ميزان ارزش انسانها به رنگ و حسب و نسبشان نيست . رسول خدا (ص) با شدت اين گونه ارزش گذاريها را رد كرد . حتى دانش نسب شناسى را، اگر بنابراين باشد كه وسيله تفاخر و برترى جوييهاى دروغين گردد، بى فايده اعلام كرد.
زمانى آن حضرت متوجه شد كه مردم گرد فردى تجمع كرده اند و او را بسيار تكريم مى كنند . حضرت پرسيد:
اين مرد كيست و چه كاره است ؟ گفتند:
«علامه» يعنى اين فرد علامه و بسيار دانشمند است . پيامبر فرمود:
دانش بسيار او در چيست ؟ پاسخ دادند كه او آگاهترين مردم به انساب عرب است . او بهترين نسب شناس است . در اين زمان ، پيامبر دانش نسب شناسى را از اين جهت كه مردمان را به برتريهاى قومى و قبيلگى و نژادى مى كشاند و نه از جهت شناختى كه براى دانشهاى ديگر ايجاد مىكند، دانشى بى سود و نتيجه حقيقى اعلام داشت و فرمود:
«ذاك علم لا يضر من جهله و لا ينفع من علمه.» 49
(اين دانشى است كه چون كسى نداند زيانى نبرد و چون بداند سودى نبرد.)
ارزش انسانها به اين نيست كه چه رنگى دارند و از كدام قوم و خانوادهاند . ارزش انسانها به شرافتهاى حقيقى است كه فرمود:
«اشراف امتى من حملة القرآن و اصحاب الليل.» 50
بزرگان امت من حاملان قرآن و ياران شبند.