صاحب الزمان (عجّل الله تعالي فرجه الشّریف)

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

آمـريـن به معروف و پيكـاركننـدگـان بـا منكــر

رسالت حضرت مهدى و ياران باوفايـش احياء ديـن خـدا و اتمام رسالت انبيا و اوليا و اصلاح زميـن كه ظالمان و فاسدان با بدعت ها و ظلم هايشان روز خاكيان را مبـدل به شب ديجـورى كرده با شراره سـم ستمشان, سيماى سپيده را روشنـى بخشند و نقاب تزوير را از چهره مزوران بركشنـد و رسالتـش را در دو عنـوان سبز بسط در ((قسط)) و ((عدل)) خلاصه گـردانـد.

((يملا الارض قسطـا و عدلا كما ملئت ظلما و جـورا)). سيره رسـول گرامى اسلام و همه معصوميـن(ع) بر امر به معروف و نهى از منكر بود, و از بدو دوران كودكى تا واپسيـن لحظات حيات آن را پاس داشته اند. يعقـوب سراج, خدمت امام صادق(ع) مى رسد در حالـى كه حضرت در كنار گهواره فـرزنـدش حضـرت مـوسـى بـن جعفـر(ع) ايستاده و با او سخـن مى گويد. يعقوب گويد:
مـن نشستم تا امام از سخـن گفتـن با فرزندش فارغ شد, پـس بـرخـاستـم, امـام صـادق(ع) به مـن فـرمـود:
نزديك سرورت بيا و او را سلام گوى. مـن نزديك گهواره رفتـم و به كـودك سلام كردم, امام موسى بـن جعفر(ع) از درون گهواره با زبانى فصيح و گويا سلام را پاسخ گفت فـرمـود:

((اذهب و تغيـر اسم ابنتك التـى سميتها امـس فانه اسـم يبغضه الله)) برو و آن نام را كه ديروز بـر دختـرت نهاده اى تغيير ده زيرا ايـن اسم را خدا دشمـن دارد.

آن گاه امام صادق(ع) فرمود: به دستور فرزندم عمل كـن تـا هـدايت يـابـى. مـن نيز به دستـور آن حضـرت عمل كـردم و نـام ((حميرا)) دختر يك روزه ام را تغيير دادم.))

بنابرايـن, يكى از اوصاف بارز ياران حجت, امر به معروف و نهى از منكـر مـى باشـد. امام صادق(ع) در تفسير آيه ((الذيـن ان مكناهـم فـى الارض اقامـوا الصلاه و آتـوا الزكاه و امـروا بالمعروف و نهو عن المنكـر و لله عاقبه الامـور)). مـى فـرماينـد:

بـراى آل محمـد(ص) مهدى(ع) و اصحـاب او, خـداونـد متعال مشارق و مغارب زميـن را به تصرف آن ها درآورد, و ديـن را آشكار سازد, و خـداونـد متعال به وسيله او و يارانش بدعت ها و باطل را از بيـن مى برد, هم چنان كه سفيهان حق را ميرانده باشند, تا جايى كه اثرى از ظلـم ديده نشـود و امر به معروف و نهى از منكر خـواهنـد نمـود و عاقبت كـارهـا به دست خـداست.

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

ايمان و اطاعت از رهبرى

امامت و رهبرى, از اركان دين مبيـن اسلام و محـور و اساس همه كارها اعم از عبـادى و غيـرعبـادى است: ((و انه ليعلـم ان محلـى منها محل القطب من الرحا...)) و همه اعمال اعم از فـردى و اجتماعى به نـوعى وابسته به امامت است. لذا ايمان به رهبـرى زمينه سـاز فلاح و رستگـارى مسلمـانان است.

هميـن ايمان و اطاعت از رهبرى و پيامبر بـود كه در مدتى بسيار كـم مسلمانان صدر اسلام از حضيض ذلت به اوج عزت رسيدنـد و پـوزه ظالمان و متكبران را به خاك ماليدند چرا كه به فرمان خـدا به آن چه پيامبر مى فرمـود گردن مـى نهادنـد:
((و ما آتاكم الرسول فخذوه و ما نهاكـم عنه فانتهوا)) و بعد از رسـول خدا شيعيان اهل بيت همان عقيـده و ايمان را نسبت به ائمه اطهار داشته و ياران حجت(ع) در بالاتـريـن درجه آن نسبت به امام زمان ـ عليه السلام ـ دارنـد كه ايـن عشق و ايمان در وجـود آن حضرت متمركز گرديده:

((يتمسحـون بسرح الامام عليه السلام يطلبـون بذلك البـركه)) ايـن عشق به امـام است كه سـر از پــا نشناخته براى اطاعت و اجراى فراميـن او شب و روز را نمـى شناسنـد و در راه فرمان بـردارى او از يك كنيز نسبت به مـولايـش مطيع ترانـد و در هنگام خطرات بـراى دفاع از وجـود او جـانشـان را فـدا مـى كننـد:

((و يخفـون به يقـونه باءنفسهم فى الحروب و يكفونه ما يويد... هم اطوع له مـن الامه لسيدها)) از وجـود مبـاركـش و آن چه متعلق به اوست تبـرك و شفـا مـى جـويند:

كيســت كـاشفتـه آن زلــف چـليپا نشود
ديده اى نيست كه بيند تـو و شيـدا نشود
ناز كن ناز كه دل ها همه در بند تو اند
غمزه كن غمزه كه دلبر چو تو پيدا نشود
سر به خاك سر كوى تــو نهد جان از دست
جان چه باشد كه فــداى رخ زيبا نشــود
ايـن عشق و علاقه امام و يارانـش به حدى به هـم گره خورده كه ((آن چه شخص امام بـدان وصف شده اند, آنان نيز به آن تـوصيف گشته اند:

((انهم اذا ساروا الرعب امامهم سيره شهر; هنگامى كه به طرف مكانـى حـركت مـى كننـد, تـرس از آنان پيشاپيـش در دل مـردمان افتـد.)) ((لايكفـون سيـوفهم حتـى يرضـى الله عزوجل; آنان دست از شمشيرهاى خـود در پيكار با دشمنان ديـن باز نمـى گيرند تا آن كه خداى تعالى راضـى شـود.)) ايـن همه به سبب آن است كه ياران مهدى شيعه كاملـى براى مـولاى خـود بـوده و افعال و صفاتشان مطابق افعال و صفات امام عليه السلام مى باشد

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

صدایت می زنم...!! سلامت می کنم...!! دعایت می کنم...!!

صدایت می زنم ... !!
سلامت می کنم ... !!
دعایت می کنم ... !!

تقدیم


به مادری که



امید دلها را کنار قلب خود جای داد ،



و وجودش را به پای او ریخت ،



تا آخرین ودیعۀ ولایت را به عالم امکان تحویل داد .

السلام علی والدة الإمام ، و المودعة أسرار الملک العلاّم ، و الحاملة لأشرف الأنام .

سلام بر تو ،



که از نور ولایت نیک مواظبت کردی ،


و حق امانت را ادا نمودی ،


و سرّ خدا را حفظ کردی ،


و ولیّ خدا را حمل نمودی ،


و در حفظ او زحمت فراوان کشیدی .

خداوند شرافتی به تو داد که از هر شرف و فضیلتی مستغنی ات ساخت . 1

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

شـــیــریــن تــرین آغــــــــاز

از عطش ِ چشم ، اشکم زبانه می شکد!








و جوانه های محبت با موج ِ خاطره ها تا دوردستِ ظهور پر می کشند .









آرزوی حضور در ظهورت ،

در روزگار شیرین تر از عسل ِ تو ...

که پروانه وار گِردِ شمع وجود مبارک تو طواف خواهیم کرد ...






اشک به چشم و دست به شمشیرم نموده است ... !







رمز آشنایی ... دیر آشنایی ... دور آشنایی من ،






زبان ِ اشک ، و سخن ِ چشم ِ من ... !






و استقبال من از جمال ملکوتی تو ، این شعار من :

با تو ، برای تو ، با ادب !!!

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

ایــن بــار بــا لســـانـی دیـگـــر

یا ایها العزیر ، این بار با قلبی که اعتقادش را بر زبان می آورد به استقبال تو آمده ایم ؛ و با چشمانی شرمنده - که سعی در رعایت





آداب محضر تو دارد - به حضورت شرفیاب شده ایم .








بهانه ای دیگر است که با ندای « اباصالح » صدایت زنیم و با ذکر « داعی الله » سلامت کنیم و با کلمۀ « ولی الله » درودت





فرستیم و با گلواژۀ « العجل » انتظارت کشیم و با فریاد « ادرکنی » از تو کمک بخواهیم و با التماس « یا مهدی » از تو جوابی






بطلبیم .








تو از حال ما خبر داری که مَسَّلنا و اهلنا الضرّ ، و انتظار دلمان را می دانی که تَصَدَّق علینا .






به مادرت فاطمه علیهما السلام که هنوز برایش اشک می ریزی ، سلام ما را بی جواب و ندای ما را بی پاسخ مگذار ...

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

اضطرار اول :

امر ظهورم را امضا کن !

امیرالمؤمنین علیه السلام فرزندشان مهدی علیه السلام را یاد کردند و از سوز ِ دل ِ او چنین خبر داند :


گویا قائم علیه السلام را می بینم که سوار بر اسب سفید پیشانی و سفید دست و پای از وادی السلام به سوی سهله می رود و این دعا

بر لب دارد :


اللّهمَّ ... لـَولا نَصرُکَ إیّایَ لَکُنتُ مِنَ المَغلـُوبینَ ... أَسئَلُکَ أن تُنجِزَ لی أمری وَ تُعَجِّل لی فِی الفَرَجِ ...

... ای خدایی که هر مؤمن تنهایی را عزت می دهی و هر جبار عنیدی را ذلیل می نمایی . تو پناه منی آنگاه که راههای

مختلف مرا درمانده کند و زمین با این وسعتش بر من تنگ آید .

خدایا مرا خلق نمودی در حالی که از خلقت من مستغنی بودی و اگر یاری تو نبود مغلوب واقع می شدم .

ای خدایی که رحمت را از مواضع آن منتشر می فرمایی و برکات را از معادن آن خارج می سازی ؛ و ای خدایی که خود را

به بلندی رفعت اختصاص داده و اولیایش با عزّت او احساس عزّت می کنند ؛ ای خدایی که پادشاهان علامت ذلّت در پیشگاه

او به گردن گرفته اند و از سطوت و قدرت او بیم دارند .

خدایا تو را می خوانم به اسمی که خَلقت را با آن خلق نموده ای و همه بدان اقرار دارند ؛ و از تو می خواهم بر محمد و آل

محمد درود فرستی ، و امر ظهور مرا امضا کنی و فرج مرا زود برسانی و مرا کفایت کنی و عافیت عنایت نمایی و حوائج مرا

بر آورده فرمایی .


همین ساعت ! همین ساعت ! همین امشب ! همین امشب ! خدایا ، تو بر هر کاری قادر هستی .

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

اضطرار دوم :

وعده ام را به انجام رسان و اصحابم را جمع کن .

آن عزیزی که چشمانمان را در حسرت دیدار گذاشته و دلمان را به انتظار نشانده ، در قنوت نمازش - که مقطع حساس دعا در نماز است-

برای ظهور خود دعا می کند :



اللّهمَّ مالِکِ المُلکِ ... یا مَن لا تُخلِفُ المیعادَ ... أَنجـِز لی ما وَعَدتـَنی وَ اجمَع لی أَصحابی ...


ای خدای مالک پادشاهی ، به هر کس بخواهی پادشای می دهی و از هر کس بخواهی باز می گیری . هر کس را بخواهی عزیز

می گردانی و هر کس را بخواهی ذلیل می کنی ، ... ای خدایی که روز و شب تغییری در او ایجاد نمی کند .

تو را می خوانم به دعایی که نوح علیه السلام تو را با آن خواند و او و همراهانش را نجات دادی و قوم او را هلاک فرمودی . تو را می خوانم

به انچه خلیلت ابراهیم علیه السلام تو را بدان دعا کرد و او را نجات دادی و آتش را برای او سرد و سلامت قرار دادی . تو را می خوانم به

دعایی که کلیم تو حضرت موسی علیه السلام تو را بدان خواند و تو آب دریا را برای او متفرق ساختی و او و بنی اسرائیل را نجات دادی و

فرعون و قومش را در دریا غرق نمودی . تو را می خوانم به آنچه روح تو حضرت عیسی علیه السلام تو را بدان خواند و او را از دست

دشمنانش نجات دادی و نزد خود بالایش بردی . تو را میخوانم به دعایی که حبیب و برگزیده ات محمد صلی الله علیه و آله تو را بدان خواند

و دعایش را مستجاب فرمودی و او را از گروههای مختلف نجات دادی و بر دشمنانت پیروز ساختی . از تو می خواهم به آن اسمی که

وقتی با آن خوانده شوی اجابت می کنی .

ای خدایی که وعده ات را خلاف نمی کنی ! آنچه به من وعده داده ای به مرحلۀ عمل برسان و اصحاب مرا برایم جمع فرما و به آنان صبر

عطا کن . و مرا بر دشمنانت و دشمنان رسولت پیروز فرما و دعای مرا ناامید مگردان . که من بندۀ تو و فرزند غلام و کنیز توام و در پیشگاه

تو اسیرم.

ای سید من ، تویی که این مقام را بر من منّت گذاشته ای ، و چنین درجه ای را به من عطا فرموده ای ، در حالی که بسیاری از خلقت را

از آن محروم ساخته ای . از تو می خواهم بر محمد و آل محمد درود فرستی و آنچه به من وعده کرده ای به انجام رسانی . تو راستگویی

و وعده را خلاف نمی کنی و بر هر کاری قادر هستی .

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

اضطرار سوم :

شدت امر به درجۀ نهایی رسیده ، اجازه ام ده !

در قنوت دیگری از اعماق آن قلب عالم امکان بر می خیزد و بر لب آن دلسوز امت می نشیند ، از خدا اجازه می خواهد تا نقطۀ آغاز این

قیام جهانی را اذن فرماید :


اللّهمَّ إنَّ الغایَةَ عِندَنا قـَد تـَناهَت وَ إِنّا لِغـَضـَبـِکَ غاضـِبـُونَ ... فـَأذ َن بـِذلِکَ ...

خدایا بر محمد و آل محمد درود فرست و بر اولیایت با انجام وعده ات کرامت فرما ، و به درک آرزویی که برای یاری تو دارند برسان ، و

کفایت کن شرّ آنان که در برابر تو عَلَم مخالفت بر افراشته اند و با ارتکاب خلاف دستورات تو متمرّد شده اند و از سهل گیری تو برای کند

کردن تیزی سلاح تو استفاده می کنند ، و با وسایل تو قصد حیله بر تو دارند ، و تو حلمت را بر آنان گسترده ای تا ناگهان گرفتارشان

سازی و غفلتاً آنان را ریشه کن نمایی ...

خدایا ، شدت کار نزد ما به نهایت درجه رسیده است ، و ما به خاطر غضب تو غضب می نماییم و برای یاری حقّ پافشاری می کنیم و

مشتاق رسیدن دستور توایم و برای به انجام رسیدن وعدۀ تو منتظریم و جاری شدن تهدیدهای تو بر دشمنانت را انتظار می کشیم .

خدایا ، اجازۀ این امر را عنایت کن و راههای آن را باز کن ، و به مرحلۀ ظهور رسیدن آن را آسان فرما و طرق آن را مهیّا کن و روشهای

آن را نشان ده و لشکریان و یاران او را تأیید فرما و هر چه زودتر به حملۀ شدیدت بر قوم ظالمین مبادرت فرما و شمشیر عذابت را بر

دشمنان معاندت برآور و خونخواهی کن .

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

نگاه اول :

ســیــّد و مــولای من!

در پیشگاه او گاهی سایۀ عظمتش را بالای سرمان احساس می کنیم و با تقدیم بالاترین احترامات کلماتی سرشار از ادب را نثارش


می کنیم :


یا مَولایَ، یا صاحِبَ الزَّمان ...

یا وَصِیَّ الحَسَن ِ، وَ الخَلـَفَ الحُجَّة َ ...

أیُّها القائِمُ المَنتـَظـَرُ المَهدِیُّ، یَابنَ رَسُول ِ اللهِ ...

یا حُجَّة َ اللهِ عَلی خَلقِه، یا سَیِّدَنا وَ مَولانا ...

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

نگاه دوم :

ای آبروی من!

آنگاه که در دریای متلاطم فتنه ها و خطرات ، بعنوان یگانه ملجأ و پناهمان دست به دامان او شده ایم و به در گاه او التماس می کنیم ،


به ما آموخته اند که بگوییم :



یا أباصالِحَ المَهدِیِّ ... أدرِکنی

یا وَجیهاً عَندَاللهِ ، اشفَع لـَنا عِندَاللهِ ...