حجة الاسلام دكتر محمد اسعدى
چكيده
در اين نوشتار، ابتدا متون پيش مرتبط با مسئلهْ تفسير به رأى و نكوهش آن از منابع شيعى و سني و آيات قرآنى جست وجو و سپس آراى علماى اسلامى در شرح اين مفهوم، بررسى شده است و درنهايت، شناخت تفسير به رأى با بهره گيرى از مفاد روايات و قراين لغوى و تاريخى صورت گرفته و نتيجه آن شده است كه مراد از تفسير به رأى در فرهنگ روايى، شيوه اي نكوهيده در شرح و بيان آيات الهى است. درباره وجود تفسير به رأى در روايات، از چهار منظر: تفسير به رأى به لحاظ مصدر، غايت، موضوع و يا به لحاظ نحوه بيان، مورد ارزيابى قرارگرفت و دريافتيم كه تفسير به راى را بايد مفهومى عام شمرد كه به روش نكوهيده فهم و تفسير قرآن مربوط ا س ت؛ اعم از آنكه به لحاظ مصدر و تكيه گاه غيرمعتبر باشد، يا به لحاظ غايت و غرضي ناروايى صورت گيرد، كه اين معنا در همة انواع آيات جارى است و بيانات ظنى و احتمالى را نيز مى تواند شامل شود.
وا ژه هاى كليدى:
تفسير، رأى، مصدر، غا يت، موضوع، بيان.