چرا باقی افراد باید به سادات احترام کنند؟!

[محمدی]

در جواب کسیکه این سوال رو مطرح میکند ، باید سوال کنیم: در صورت تحقق این احترام ، کیه که بیشتر سود میکنه؟!

مثلا فرض کنید یکی به من پیشنهاد بده :

«شمایی که زیاد کار درست هم نیستی و اعمالت داغونه! ، اگه به فلانی ، یه احترام ساده بذاری ، صد هزار تومان ، نه ، صد میلیون ، نه ، صد میلیارد ، بلکه بیشتر ، گیرت میاد!»

حالا انصافاً ، تو این احترام ساده ای که من بد سابقه به اون فرد گذاشتم ، اون بیشتر سود کرده و منفعت بُرده یا من؟!

احترام به سادات هم همینطوره ، ما با این احترامی که شاید خیلی مختصره ، داریم جیب معنوی خودمون رو پُر میکنیم و اونقدر که ما با این احترام، اجر معنوی می بریم و سود میکنیم، اون سیّد ، بهره ای نمیبره!

دقیقا برای این مطلب میتونیم به آیه 31 از سوره آل عمران اشاره داشته باشیم :

قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ؛ ای رسول من به مردم بگو: «اگر خدا را دوست مي‌داريد، از من پيروي کنيد! تا خدا (نيز) شما را دوست بدارد؛ و گناهانتان را ببخشد؛ و خدا آمرزنده مهربان است.»(آل عمران/31)


به این قسمت توجه کنید:

از من پيروي کنيد! تا خدا (نيز) شما را دوست بدارد (فَاتَّبِعُونِي يحْبِبْكُمُ اللَّهُ)

اگه ما از رسول خدا(ص) تبعیت داشته باشیم شاید چیزی به حضرت رسول(ص) نرسه ، منتها ، خود ما بواسطه همین تبعیت میتونیم رضایت خاصّ پروردگار از خودمون رو بدست بیاریم!

احترام به سادات هم دقیقا همینجوره!

و در واقع با یه احترام ساده، جیب خودمون رو داریم پُر میکنیم!



ادامه دارد ...

[محمدی]

در کنار این مسئله نباید فراموش هم بشه که :

علت سود بُردن ما اینه که طرف حساب ما ، اون فرد سید نیست، بلکه طرف حساب ما خود رسول الله(ص) هست!

پیامبری که وجودش هم در این دنیا هم در قیامت رحمت محضه!

وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا رَحْمَةً لِلْعَالَمِينَ؛ ما تو را جز براي رحمت جهانيان نفرستاديم.(الأنبياء/107)


پیامبری که حقیقتا عرض میکنم، امیدم تو قیامت فقط به شفاعت ایشونه!

پیامبری که اسوه بود برامون!

لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ كَانَ يرْجُو اللَّهَ وَالْيوْمَ الْآخِرَ وَذَكَرَ اللَّهَ كَثِيرًا؛ مسلما براي شما در زندگي رسول خدا سرمشق نيکويي بود، براي آنها که اميد به رحمت خدا و روز رستاخيز دارند و خدا را بسيار ياد مي‌کنند.(الأحزاب/21)


حالا در این بین، ایشون یه مطلب از ماها خواستند و اون اینکه حداقل به افرادی که در نسل با ایشون مشترکند بی احترامی نکنیم!

ذَلِكَ الَّذِي يبَشِّرُ اللَّهُ عِبَادَهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى وَمَنْ يقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فِيهَا حُسْنًا إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ شَكُورٌ؛ اين همان چيزي است که خداوند بندگانش را که ايمان آورده و اعمال صالح انجام داده‌اند به آن نويد مي‌دهد! بگو: «من هيچ پاداشي از شما بر رسالتم درخواست نمي‌کنم جز دوست‌داشتن نزديکانم [= اهل بيتم‌]؛ و هر کس کار نيکي انجام دهد ، بر نيکي‌اش مي‌افزاييم؛ چرا که خداوند آمرزنده و سپاسگزار است.(شوري/23)


پس ما در واقع طرف حسابمون خود رسول الله(ص) هست و بواسطه احترام به یک سید (هرچند ممکنه علاقه ای هم به اون نداشته باشیم) ، باید توجه کنیم که داریم در واقع به خود حضرت رسول(ص) احترام میگذاریم!

و از اون طرف اگه بی احترامی ای بکنیم، هرچند بی احترامی نسبت به همه بد هست (چه سید باشه چه غیر سید)، منتها در این مورد یقینا زشت تر خواهد بود!


مگر آنکه راهش در مخالفت کامل با راه رسول خدا باشد، که آن وقت از باب تکلیف میبایست احکام خدا و رسولش را مقدم نمود.

[قیام]

سلام علیکم.

آیا روایتی من باب ثواب احترام به سادات داریم؟

[محمدی]

سلام علیکم.

آیا روایتی من باب ثواب احترام به سادات داریم؟

سلام علیکم.

ممنون بابت این سوال.

در اینجا به دو روایت اشاره مینمایم که انشاالله با آنها به آنچه میخواهید برسید.

عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‏ إِنِّي شَافِعٌ يَوْمَ الْقِيَامَةِ لِأَرْبَعَةِ أَصْنَافٍ وَ لَوْ جَاءُوا بِذُنُوبِ أَهْلِ الدُّنْيَا رَجُلٌ نَصَرَ ذُرِّيَّتِي وَ رَجُلٌ بَذَلَ مَالَهُ لِذُرِّيَّتِي عِنْدَ الْمَضِيقِ وَ رَجُلٌ أَحَبَّ ذُرِّيَّتِي بِاللِّسَانِ وَ بِالْقَلْبِ وَ رَجُلٌ يَسْعَى فِي حَوَائِجِ ذُرِّيَّتِي إِذَا طُرِدُوا أَوْ شُرِّدُوا (كافي ج‏4 ص60)
پیامبر اکرم (ص) فرمود: چهار دسته را روز قیامت شفاعت کنم، هر چند با گناه اهل دنیا به صحرای محشر حاضر شوند: آن که اولاد مرا یاری کند. آن که از اموالش به اولاد تنگدستم کمک کند. کسی که با زبان و قلب، آنان را دوست بدارد و آن که تلاش کند در انجام حوائج و نیازهای افرادی از ذریه ام که تبعید شده و یا رانده شده اند

قَالَ الصَّادِقُ ع‏ إِذَا كَانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ نَادَى مُنَادٍ أَيُّهَا الْخَلَائِقُ أَنْصِتُوا فَإِنَّ مُحَمَّداً ص يُكَلِّمُكُمْ فَتُنْصِتُ الْخَلَائِقُ فَيَقُومُ النَّبِيُّ ص- فَيَقُولُ يَا مَعْشَرَ الْخَلَائِقِ مَنْ كَانَتْ لَهُ عِنْدِي يَدٌ أَوْ مِنَّةٌ أَوْ مَعْرُوفٌ فَلْيَقُمْ حَتَّى أُكَافِئَهُ فَيَقُولُونَ بِآبَائِنَا وَ أُمَّهَاتِنَا وَ أَيُّ يَدٍ وَ أَيُّ مِنَّةٍ وَ أَيُّ مَعْرُوفٍ لَنَا بَلِ الْيَدُ وَ الْمِنَّةُ وَ الْمَعْرُوفُ لِلَّهِ وَ لِرَسُولِهِ عَلَى جَمِيعِ الْخَلَائِقِ فَيَقُولُ لَهُمْ بَلَى مَنْ آوَى أَحَداً مِنْ أَهْلِ بَيْتِي أَوْ بَرَّهُمْ أَوْ كَسَاهُمْ مِنْ عُرْيٍ أَوْ أَشْبَعَ جَائِعَهُمْ فَلْيَقُمْ حَتَّى أُكَافِئَهُ فَيَقُومُ أُنَاسٌ قَدْ فَعَلُوا ذَلِكَ فَيَأْتِي النِّدَاءُ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ تَعَالَى يَا مُحَمَّدُ- يَا حَبِيبِي قَدْ جَعَلْتُ مُكَافَأَتَهُمْ إِلَيْكَ فَأَسْكِنْهُمْ مِنَ الْجَنَّةِ حَيْثُ شِئْتَ قَالَ فَيُسْكِنُهُمْ فِي الْوَسِيلَةِ حَيْثُ لَا يُحْجَبُونَ عَنْ مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ ع. (وسائل الشيعة ج‏16 ص 333)
امام صادق (ع) فرمود: هر گاه روز قیامت شود منادى فریاد می زند که، اى گروه مردمان! خاموش باشید که همانا محمّد (ص) سخن می گوید. مردم خاموش می شوند؛ پیامبر حرکت مى‏ کند و می فرماید: اى گروه مردمان! هر کس براى او در پیش من دستى و منّتى و نیکى هست باید حرکت کند تا جبران کنم. می گویند چه دست و چه منّت و چه نیکى است براى ما بلکه تمام این ها براى خدا و رسولش بر تمام مردمان است. می فرماید: هر کس یکى از فرزندان مرا پناه داده، نیکى به او کرده، او را از برهنگى پوشیده، او را گرسنه بوده، سیر کرده باید حرکت کند تا جبران کنم. پس بلند می شوند مردمى که این کردار را انجام داده ‏اند. پس ندا از پیشگاه خداى جلّ و علا می رسد که، اى محمّد! حبیب من! پاداش آنان را به تو واگذار کردم در هر کجاى بهشت که می خواهى آنان را جاى ده. پس آنان را در وسیله جا می دهد مکانى که محمّد و آل محمّد را می ‏بینند.

اما چنانکه در جای خود بحث شد، مقصود، احترام به ساداتیست که اهل معصیت و هنجار شکنی نباشند، وگرنه بر اساس روایات متعدد، اصلا این افراد از نسل پیامبر نخواهند بود!

کما اینکه کنعان از اهل نوح علیه السلام نبود!

قالَ يا نُوحُ إِنَّهُ لَيْسَ مِنْ أَهْلِكَ إِنَّهُ عَمَلٌ غَيْرُ صالِحٍ فَلا تَسْئَلْنِ ما لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ إِنِّي أَعِظُكَ أَنْ تَكُونَ مِنَ الْجاهِلينَ؛ خطاب رسيد اى نوح! او از خاندان تو نيست چون كه او عمل ناصالحى است، لذا از من چيزى كه اجازه خواستنش را ندارى مخواه، من تو را برحذر می‏دهم از اينكه از جاهلان شوى (هود/49)

منتها اگر جسارت آنها نسبت به شخص ما باشد نه به مبانی دین، چنانکه آمد، بهتر است بخاطر رسول خدا(ص) از آنها بگذریم .


و در پایان اشاره ای میکنم به خاطره ای از مرحوم آیت‌الله «میرزا احمد سیبویه»؛ یكی از شاگردان ایشان می گوید:

احترام ایشان به سادات تا جایی بود كه هرگاه سیدی را ملاقات می‌كرد، به احترامش تمام قد می‌ایستاد و دست ایشان را می‌بوسید و برای او ذكر صلوات می‌داد؛ مرحوم سیبویه گاهی به منزل ما می‌آمد و در حیاط كنار باغچه می‌نشست و می‌فرمود «آمده‌ام كه احترام سادات را بجا آورم و در محضر حضرت زهرا (سلام الله علیها) بگویم كه فرزندانش را دوست دارم.

تصویری از مرحوم سیبویه