سالهاي برداشت كشت بذر هجرت و جهاد در رسيده بود، ماه مور پيروزمند نيروي اسلام
در پايگاه اصلي شرك و كفر در شكل «عده القضاء» لبار بهار فصل رويش سبز گلستان نبوي
را خبر داده و نشان ميداد.
مكه كه تا آن زمان به عنوان عمدهترين كانون حكومت كفر و شرك در جزيره العرب تعريف
ميشد و همه اردوگاههاي ورشكسته و فروپاشيده نفاق و الحاد چشم اميد بدانجا بسته بودند.
در پي ديپلماسي متحرك و فعال پيامبر(ص) و به دنبال مانور نظامي نيروهاي اردوگاه اسلام،
بي كمترين مقاومتي دو سوي مسلمانان آغوش گشوده و استقبال ميكند و معادله قدرت را در سطح منطقه
و تا حدودي نيز در سطح دنياي آن روز به نفع حركت اسلام و نظام نبوي دگرگون ميسازد و فصل سبز
رويش اسلام در جان جهان آن روز را به نمايش ميگذارد كه:
«اذا جاء نصرالله و الفتح و رأيت الناس يدخلون في دين الله افواجا فسبح بحمد ربك ...»
بامداد اين بهاران، گلستان نبوي در تماشاي ريزش رنگين كمان زيباييها از آسمان آبي رنگ عشق
علوي است كه زمين خاكستري را لالهگون ميسازد.
آري در چنين بهاراني، نسيم برآمده از كرانه درياي معرفت، شميم عطر
دل انگيزمحبت را پراكنده و ديوان عصمت را گشوده و صحيفه رسالت را
ورق زده و آن رنگين كمانزيبايي را در گلبرگ هدايت به اهتزاز آورد
و شرط داشت برداشت نبوي را ترسيم و به نمايش گذارد.
چه آنكه بانوي بزرگ اسلام زينب كبري(س) ولادت يافت.
باري «زينب» (س) متولد شد.