تسبیح عرشیان و فرشیان
«اِنَّ اللهَ و مَلائكتهُ یُصلونَ عَلی النبی یا اَیها الذینَ آمنُوا صَلوُّا علیهِ و سَلَّمِوُا تَسلیما» (احزاب 56)
« خدا و فرشتگانش بر پیامبر درود می فرستند. ای كسانی كه ایمان آورده اید ، بر او درود فرستید و به فرمانش به خوبی گردن نهید.»
مقام پیامبر صلی الله علیه و آله آن قدر والا است كه آفریدگار عالم هستی و تمام فرشتگانی كه تدبیر این جهان به فرمان حق بر عهده آنها گذارده شده ، بر او درود می فرستند.
او گوهر گرانقدر عالم آفرینش است ، و اگر به لطف الهی در دسترس شما قرار گرفته مبادا ارزانش بشمرید ، مبادا ارج و مقام او را در پیشگاه پروردگار و درنزد فرشتگان آسمان فراموش كنید ، او یك انسان است و از میان شما برخاسته ولی نه یك انسان عادی ، كسی است كه جهانی در وجودش خلاصه شده است.
صلاة : صلاة در اصل به معناى توجه خاص است و صلاة خدا بر پیامبرش به معناى توجه خاص و قرین رحمتش به پیامبر است و چون در اینجا صلاة مقید نیست لذا انعطاف كامل و مطلق خداوند را نسبت به پیامبرش مى رساند.
ملاحظه مى كنید ، قبل از اینكه خداوند از مؤمنین بخواهد كه بر پیامبرش درود بفرستند ، خود و فرشتگانش بر او درود و صلوات مى فرستند و صلوات مؤمنین نیز ، نوعی توجه از جانب ایشان به وسیله ی درخواست رحمت براى آن حضرت است .
صافى از على بن ابراهیم قمى نقل مى كند : « صلوات خدا بر پیامبر ، پاك كردن ستودن آن حضرت است و از سوى مردم ، دعا كردن و طلب رحمت براى اوست و اقرار نمودن به فضل و مقام والایش ، تصدیق فرمانش ، اطاعت بى چون و چرا از اوامرش و اجتناب و دورى جستن از نواهیش... و سلام بر او یعنى تسلیم به ولایت او و هرآنچه آورده است.»
یا سید الانام درود جناب تو ورد زبان ماست مه و سال و صبح و شام
نزدیك تو چه فرستیم ما زدور دردست ما همین صلوات است والسلام
و همانا این درود فرستادن خداوند بر پیامبرش به مراتب بالاتر و فضیلتش افزون تر است از شرافت آدم كه ملائك را فرمان به سجده اش داد ، زیرا در آنجا خداوند نمى تواند شریك آنان در آن فعل باشد ولى در اینجا خداوند همراه فرشتگان و تمام مؤمنان بر پیامبر صلوات و درود مى فرستند .
این چه عظمت و مقامى است كه خداوند ، خود ، قبل از ملائكه و بندگانش بر این انسان كامل صلوات فرستد و آنگاه تمام فرشتگان و مردم را دستور اكید دهد كه بر او صلوات بفرستید و سلام و تعظیم كنید و در برابر فرمانش گردن نهید .
به جامه خانه ی دین ، خلعت درود و سلام چو گشت دوخته بر قامت تو آمد راست
نشان حرمت صَلُّوا علیه بر نامت نوشته اند و چنین منصبى شریف، توراست
آرى ! او انسانی عادى نیست ، هرچند از میان شما مردم برخاسته. از یاد نبرید كه خداوند تمام جهان هستى را به خاطر وجود مقدسش آفریده است كه در حدیث قدسى خطاب به او فرماید : " لولاك لما خلقت الافلاك"
تو اصل وجود آمدى از نخست دگر هرچه موجود شد فرع تست
ندانم كدامین سخن گویمت كه والاترى زآنچه من گویمت
تو را عِزَّ «لولاك» تمكین بس است ثناى تو طه و یاسین ، بس است
یصلون : چرا واژه «یصلون» آورده است ؟ این كلمه ، مضارع است و معناى پیوستگی و تداوم دارد ، معلوم مى شود همواره خدا و فرشتگان بر او درود و رحمت مىفرستند.