پشیمانی از گناه

[محامین * یالثارات الحسین *]

خداوند به حضرت داوود(ع) فرمود:

اى داوود! هر كسى نزد من آيد در حالى كه از گناهانى كه به وسيله آنها نافرمانى مرا کرده شرمگين باشد، آن گناهان او را مى بخشم و آن گناهان را از خاطر دو فرشته نگهبان او فراموش مى سازم.

امام صادق(عليه السلام) فرمود:

كسى كه کار نیکش او را شادمان كند، و گناهش وى را بدحال گرداند، چنين كسى مؤمن است.

اميرالمؤمنين علی(علیه السلام) فرمود:

همانا پشيمانى از گناه، انسان را به سوى ترك گناه فرا مى خواند.

امام صادق (عليه السلام) فرمود:

هيچ بنده اى نيست كه مرتكب گناهى شود، پس از آن پشيمان گردد، جز اينكه خداوند او را مى بخشايد، پيش از اينكه طلب آمرزش كند.

امام باقر(عليه السلام) فرمود:

پشيمانى از گناه براى توبه كفايت مى كند.

منبع: وسائل الشیعه، باب وجوب پشيمانى بر گناهان

[ملکوت* گامی تارهایی *]

حضرت باقر(ع):

خداوند به توبه بنده اش خوشحال تر است از مردی که عقیم است و سپس دارای فرزند می شود
و از شخصی که گمشده اش را پیدا می کند و ازتشنه ای که درحال جان دادن به آب می رسد.



میزان الحکمه جلد 1 صفحه 547

[ملکوت* گامی تارهایی *]

حضرت کاظم(ع):

دوست ترین بندگان در پیشگاه خدا آنهائی هستند که وقتی در فتنه گناه واقع می شوند بسیار توبه کنند.

اصول کافی ج 2 صفحه 432

[ملکوت* گامی تارهایی *]

رسول خدا(ص):

گاهی بنده ای گناهی می کند و به واسطه آن به بهشت می رود. زیرا گناهانش پیوسته در خاطرش است و او بخاطر همین دائم در حال پوزش واستغفار از خدا می باشد.


نهج الفصاحه صفحه 231