زنى كه نمى خواهد در حماقت و جهل زندگى كند و تسليم دنياپرستان شود
چگونه زيستن را از كجا و چه كسى بياموزد؟
در اين دنياى پرتلاطم مادى و زرق و برقهاى پرجاذبه و فريبنده كه ممكن است
هر ديندارى را به سوى خود بكشاند
آيا راهى براى خود ساختن و صحيح زيستن وجود دارد؟
آيا در مذهب و فرهنگ ما زن مى تواند بينشى اصيل، مستقل و مناسب با طبيعت فطرى
خود داشته باشد، تا بازيچه مغرضان، استعمارگران و هوسرانان دنياى مادى نشود؟
براى به دست آوردن پاسخ بايد به سراغ قرآن و تاريخ اسلام رفت.
قرآن كريم زنانى را معرفى مىكند كه به خودسازى و زندگى پاكيزه دست
يافتهاند مانند آسيه (همسر فرعون) و مريم مادر مسيح.
در تاريخ اسلام نيز افرادى اين راه را پيموده و به ما آموخته اند كه چگونه باشيم
و چگونه زندگى كنيم.
آنها زندگان تاريخ اند.
در اين مقاله به برخى از صفات يكى از آن بانوان
حضرت زينب سلام الله عليها اشاره مى كنيم
و گوشه هايى از زندگى درخشان آن بانو را به نظاره مى نشينيم.