آیا علما به پیامبران می رسند؟

[محمدی]

طبق فرمودۀمولا علی(ع) بسبب همین روح به منصب نبوت قائل شدند

خیر، چنین چیزی در روایت نیست!

چیزیکه در روایت اومده اینه که انبیاء و اوصیاء دارای روح القدس هستند ؛


و بنابر قواعد ادبیاتی ، اوصیاء و انبیاء بخاطر عطفشان به هم ، باید دارای مفهومی متفاوت باشند.

و ویژگی ای که در روایت برای روح القدس آمده، رساندن فرد به مقام نبوت نیست!

بلکه آن درواقع ملکه ای است که انسان را (از ارتکاب گناه و البته آن هم نه هر گناهی! بلکه تنها) از ارتکاب گناه کبیره ، حفظ میکند، چه از انبیاء باشد و چه از اوصیاء.


وَ رُوحُ الْقُدُسِ مَنْ سَكَنَ فِيهِ فَإِنَّهُ لَا يَعْمَلُ بِكَبِيرَةٍ أَبَداً؛ همانا روح القدس در بدن هر که باشد، او مرتکب گناه کبیره نخواهد شد.



ادامه دارد ....

[محمدی]

حالا باید بررسی کنیم که منظور از اوصیاء چه کسانی هستند که آنها هم روح القدس خواهند داشت؟

بنابر چیزیکه در همین روایت مورد نظر هست، اوصیاء باید یک پله از مومنین بالاتر باشند، و از آن طرف باید تفاوتهایی هم با انبیاء داشته باشند چون با دو لفظ از آنها یاد شده!


فِي الْأَنْبِيَاءِ وَ الْأَوْصِيَاءِ خَمْسَةُ أَرْوَاحٍ


وصیّ یعنی کسیکه به او سفارشی شده باشد.

در آیات و احادیث انسانها و گروه های مختلفی یاد شدند که مورد وصیت الهی قرار گرفتند:

...وَلَقَدْ وَصَّينَا الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِنْ قَبْلِكُمْ وَإِياكُمْ أَنِ اتَّقُوا اللَّهَ وَإِنْ تَكْفُرُوا فَإِنَّ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ وَكَانَ اللَّهُ غَنِيا حَمِيدًا؛ و ما به کساني که پيش از شما، کتاب آسماني به آنها داده شده بود، سفارش کرديم، (همچنين) به شما (نيز) سفارش مي‌کنيم که از (نافرماني) خدا بپرهيزيد! و اگر کافر شويد، (به خدا زياني نمي‌رسد؛ زيرا) براي خداست آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است، و خداوند، بي‌نياز و ستوده است (النساء/131)

پس آن ها هم به نوعی از اوصیاء بوده اند، منتها با توجه به روایتی که مورد نظر ما هست، نمیتونه هر وصی ای مصداق برای این اوصیاء باشه، بلکه باید از خوبان باشد.

حالا بنده از شما سوال میپرسم : خب چه ایرادی داره یکی از این اوصیاء الهی ، علمای عامل باشند؟!

مگه غیر از اینه که خداوند درباره آنها چنین فرموده:

إِنَّمَا يخْشَى اللَّهَ مِنْ عِبَادِهِ الْعُلَمَاءُ؛ حقيقت چنين است: از ميان بندگان خدا، تنها علماء هستند که نسبت به خداوند خشوع دارند!(فاطر/28)



ادامه دارد ...

[محمدی]

علمائی که با سعی و تلاش خود، با مراقبت و مجاهدت، خودشون رو از هر گناهی دور کردند، و مشمول عنایت خداوند هم قرار گرفتند، چه اشکالی دارد که تاج روح القدسی به اونها عنایت بشه؟

و چه اشکالی داره این افرادی که از چنین جایگاهی برخوردارن، و در دوره ای زندگی میکنند که ارتباطات بسیار گستردست و وظیفه اونها، هم محدود به نقاط کوچکی نیست؛ و با این حال احکام الهی رو در حد توان به همه میرسونند، مقامشون از برخی انبیاء گذشته که وظیفشون شاید به این گستردگی نبوده، بیشتر باشه؟


شاید چیزیکه باعث ایجاد این شبهه که چطوری مقام برخی علما از گروهی از انبیاء بیشتره در ذهن میشه، این باشه که ما تعریفی صحیح از عالم نداشته باشیم و از این واژه دایره ای درست کنیم ، که هر فردی رو که چند تا کتاب رو حفظ کرده باشه رو در بر بگیره، اون موقع تعجب میکنیم که ای بابا! اگه این هم از پیامبران بهتر باشه که باید به خود پیامبرها هم شک کنیم!!


اما غافل از اینکه باید در تعیین مصادیق عالمان، دقت بیشتری داشته باشیم.

اینکه پیامبر میفرماید :

علماء أمّتي أفضل من أنبياء بني إسرائيل(كتاب المزارشیخ مفيد ص 6)

إِذَا كَانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ وُزِنَ مِدَادُ الْعُلَمَاءِ بِدِمَاءِ الشُّهَدَاءِ، فَيُرَجَّحُ مِدَادُ الْعُلَمَاءِ عَلَى دِمَاءِ الشُّهَدَاءِ. (أمالي ص 521)


عالم در این روایات، یقینا نمیتونه هر کسیکه هنرش فقط خوندن چند تا کتابه رو شامل بشه، چراکه ممکنه اونها مصداق این آیه شریفه باشند:

مَثَلُ الَّذِينَ حُمِّلُوا التَّوْرَاةَ ثُمَّ لَمْ يحْمِلُوهَا كَمَثَلِ الْحِمَارِ يحْمِلُ أَسْفَارًا؛ کساني که مکلف به تورات شدند ولي حق آن را ادا نکردند، مانند درازگوشي هستند که کتابهايي حمل مي‌کند(الجمعة/5)


اما آن عالمی که تمام وجودش به استناد آیه قرآن خشوع و معرفته، و تمام زندگی اش را وقف هدایت دیگران میکند و با سخنرانی و نوشتن کتاب و بیان جواب شبهات و امر به معروف و نهی از منکر و ارشاد و ... دیگران رو در این وانفسای ارتباطات به سمت خدا دعوت میکنه، چه جای تعجبیه که مقام اونرو برتر از مقام برخی از انبیاء و شهدا بدانیم که شاید فعالیتشان به این وسعت نبوده؟!



به امید آنکه ما هم از عالمان عامل، و مورد افتخار خداوند باشیم.

[مدینه* خادمه یاس فاطمی *]

خیر، چنین چیزی در روایت نیست!

سلام خدمت استاد بزرگوار و عزیز آقای محمدی و خدمت تمامی دوستان

استاد این روایت را از مولا علی(ع) نقل کرده اند بنده کتاب و منبعش رو مینویسم یک کتاب قدیمی از آقای شیخ ذبیح الله محلاتی است. اما مولا علی(ع) همون نکات بالایی رو فرموده است البته طبق نوشتۀ این کتاب و سندش:

در کتاب قضاوتهای حضرت امیرمومنان آمده که:

در ترجمۀ کتاب عجائب احکام امیرالمومنین است که علی بن ابراهیم قمی به سند خود از محمدبن داوود غنوی از اصبغ بن نباته که گفت مردی نزد امیرالمومنین آمد و گفت که مردمانی گمان می کنند که بنده زنا نمیکند درحالی که مومن است و دزدی نمیکند درحالی که مومن است و ...

مولا فرمود صحیح است بنده گناه نمی کند در حالیکه مومن است و من از رسول خدا این را شنیده ام و اکنون من آن را برای تو شرح می دهم .بدانکه مردمان را خداوند متعال در قرآن سه طبقه فرموده... اما آنچه از سابقون ذکر فرموده پس آنها از انبیاء مرسلین و غیر مرسلین می باشند و خداوند در آنها پنج روح قرار داده:

روح القدس، روح الایمان، روح القوة ، روح الشهوة و روح البدن
پس به سبب روح القدس به منصب نبوت قائل شده اند و اخبار از اشیاء می نمایند
....
تا اینکه مولا برا این گروه که روح القدس دارند استناد به آیۀ253 سورۀ مبارکۀ بقره می نمایند:«تِلْكَ الرُّسُلُ فَضَّلْنَا بَعْضَهُمْ عَلَيٰ بَعْضٍ مِّنْهُم مَّن كَلَّمَ اللَّهُ وَرَفَعَ بَعْضَهُمْ دَرَجَٰتٍ وَءَاتَيْنَا عِيسَي ابْنَ مَرْيَمَ الْبَيِّنَٰتِ وَأَيَّدْنَٰهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ » «برخي از آن پيامبران را بر برخي ديگر برتري بخشيديم از آنان كسي بود كه خدا با او سخن گفت و درجات بعضي از آنان را بالا برد و به عيسي پسر مريم دلايل آشكار داديم و او را به وسيله روح القدس تاييد كرديم»
و باز مولا به سورۀ مجادله اشاره می کنند:« و إیّدهم بروح منه» و می فرمایند: خداوند متعال آنها را بر ماسوای و غیرخودشان تفضیل و برتری داده و آنها را معصوم و منزه از گناه و سهو و نسیان کرده.

بعد در مقابل پیامبران به مومنان دیگر اشاره کرده اند و بعد به آیۀ 70 سورۀ مبارکۀ نحل استناد می کنند و از نقصان غیر اختیاری حرف زده اند که تعبیر به بارزل العمر کرده اند که در پست قبلی آمده.
پست قبلی:

{«وَ اللهُ خَلَقَکُم ثُمَّ یَتَوَفّاکُم وَ مِنکُم مَن یُرَدُّ اِلی اَرذَلِ العُمُرِ لِکَی لایَعلَمَ بَعدَ عِلمٍ شَیئًا إِنَّ اللهَ عَلیمٌ قَدیرٌ» معنی:
«خداوند شما را آفرید،سپس شما را می میراند بعضی از شما به نامطلوب ترین سنین بالای عمر می رسند، تا بعد از علم و آگاهی چیزی ندانند،خداوند دانا و توناست»

پیامبران از این نقصان مبرا هستند اما عالمان نه. عالمان این نقصان را دارا هستند حرف اینجاست. چطور عالم می تواند با این نقصان به پیامبر برسد؟سنین بالا و فراموشی که در تفسیر المیزان هم آمده چه کسی می تواند این را نادیده بگیرد؟}

[محمدی]

بسم الله الرحمان الرحیم

عرض سلام و تشکر مجدد.

متن روایتی که شما ارسال نمودید، با متن روایتی که بنده از امام صادق علیه السلام ارسال کردم، تفاوتهایی داشت، لذا فرض را از اینجا به بعد مبنی بر روایت شما میگذاریم تا جواب برای شما مشخص شود.

باید توجه داشته باشیم که اگر در این روایت آمده انبیاء دارای روح القدس هستند، خب در روایت دیگری هم آمده که پیامبر فرموده : علمای امتم از انبیاء بنی اسرائیل بالاترند.

خب آن هم روایته و این هم روایت، چرا باید یکی یقینی گرفته شود و دیگری مورد توجه قرار نگیرد؟!

لذا تا آنجا که ممکن است باید میان آنها جمع کرد، و به قول معروف : الجمع مهما امکن اولی من الطرح.

ثانیا اثبات شیء نفی ما عدا نمیکند!

گفته شده انبیاء دارای مقام روح القدس هستند و بواسطه آن گناه هم نمیکنند و به مقام نبوت هم رسیده باشند، خب این منافاتی ندارد که بر فرض افرادی هم باشند که روح القدس نداشته باشند و با مجاهدت نفسانی، مرتکب گناه نگردند!

از اینکه بگذریم ما آیه قرآن داریم که ملاک در برتری را معرفی نموده، و آن تقوای الهی هست، نه روح القدس داشتن و یا نداشتن!


إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ؛ گرامي‌ترين شما نزد خداوند با تقواترين شماست؛ خداوند دانا و آگاه است!(الحجرات/13)

خب چه محالی پیش می آید، عالمی را که بنابر تصریح آیه قرآن خاشع ترین افراد هست را در نظر بگیریم که مرتکب هیچ فعل حرامی نمیشود که تا اینجا برابر با انبیاء الهی خواهد بود چون ملاک تقوا است و از آن طرف در نظر بگیریم که عالمی میلیونها نفر رو هدایت کرده باشد و حال آنکه ممکن است پیغمبری در بنی اسائیل تنها یک روستا رو هدایت کرده باشد که در این صورت یقینا آن عالم برتر هم خواهد بود!

سنین بالا و فراموشی که در تفسیر المیزان هم آمده چه کسی می تواند این را نادیده بگیرد؟

لطفا این فراز را هم بصورت کاملتری بیان بفرمایید تا پاسخگوی آن تا حد توان باشم.

[مدینه* خادمه یاس فاطمی *]

لطفا این فراز را هم بصورت کاملتری بیان بفرمایید تا پاسخگوی آن تا حد توان باشم.

سلام

استاد مولا علی(ع) در این قسمت بعد از استناد به آیۀ70 سورۀنحل فرمودند:
یعنی بعضی از شما کسی است که برگردانیده میشود به سوی فرو مایه ترین عمرها تا اینکه نداند پس از اینکه دانسته بود چیزی را، پس این شخص جمیع ارواح او در نقصان و کمی است ولی این نقصان سبب زوال ایمان او نمی گردد و او را ازدین خداوند بیرون نمی برد زیرا آنکس که او را بدین حال درآورده است به ارزل العمر برگردانیده است یعنی نقصان قوی و ارواح چهارگانه بشر به واسطۀ فاعلیت حق تعالی است یعنی او است که بشر را به این حال در می آورد.

استاد منظور پیری بوده است. تو تفسیر المیزان نوشته شده:ارذل اسم تفضیل از رذالت و پستی است، و مراد از {ارذل العمر}به قرینۀ جملۀ{لکی لا یعلم...}سن پیری است که قوای شعور و ادراک در آن انحطاط پیدا می کند و البته این انحطاط به اختلاف مزاج ها مختلف می شود، و غالبا از سن 75 سالگی شروع می شود.

[محمدی]

استاد مولا علی(ع) در این قسمت بعد از استناد به آیۀ70 سورۀنحل فرمودند:
یعنی بعضی از شما کسی است که برگردانیده میشود به سوی فرو مایه ترین عمرها تا اینکه نداند پس از اینکه دانسته بود چیزی را، پس این شخص جمیع ارواح او در نقصان و کمی است ولی این نقصان سبب زوال ایمان او نمی گردد و او را ازدین خداوند بیرون نمی برد زیرا آنکس که او را بدین حال درآورده است به ارزل العمر برگردانیده است یعنی نقصان قوی و ارواح چهارگانه بشر به واسطۀ فاعلیت حق تعالی است یعنی او است که بشر را به این حال در می آورد.

استاد منظور پیری بوده است. تو تفسیر المیزان نوشته شده:ارذل اسم تفضیل از رذالت و پستی است، و مراد از {ارذل العمر}به قرینۀ جملۀ{لکی لا یعلم...}سن پیری است که قوای شعور و ادراک در آن انحطاط پیدا می کند و البته این انحطاط به اختلاف مزاج ها مختلف می شود، و غالبا از سن 75 سالگی شروع می شود.

ممنون و عرض ارادت

منتها متاسفانه ارتباط این فراز رو با اصل موضوع این تایپیک متوجه نشدم!

خوب این فراز چه منافاتی با این دارد که مثلا عالم وارسته ای که با مجاهدت و سعی و تلاش تقوای الهی رو به نحو احسنت رعایت نموده، و در کنارش صدها هزار نفر رو هدایت کرده، افضل میباشد بر اساس صریح آیات و احادیث، بر برخی انبیاء بنی اسرائیلی که چنین گستردگی میدان عملی رو نداشتند؟!

[مدینه* خادمه یاس فاطمی *]

منتها متاسفانه ارتباط این فراز رو با اصل موضوع این تایپیک متوجه نشدم!

استاد ، مولا علی(ع) این قسمت را دربرابر گروه اول قرار داه بودند و منظور بنده از آوردن این بوده که علما به سبب این نقصان که بعد از رسیدن به سنین بالا براشون پیش میاد نمیتونن به پیامبران که همیشه اون حالات رو دارند برسند.یعنی پیامبران بخاطر روح القدس هیچ نقصانی در هیچ سنی ندارند اما علما خواهند داشت برا همین کسی نمی تواند به پیامبران برسد. منظور این بوده

[محمدی]

بر فرض که این کلام را بعد از قبول اصل روایت بپذیریم.

بازهم حقیقتا منافاتی با اصل موضوع و روایت نبوی ندارد.

آیا کم عالمانی میشناسیم که 75 که جای خود دارد، بلکه بیش از 90 سال عمر کردند و هیچ مشکل و نسیانی هم برایشان حاصل نشد و تا آخر عمر شریفشان در کنار رعایت تقوی، بینهایت انسان را هدایت نمودند؟!

چرا نتوانند اینها همان علمای مقصود از روایت باشند؟!

بازهم تاکید میکنم آنچه بر اساس صریح روایت وجود دارد، پیامبر مکرم اسلام فرمودند :

علماء أمّتي أفضل من أنبياء بني إسرائيل(كتاب المزارشیخ مفيد ص 6)

و آنچه ملاک برتری افراد بنابر صریح آیه قرآن است تقوای افراد میباشد و لا غیر :

إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ؛ گرامي‌ترين شما نزد خداوند با تقواترين شماست؛ خداوند دانا و آگاه است!(الحجرات/13)

و هدایت کردن هر فردی بینهایت ارزش داره:

قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص لِعَلِيٍّ ع لَئِنْ يَهْدِ اللَّهُ بِكَ عَبْداً مِنْ عِبَادِهِ خَيْرٌ لَكَ مِمَّا طَلَعَتْ عَلَيْهِ الشَّمْسُ مِنْ مَشَارِقِهَا إِلَى مَغَارِبِهَا؛ اينكه خدا بدست تو مردى را هدايت كند براى تو از همه چيزهائى كه خورشيد بر آن تو طلوع و غروب ميكند بهتر است (مستدرك الوسائل ج‏12 ص 241)


لذا با اندک تاملی بر اساس صریح آیات و روایات و عقل، میتوان به این نتیجه رسید که این روایت نبوی :

علماء أمّتي أفضل من أنبياء بني إسرائيل(كتاب المزارشیخ مفيد ص 6)

کاملا منطقی به نظر میرسد؛


و علمای امت پیامبر، که البته مقصود از عالم را در این لینک ( http://www.ayehayeentezar.com/thread...tml#post208506 ) معرفی کردیم، با توجه به رعایت تقوای الهی که اصل اولی در اعطای امتیاز هست، و در کنار آن گستردگی فعالیت آنان و سطح هدایتگریشون که از هر فعل مستحبی ای بالاتر است، میبایست از برخی انبیاء گرامی بنی اسرائیل که فعالیتشان در حدود یک یا چند روستا بوده، بیشتر باشد و اصلا اگر غیر از این باشد منطقی نخواهد بود چراکه ملاک تقوا و مقدار اعمال صالح است؛

البته خداوند و رسولانش از همه آگاهترند.


و السلام علیکم و رحمت الله

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

.....*.... به نام حضرت دوست ....*.....


(( (يرفع الله الذين آمنوا منكم والذين اوتوا العلم درجات ) ))

خدا به آنان كه در جمع شما جامعه بشرى ، به حق ايمان آوردند، و
نيز به آنانكه از علم و دانش بهره مند هستند، رفعت مقام اعطاء مى كند
(تا در ظل چنين مقام رفيعى از ساير مردم ، ممتاز باشند).


سلام و عرض ادب جناب استاد محمدی گرانقدر و بزرگوار


از فرمایشات بسیار شیوا ، دقیق ، جامع و اصولی حضرت عالی بهره وافر بردم .
خداوند تبارک و تعالی سایه شما بزرگوار را مستدام بدارد و بر عزتتان بیفزاید
که عزت شما استاد گرامی افتخار ماست .

منتظر حضور سبزتان بودم
و خداوند را شاکرم که نظر لطف جنابعالی با این سایت مهدوی همراهست.


سپاسگزارم