صاحب الزمان (عجّل الله تعالي فرجه الشّریف)

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

نگاه سوم :

ای فرزند سادات مقرب خداوند ...

جلوه ای از عظمت حضرت مهدی علیه السلام پدران بزرگوار و صاحب شرافت اویند . ما افتخار می کنیم که گاهی مولای خود را با انتساب


به اجدادش خطاب کنیم و اعلام کنیم : ای مولایی که تو را از دل و جان صدا می زنیم ، به راستی آنچه خوبان همه دارند تو تنها داری .


پدران تو که گلهای عالم وجودند ، همه حجّتهای پروردگارند . این فخر ابدی ماست که تو را با چنین کلمات بلندی خطاب کنیم :



یابنَ السّادَةِ المُقـَرَّبینَ، یابنش النـُّجَباءِ الا َکرَمینَ، یابنَ الهُداةِ المَهدیّین ...



ای فرزند سادات مقرب خداوند ، ای فرزند نجیبان صاحب کرامت ، ای فرزند هدایتگران هدایت یافته ،ای فرزند انتخاب شدگان تهذیب شده،

ای فرزند آقایان نجیب تر ، ای فرزند پاکتران مطهّر ، ای فرزند سیّدان منتجب ، ای فرزند سروران گرامی ، ای فرزند ماههای تابان ، ای فرزند


چراغهای فروزان ، ای فرزند ستارگان ثاقب ، ای فرزند اختران درخشان ، ای فرزند راههای روشن ، ای فرزند علمهای آشکار ، ای فرزند


علوم کامل ، ای فرزند سنّتهای مشهور ، ای فرزند معارف باقیمانده ، ای فرزند معجزات موجود ، ای فرزند دلایل مشهود ، ای فرزند صراط


مستقیم ، ای فرزند نبأ عظیم ، ای فرند کسی که در قرآن علیّ حکیم است ، ای فرزند آیات بیّنات ، ای فرزند دلیهای ظاهر ، ای فرزند


برهانهای واضح خیره کننده ، ای فرزند حجّتهای بالغه ، ای فرزند یس و ذاریات ، ای فرزند طور و عادیات ، ای فرزند کسی که در شب


معراج به بارگاه قرب الهی نزدیک شد تا در نزدیکی و قرب به خدای علیّ اعلی به اندازه دو سر کمان یا نزدیکتر رسید ...

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

نگاه چهارم :

جانم به قربانت !

تنها پناه ما اوست و در تاريكي غيبت چشم اميد ما جاي ديگري را نمي‌بيند. وقتي با اين احساس در پيشگاه او مي‌ايستيم، بي‌اختيار خود


را به پاي او مي‌اندازيم و جان و دار و ندارمان را تقديم مي‌داريم و قربانش مي‌رويم و چنان ملتمسانه دامان او را مي‌گيريم و زار مي‌زنيم كه


اگر بپذيرد همانجا فدايش مي‌شويم. حكايت اين شيفتگي چنين است:


بأبی أنت و أمّی ، ونفسی لک الوقاء والحمی ... بنفسی أنت من مغیّبِ لم یخل منـّا... .



پدر و مادرم به قربان تو، و جانم سپر بلاي تو ...



جانم به قربان تو غايبي كه بيرون از ما نيستي!


جانم به قربان تو دور از وطني كه كنار از ما نيستي!


جانم به قربان تو اي آنكه آرزوي مردان و زنان مؤمني هستي كه با اشتياق آرزوي تو را مي‌نمايند و يادت مي‌كنند و ناله مي‌زنند.


جانم به قربان تو صاحب عزّتي كه همطرازي نداري.


جانم به قربان تو بنياد مجدي كه همگون نداري.


جانم به قربان تو نعمت ديرينه‌اي كه مشابهي نداري.


جانم به قربان تو قرين شرافتي كه برابري نداري...

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

نگاه پنجم :

کجایی ای پسر پیامبر!

آن قدر محبوب ما دل بُرده كه وقتي قربان او مي‌رويم و چشم باز مي‌كنيم و جاي او را خالي مي‌بينيم، عاجزانه در پي او هستيم و لحن


سخن بي‌اختيار صورت كسي را به خود مي‌گيرد كه اين سو و آن سو سراغ از محبوبش مي‌گيرد و او را مي‌جويد و التماس مي‌كند تا او


را بيابد يا او بيايد:


أین بقیّة الله الّتی لا تخلو من العترة الهادیة ... أین معزّ الأولیاء و مذلّ الأعداء ... .


كجاست يادگار خداوند كه عترت هدايت كننده از او خالي نخواهد بود؟


كجاست آنكه براي ريشه‌كن كردن ظالمان آماده شده؟


كجاست آنكه براي راست كردن كجي و نادرستي انتظار او را مي‌كشند؟


كجاست آنكه براي ريشه كردن بيداد و ستم اميد به او دارند؟


كجاست آنكه براي تازه كردن فرائض و سنتها ذخيره شده؟


كجاست آنكه براي بازگرداندن دين و شريعت انتخاب شده؟


كجاست آنكه براي احياي قرآن و حدودش آرزوي او را دارند؟


كجاست زنده كنندة آثار دين و اهل آن؟


كجاست شكنندة شوكت متجاوزين؟


كجاست منهدم كنندة بناهاي شرك و نفاق؟


كجاست نابوده كنندة اهل فسق و گناه و طغيان؟


كجاست درو كنندة شاخه‌هاي گمراهي و اختلاف؟


كجاست محو كنندة آثار كج دلي و هوا پرسي؟


كجاست قطع كنندة رشته‌هاي دروغ و افتراء؟


كجاست نابود كنندة سركشان و متمردان؟


كجاست ريشه كن كنندة اهل عناد و گمراهي و بيديني؟


كجاست عزت دهندة دوستان و خوار كنندة دشمنان؟


كجاست متحد كنندة همة گرايشها بر تقوي؟


كجاست باب خدايي كه بايد همه به سوي آن آيند؟


كجاست وجه خدا كه اوليا به سوي او رو كنند؟


كجاست وسيلة متصل بين زمين و آسمان؟


كجاست صاحب روز پيروزي و برفرازندة پرچم هدايت؟


كجاست پوشانندة لباس صلاح و رضايت؟


كجاست طلب كنندة خون پيامبران و فرزندان انبياء؟


كجاست خونخواهي كنندة شهيد كربلا؟


كجاست پيروزمند بر هر كه نسبت به او تعدي كند و افترا بندد؟


كجاست مضطري كه وقتي دعا مي‌كند اجابت مي‌شود؟


كجاست صدر مخلوقات كه صاحب نيكي و تقوي است؟


كجاست پسر پيامبر مصطفي و علي مرتضي؟


كجاست پسر خديجة غرّا و فاطمة كبري؟ ...

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

نگاه ششم :

سخت است تو را نبینم!

اكنون كه دستمان از تنها اميد كوتاه است و از هر سو گرفتار آمده‌ايم، به التماس مي‌افتيم و درد دل بر زبان جاري مي‌كنيم و به خود اجازه


مي‌دهيم كه به او بگوييم: خيلي دوستت داريم اگر چه تو را نمي‌بينيم و در حضور تو نيستيم. اينگونه بودن بر ما مشكل است، اگر چه


چاره‌اي از آن نيست.


عزیز علیّ أن أری الخلق و لاتری... عزیزی علیّ أن أجاب دونک و أناغی... .




بر من سخت است كه همة مردم را ببينم و تو ديده نشوي، و حتي كوچكترين نَفَسي و صدايي از تو نشنوم!


بر من سخت است كه بلايا بدون من تو را احاطه كند و ناله و شكايتي از من به تو نرسد!


بر من سخت است كه جز تو همه كس پاسخ مرا بلند يا آهسته بدهد!


بر من سخت است كه بر تو گريه كنم درحالي كه مردم تو را خوار كنند! بر من سخت است كه بر تو بگذرد آنچه بر مردم نمي‌گذرد...!

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

نگاه هفتم :

برایت اشک می ریزم!

گويا هر نوع خطابي كه مي‌دانستيم بر زبان آورده‌ايم و طاقت از كف داده دست به دامان گريه شده‌ايم. زبان اشك چيز ديگري و سخن


چشم به گونه‌اي ديگر است كه مي‌گويد:


هل من معین ِ فاطیل معه العویل و البکاء؟!...

لیت شعری أین استقرت بک النوی ؟... .



اي كاش مي‌دانستم كه روزگار تو را در كجا جاي داده؟


و يا كدام زمين و يا كدام خاكي تو را بر خود حمل مي‌كند؟

آيا گريه كننده‌اي هست تا به كمك او ناله و گريه را طولاني كنم، آيا بيتابي كننده‌اي هست كه در تنهايي زاري او را ياري دهم؟


آيا چشمي را خار افتاده تا ديدة من هم در اشك و اندوه او را كمك كند؟


اي پسر احمد! آيا راهي به سوي تو هست تا ملاقات شوي؟!


آيا روزگار ما با وعده‌اي به تو متصل خواهد شد تا بهره‌مند شويم؟


كِي بر چشمه‌هاي سيراب كننده‌ات وارد مي‌شويم تا سيراب شويم؟


كِي از آب گواراي فيض تو سود مي‌بريم كه تشنگي به درازا كشيده است؟


كِي مي‌شود كه صبح و شام شرفياب حضورت گرديم تا چشمانمان روشن گردد؟


كِي تو ما را مي‌بيني و ما تو را مي‌بينيم در حالي كه پرچم پيروزي را باز كرده‌اي؟


آيا شود كه ما را ببيني در حالي كه گرد شمع وجود تو حلقه زده باشيم و تو امامت مردم را به دست گرفته و زمين را پر از عدل نموده


باشي و به دشمنانت خواري و عذاب را چشانده و سركشان و منكرين حق را ريشه كن نموده و دنبالة متكبران را قطع و ريشه‌هاي



ظالمين را از بن برآورده باشي و ما در آن حال بگوييم:


« الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ »!!!

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

نگاه هشتم :

گنهکار آمده ام!

آخرين نگاه ما به روي مولاي مهربانمان، آكنده از شرم و حياي برخاسته از قصور و تقصير در انجام وظيفه در پيشگاه او است.


از گناهان، از نبايدهايي كه به وقوع پيوسته و از بايدهايي كه برجاي مانده، زبان معذرت چنين مي‌گشاييم كه:


مولای ، وقفت فی زیارتک موقف الخاطئین النّادمین ... .


در زيارت تو خطاكار و پشيمان آمده‌ام و از عقاب پروردگار عالم مي‌ترسم. تكيه گاهم شفاعت توست و اميدم از محبت و شفاعت تو محو



گناهانم و پوشش عيوبم و بخشش لغزشهايم است.


مولاي من، براي دوست خود برآورنده آرزويش باش، و از خدا بخشش لغزشهايش را بخواه، كه به ريسمان تو خود را متعلّق نموده و به



ولايت تو متمسك شده و ازدشمن تو بيزاري مي‌جويد.



یا مولای ، یا صاحب الزّمان ... الغوث ، الغوث ، الغوث ...

أدرکنی ، أدرکنی ، أدرکنی ... الأمان ، الأمان ، الأمان ...

العجل ، العجل ، العجل ... السّاعة ، السّاعة ، السّاعة ... !


مولاي من، پناهم ده، مرا درياب، امانم ده، هرچه زودتر، همين ساعت!

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

سلامت می دهم ، درودت می فرستم

یــا بـن فـاطمة - سلام الله علیها -

سلام، رمز آشنايي و ديرآشنايي و دورآشنايي است، تا آنجا كه معناي آماده به خدمت بودن در حضور مولايمان را مي‌رساند.


صلوات، زيباترين هديه و بالاترين درود ما به والاترين محبوبمان است، كه حاكي از محبتي سرشار نسبت به او در دلهايمان


است.




آنگاه كه عظمت و تقدس وجود نوراني بقية الله و كلمة الله و نور الله تجلي مي‌كند، خود را كوچكتر از خطاب مي‌بينيم و سلام و


صلوات به صورت غايب تقديمش مي‌نماييم و مي‌گوييم:

« السلام عليه... ، سلام بر او، سلام بر حجت خدا، سلام بر امام ما ... »؛


و آنگاه كه جذبه ولايتش ما را در آغوش مي‌فشارد و عاجزانه خود را به پيشگاه او مي‌رسانيم، به خود جرأت مي‌دهيم او را مخاطب سازيم


و حتي دست در دست او نهيم تا دستمان را به گرمي بفشارد و از اعماق جان مي‌گوييم:


« السلام عليك... ، سلام بر تو اي ولي دلسوز ما، سلام بر تو اي كشتي نجات، سلام بر تو اي امام منتظر...».


سلامها و درودهاي ما با توجه به شئون مختلف حجة‌الله‌الاعظم ـ ارواحنا فداه ـ و تجلّي عظمت او در قلبمان شكوفا مي‌شود و در قالبهاي


مختلف بر زبان ما جاري مي‌شود.


ائمه ـ عليهم السّلام ـ به ما آموخته‌اند كه به امام زمان خود چگونه سلام كنيم كه لايق شأن عظيم او باشد و چگونه درود فرستيم كه


همسنگ مقام والاي او گفته باشيم.

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

سلام اول :

در حضورت سلام می دهم !

شاخص‌ترين مقام حضرت مهدي ـ عليه السّلام ـ امامت كبري و حجيت عظماي الهي است كه عالم امكان را برگرد حقيقت او مي‌گرداند و


قوام همه به طفيل وجود اوست.


آنچه براي عرض سلام در اين نگاه بر زبان مي‌آوريم آن است كه در پيشگاه او بايستيم و با كمال ادب خطاب كنيم:


السلام علیکم یا حجّة الله فی أرضه ... السلام علی وارث الأنبیاء و خاتم الأوصیاء... .

سلام بر تو اي حجت خدا در زمين،


سلام بر تو اي چشم خداوند بين خلقش،


سلام بر تو اي صاحب اختيار من،


سلام بر تو اي وليّ دلسوز،


سلام بر تو اي كشتي نجات،


سلام بر تو اي صاحب عصر و زمان،


سلام بر تو اي خليفة خداوند و اي جانشين پدران هدايت كننده،


سلام بر تو اي حجت خدا كه مخفي نيستي،


سلام بر تو اي دعوت كنندة خدا و عهده‌دار آيات او،


سلام بر تو اي باب الهي و اي مسئول دين او،


سلام بر تو اي خليفة خدا و ياور حق او،


سلام بر تو اي راهنما به ارادة الهي،


سلام بر تو اي تلاوت كنندة قرآن و بيان كنندة آن،


سلام بر تو اي يادگار خدا در زمين،


سلام بر تو اي حجت خداوند بر اهل آسمان و زمين،


سلام بر تو اي پيمان الهي كه از مردم گرفته و آن را محكم نموده،


سلام بر تو اي وعدة الهي كه ضمانت كرده،


سلام بر تو اي علامت نصب شدة خدا و اي علم لدنّي و اي پناه و رحمت واسعه كه وعدة راست است.


سلام بر تو اي امام امين،


سلام بر تو اي پيشرو واميد ما،


سلام بر تو اي امام بر همة مردم،


سلام بر تو اي جانشين اوصياي گذشته،


سلام بر تو اي باقيمانده از زبده‌هاي انتخاب شده،


سلام بر تو اي فرزند علوم نبوي،


سلام بر تو اي باب خداوند كه فقط از آن بايد وارد شد،


سلام بر تو اي راه الهي كه هر كس غير آن را بپيمايد هلاك مي‌شود،


سلام بر تو اي حافظ اسرار پروردگار جهان.

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

سلام دوم :

سلام بر او از این دور دست!

اگر اوج عظمت او ما را خجالت زده از خطاب نمايد، سر به زير افكنده جمال او را از دور دستها به تماشا مي‌نشينيم و چنين عرضه


مي‌داريم:


السلام علی الحجّة القائم المهدی ... السلام علی ولیّ الله وابن ولیّه ... .


سلام بر جانشين پس از امام عسكري ـ عليه السّلام ـ


سلام بر ولي خدا و فرزند ولي خدا،


سلام بر حق تازه و عالمي كه علمش از بين نمي‌رود،


سلام بر حجت معبود و سخن پسنديده،


سلام بر وارث انبياء و خاتم اوصياء،


سلام بر دين وارد شده در آثار و كتاب نوشته شده،


سلام بر بقية الله در شهرها و حجت او بر بندگانش،


كه ميراث انبياء به او منتهي شده و آثار برگزيدگان نزد اوست،


و امانتدار اسرار و صاحب اختيار امر امت است،


سلام بر حجت و ولي خداوند در زمين و در شهرها،


و خليفة الهي بر مردم و بندگانش،


سلام بر حجت قائم حضرت مهدي...

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

سلام سوم :

سلام ای نور آسمانی در زمین!

شيعه مقام نورانيت را براي ائمه ـ عليهم السّلام‌ـ بالاترين جلوة عظمت ايشان مي‌داند.


نورانيتي كه برگرفته از نور خداست و از كنار عرش الهي سرچشمه دارد و كسي را قدرت خاموش كردن آن نيست.


آخرين نور الهي در زمين را چنين سلام مي‌كنيم:


السلام علیک یا نور الله الـّذی لا یطفی ... السّلام علی شمس الظـّلام و البدرالتـّمام... .

سلام بر تو اي نور الهي كه خاموش نمي‌شود،


سلام بر تو اي سرچشمة حيات،


سلام بر تو اي ناظر درخت طوبي و سدرة المنتهي،


سلام بر تو اي نور خدا كه هدايت شدگان به او هدايت مي‌شوند.


سلام بر نوري كه اهل كفر مي‌خواستند آن را خاموش كنند ولي خداوند با كراهت آنان نور خود را به حد كمال رساند و به رغم انف آنان به


او زندگي طولاني عنايت كرد تا حق را به دست او ظاهر نمايد.


سلام بر آفتاب تاريكيها و ماه تمام.