در سفر به سر مي‏برد.
    از امام باقر (ع) نقل شده است که وقتي شباهتهاي حضرت مهدي (ع) به انبيا را بيان نمودند چنين فرمودند:

    و امّا شبهه من عيسي فالسّياحة.

    و اما شباهت حضرت مهدي (ع) به حضرت عيسي (ع) جهانگردي [و نداشتن مکاني خاص] است.

    در توقيعي که از حضرت مهدي (ع) به نام شيخ مفيد صادر شده است، نيز به نامعلوم بودن مکان حضرت مهدي (ع) اشاره شده است.
    در آن نوشته چنين آمده است:

    ... و إن کنّا ثاوين بمکاننا النّائي عن مساکن الظالمين حسب الّذي أراناه اللَّه لنا من الصّلاح شيعتنا المؤمنين في ذلک مادامت دولة الدنيا للفاسقين....
    ... با اين‏که ما براساس فرمان خداوند و صلاح واقعي ما و شيعيان مؤمن‏مان تا زماني که حکومت در دنيا در اختيار ستمگران است در نقطه‏اي دور و پنهان از ديده ها به‏سر مي‏بريم....




    ویرایش توسط فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)* : 24-02-2013 در ساعت 02:14
    امضاء





    *******************************

    سکوت
    خطرناک تر از حرفهای نیشداراست
    کسی که
    سکوت می کند روزی حرفهایش را
    سرنوشت به تلخی به شما خواهد گفت

    *******************************
    و قسم به حقارتِ واژه و شکوه سکوت،
    که گاهی شرح حال آدمی ممکن نیست...

    *******************************





  10. Top | #9

    عنوان کاربر
    مديرکل سايت
    تاریخ عضویت
    August 2009
    شماره عضویت
    13
    نوشته
    102,219
    صلوات
    31803
    دلنوشته
    76
    صلی الله علیک یا مولاتنا یا زینب کبری علیها السلام
    تشکر
    78,449
    مورد تشکر
    204,181 در 63,569
    وبلاگ
    208
    دریافت
    9
    آپلود
    102

    پیش فرض






    همچنين در پاره‏اي از ملاقاتهاي معتبر که در دوران غيبت کبرا نقل شده است، حضرت به اين نکته اشاره فرموده ‏اند.

    «علي بن ابراهيم بن مهزيار» پس از نقل ملاقات خود با حضرت مهدي (ع) به نقل از ايشان چنين مي‏گويد: آن حضرت فرمود:

    يابن المازيار أبي أبو محمد عهد إليّ ألّا أجاور قوماً غضب اللَّه عليهم... وأمرني ألّا أسکن من الجبال إلّا وعرها ولا من البلاد إلّا قفرها.
    همانا پدرم ابو محمد با من عهد فرمودند که در مجاورت قومي که خداوند بر آنان غضب کرده است قرار نگيرم... و به من فرمود که در کوهها ساکن نشوم مگر قسمتهاي سخت و پنهان آن و در شهرها ساکن نشوم مگر شهرهاي متروکه و بي‏آب و علف.

    اين نامعلوم بودن محل زندگي آن حضرت در دوران غيبت کبرا سبب شده تا عده‏ اي به گمانه‏ زني‏ هايي بعضاً سست و واهي بپردازند و به طرح محل هايي که اثبات آنها کاري بس مشکل است روي آورند.

    افسانه جزيره خضرا يا مثلث برمودا و مانند آن حکايتهايي است که در تاريخ پر فراز و فرود اين اعتقاد رخ نموده است، ولي همواره روشنگرانِ اين مذهبِ حق، مردم را از لغزش در اين بيراهه‏ ها برحذر داشته ‏اند.






    امضاء





    *******************************

    سکوت
    خطرناک تر از حرفهای نیشداراست
    کسی که
    سکوت می کند روزی حرفهایش را
    سرنوشت به تلخی به شما خواهد گفت

    *******************************
    و قسم به حقارتِ واژه و شکوه سکوت،
    که گاهی شرح حال آدمی ممکن نیست...

    *******************************




  11. تشكرها 2

    شهاب منتظر (24-02-2013)

  12. Top | #10

    عنوان کاربر
    مديرکل سايت
    تاریخ عضویت
    August 2009
    شماره عضویت
    13
    نوشته
    102,219
    صلوات
    31803
    دلنوشته
    76
    صلی الله علیک یا مولاتنا یا زینب کبری علیها السلام
    تشکر
    78,449
    مورد تشکر
    204,181 در 63,569
    وبلاگ
    208
    دریافت
    9
    آپلود
    102

    پیش فرض





    دوران ظهور و حکومت مهدي


    دوران ظهور که درخشان‏ترين فراز تاريخ و بهترين دوران حيات انساني است، ويژگيهاي فراواني دارد که از جمله مهم‏ترين آنها حاکميت آخرين معصوم و حجت الهي است. درباره محل زندگي حضرت مهدي (ع) و حکومت آن حضرت در عصر ظهور، روايات فراواني وجود دارد.

    عمدتاً در اين روايات، مسجد سهله را منزل آن حضرت و شهر کوفه را به عنوان پايگاه حکومتي آن حضرت معرفي کرده ‏اند.

    مسجد سهله شرافت بسياري دارد؛ از جمله در روايات ذکر شده که در اين مسجد، هزاران پيامبر به نماز ايستاده ‏اند.

    «صالح بن ابوالاسود» گويد: امام صادق (ع) سخن از مسجد سهله راند، آنگاه فرمود:

    أما إنّه منزل صاحبنا إذا قام بأهله..
    به‏ درستي که مسجد سهله منزل صاحب ماست آنگاه که [پس از قيام] با اهل خود در آنجا فرود آيد.

    هم‏چنين آن حضرت به ابابصير فرمود:

    يا أبا محمد کأنّي أري نزول القائم في مسجد السّهلة بأهله و عياله.
    اي ابا محمد، گويا حضرت قائم را در مسجد سهله مي‏بينم که با زن و فرزندانش در آن نازل مي‏شوند.

    ابوبصير پرسيد: آيا مسجد سهله خانه‏ اش خواهد بود؟ حضرت فرمود:

    نعم، هو منزل إدريس و ما بعث اللَّه نبيّاً إلّا وقد صلّي فيه والمقيم فيه کالمقيم في فسطاط رسول اللَّه و ما من مؤمن ولا مؤمنة إلّا و قلبه يحنّ إليه و ما من يوم ولا ليلة إلّا والملائکة يأوون إلي هذا المسجد يعبدون اللَّه.
    آري، اين مسجد، منزل ادريس است. خداوند هيچ پيامبري را برنيانگيخت، مگر آن‏که در اين مسجد نماز گزارد. هر کس در اين مسجد بماند مانند آن است که در خيمه رسول خدا (ص) اقامت کرده است. هيچ مرد و زن مؤمني نيست، مگر آن‏که دلش به سوي آن مسجد پرمي‏کشد. روز و شبي نيست مگر آن‏که فرشتگان به اين مسجد پناه مي‏برند و در آن به عبادت خدا مي‏پردازند.

    همان‏طور که اشاره شد، کوفه نيز مرکز حکومت مهدي (ع) قلمداد شده است.

    چگونگي زندگي در عصر ظهور به روشني مشخص نشده ولي به نظر مي‏رسد تفاوت بسياري با نحوه زندگي امروزي داشته باشد. تکامل علوم بشري، کمال عقلاني بشر، توسعه خارق‏ العاده امکانات و رفاه عمومي، امنيت فراگير بر کل کره زمين و... به‏ طور قطع، ويژگي هايي را براي زندگي در آن زمان ايجاد خواهد نمود که امروز درک دقيق آن براي ما کاري بس مشکل است.

    از امام باقر (ع) نقل شده که در بخشي از يک روايت طولاني فرمود:

    ثمّ يتوجّه إلي الکوفة فينزلها و تکون داره.

    آن‏گاه [حضرت مهدي (ع)] به سوي کوفه مي‏رود پس آنجا را براي منزل برمي‏گزيند و کوفه خانه او خواهد بود.




    والسلام علی من اتبع الهدی

    اللهم عجل لفرج مولانا و قائدنا مهدی صاحب العصر والزمان
    واجعلنا من انصاره و اعوانه





    امضاء





    *******************************

    سکوت
    خطرناک تر از حرفهای نیشداراست
    کسی که
    سکوت می کند روزی حرفهایش را
    سرنوشت به تلخی به شما خواهد گفت

    *******************************
    و قسم به حقارتِ واژه و شکوه سکوت،
    که گاهی شرح حال آدمی ممکن نیست...

    *******************************




  13. تشكرها 4


صفحه 1 از 2 12 آخرینآخرین

اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

کلمات کلیدی این موضوع

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •  
© تمامی حقوق از جمله طراحی قالب برای سایت آیه های انتظار محفوظ می باشد © طراحی و ویرایش Masoomi