آیه 2:
شأن نزول این آیه چنین است که شخصی از قبیله بنی غطفان از دنیا رفت، برادرش بعنوان سرپرست یتیمان برادر، اموال او را به تصرف درآورد؛ هنگامیکه برادرزاده اش به حد رشد رسید از دادن حق او امتناع ورزید. این موضوع را به اطلاع پیامبر اکرم (ص) رساندند. در حد این مسئله این آیه نازل شد و مرد غاصب براثر شنیدن آن توبه کرد و اموال را به صاحبش بازگرداند و گفت: «اعوذبالله من الحوب الکبیر»: پناه می برم به خداوند از اینکه به گناه بزرگی آلوده شوم.