صفحه 2 از 3 نخستنخست 123 آخرینآخرین
نمایش نتایج: از شماره 11 تا 20 , از مجموع 27

موضوع: ◕۩❀۩❀۩◕شان نزول سوره ال عمران◕۩❀۩❀۩◕

  1. Top | #11

    عنوان کاربر
    عضو ماندگار
    تاریخ عضویت
    October 2012
    شماره عضویت
    4158
    نوشته
    481
    تشکر
    295
    مورد تشکر
    2,468 در 627
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض



    ۷۷) إِنَّ الَّذِینَ یَشْتَرُونَ بِعَهْدِ اللَّهِ وَ أَیْمانِهِمْ ثَمَناً قَلِیلاً أُولئِكَ لا خَلاقَ لَهُمْ فِی الْآخِرَهِٔ وَ لا یُكَلِّمُهُمُ اللَّهُ وَ لا یَنْظُرُ إِلَیْهِمْ یَوْمَ الْقِیامَهِٔ وَ لا یُزَكِّیهِمْ وَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِیمٌ.
    كسانی كه پیمان خدا و سوگندهای خود را به بهای ناچیزی می فروشند، آنان را در آخرت بهره ای نیست ؛ و خدا روز قیامت با آنان سخن نمی گوید، و به ایشان نمی نگرد، و پاكشان نمی گرداند، و عذابی دردناك خواهند داشت .

    جمعی از احبار یهود مانند «كعب بن اشرف و ابی بن رافع و حیّ بن اخطب» كه موقعیت اجتماعی خویش را در خطر می دیدند كوشش كردند نشانه هایی را كه در تورات درباره آخرین پیامبر وجود داشت و شخصاً نگارش كرده بودند تحریف كنند و سوگند یاد كنند كه جمله های تحریف شده، از جانب خداست. به همین جهت این آیه نازل شد و به آنان هشدار داد. و بعضی گفته اند كه این آیه در مورد «اشعث بن قیس» است كه می خواست زمین شخصی را به دروغ تصاحب كند و زمانی كه قصد داشت برای اثبات ادعای خود سوگند یاد كند این آیه نازل شد. در این هنگام اشعث ترسید و زمین را به صاحبش برگرداند.

    امضاء



  2. آیه های انتظار

    آیه های انتظار


    لیست موضوعات تصادفی این انجمن

     

  3. Top | #12

    عنوان کاربر
    عضو ماندگار
    تاریخ عضویت
    October 2012
    شماره عضویت
    4158
    نوشته
    481
    تشکر
    295
    مورد تشکر
    2,468 در 627
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض



    ۷۹) ما كانَ لِبَشَرٍ أَنْ یُؤْتِیَهُ اللَّهُ الْكِتابَ وَ الْحُكْمَ وَ النُّبُوَّهَٔ ثُمَّ یَقُولَ لِلنَّاسِ كُونُوا عِباداً لِی مِنْ دُونِ اللَّهِ وَ لكِنْ كُونُوا رَبَّانِیِّینَ بِما كُنْتُمْ تُعَلِّمُونَ الْكِتابَ وَ بِما كُنْتُمْ تَدْرُسُونَ.
    هیچ بشری را نسزد كه خدا به او كتاب و حكم و پیامبری بدهد؛ سپس او به مردم بگوید: «به جای خدا، بندگان من باشید.» بلكه [باید بگوید:] «به سبب آنكه كتاب [آسمانی ] تعلیم می دادید و از آن رو كه درس می خواندید، علمای دین باشید.»


    ۸۰) وَ لا یَأْمُرَكُمْ أَنْ تَتَّخِذُوا الْمَلائِكَهَٔ وَ النَّبِیِّینَ أَرْباباً أَ یَأْمُرُكُمْ بِالْكُفْرِ بَعْدَ إِذْ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ.
    و [نیز] شما را فرمان نخواهد داد كه فرشتگان و پیامبران را به خدایی بگیرید.آیا پس از آنكه سر به فرمان [خدا] نهاده اید [باز] شما را به كفر وامی دارد؟

    دربارهٔ این آیات دو شأن نزول ذكر كرده اند. یكی اینكه دو نفر از یهودیان به نامهای «ابورافع قرظی و سید نجرانی» خدمت پیامبر رسیدند و عرض كردند: آیا اراده داری ما تو را عبادت كنیم و مقام خدایی برای تو قایل شویم؟ پیامبر فرمود: معاذالله كه غیر خدا معبود شود و من اجازه دهم كسی غیر از خدای یگانه مورد پرستش قرار گیرد و من هرگز برای چنین امری مبعوث نشده ام و مأمور نیستم. و دیگر اینكه شخصی نزد پیامبر اسلام آمد و اظهار داشت ما به تو مانند دیگران سلام می كنیم و به نظر ما چنین احترامی كافی نیست از تو تقاضا داریم به ما اجازه دهی تو را سجده كنیم. پیامبر فرمود: سجده برای غیر خدا جایز نیست. شما فقط به پیامبر خود احترام بگذارید و از او پیروی نمایید

    امضاء

  4. تشكرها 2

    مدير اجرايي (16-02-2013), شهاب منتظر (16-02-2013)

  5. Top | #13

    عنوان کاربر
    عضو ماندگار
    تاریخ عضویت
    October 2012
    شماره عضویت
    4158
    نوشته
    481
    تشکر
    295
    مورد تشکر
    2,468 در 627
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض




    ۸۶) كَیْفَ یَهْدِی اللَّهُ قَوْماً كَفَرُوا بَعْدَ إِیمانِهِمْ وَ شَهِدُوا أَنَّ الرَّسُولَ حَقٌّ وَ جاءَهُمُ الْبَیِّناتُ وَ اللَّهُ لا یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ.
    چگونه خداوند، قومی را كه بعد از ایمانشان كافر شدند، هدایت می كند؟ با آنكه شهادت دادند كه این رسول ، بر حق است و برایشان دلایل روشن آمد، و خداوند قوم بیدادگر را هدایت نمی كند.

    ۸۷) أُولئِكَ جَزاؤُهُمْ أَنَّ عَلَیْهِمْ لَعْنَهَٔ اللَّهِ وَ الْمَلائِكَهِٔ وَ النَّاسِ أَجْمَعِینَ.
    آنان ، سزایشان این است كه لعنت خدا و فرشتگان و مردم ، همگی برایشان است .

    ۸۸) خالِدِینَ فِیها لا یُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذابُ وَ لا هُمْ یُنْظَرُونَ.
    در آن [لعنت ] جاودانه بمانند؛ نه عذاب از ایشان كاسته گردد و نه مهلت یابند.

    ۸۹) إِلاَّ الَّذِینَ تابُوا مِنْ بَعْدِ ذلِكَ وَ أَصْلَحُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ.
    مگر كسانی كه پس از آن توبه كردند و درستگاری [پیشه ] نمودند، كه خداوند آمرزنده مهربان است .

    مردی از انصار به نام «حارث بن سوید بن صامت» شخصی به نام «محذّربن زیاد بلوی» را به مكر كشت و از ترس مجازات به مكه فرار كرد و مرتد شد و به مشركین مكه پیوست. ولی بعد از كار خود سخت پشیمان شد و یك نفر از اقوام خویش را به مدینه نزد پیامبر فرستاد تا از ایشان سؤال كند كه راه بازگشتی برای او هست یا نه؟ در این زمان آیات فوق نازل شد و خداوند توبه او را با شرایط خاصی پذیرفت. آن شخص این آیات را نوشت و نزد او برد. حارث گفت: من می دانم كه تو راست می گویی و پیامبر از تو راستگوتر و خداوند راستگوترین است و به خدمت پیامبر رسید و مجدداً اسلام آورد و عاقبت به خیر شد.


    امضاء

  6. تشكرها 2

    مدير اجرايي (16-02-2013), شهاب منتظر (16-02-2013)

  7. Top | #14

    عنوان کاربر
    عضو ماندگار
    تاریخ عضویت
    October 2012
    شماره عضویت
    4158
    نوشته
    481
    تشکر
    295
    مورد تشکر
    2,468 در 627
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض




    ۹۰) إِنَّ الَّذِینَ كَفَرُوا بَعْدَ إِیمانِهِمْ ثُمَّ ازْدادُوا كُفْراً لَنْ تُقْبَلَ تَوْبَتُهُمْ وَ أُولئِكَ هُمُ الضَّالُّونَ.
    كسانی كه پس از ایمان خود كافر شدند، سپس بر كفر [خود] افزودند، هرگز توبه آنان پذیرفته نخواهد شد، و آنان خود گمراهانند.

    همانطور كه در آیات قبل اشاره شد حارث بن سوید و یازده نفر از یارانش بنابه دلایلی مرتد شدند. حارث پشیمان شدو به اسلام برگشت اما یاران او گفتند: ما در مكه می مانیم و به راه خود بر ضد پیامبر ادامه می دهیم و انتظار شكست او را داریم؛ اگر مقصود ما حاصل شد چه بهتر در غیر این صورت توبه می كنیم و محمد نیز توبهٔ ما را خواهد پذیرفت.


    امضاء

  8. تشكرها 2

    مدير اجرايي (16-02-2013), شهاب منتظر (16-02-2013)

  9. Top | #15

    عنوان کاربر
    عضو ماندگار
    تاریخ عضویت
    October 2012
    شماره عضویت
    4158
    نوشته
    481
    تشکر
    295
    مورد تشکر
    2,468 در 627
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض



    ۱۰۰) یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنْ تُطِیعُوا فَرِیقاً مِنَ الَّذِینَ أُوتُوا الْكِتابَ یَرُدُّوكُمْ بَعْدَ إِیمانِكُمْ كافِرِینَ.
    ای كسانی كه ایمان آورده اید، اگر از فرقه ای از اهل كتاب فرمان برید، شما را پس از ایمانتان به حال كفر برمی گردانند.

    گفته شده این آیه درباره دو قبیلهٔ اوس و خزرج نازل شده است. روزی جمعی از برزگان این دو قبیله نشسته بودند و با یكدیگر صحبت می كردند، در این هنگام «شاس بن قیس» یهودی بر آنها عبور نمود و به واسطهٔ عنادی كه با اسلام داشت در غضب شد كه چگونه ما بین این دو قبیله كه همیشه نزاع بود این چنین صلح و صفا برقرار شده و چگونه اسلام به تألیف قلوب آنها پرداخته است. لذا جوانی از یهود را مأمور نمود كه به میان آنها برود و حوادث جنگ «بغاث» را به یاد آنان آورد. او آمد در كنار آنها نشست و صحبت روز ظفر یافتن اوس بر خزرج را نمود و اشعاری كه در آن روز ظفر یافتن اوس بر خزرج را نمود و اشعاری كه در آن روز گفته بودند را خواند. این سخنان مؤثر واقع شد و و طرفین با یكدیگر به صحبت های خشونت آمیز پرداختند تا آنكه هر دسته اسلحهٔ خود را برداشته و آمادهٔ جنگ شدند. خبر به پیامبر رسید و با اصحاب آمدند. حضرت به آنان فرمود: آیا به جاهلیت رجوع نمودید با آنكه من در میان شما هستم و خداوند شما را به اسلام، گرامی فرمود و رسوم جاهلیت را برداشت و ما بین شما تألیف نمود. بعد از این سخنان پشیمان شدند و فهمیدند كه این از وساوس شیطان و حیله دشمنان بوده و اسلحه را كنار گذاشته دست در گردن یكدیگر انداختند و گریستند و استغفار نمودند

    امضاء

  10. تشكرها 2

    مدير اجرايي (16-02-2013), شهاب منتظر (16-02-2013)

  11. Top | #16

    عنوان کاربر
    عضو ماندگار
    تاریخ عضویت
    October 2012
    شماره عضویت
    4158
    نوشته
    481
    تشکر
    295
    مورد تشکر
    2,468 در 627
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض




    ۱۱۱) لَنْ یَضُرُّوكُمْ إِلاَّ أَذیً وَ إِنْ یُقاتِلُوكُمْ یُوَلُّوكُمُ الْأَدْبارَ ثُمَّ لا یُنْصَرُونَ.
    جز آزاری [اندك ] هرگز به شما زیانی نخواهند رسانید؛ و اگر با شما بجنگند، به شما پشت نمایند، سپس یاری نیابند.


    ۱۱۲) ضُرِبَتْ عَلَیْهِمُ الذِّلَّهُٔ أَیْنَ ما ثُقِفُوا إِلاَّ بِحَبْلٍ مِنَ اللَّهِ وَ حَبْلٍ مِنَ النَّاسِ وَ باؤُ بِغَضَبٍ مِنَ اللَّهِ وَ ضُرِبَتْ عَلَیْهِمُ الْمَسْكَنَهُٔ ذلِكَ بِأَنَّهُمْ كانُوا یَكْفُرُونَ بِآیاتِ اللَّهِ وَ یَقْتُلُونَ الْأَنْبِیاءَ بِغَیْرِ حَقٍّ ذلِكَ بِما عَصَوْا وَ كانُوا یَعْتَدُونَ.
    هر كجا یافته شوند، به خواری دچار شده اند مگر آنكه به پناه امان خدا و زینهار مردم [روند] و به خشمی از خدا گرفتار آمدند، و [مُهر] بینوایی بر آنان زده شد. این بدان سبب بود كه به آیات خدا كفر می ورزیدند و پیامبران را بناحق می كشتند
    . [و نیز] این [عقوبت ] به سزای آن بود كه نافرمانی كردند و از اندازه درمی گذرانیدند.

    ۱۱۳) لَیْسُوا سَواءً مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ أُمَّهٌٔ قائِمَهٌٔ یَتْلُونَ آیاتِ اللَّهِ آناءَ اللَّیْلِ وَ هُمْ یَسْجُدُونَ.
    [ولی همه آنان ] یكسان نیستند.از میان اهل كتاب ، گروهی درستكردارند كه آیات الهی را در دل شب می خوانند و سر به سجده می نهند.

    ۱۱۴) یُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ وَ یَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ یَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ یُسارِعُونَ فِی الْخَیْراتِ وَ أُولئِكَ مِنَ الصَّالِحِینَ.
    به خدا و روز قیامت ایمان دارند؛ و به كار پسندیده فرمان می دهند و از كار ناپسند باز می دارند؛ و در كارهای نیك شتاب می كنند، و آنان از شایستگانند.

    زمانی كه «عبدالله بن سلام»، كه از دانشمندان یهود بود و گروهی دیگر اسلام آوردند دوستانشان نزد آنان آمدند و شروع به ملامت و نكوهش آنها نمودند كه چرا آئین گذشتگان خود را ترك گفته و به اسلام ایمان آورده اند و در صدد برآمدند آنها را به شرارت متهم كنند تا در نظر دیگر یهودیان خوار و زبون جلوه كنند و دیگران از آنها پیروی نكنند، به همین خاطر همه جا پخش كردند كه فقط جمعی از اشرار مسلمان شده اند. پس این آیات نازل شد و از مسلمانان پشتیبانی كرد و ذلت و بیچارگی یهودیان را بیان كرد

    امضاء

  12. تشكرها 2

    مدير اجرايي (16-02-2013), شهاب منتظر (16-02-2013)

  13. Top | #17

    عنوان کاربر
    عضو ماندگار
    تاریخ عضویت
    October 2012
    شماره عضویت
    4158
    نوشته
    481
    تشکر
    295
    مورد تشکر
    2,468 در 627
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض




    ۱۱۸) یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا بِطانَهًٔ مِنْ دُونِكُمْ لا یَأْلُونَكُمْ خَبالاً وَدُّوا ما عَنِتُّمْ قَدْ بَدَتِ الْبَغْضاءُ مِنْ أَفْواهِهِمْ وَ ما تُخْفِی صُدُورُهُمْ أَكْبَرُ قَدْ بَیَّنَّا لَكُمُ الْآیاتِ إِنْ كُنْتُمْ تَعْقِلُونَ. ۱۱۹) ها أَنْتُمْ أُولاءِ تُحِبُّونَهُمْ وَ لا یُحِبُّونَكُمْ وَ تُؤْمِنُونَ بِالْكِتابِ كُلِّهِ وَ إِذا لَقُوكُمْ قالُوا آمَنَّا وَ إِذا خَلَوْا عَضُّوا عَلَیْكُمُ الْأَنامِلَ مِنَ الْغَیْظِ قُلْ مُوتُوا بِغَیْظِكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِیمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ. ۱۲۰) إِنْ تَمْسَسْكُمْ حَسَنَهٌٔ تَسُؤْهُمْ وَ إِنْ تُصِبْكُمْ سَیِّئَهٌٔ یَفْرَحُوا بِها وَ إِنْ تَصْبِرُوا وَ تَتَّقُوا لا یَضُرُّكُمْ كَیْدُهُمْ شَیْئاً إِنَّ اللَّهَ بِما یَعْمَلُونَ مُحِیطٌ.
    ای كسانی كه ایمان آورده اید، از غیر خودتان ، [دوست و] همراز مگیرید. [آنان ] از هیچ نابكاری در حق شما كوتاهی نمی ورزند. آرزو دارند كه در رنج بیفتید. دشمنی از لحن و سخنشان آشكار است ؛ و آنچه سینه هایشان نهان می دارد، بزرگتر است .در حقیقت ، ما نشانه ها[ی دشمنی آنان ] را برای شما بیان كردیم ، اگر تعقل كنید.

    هان ، شما كسانی هستید كه آنان را دوست دارید، و [حال آنكه ] آنان شما را دوست ندارند، و شما به همه كتابها[ی خدا] ایمان دارید؛ و چون با شما برخورد كنند می گویند: «ایمان آوردیم .» و چون [با هم ] خلوت كنند، از شدت خشم بر شما، سر انگشتان خود را می گزند. بگو: «به خشم خود بمیرید» كه خداوند به راز درون سینه ها داناست .
    اگر به شما خوشی رسد آنان را بدحال می كند؛ و اگر به شما گزندی رسد بدان شاد می شوند؛ و اگر صبر كنید و پرهیزگاری نمایید، نیرنگشان هیچ زیانی به شما نمی رساند؛ یقیناً خداوند به آنچه می كنند احاطه دارد.


    بعضی از مسلمانان به واسطه قرابت یا همسایگی یا عهد مودتی كه با كفار داشتند با آنها مراوده و دوستی داشتند. آنها مكار و حیله گر بودند و مسلمین ساده و بی نفاق و از روی صمیمیتی كه با آنان داشتند بعضی از اسرار را به آنها می گفتند. به همین خاطر خداوند به پیامبر خود وحی فرمود كه به مسلمانان بگوید از كفار بپرهیزند و آنها را محرم اسرار خود قرار ندهند. اینها مشقت و سختی شما را در دنیا و آخرت دوست دارند و با اینكه ظاهراً می خواهند با شما دوستی كنند ولی عداوت از سخنان آنان آشكار است و بغض و كینهٔ باطنی آنها و آنچه در دل دارند زیادتر است از آنچه اظهار می كنند.

    امضاء

  14. تشكر

    مدير اجرايي (16-02-2013)

  15. Top | #18

    عنوان کاربر
    عضو ماندگار
    تاریخ عضویت
    October 2012
    شماره عضویت
    4158
    نوشته
    481
    تشکر
    295
    مورد تشکر
    2,468 در 627
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض



    ۱۴۴) وَ ما مُحَمَّدٌ إِلاَّ رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ أَ فَإِنْ ماتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلی أَعْقابِكُمْ وَ مَنْ یَنْقَلِبْ عَلی عَقِبَیْهِ فَلَنْ یَضُرَّ اللَّهَ شَیْئاً وَ سَیَجْزِی اللَّهُ الشَّاكِرِینَ.
    و محمد، جز فرستاده ای كه پیش از او [هم ] پیامبرانی [آمده و] گذشتند، نیست . آیا اگر او بمیرد یا كشته شود، از عقیده خود برمی گردید؟ و هر كس از عقیده خود بازگردد، هرگز هیچ زیانی به خدا نمی رساند، و به زودی خداوند سپاسگزاران را پاداش می دهد.
    □□□
    این آیه دربارهٔ یكی از حوادث جنگ احد نازل شده و آن این است كه در بحبوحهٔ جنگ یكی از كفار با سنگی پیشانی و دندان پیامبر را شكست و لب حضرت شكافت و خون صورت ایشان را پوشانید و دشمن از همه طرف به پیامبر حمله می كرد تا ایشان را به قتل برساند و یكی از پرچمداران اسلام به نام «مصعب بن عمیر» حملات آنان را دفع می كرد تا اینكه كشته شد و دشمنان فكر كردند پیامبر است كه كشته شده، به همین خاطر یكی با صدای بلند فریاد زد محمد را كشتم، محمد را كشتم. این خبر به همان اندازه كه باعث تقویت روحیهٔ مشركان شد موجب تضعیف روحیهٔ مسلمانان شد و در میان آنان تزلزل ایجاد كرد به همین خاطر از همه طرف شروع به فرار نمودند و بعضی از آنها به فكر افتادند كه توسط عبدالله بن ابی سفیان امان بگیرند و بعضی گفتند اگر محمد پیامبر بود كشته نمی شد. و این دو دسته گر چه ظاهراً مسلمان بودند ولی سست عقیده و منافق بودند، ولی بعضی مثل علی و ابودجانه و تعدادی دیگر، مردم را به مقاومت دعوت می كردند و می گفتند، اگر پیامبر كشته شده خدای او كه كشته نشده، بعد از پیامبر زندگی به چه درد می خورد؛ بروید بكشید بخاطر آن چیزی كه محمد به خاطرش كشته شد و جنگ كردند تا كشته شدند. بعد از این جریان و روشن شدن این اشتباه آیه فوق نازل شد.

    امضاء

  16. تشكر

    مدير اجرايي (16-02-2013)

  17. Top | #19

    عنوان کاربر
    عضو ماندگار
    تاریخ عضویت
    October 2012
    شماره عضویت
    4158
    نوشته
    481
    تشکر
    295
    مورد تشکر
    2,468 در 627
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض



    ۱۶۵) أَ وَ لَمَّا أَصابَتْكُمْ مُصِیبَهٌٔ قَدْ أَصَبْتُمْ مِثْلَیْها قُلْتُمْ أَنَّی هذا قُلْ هُوَ مِنْ عِنْدِ أَنْفُسِكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلی كُلِّ شَیْ ءٍ قَدِیرٌ.
    آیا چون به شما [در نبرد اُحد] مصیبتی رسید [با آنكه در نبرد بدر] دو برابرش را [به دشمنان خود] رساندید گفتید: «این [مصیبت ] از كجا [به ما رسید]؟» بگو: «آن از خود شما [و ناشی از بی انضباطی خودتان ] است .» آری ! خدا به هر چیزی تواناست .

    روایت شده كه مسلمانان در جنگ بدر هفتاد نفر از كفار را كشتند و هفتاد نفر را اسیر نمودند و قرار بود اسرا هم كشته شوند ولی بعضی از اصحاب گفتند: خوب است از آنها فدیه بگیریم و آنها را رها كنیم. در این هنگام جبرئیل نازل شد و عرض كرد:خداوند گرفتن فدا و رها نمودن آنها را به شرط آنكه مسلمین حاضر شوند كه در سال بعد به همان عددی كه از آنها فدا گرفتند، شهید شوند جایز فرمود و پیامبر به اصحاب ابلاغ فرمود آنها قبول كردند و گفتند: فعلاً فدیه را می گیریم و قوت پیدا می كنیم بعد هم شهید می شویم و به بهشت می رویم و چون در جنگ احد به عدد همان هفتاد نفر فدیه ای گرفته بودند شهید شدند گقتند: از چه رو این مصیبت به خاطرآن شرط بوده كه قبول نموده بودند.

    امضاء

  18. تشكر

    مدير اجرايي (16-02-2013)

  19. Top | #20

    عنوان کاربر
    عضو ماندگار
    تاریخ عضویت
    October 2012
    شماره عضویت
    4158
    نوشته
    481
    تشکر
    295
    مورد تشکر
    2,468 در 627
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض




    ۱۷۲) الَّذِینَ اسْتَجابُوا لِلَّهِ وَ الرَّسُولِ مِنْ بَعْدِ ما أَصابَهُمُ الْقَرْحُ لِلَّذِینَ أَحْسَنُوا مِنْهُمْ وَ اتَّقَوْا أَجْرٌ عَظِیمٌ.
    كسانی كه [در نبرد اُحد] پس از آنكه زخم برداشته بودند، دعوت خدا و پیامبر [او] را اجابت كردند، برای كسانی از آنان كه نیكی و پرهیزگاری كردند پاداشی بزرگ است .
    □□□
    بعد از جنگ احد وقتی پیامبر وارد مدینه شد به دستور جبرئیل از جانب خداوند به مهاجر و انصار خطاب فرمود كه هر كس مجروح شده باید با من از مدینه بیرون بیاید و هركس سلامت است در مدینه بماند و اصحاب با زحمت بسیار و با درد شدیدی كه داشتند با پیامبر رفتند تا به محلی به نام «حمراءُالاسد» رسیدند. و لشكر قریش وقتی به سرزمین «روحاء» رسیدند تصمیم به بازگشت به مدینه و غارت آنجا نمودند. ناگاه مردی را دیدند كه از مدینه می آمد از او سؤال نمودند كه از پیامبر و اصحابش چه خبر داری؟ او جواب داد: آنها را در حمراءُالاسد دیدم كه جداً در طلب شما بودند. پس قریش تصمیم گرفتند كه عقب نشینی كنند و به مكه بازگردند. و به شخصی كه عازم مدینه بود گفتند كه به حمراءُ الاسد برود و به پیامبر بگوید كه قریش لشكری جمع آوری كرده و عازم حمله بر مسلمانان شده، او هم قبول نمود و خود را به پیامبر رساند و این خبر را به حضرت عرض كرد. ولی مسلمانان هرچه انتظار كشیدند از آنان خبری نشد؛ پس جبرئیل نازل شد و عرض كرد: خداوند قریش را مرعوب نمود و به محل خود بازگشتند و پیامبر با اصحاب به مدینه مراجعت فرمود و این آیه نازل شد.

    امضاء

  20. تشكر

    مدير اجرايي (16-02-2013)

صفحه 2 از 3 نخستنخست 123 آخرینآخرین

اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

کلمات کلیدی این موضوع

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •  
© تمامی حقوق از جمله طراحی قالب برای سایت آیه های انتظار محفوظ می باشد © طراحی و ویرایش Masoomi