۷۷) إِنَّ الَّذِینَ یَشْتَرُونَ بِعَهْدِ اللَّهِ وَ أَیْمانِهِمْ ثَمَناً قَلِیلاً أُولئِكَ لا خَلاقَ لَهُمْ فِی الْآخِرَهِٔ وَ لا یُكَلِّمُهُمُ اللَّهُ وَ لا یَنْظُرُ إِلَیْهِمْ یَوْمَ الْقِیامَهِٔ وَ لا یُزَكِّیهِمْ وَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِیمٌ.
كسانی كه پیمان خدا و سوگندهای خود را به بهای ناچیزی می فروشند، آنان را در آخرت بهره ای نیست ؛ و خدا روز قیامت با آنان سخن نمی گوید، و به ایشان نمی نگرد، و پاكشان نمی گرداند، و عذابی دردناك خواهند داشت .
جمعی از احبار یهود مانند «كعب بن اشرف و ابی بن رافع و حیّ بن اخطب» كه موقعیت اجتماعی خویش را در خطر می دیدند كوشش كردند نشانه هایی را كه در تورات درباره آخرین پیامبر وجود داشت و شخصاً نگارش كرده بودند تحریف كنند و سوگند یاد كنند كه جمله های تحریف شده، از جانب خداست. به همین جهت این آیه نازل شد و به آنان هشدار داد. و بعضی گفته اند كه این آیه در مورد «اشعث بن قیس» است كه می خواست زمین شخصی را به دروغ تصاحب كند و زمانی كه قصد داشت برای اثبات ادعای خود سوگند یاد كند این آیه نازل شد. در این هنگام اشعث ترسید و زمین را به صاحبش برگرداند.