ماهيّت نابودي و احياي مجدّد عالم هستي
براي روشن شدن ماهيّت نابودي و احياي موجودات و عالم هستي در آستانۀ قيامت، ناچاريم از يک مثال استمداد کنيم.از منظر قرآن کرم، انسان خليفة الله است و از اينرو همانگونه که خداوند متعال، خالق است، انسان نيز ميتواند خالق باشد، با اين تفاوت که انسان، تنها در ذهن خود ميتواند چيزي خلق کند که به آن وجود ذهني گفته ميشود.
هيچ انساني خالي از اين قوّه نيست و کسي نيست که نتواند در ذهن خود چيزي خلق کند، حتّي اگر بيسواد يا از کارافتاده باشد. خداوند متعال، وقتي اراده کند، با آن اراده، هرچه بخواهد ميشود، لذا حضرت باريتعالي خلاّق العليم است و هرچه بخواهد، فوراً خلق ميکند:
«وَ هُوَ الْخَلاَّقُ الْعَليمُ، إِنَّما أَمْرُهُ إِذا أَرادَ شَيْئاً أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ»[8]