(...◕✿◕◕✿◕ دانستنیهایی از آخرت ◕✿◕◕✿◕...)

[یاس بهشتی* خادمه باب الحوائج جواد الائمه (ع)*]

انسانها در آخرت چطور با هم ارتباط دارند يعني تمام انسانها با هم محرمند، اگر هستند آيا بين آنها و محارم زميني هيچ فرقي نيست، زن و شوهر در آخرت چه؟ آيا بعضي همان ازدواج زميني است يا اصلا آيا انسانها با يكديگر ازدواج مي كنند يا فقط با حور؟ آيا حور فقط براي مردان است و زنان شوهران انساني دارند؟

[یاس بهشتی* خادمه باب الحوائج جواد الائمه (ع)*]

از آن جا که پوشش بدن از غير از نظر عقلي امري ممدوح است و نوعي کمال براي انسان محسوب مي شود و بهشت محل خوبي ها است مي توان گفت که حجاب در بهشت وجود دارد ولي نه به نحو تکليفي. از طرف ديگر نحوه و حدود آن براي ما معلوم نيست قرآن در مدح حورهاي بهشتي مي فرمايد: «حور مقصورات في الخيام؛ بهشت داراي زنان بهشتي (حوري ها) است که در سراپرده هاي خود مستورند» (الرحمن، آيه 72).{

جهان آخرت ( بهشت و جهنم ) سراي تكليف نيست بلكه دار پاداش و جزاست. تكليف مربوط به اين دنياست. در اين عالم خاكي است كه بخاطر مصالحي و دوري از مفاسدي مساله محرم و نامحرم مطرح شده است. اين عالم مادي بخاطر ويژگي جسماني اش پيوسته در حال تضاد و تزاحم است و همين امر موجب گشته تا براي حفظ آن محدوديت هايي در قالب تكليف و امر و نهي در آن مطرح گردد. مساله محرم و نامحرم نيز يكي از مواردي است كه باعث حفظ كرامت و ارزش والاي انساني و در نتيجه حركت بي خطر انسان به سوي سراي ابدي اش مي گردد. تمام تكليف هاي موجود در دنياي خاكي تنها از آن رو تكليف و دشوار به نظر كه ما بيشتر اوقات مصلحت نهفته در پس آن را نمي بينيم كه اگر مي دانستيم بي سرو پا بسويش مي شتافتيم.

[یاس بهشتی* خادمه باب الحوائج جواد الائمه (ع)*]

در ادامه بايد به چند نكته توجه داشت تا مساله روشن گردد :

نكته اول: در عالم هستى عوالمى وجود دارد (در يك ديدگاه كلى سه عالم مادى، مثال، تجرد) هر يك از اين عوالم داراى احكام، قوانين و سنن مختص به خود است، عالم دنيا و عالم آخرت و قيامت دو عالم از عوالم هستى اند كه هر يك داراى آثار ويژه خود مى‏باشند به همين جهت است كه بر اساس آيات و روايات براى ورود روح و بدن به عالم قيامت نياز به تحول اساسى است تا روح و بدن قابليت پذيرش احكام و قوانين قيامت را بيابند به عنوان مثال بدن مادى در اين دنيا با سوزشى صدمه خورده و از ميان مى‏رود ولى در قيامت بسا تحولات اساسى كه در اين بدن ايجاد مى‏شود، به صورتى مى‏گردد كه در عين حال كه سوزش و ناراحتى شديد دارد اما بدن از ميان نمى‏رود [البته اين نسبت به دوزخيان است ]اگر اين تحولات نسبت به بدن مادى ايجاد نشود، اين بدن با اين صفات نمى‏تواند احكام و سنن قيامت را تاب بياورد. يا مثلاً در دنيا حركت و تغيير است، جوان پير مى‏شود، نو كهنه مى‏گردد، كهنه‏ ها از ميان مى‏ روند، گياهان پژمرده مى‏ شوند و... اما در جهان آخرت تغيير و تحول اين چنينى وجود نداشته و نوعى ثبات و بقاء حاكم است (نك:نحل، آيه 96، يونس، آيه 24، حديد، آيه 20، آل عمران، آيه 197، نساء، آيه‏77، كهف، آيه 46، مريم، آيه 76، طه، آيه 73، غافر، آيه 39 و...) در زندگى دنيوى خوشى با رنج، حيات با مرگ، لذت با محنت، اندوه با شادى، اضطراب با آرامش آميخته است. اما در آخرت چنين نيست، بلكه گروهى هميشه و از هر جهت متنعم، شاد و آسوده‏اند و دسته‏اى ديگر همواره معذب، غمگين و ناراحت اند (نك: قلم، آيه 33، رعد، آيه 34، طه، آيه‏73، زمر، آيه 26، آل عمران، آيه 15، نساء، آيه 77، اعراف، آيه 32، يوسف، آيه 109، نحل، آيه 30 و ...) در واقع با توجه به آيات و روايات، در عالم قيامت نظام كنونى عالم مادى دگرگون مى‏شود، پديد آمدن زلزله عظيم در زمين (مزمل، آيه 14)، شكافته شدن درياها (تكوير، آيه 7) به حركت در آمدن كوه‏ها (كهف، آيه 47) و درهم كوبيده شدنشان (حاقه، آيه 14)خاموش گشتن ماه و خورشيد و ستارگان عظيم (تكوير، آيه 2) و پر از دود و ابر شدن فضاى جهان (فرقان، آيه 25) پاره‏اى از تغيير و تحول اساسى نظام كاينات است. در قيامت همه اسباب و روابط قطع مى‏شود و تمام ارتباطات و تأثيراتى كه موجودات در نظام وجودشان در عالم جسم و جسمانيت و نيز در عالمى كه به دنبال آن مى‏آيد، دارند، از ميان مى‏رود و نه شيئى در شيئى ديگر اثر خواهد كرد و نه شيئى از شيئى ديگر تأثير خواهد پذيرفت. نه از شيئى نفع برده خواهد شد و نه از آن زيانى خواهد رسيد. (بقره، آيه 166، مؤمنون، آيه 101).

[یاس بهشتی* خادمه باب الحوائج جواد الائمه (ع)*]

نكته دوم كه در واقع نتيجه تأمل و دقت در نكته اول است عبارت از اين است كه: ما نبايد انتظار داشته باشيم كه در عالم قيامت احكام، قوانين و سنن عالم مادى و دنيا جارى باشد و اگر گاهى در لسان آيات و روايات از مواردى چون خوردن، آشاميدن، با زنان جوان زيبا روى بودن، در كنار نهرها و زيردرختان بودن ياد مى‏شود، از باب تقريب ذهن ما به دريافت حقايق عالم قيامت است نه آنكه آشاميدن آنجا مانند آشاميدن اين جا باشد يا خوردن آنجا مانند خوردن اينجا و همين طور .... با توجه به اين دو نكته، پاسخ پرسش شما روشن مى‏گردد. بر اساس برخى آيات قرآن براى آدمى زنان پاك و باكره، خوش اندام و زيبا هست كه از آنها لذت مى‏برد، ولى بايد توجه داشت كه اين لذت همانند لذت جنسى اين دنيا نمى‏باشد. چنان كه زنان آنجا نيز مانند زنان اينجا نيستند، بلكه زنانى هستند كه به هيچ وجه دچار عادت ماهانه نشده و همواره باكره خواهند بود. (نك:بقره، آيه 25، آل عمران، آيه 15، نساء، آيه 57، صافات، آيه 49 - 48، ص، آيه 52، زخرف، آيه 7، دخان، آيه 54، طور، آيه 20، الرحمن، آيه 56، 74 - 70، واقعه، آيه 23 - 22، 37 - 34، نبأ، آيه 33).همچنين اهل بهشت مى‏ توانند فرزند داشته باشند، ولى اين موضوع به دليل سنن حاكم بر قيامت به شيوه‏اى كه در اين دنيا وجود دارد نيست. نظام حاكم بر قيامت نظام دفعى است نه نظام تدريجى؛ يعنى، در قيامت خواستن مساوى است با شدن و تحقق، برخلاف نظام اين عالم كه براى عملى شدن خواسته‏ها، بايد زمينه، اسباب و شرايط آن فراهم شود تا آن آرزو محقق گردد. در اين دنيا كسى كه فرزندى مى‏خواهد بايد ازدواج كرده و با جمع يك سلسله شرايط و به تدريج و در زمان معينى داراى فرزند شود. اما در نظام قيامت چنين نيست، بلكه بهشتيان هر چه مى‏ خواهند، بر ايشان محقق مى‏ شود، (نك: فصلت، آيه 31 و ق، آيه 35) و نياز نيست كه با جمع شرايط و پديد آمدن مقدماتى، به تدريج آن خواسته محقق شود. از اين رو، خواستن فرزند در عالم بهشت مساوى است با حضور بچه فى‏الحال و در همان آن. چنان كه رواياتى نيز بر خصوص اين امر وارد شده است.

[یاس بهشتی* خادمه باب الحوائج جواد الائمه (ع)*]

در مورد این که آیا زن وشوهری نیز در بهشت باقی است یا خیر بنا به آنچه در قرآن کریم آمده است زنان با ايمان در قيامت در كنار زنان بهشتى (حورالعين) با مردان بهشتى قرين مى‏ باشند. و زنان با ايمان با همسران با ايمان خود وارد بهشت مى‏ شوند. 1- {/Bاُدْخُلُوا اَلْجَنَّةَ أَنْتُمْ وَ أَزْواجُكُمْ تُحْبَرُونَ‏{w1-6w}{I43:70I}/}؛ وارد بهشت شويد شما و همسرانتان در نهايت شادباش‏، (زخرف، آيه 70). و منظور از ازواج، همان زنان با ايمانى هستند كه در دنيا بودند، (تفسير الميزان، ج 18، ص 129).و بودن در كنار همسران با ايمان و مهربان هم براى مردان لذت‏بخش است و هم براى زنانشان. 2- {/Bهُمْ وَ أَزْواجُهُمْ فِي ظِلالٍ عَلَى اَلْأَرائِكِ مُتَّكِؤُنَ‏{w1-8w}{I36:56I}/}؛ آنها و همسرانشان در سايه‏ هاى قصرها و درختان بهشتى بر تخت‏ها تكيه كرده‏اند، (يس، آيه 56).و آياتى كه داخل شدن همسران صالح را به بهشت وعده داده شده است. از جمله: {/Bرَبَّنا وَ أَدْخِلْهُمْ جَنَّاتِ عَدْنٍ اَلَّتِي وَعَدْتَهُمْ وَ مَنْ صَلَحَ مِنْ آبائِهِمْ وَ أَزْواجِهِمْ وَ ذُرِّيَّاتِهِمْ إِنَّكَ أَنْتَ اَلْعَزِيزُ اَلْحَكِيمُ‏{w1-20w}{I40:8I}/}، (مؤمن، آيه 8). {/Bجَنَّاتُ عَدْنٍ يَدْخُلُونَها وَ مَنْ صَلَحَ مِنْ آبائِهِمْ وَ أَزْواجِهِمْ وَ ذُرِّيَّاتِهِمْ‏{w1-12w}{I13:23I}/}...، (رعد، آيه 23). از اين آيات استفاده مى‏شود كه زنان و مردانى كه در اين دنيا همسر يكديگرند هرگاه هر دو با ايمان و بهشتى باشند در آنجا به هم ملحق مى‏شوند و با هم در بهترين شرايط و حالات زندگى مى‏كنند و حتى از روايات استفاده مى‏شود كه مقام اين زنان برتر از حوريان بهشت است به خاطر عبادات و اعمال صالحى كه در اين جهان انجام داده‏اند، و در برخی منابع كلامى و روايى چنين آمده كه در روز قيامت، اگر همسر زن مؤمن، اهل بهشت بود، او را اختيار مى‏كند و اگر از اهل جهنم بود، يك مرد را از ميان مردان بهشتى برمى‏گزيند. شايد فلسفه اين كار اين باشد كه زن برخلاف مرد، از نظر طبيعت تعدّدپذير نيست. به همين جهت مردى را انتخاب مى‏كند. اما گروهى - از جمله آيت‏اللَّه مكارم شيرازى در مقابل مدعى‏اند كه‏حورالعين مى‏تواند مذكّر هم باشد. براساس اين نظر شايد علت اينكه اوصاف حورى كه در قرآن به كار رفته، بر مؤنث دلالت مى‏كند، به اين جهت باشد كه گفت و گو و محاوره در آن آيات، با طايفه مردان مؤمن بوده است، نه با زنان مؤمن دنيوى. از اين رو شيوه محاوره، اقتضا دارد كه چنين اوصافى براى اين موجودات، ذكر شود. از مضمون برخى آيات و روايات، چنين برمى‏آيد كه مسئله لذت‏هاى جنسى، اختصاصى به مردان ندارد؛ بلكه زنان نيز در بهشت مى‏توانند براى خويش شوهرانى دلخواه برگزينند. اصطلاح «حور» نيز اختصاصى به زنان ندارد؛ بلكه حورهاى مذكر نيز در بهشت وجود دارند. براى نمونه از اميرمؤمنان‏عليه السلام روايت شده است: «در بهشت بازارى است كه در آن خريد و فروشى نيست؛ تنها در آنجا تصوير مردان و زنان وجود دارد. هر كس كه تمايلى به آنان پيدا كند، از همان جا بر او وارد مى‏شود» بحارالانوار، ج 1، ص 148.. در بهشت هم حوريان بهشتى وجود دارند كه از نعمت‏هاى بهشتى‏اند و در دنيا نبوده‏ اند و هم زنان دنيا - كه اهل بهشت باشند با زيبايى و شكوهى برتر از حوريان در بهشت حضور دارند و چنانچه مايل باشند، به شوهران خويش مى‏ پيوندند.

بنابراين لذت‏هاى بهشت مخصوص مردان بهشتى نيست، بلكه كسى كه داخل بهشت مى‏شود از نعمت‏ها و زيبايى‏ها لذت خواهد برد. چنان كه قرآن مى‏فرمايد: ... {/Bوَ فِيها ما تَشْتَهِيهِ اَلْأَنْفُسُ وَ تَلَذُّ اَلْأَعْيُنُ‏{w8-15w}{I43:71I}/}؛ در بهشت آنچه دل خواهد و چشم از آن لذت مى‏برد موجود است‏، (زخرف، آيه 71) و در اين امر نيز بين مرد و زن بهشتى فرقى نيست هر كدام از آنها هر نوع لذتى بخواهند بر ايشان موجود است و براى زنان بهشتى نيز مردان بهشتى بدلخواهشان هست. (لوح فشرده پرسمان،

اداره مشاوره نهاد نمايندگي مقام معظم رهبري در دانشگاه ها، كد: 1/100113640)