صفحه 1 از 51 1234511 ... آخرینآخرین
نمایش نتایج: از شماره 1 تا 10 , از مجموع 507

موضوع: تقويم تاريخ ،در چنين روزي ....

  1. Top | #1

    عنوان کاربر
    عضو حرفه‌ ای
    تاریخ عضویت
    February 2010
    شماره عضویت
    270
    نوشته
    2,043
    صلوات
    1500
    دلنوشته
    3
    قضای حاجات
    تشکر
    2,058
    مورد تشکر
    1,286 در 508
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض تقويم تاريخ ،در چنين روزي ....


    1 اسفند 1388 / 5 ربيع الاول 1431 / 20 فوريه 2010



    1) اول اسفندماه سال1329هجري شمسي: علامه علي اكبر دهخدا با تلاش و جديّت فراوان جمعيت مبارزه با بيسوادي را تأسيس كرد. اين اديب فرزانه هدف ازتشكيل اين جمعيت را درسوادآموزي به بيسوادان جامعه ايراني خلاصه كرد؛ و ازهمه هموطنان ايراني براي دستيابي به اين هدف بزرگ فرهنگي ياري جست.
    2) 1 اسفند ماه سال 1357 هجري شمسي: حضرت امام خميني (رحمة الله علیه) پيام مهمي صادر فرمودند. با پيام امام بزرگوار مدارس ايران كه بحبوحه انقلاب اسلامي و اعتصابهاي سراسريِ قشر هاي مردم تعطيل شده بودند؛ بازگشايي شدند، و دانش پژوهان اولين بار پس از پيروزي انقلاب اسلامي در كلاس هاي درس حاضر شدند.
    3) 1 اسفند ماه سال 1358 هجري شمسي: حضرت امام خميني (ره) فقهاي اولين دورهء شوراي نگهبان قانون اساسي را تعيين كردند. بر اساس قانون اساسي كشورمان؛ اعضاي اين شورا مركب از شش فقيه منتخب مقام رهبري، و شش حقوقدان است كه آنان را رئيس قوّهء قضائيه ابتدا به مجلس شوراي اسلامي معرفي مي كند و سپس نمايندگان مجلس اين شش حقوقدان را برمي گزينند. شوراي نگهبان نهادي است كه مهمترين وظيفه اش پاسداري احكام و قوانين اسلامي است از اين رو بر مصوبات مجلس شوراي اسلامي نظارت مستقيم دارد.
    4) 1 اسفند ماه سال 1364 هجري شمسي: دو موشك هوا به زمين جنگنده هاي رژيم بعثي عراق، يك فروند هواپيماي متعلق به شركت هواپيمايي آسمان را بر فراز شهر اهواز هدف قرار دادند. در اين رويداد تلخ 40 تن از ياران متعهد و مؤمن انقلاب شهيد شدند كه از آن ميان شهيد گرانقدر حجت الاسلام محلاتي نخستين نماينده حضرت امام (ره) در سپاه پاسداران انقلاب اسلامي را مي توان نام برد. از ديگر شخصيت هاي انقلابي كه در اين حادثه به شهادت رسيد حسن شاهچراغي است كه از دوره هاي اول و دوم مجلس شوراي اسلامي نماينده مردم دامغان بود و در كنار آن سرپرستي مؤسسه كيهان را نيز بعهده داشت.
    5) رحلت فقيه بزرگ و عالم مجاهد آيت‏اللَّه "ميرسيدعلي آيت نجف آبادي" (1321ش): عالم مجاهد آيت‏اللَّه ميرسيد علي آيت نجف‏آبادي در سال 1247ش (1287ق) در نجف آباد اصفهان به دنيا آمد. ايشان بعد از سن بيست سالگي در اثر حادثه‏اي، به علم و دانش علاقه‏مند شد و وارد حوزه علميه اصفهان گرديد. وي در اصفهان از محضر استاداني همچون: سيد محمد فشاركي، سيد ابوالحسن جلوه و سيد مهدي نحوي استفاده برد و پس از آن رهسپار نجف اشرف گرديد. آيت اللَّه نجف آبادي در نجف از محضر استادان بزرگي همچون: سيد اسماعيل صدر، ميرزا محمد تقي شيرازي، حاج آقا رضا همداني، آخوند ملا محمد كاظم خراساني و سيد محمد كاظم يزدي كسب فيض كرد و در مدت كوتاهي با طي مراحل رشد، در فقه، اصول، فلسفه و عرفان و اخلاق به مقام تبحّر و استادي رسيد. وي از آن پس عازم اصفهان گرديد و حلقه درس خود را تشكيل داد. آيت‏اللَّه نجف‏آبادي يكي از مشهورترين استادان حوزه اصفهان در دوره سركوب اين پايگاه ديني توسط رضاخان بوده است. ايشان به فريضه امر به معروف و نهي از منكر اهميت خاصي مي‏داد و با حاكمان مستبد محلي و خوانين زورگو مبارزه مي‏كرد. همچنين در مقطعي كه ايران توسط بيگانگان اشغال شد، آيت اللَّه نجف آبادي با خودكامگي روس‏ها مجاهده و مبارزه زيادي كرد؛ در نتيجه خانه‏اش توسط اوباشِ تحريك شده و مزدوران و مأمورانشان غارت شد و خودش نيز در كنسولگري شوروي در اصفهان زنداني گرديد. در آن ايام كه در اثر حضور متفقين در ايران، قحطي و گراني بيداد مي‏كرد، ايشان و عالم ديگر اصفهان، ميرسيد حسن چهارسوقي، ابتكاري به خرج داده و مشتركاً طي اعلاميه‏اي از مردم مسلمان و بازاريان متمكن خواستند در نقاط مختلف شهر، انجمن‏هاي خيريه تشكيل داده و از بينوايان، بيكاران و گرسنگان، حمايتِ برنامه‏ريزي شده كنند. اين برنامه در بين مردم بسيار مؤثر واقع شد؛ به گونه‏اي كه اغلب انجمن‏هاي خيريه فعلي اصفهان نيز از بقاياي همان انجمن‏ها هستند. در كنار فعاليت‏هاي سياسي و اجتماعي، حلقه درس آيت اللَّه نجف‏آبادي، محفل فضلا و فرهيختگان بود و شاگردان نامداري در آن پرورش يافتند كه حضرات آيات ابوالقاسم رفيعي مهرآبادي، شيخ احمد فياض، حيدرعلي صلواتي، سيد روح‏اللَّه خاتمي، سيد علي علامه فاني و سيد مرتضي پسنديده از آن جمله‏اند. ايشان مسائل فقه و اصول را به خوبي تجزيه و تحليل مي‏كرد و در كلام نيز تبحّر وافي داشت. آيت اللَّه ميرسيد علي آيت نجف آبادي سرانجام در 30 بهمن 1321 ش برابر سيزدهم صفر 1362 ق در 74 سالگي در اصفهان وفات يافت و پس از تشييعي باشكوه، در قبرستان تخت فولاد مدفون گشت. اين عالم مجاهد و فقيه سترگ، جدّ مادري شهيد دكتر حسن آيت، نماينده مجلس شوراي اسلامي در دوره اول و عضو حزب جمهوري اسلامي است كه در چهاردهم مرداد 1360 ش توسط منافقين كوردل به شهادت رسيد.
    6) گشايش سفارت فلسطين در محل سابق سفارت اسراييل در تهران، پس از پيروزي انقلاب (1357ش)
    7) درگذشت خطيب شهير، حجت‏الاسلام و المسلمين "حسن كافي" (1379ش): حجت‏الاسلام و المسلمين حاج شيخ حسن كافي خراساني، در سال 1307ش (1347ق) به دنيا آمد. وي پس از طي دوران كودكي، ادبيات و سطوح عاليه را از محضر استادان مشهد همچون: شيخ هاشم قزويني و محمدتقي اديب نيشابوري آموخت. ايشان پس از چندي، رهسپار حوزه علميه نجف اشرف شد و دروس عالي فقه و اصول را از عالمان آن ديار فرا گرفت. حجت‏الاسلام كافي سپس به مشهد بازگشت و به تبليغ دين پرداخت. وي در جريان ملي شدن صنعت نفت و مبارزات ضد استعماري مردم ايران، به نمايندگي از آيت‏اللَّه سيد ابوالقاسم كاشاني، به افشاي حقايق و روشنگري مردم اشتغال داشت. او در سال‏هاي 1340ش به بعد، در مشهد بر سخنراني‏هاي روشنگرانه خود افزود و چون به دليل فشار ساواك، امكان حضور در مشهد را نداشت به تهران مهاجرت كرد و به كار تاليف و تبليغ و امامت جماعت يكي از مساجد شهر پرداخت. حجت‏الاسلام كافي در تهران، به حمايت همه جانبه از حركت امام خميني(رحمة الله علیه) و مبارزه عليه رژيم ستمشاهي پرداخت و با سخنراني‏هاي مؤثر خويش، نقش ارزشمندي در به ثمر رسيدن انقلاب اسلامي ايفا نمود. وي در اين راستا، چندين بار دستگير شد و به زندان رفت و شكنجه‏هاي ساواك را در راه آرمان اسلامي خويش تحمل نمود. ايشان پس از پيروزي انقلاب اسلامي، به دليل پشتيباني دائمي از نظام اسلامي، مورد كينه منافقين كوردل قرار گرفت و توسط آنان ترور شد كه از اين سوءقصد جان سالم به در برد و مجروح گرديد. از اين خطيب مبارز آثاري نيز بر جاي مانده كه تعاليم‏امام حسن(علیه السلام) مجتبي، تعاليم امام هفتم در دعا و حديث، امام رضا(علیه السلام) اسوه صراط مستقيم و تعاليم پيامبر اكرم حضرت محمد(صلی الله علیه و آله و سلم) از آن جمله‏اند. آن عالم خدمتگزار سرانجام در سي‏ام بهمن 1379ش برابر با بسيت و چهارم ذي‏قعده 1421ق در هفتاد و دو سالگي درگذشت و به لقاي معبود رسيد.
    8) سقوط هواپيماي نظامي ايران در حوالي كرمان و شهادت 276 نفر از نيروهاي سپاه پاسداران (1381ش)
    9) 5 ماه ربيع الاول سال117هجري قمري: حضرت سكينه (سلام الله عليها) فرزند امام حسين(علیه السلام) سالارشهيدان درشهرمدينه رحلت كردند. مادرآن بزرگوارحضرت ربابه درواقعه خونين كربلا به اسارت دشمن درآمد و طبق روايت مورخان يك سال بعد ازآن واقعه رحلت كرد. حضرت سكينه(س) درسفرامام حسين(علیه السلام) به كربلا همراه ايشان بودند و به اتفاق اهل بيت آن حضرت به اسارت دشمن درآمدند. اين بزرگواربانويي فاضل و اديب بود و منزلش مركزتجمع علما و اهل ادب آن روزگاربشمارمي رفت. همچنين برخي ازمورخان اشعاري زيبا به حضرت سكينه (س) نسبت داده اند.
    10) 5 ربيع الاول سال576هجري قمري: « احمد بن محمد بن ابراهيم» مشهوربه « سُلَفي» ازفقيهان، محدثان و حافظان برجسته قرآن مجيد درقرن6 هجري قمري درگذشت. اين فقيه شافعي مذهب براي كسب علم سفرهاي متعدد كرد و سرانجام پس ازسالها علم آموزي درلغت و فقه دانشمندي توانا شد. سُلَفي علاوه برتدريس درمدرسه اسكندريه آثاربسيارتأليف كرد كه ازآن ميان «اَلاربعينُ البُلدانيّه» را مي توان نام برد.
    11) افتتاح مدرسه‏ي "دارالفنون" به همت اميركبير در زمان "ناصرالدين شاه" (1268 ق): دارالفنون اولين دانشگاه ايراني به سبك نوين بود كه در زمان پادشاهي ناصرالدين شاه قاجار و به همّت و پشتكار ميرزا تقي خان اميركبير صدراعظمِ بادرايتِ وي داير شد. هدف از ايجاد اين مدرسه، دستيابي به صنايع و علوم جديد در آن عصر بود. فعاليت علمي مدرسه‏ي دارالفنون، در آغاز در رشته‏هاي پياده نظام، سواره نظام و ساير رشته‏هاي نظامي، طبّ و جراحي، معدن‏شناسي و داروسازي بود. مدرسه‏ي دارالفنون در ابتدا با هفت نفر معلم اتريشي و عده‏اي مترجم، كار خود را آغاز كرد. اميرکبير تأکيد زيادي بر عدم به کارگيري اساتيد از روسيه و انگلستان داشت. امّا متأسفانه چنين نشد. شاگرداني كه در آن پذيرفته مي‏شدند از خانواده‏هاي اعيان و اشراف بودند و چهارده تا شانزده سال داشتند. اين مدرسه طي فعاليت خود، 12 دوره فارغ التحصيل داشت كه بسياري از آنان به مقام‏هاي بالايى در كشور دست يافتند. دارالفنون با معلمين اروپايىِ آن، عامل بسيار مؤثري در شناساندنِ تمدن اروپا و فرهنگ جديد مغرب زمين بود. فارغ التحصيلان آن كه ظرف چهل سال از 1100 نفر تجاوز كردند و اغلب از خانواده‏هاي مهم و متنفّذ بودند، در نشر اين فرهنگ كوشيدند و مطالبي كه در آن مدرسه فرا گرفته بودند، در جامعه‏ي خود انتشار دادند. بعدها با تفكيك رشته‏هاي نظامي و طب در دارالفنون و تجديد نظر در نظام آموزشي ايران، اين مركز علمي از قالب يك دانشگاه خارج و به مدرسه مبدل شد. تاسيس اين مدرسه، نقطه‏ي عطفي در تاريخ آموزش در ايران به شمار مي‏رود. اين مدرسه در حالي افتتاح مي‏شد كه باني اصلي آن يعني اميركبير دوران تبعيد در كاشان را سپري مي‏كرد.
    12) درگذشت حجت‏الاسلام شيخ "مهدي واعظ خراساني" (1370 ق)
    13) شكست نيروهاي استعمارگر اسپانيا از فرانسه در هائيتي (1677م): اسپانيايى‏ها از اواخر قرن پانزدهم ميلادي استعمار سرزمين هائيتي را آغاز كردند، اما در نيمه قرن هفدهم، ساير اروپاييان و از جمله فرانسويان وارد اين منطقه شدند. حضور نيروهاي كشورهاي ديگر اروپايى باعث وقوع جنگ‏هايى بين آنان گرديد كه در يك مورد آن، جنگ بين نيروهاي اسپانيا و فرانسه درگرفت و در بيستم فوريه 1677م، به شكست اسپانيايى انجاميد. پس از اين جنگ فرانسويان موفق شدند بخش‏هايى از هائيتي را تصرف نمايند و حضور خود را در آن منطقه تحميل كنند. فرانسويان بيست سال بعد، در سال 1697م با اسپانيا در تقسيم اين جزيره به توافق رسيدند و بخش غربي جزيره به فرانسويان واگذار گرديد و فرانسوي‏ها آن را نزديك به يك‏صد وسي سال در اشغال خود داشتند. هم‏زمان با آغاز انقلاب كبير فرانسه در 1789م، سياهپوستان و بوميان هائيتي قيام نمودند و سرانجام اين كشور در سال 1804م به عنوان اولين كشور امريكاي لاتين به استقلال رسيد.
    14) تولد "دنيس ديدِرو" مؤلف اولين دائرة المعارف جهان (1713م): دنيس ديدِرو فيلسوف و دانشمند فرانسوي در 20 فوريه سال 1713 در شهر لانگِر فرانسه به دنيا آمد. وي بي‏آنكه تحصيلاتي در رشته مشخصي داشته باشد، بر اثر همت و پشتكار خود، به زبان‏هاي لاتين، انگليسي، ايتاليايى و علم رياضيات تسلط يافت و در فلسفه، هنر و ادبياتْ صاحب نظر گرديد. وي در قوت بيان وسرعت انتقال و درك مسائل مشكل و دريافتن مطالب تازه، كمتر نظير داشت و از جواني با پژوهش و تحقيق آشنايى يافت. ديدرو در جواني به جرم نگارش مقالاتي درباره تكامل، كه حدود يك قرن بعد توسط چارلز داروين، طبيعي‏دان انگليسي كامل و اثبات شد، محكوم به زندان گرديد و پس از آزادي از حبس، تصميم گرفت با همكاري عده‏اي از نويسندگان فرانسوي، دايرةالمعارفي را بنگارد. غرض او و ساير نويسندگان اين كتاب، بيش از همه، آشنا كردن عامه به معارف عمومي و تربيت افكار و اذهان ايشان بود. هرچند ديدرو در مسائل مذهبي، از عقايد عامه تجاوز نمي‏كرد، ليكن در تقرير مسائل علمي و اجتماعي، مقالات را طوري ترتيب مي‏داد كه راه بحث و نظر بر عموم خوانندگان در خصوص اوضاع زمان باز باشد و اساس تقليد كوركورانه، تزلزل پذيرد. به منظور آن‏كه دايرةالمعارف مزبور شامل مطالب واقعي با جنبه‏هاي متعدد باشد، قسمت‏هاي عمده‏اي از انديشه‏هاي فلسفي كه مخالف رهبران كليسا بود در آن چاپ شد كه پس از انتشار جلد اول آن، چاپ مجدد و ادامه كار آن ممنوع گرديد. با اين حالْ ديدِرو با سختي و زحمت و به تنهايى به مدت بيست سال به تكميل اين دايرةالمعارف پرداخت و آن را به طور پنهاني چاپ و منتشر ساخت. دايرةالمعارف ديدرو به عنوان اولين دايرةالمعارف جهان، آكنده از آزادي خواهي و مخالفت با زياده‏روي‏هاي مقامات كليسا، دستگاه قضايى و حكومت وقت بود و نويد استقلال، آزادي، مشروطيت و حقوق مي‏داد. انتشار دايرةالمعارف ديدرو در ايجاد افكار آزادي خواهانه نقشي اساسي و ارزش‏مند ايفا كرد، به طوري كه آن را از علل بروز انقلاب كبير فرانسه در سال 1789م دانسته‏اند. اما دنيس ديدرو پنج سال قبل از بُروز انقلاب، در 25 اكتبر 1784م در 71 سالگي درگذشت. ديدرو در تفكرات فلسفي خود، بيشتر از نظريات شكاكانه در باب حيات پيروي مي‏كرد نه عقايد جزمي. وي بر اين عقيده بود كه هيچ چيز را براي هميشه نمي‏توان حقيقت مطلق انگاشت. دنيا دائماً در حال تغيير است و دريچه ذهن ما بايد به روي همه وجوه مختلف اين تغييرات باز باشد. پس بايد پاي‏بند عقل و استدلال نشد و در مورد ايمان خويش نيز به احتياط عمل كرد. دنيس ديدِرو به سبب قدرت خلاقه شگرف و انديشه‏هاي بديع و افكار علمي و فلسفي تازه و نو، يكي از نوابغ عالم ادب به شمار مي‏رود. وي هم‏چنين پديد آورنده نقد هنري است.
    15) پايان جنگ بين استعمارگران فرانسه و آزادي خواهان مكزيك(1866م): استعمارگران اروپايى از سده‏هاي پانزدهم و شانزدهم ميلادي به بعد، نفوذ به سرزمين‏هاي گوناگون دنيا را آغاز كردند و به چپاول ثروت‏هاي آن مي‏پرداختند. يكي از اين مناطق، كشور مكزيك بود كه توسط استعمارگران فرانسوي، اشغال گرديد. اما آزادي‏خواهان مكزيك در مقابل حضور استعماري فرانسويان قيام كردند و جنگي بين دو طرف در گرفت. اين جنگ ميان فرانسه و آزادي‏خواهان مكزيك با پيروزي فرانسه و به سلطنت رساندنِ ماكسيميليان شاهزاده اتريشي در مكزيك، در بيستم فوريه 1866م به پايان رسيد. در اين جنگ پنج ساله، ابتدا، اسپانيا و انگليس با فرانسه متحد بودند، اما پس از مدت كوتاهي، اين دو كشور از جنگ كناره گرفتند و فرانسه به تنهايى تهاجم به نيروهاي آزادي خواه به رهبري بنيتوخوارز رئيس جمهور سابق مكزيك را ادامه داد و موقتاً به پيروزي رسيد. خوارز پس از عقب نشيني به شمال مكزيك، به حملات خود ادامه داد و با كمك ارتش مكزيك كه به او وفادار بود، شاهزاده اتريشي را در 19 ژوئن 1867م سرنگون كرد و بارديگر به رياست جمهوري كشورش برگزيده شد.
    16) مرگ "هانري پوانكاره" دانشمند و رياضي‏دان فرانسوي (1912م): هانري پوانكاره، دانشمند و رياضي‏دان فرانسوي در 21 مه 1854م در شهر نانسي فرانسه به دنيا آمد. وي تحصيلات خود را در مدرسه پلي تكنيك پاريس و مدرسه عالي معادن ادامه داد تا اين كه در سال 1879م موفق به اخذ درجه دكتري در رشته علوم‏گرديد و از آن پس به عنوان استاد برجسته فيزيك، رياضي و مكانيك به تدريس در دانشگاه پرداخت. پوانكاره در كنار تدريس به تحقيق و مطالعات وسيعي دست زد و در بيشتر شاخه‏هاي علوم رياضي و فيزيك و به ويژه در مقولات فيزيك رياضي و فيزيك تئوري، نظرات خود را مطرح كرد. او با روحي انتقادي و نافذ به بررسي دست‏آوردهاي اين رشته‏هاي علمي پرداخت و با ابداع انديشه‏ها و تعبيرات جديد، به عنوان يك تئوري‏دان بزرگ ايفاي نقش نمود. پوانكاره سال‏ها قبل از آن‏كه آلبرت انيشتين تئوري نسبيت را به شكل عمومي عرضه نمايد، تمامي عناصر اين تئوري را در اختيار داشت. پوانكاره با خلاصه كردن تمام تجربيات خود در اين زمينه معتقد بود كه، هر طور كه باشد، گريز از اين فكر كه يك اصل نسبيت، قانون عمومي است غيرممكن است. وي اگرچه تصريح مي‏نمايد كه بايد نتايج را با محك تجربه مورد رسيدگي قرار داد، با اين حال قدم قطعي و نهايى را دراين‏باره برنداشت و گام نهايى آن، به نام آلبرت انيشتين رقم خورد. علاوه بر اين، بررسي‏هاي پوانكاره درباره پيدايش جهان، آناليز، نور و الكتريسيته، جبر و هندسه و حساب احتمالات بسيار دقيق است. وي در فلسفه و علوم فلسفي، گياه‏شناسي و طبيعت‏شناسي نيز صاحب نظر و محقق بود. از پوانكاره آثار متعددي بر جاي مانده كه مفروضات تكويني، علم و فرض، ارزش علم، علم و روشني و روش‏هاي جديد مكانيك آسماني و نزديك به پانصد مقاله علمي، از آن جمله‏اند. هانري پوانكاره سرانجام در 20 فوريه 1912م در 58 سالگي درگذشت.
    17) اعلام امضاي پيمان "اورشليم" بين اردن و انگليس (1928م): اردن از سال‏ها قبل از جنگ جهاني اول، به عنوان اميرنشين، بخشي از امپراتوري عثماني به شمار مي‏رفت كه پس از جنگ جهاني اول و شكست عثماني به تصرف نيروهاي انگليسي درآمد. از آن پس با تحميل خودمختاري اين منطقه به جامعه ملل، انگلستان در واقع زنجيره‏اي به هم پيوسته از سرزمين‏هاي تحت سلطه خويش از مديترانه تا خليج فارس تدارك ديد. در اين ميان از همان آغاز شكل‏گيري كشوري به نام اردن، انگلستان به صورت رسمي در حاكميت اين منطقه دخالت مي‏كرد و نفوذ خود را بيش از پيش در آن گسترش مي‏داد. با اين حال در اكتبر 1922م پيش نويس پيماني ميان اين دو كشور به امضا رسيد كه تا شش سال بعد، آن را به صورت علني مطرح نساختند. موانعي هم‏چون انقلاب قبائل محلي، سخت‏گيري‏هاي كارگزاران داخلي و سنگيني ماليات‏هاي كمرشكن باعث شد تا طرح علني اين پيمان به تعويق افتد. درنهايت، هنگامي كه حاكميت نظامي و امنيتي انگلستان بر اردن تثبيت شد، در بيستم فوريه 1928م اين پيمان چهره‏اي حقوقي به خود گرفت. بر اساس اين پيمان كه در اورشليم يا بيت المقدس به امضا رسيده بود، بازرسي دارايى اردن، حق امتيازها، قانون‏گزاري، نيروهاي نظامي، امنيت بيگانگان و حق اعلام حكومت نظامي در اردن، به انگلستان واگذار گرديد. در واقع، با امضاي پيمان اورشليم، اردن، بدون مشورت با لندن، در سياست خارجي و حتي داخلي خود، حق تصميم‏گيري نداشت. اين پيمان به ويژه در مورد مسائل نظامي، تمامي حقوق و اختيارات مربوط به نيروها و ادوات جنگي و حتي حق داوري در امور نظامي و نظاميان را به انگلستان واگذار كرده بود. در حقيقت، با اجراي اين پيمان، پرچم استعمار انگلستان به صورت كامل بر فراز حاكميت اردن به اهتزاز درآمد. پيمان اورشليم كه با اعتراضات فراوان تمامي مردم اردن مواجه شده بود تا پايان جنگ دوم جهاني اعتبار داشت و با اعطاي استقلال به اردن، اين پيمان نيز لغو شد هرچند كه شيوه‏هاي استعمار، به طريقي ديگر خود را در اين كشور نمايان ساخته است. (ر.ك: 22 مارس)
    18) گردش اولين سفينه امريكايي به دور زمين موسوم به "آپولو" (1962م): پس از آن كه يوري گاگارين، فضانورد روسي در 12 آوريل 1961م براي اولين بار به وسيله سفينه فضايى واسْتوك به دور زمين گردش كرد و سالم به زمين بازگشت، رقابت امريكا و شوروي براي تسخير فضا شدت يافت و امريكا يك ماه بعد از آن، پروژه بزرگ فضايي خود را به نام آپولو اعلام داشت. در نهايت، اولين فضانورد امريكايي به نام جان گِلِن در روز بيستم فوريه سال 1962م به دور كره زمين گردش كرد در حالي كه قبل از او، فضانوردان ديگر روسي به دفعاتْ كره زمين را دور زده بودند.
    19) افتتاح كميسيون حقوق بشر وابسته به سازمان ملل در "ژنو" (1967م)

  2. تشكرها 10


  3.  

  4. Top | #2

    عنوان کاربر
    عضو حرفه‌ ای
    تاریخ عضویت
    February 2010
    شماره عضویت
    270
    نوشته
    2,043
    صلوات
    1500
    دلنوشته
    3
    قضای حاجات
    تشکر
    2,058
    مورد تشکر
    1,286 در 508
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض پاسخ : تقويم


    2 اسفند 1388 / 6 ربيع الاول 1431 / 21 فوريه 2010


    1) دوم اسفند سال 1362 هجري شمسي: عمليات والفجر 6 با رمز يا زهرا (سلام الله عليها) در منطقه چزّابه و چيلات در جنوب دهلران آغاز شد. در اين عمليات جاده مرزي تداركاتي در منطقه چيلات و دو ارتفاع مشرف به شهر علي غربي از لوثِ نيروهاي بعثي پاك شد و شمار زيادي از نيروهاي دشمن كشته و زخمي شدند.
    2) دوم اسفند سال 1366 هجري شمسي: استاد عبدالرّحمن شرفكندي متخلص به هزار شاعر و مترجم كرد زبان درگذشت. او در برخي از نشريات كه بر ضد رژيم شاه انتشار مي يافت شعر و مقاله مي نوشت، ترجمه قانون ابن سينا در هفت جلد، «آثارُ البِلاد و اخبارُ العِباد» زكرياي قزويني، «تاريخ سليمانيه» و «تاريخ اردلان» از آثار اين مترجم معاصر است.
    3) دوم اسفند سال 1366 هجري شمسي: حيدر يغما شاعر نيشابوري در 64 سالگي درگذشت. او از كودكي قريحه خاصي در زمينه شعر داشت اما چون از نعمت سواد بي بهره بود اشعار شعرا را حفظ مي كرد. حيدر در جواني از راه خشتمالي امرار معاش مي كرد از اين رو به شاعر خشتمال معروف شد. حيدر يغما در سي سالگي با فراگيري قرائت قرآن مجيد به مبارزه با بيسوادي پرداخت سپس به تحرير اشعارش همت گماشت. از حيدر يغما آثاري چون «اشك عاشورا» و «سيري در غزليات حيدر يغما» باقيست.
    4) دوم اسفند سال 1375 هجري شمسي: سيد محمد علي رحيمي مسئول خانه فرهنگ ايران در مولتان پاكستان بدست عوامل گروهك سپاه صحابه از سرسپردگان اِمريكا به شهادت رسيد اين شهيد گرانقدر به مدت يكسال و نيم مسئول خانه فرهنگ جمهوري اسلامي ايران در پاكستان بود. در پي حادثه شهادت سيد محمد علي رحيمي، رئيس جمهور و نخست وزير پاكستان در پيامهاي جداگانه به رئيس جمهور وقت ايران ضمن تسليت به مناسبت شهادت اين فرزند اسلام مراتب تأسف خود را از اين واقعه اعلام كردند و وعده دادند كه عاملان اين حادثه دستگير خواهند شد و به مجازات عبرت انگيز خواهند رسيد.
    5) دوم اسفند سال 1363 هجري شمسي: عمليات ظفرمندانه خيبر با رمز يا رسول الله در منطقه طلايه و جزاير مجنون آغاز شد. در اين عمليات مركز تجمع نيروهاي عراقي در دارالعماره، دو گردان مكانيزه و دو گردان پياده و تيپ بيست و هفت مكانيزه و پنجاه و شش زرهي منحدم شدند و هزاران تن اسير و كشته بر جاي گذاشتند.
    6) رحلت فقيه بزرگ و عالم مجاهد آيت‏اللَّه "ميرسيدعلي آيت نجف آبادي" (1321ش): عالم مجاهد آيت‏اللَّه ميرسيد علي آيت نجف‏آبادي در سال 1247ش (1287ق) در نجف آباد اصفهان به دنيا آمد. ايشان بعد از سن بيست سالگي در اثر حادثه‏اي، به علم و دانش علاقه‏مند شد و وارد حوزه علميه اصفهان گرديد. وي در اصفهان از محضر استاداني همچون: سيد محمد فشاركي، سيد ابوالحسن جلوه و سيد مهدي نحوي استفاده برد و پس از آن رهسپار نجف اشرف گرديد. آيت اللَّه نجف آبادي در نجف از محضر استادان بزرگي همچون: سيد اسماعيل صدر، ميرزا محمد تقي شيرازي، حاج آقا رضا همداني، آخوند ملا محمد كاظم خراساني و سيد محمد كاظم يزدي كسب فيض كرد و در مدت كوتاهي با طي مراحل رشد، در فقه، اصول، فلسفه و عرفان و اخلاق به مقام تبحّر و استادي رسيد. وي از آن پس عازم اصفهان گرديد و حلقه درس خود را تشكيل داد. آيت‏اللَّه نجف‏آبادي يكي از مشهورترين استادان حوزه اصفهان در دوره سركوب اين پايگاه ديني توسط رضاخان بوده است. ايشان به فريضه امر به معروف و نهي از منكر اهميت خاصي مي‏داد و با حاكمان مستبد محلي و خوانين زورگو مبارزه مي‏كرد. همچنين در مقطعي كه ايران توسط بيگانگان اشغال شد، آيت اللَّه نجف آبادي با خودكامگي روس‏ها مجاهده و مبارزه زيادي كرد؛ در نتيجه خانه‏اش توسط اوباشِ تحريك شده و مزدوران و مأمورانشان غارت شد و خودش نيز در كنسولگري شوروي در اصفهان زنداني گرديد. در آن ايام كه در اثر حضور متفقين در ايران، قحطي و گراني بيداد مي‏كرد، ايشان و عالم ديگر اصفهان، ميرسيد حسن چهارسوقي، ابتكاري به خرج داده و مشتركاً طي اعلاميه‏اي از مردم مسلمان و بازاريان متمكن خواستند در نقاط مختلف شهر، انجمن‏هاي خيريه تشكيل داده و از بينوايان، بيكاران و گرسنگان، حمايتِ برنامه‏ريزي شده كنند. اين برنامه در بين مردم بسيار مؤثر واقع شد؛ به گونه‏اي كه اغلب انجمن‏هاي خيريه فعلي اصفهان نيز از بقاياي همان انجمن‏ها هستند. در كنار فعاليت‏هاي سياسي و اجتماعي، حلقه درس آيت اللَّه نجف‏آبادي، محفل فضلا و فرهيختگان بود و شاگردان نامداري در آن پرورش يافتند كه حضرات آيات ابوالقاسم رفيعي مهرآبادي، شيخ احمد فياض، حيدرعلي صلواتي، سيد روح‏اللَّه خاتمي، سيد علي علامه فاني و سيد مرتضي پسنديده از آن جمله‏اند. ايشان مسائل فقه و اصول را به خوبي تجزيه و تحليل مي‏كرد و در كلام نيز تبحّر وافي داشت. آيت اللَّه ميرسيد علي آيت نجف آبادي سرانجام در 30 بهمن 1321 ش برابر سيزدهم صفر 1362 ق در 74 سالگي در اصفهان وفات يافت و پس از تشييعي باشكوه، در قبرستان تخت فولاد مدفون گشت. اين عالم مجاهد و فقيه سترگ، جدّ مادري شهيد دكتر حسن آيت، نماينده مجلس شوراي اسلامي در دوره اول و عضو حزب جمهوري اسلامي است كه در چهاردهم مرداد 1360 ش توسط منافقين كوردل به شهادت رسيد.
    7) گشايش سفارت فلسطين در محل سابق سفارت اسراييل در تهران، پس از پيروزي انقلاب (1357ش)
    8) درگذشت خطيب شهير، حجت‏الاسلام و المسلمين "حسن كافي" (1379ش): حجت‏الاسلام و المسلمين حاج شيخ حسن كافي خراساني، در سال 1307ش (1347ق) به دنيا آمد. وي پس از طي دوران كودكي، ادبيات و سطوح عاليه را از محضر استادان مشهد همچون: شيخ هاشم قزويني و محمدتقي اديب نيشابوري آموخت. ايشان پس از چندي، رهسپار حوزه علميه نجف اشرف شد و دروس عالي فقه و اصول را از عالمان آن ديار فرا گرفت. حجت‏الاسلام كافي سپس به مشهد بازگشت و به تبليغ دين پرداخت. وي در جريان ملي شدن صنعت نفت و مبارزات ضد استعماري مردم ايران، به نمايندگي از آيت‏اللَّه سيد ابوالقاسم كاشاني، به افشاي حقايق و روشنگري مردم اشتغال داشت. او در سال‏هاي 1340ش به بعد، در مشهد بر سخنراني‏هاي روشنگرانه خود افزود و چون به دليل فشار ساواك، امكان حضور در مشهد را نداشت به تهران مهاجرت كرد و به كار تاليف و تبليغ و امامت جماعت يكي از مساجد شهر پرداخت. حجت‏الاسلام كافي در تهران، به حمايت همه جانبه از حركت امام خميني(ره) و مبارزه عليه رژيم ستمشاهي پرداخت و با سخنراني‏هاي مؤثر خويش، نقش ارزشمندي در به ثمر رسيدن انقلاب اسلامي ايفا نمود. وي در اين راستا، چندين بار دستگير شد و به زندان رفت و شكنجه‏هاي ساواك را در راه آرمان اسلامي خويش تحمل نمود. ايشان پس از پيروزي انقلاب اسلامي، به دليل پشتيباني دائمي از نظام اسلامي، مورد كينه منافقين كوردل قرار گرفت و توسط آنان ترور شد كه از اين سوءقصد جان سالم به در برد و مجروح گرديد. از اين خطيب مبارز آثاري نيز بر جاي مانده كه تعاليم‏امام حسن مجتبي (علیه السلام) ، تعاليم امام هفتم در دعا و حديث، امام رضا(علیه السلام) اسوه صراط مستقيم و تعاليم پيامبر اكرم حضرت محمد(صلی الله علیه و آله و سلم) از آن جمله‏اند. آن عالم خدمتگزار سرانجام در سي‏ام بهمن 1379ش برابر با بسيت و چهارم ذي‏قعده 1421ق در هفتاد و دو سالگي درگذشت و به لقاي معبود رسيد.
    9) سقوط هواپيماي نظامي ايران در حوالي كرمان و شهادت 276 نفر از نيروهاي سپاه پاسداران (1381ش)
    10) 6ربيع الاول سال604هجري قمري: « مولانا جلال الدين محمد مولوي» عارف، متفكرو شاعرپرآوازه ايراني متولد شد. او ازاهالي بلخ بود اما همراه پدربه قونيه رفت و ساليان متمادي دراين شهرزندگي كرد. مولانا درحلب و دمشق مسند وعظ و خطابه داشت. درقونيه تدريس مي كرد و دراين ايام بعد ازآشنايي با شمس تبريزي روحش پريشان و آشفته شد و تدريس را رهاكرد. مردم قونيه و شاگردان مولانا شمس را ازقونيه بيرون راندند اما بارديگر برپريشاني مولانا افزوده شد. سرانجام شمس به قونيه بازگشت اما درسال645هجري قمري ناپديد شد و تا ابد داغ هجراو بردل محزون مولانا نشست. ازآن پس مولوي به تهذيب نفس پرداخت و سرودن مثنوي را آغازكرد. ازديگرآثاراين شاعرپرآوازه «فيه مافيه، كليات شمس و مجالس سَبعِه» را مي توان نام برد.
    11) 6ربيع الاول سال663هجري قمري: « اَبهري سَمَرقندي» دانشمند بزرگ و رياضيدان مشهورايراني درگذشت. ابهري صاحب چندين اثرمهم است كه ازميان آنها« ايساغوجي» و« هِدايةُ الحِكمه» معروفترين كتابهاي او بشمارمي روند. براين دو اثر شرحهاي فراوان نوشته شده است اما شرح« شمسُ الدين احمد فناري» بر«ايساغوجي» و شرح« ميرحسين ميبدي» بر«هداية الحكمه» ازديگرشرحهاي ارزشمندتراست. ابهري سمرقندي سه رساله درهيئت و نجوم نيزازخود به يادگارگذاشته است.
    12) مرگ "ارغون خان" ايلخان مغول پس از هفت سال حكومت در آذربايجان(690 ق): پس از مرگ تگودار احمد، ارغون خان پسر اباقاخانِ مغول در هشترود آذربايجان به پادشاهي رسيد و پسر خود غازان را به فرمانروايى خراسان منصوب كرد. او در ابتدا، خواجه شمس‏الدين جويني را به علل دشمني‏هاي سابق، بخشيد ولي پس از مدتي به دليل بدگويى‏هاي اطرافيان دستور قتل او را صادر نمود. پس از چندي ارغون خان، سعدالدوله‏ي يهودي را كه پزشك دربار او بود به وزارت برگزيد و ديري نپاييد كه سعدالدوله، تمام مشاغل حساس را به خويشان يهودي خود سپرد. اين روند باعث نارضايتي مغولان شدند و از او بدگويي كردند. از اين جهت، هنگامي كه ارغون خان در بستر مرگ بود، دشمنان او بر سَرِ سعدالدوله و اطرافيان او ريخته و همه‏ي آن‏ها را از دَمِ تيغ گذراندند. شش روز پس از اين واقعه، ارغون خان مغول در ششم ربيع‏الاول سال 690 ق درگذشت.
    13) ورود امين السلطان صدر اعظم محمد علي شاه قاجار به ايران(1325 ق): با عزل مشيرالدوله از صدارت، محمدعلي شاه قاجار، امين السلطان را از فرنگ دعوت كرد و او را به مقام صدارت منصوب نمود. امين السلطان در قدم اول در صدد برآمد تا با همكاري نمايندگان معتدل مجلس، از روسيه قرض جديدي بگيرد. ليكن وُكَلاي تندرو مخصوصاً نمايندگان آذربايجان نه تنها مانع انجام طرح او شدند بلكه به مخالفت با او پرداختند. به دنبال اين اختلافات، طولي نكشيد كه امين‏السلطان در رجب سال 1325 به دست يكي از فداييان مشروطه خواه به قتل رسيد.
    14) تولد "لويي سن سيمون" نويسنده فرانسوي (1675م): لويى سن سيمون نويسنده فرانسوي در 21 فوريه 1675م متولد گرديد و كار نويسندگي را از 19 سالگي آغاز نمود. وي از اين سال به نگارش خاطرات خود پرداخت و آنها را تا سال 1752م ادامه داد. تا اينكه مجموعه خاطرات سن‏سيمون در 173 دفترچه فراهم آمد. وي در اين زمينه اشاره مي‏كند كه خواندن تاريخ باعث شد تا ميل نگارش وقايع و خاطرات روزانه در وي برانگيخته شود. وي در كنار نگارش روزانه خاطرات خود، بر مجموعه يادداشت‏هاي روزانه دانژو كه گزارش روزانه‏اي است از حوادث دربار فرانسه، حاشيه نگاشت و در 229 جزوه خود مطالبي فراهم آورد. نگارش خاطرات براي سن سيمون وسيله‏اي است جهت ابراز نفرت تسكين‏ناپذير و آميخته به تحقير و نيز ادعانامه پرجوش و خروشي است بر ضد رژيمي كه خود را در آن تحت فشار مي‏بيند. اگر چه سبك او استوار و منسجم است ولي قضاوت اوبه دليل تاثيرپذيري از عقائد اشرافي رنگ مي‏بازد. به همين دليل اعتماد تاريخي به اين خاطرات چندان ممكن نيست، گرچه اطلاعات آن عموماً درست است و براي مورخان سند گران‏بهايي است. در حقيقت حكومت لويي چهاردهم و دربار ورساي اگر تا عصر حاضر زنده مانده است مديون پديده‏اي به نام"سن سيمون" و نگارش او مي‏باشند. لويي سن سيمون نويسنده فرانسوي سرانجام در 6 ژوئن 1755 در 80 سالگي درگذشت.
    15) درگذشت "باروخ اسپينوزا" فيلسوف معروف هلندي (1677م): باروخ اسپينوزا فيلسوف معروف هلندي در 24 نوامبر 1632م در خانواده‏اي يهودي در هلند به دنيا آمد. وي پس از تحصيلات مقدماتي، علوم عالي و زبان‏هاي قديمي مانند عبري را فراگرفت و در سياست و نقد آيين يهود مهارتي تام يافت. اسپينوزا از كودكي دريافت كه ارباب كنيسه و بزرگان يهود، در حق يهوديان آزاد فكر، مجازات‏هاي وحشتناك و سنگين به مرحله اجرا و عمل درمي‏آورند و صاحبان كليسا و كنيسه، بر آزردن و غارت مردم كمر بسته‏اند. باروخ از كودكي مايل بود كه به جاي آن همه كينه و ستم كه يهوديان و مسيحيان به هم روا مي‏دارند، به محبت روي آورند. انتشار اين افكار باعث شد كه ارباب كنيسه، اسپينوزا را در 24 سالگي به واسطه داشتن افكاري برخلاف تورات از جامعه يهود طرد كنند و از آن زمان تا پايان عمر مجبور و محكوم بود كه به تنهايى به سر بَرَد. هيچ يهودي حق نداشت به او غذا و پناه دهد يا حتي با او سخن بگويد. از اين رو از همه اديان كناره گرفت و انزوا اختياركرد. وي در اين سال‏ها با صيقل دادن عدسي تلسكوپ‏ها روزگار مي‏گذرانيد و در ضمن به مطالعه و پي‏ريزي بنياد فلسفي و فكري خود مشغول بود. اسپينوزا، طريقه و فلسفه مخصوص به خود دارد و افكار فلسفي‏اش نزديك به افكار صوفيه است. وي دو رساله منتشر كرد كه رساله دوم با نام رساله الهيات مي‏باشد و او در آن عقايد خود را در تفسير تورات و ترتيب زندگاني اجتماعي مردم بيان كرده است. اما چون اين اثر با تعليمات علماي يهود سازگار نبود سر و صدايى به پا كرد؛ از اين جهت اسپينوزا ديگر اثري منتشر ننمود. اسپينوزا اعتقاد راسخ داشت كه حقيقت وجود، يكي است؛ شر يا بدي فقط در ذهن‏هاي محدود وجود دارد و حقيقتي در نفس امر ندارد. وي معتقد بود كه انسان بايد هواهاي نفساني را طرد كند، به نظم بگرود و به حوادث از جنبه ابديت بنگرد. هم‏چنين مي‏گفت: سعادت آدمي در اين است كه نيروي او يعني اشتياقش به زندگي فزوني گيرد و اين افزايش نيرو براي زندگي، كار و فعاليت‏هاي خلاّق، فقط از عشق به خود ناشي مي‏شود. كسي كه در پي آن باشد كه از صدمات وارده، به همان طريق انتقام بگيرد، پيوسته ناراحت است زيرا زندگي او را محيطي محصور از بدگماني، انتقام و جنگ و ستيز در خود خواهد گرفت. فقط يك نوع جنگ بر حق است و آن هم يك بسيج همگاني براي تامين صلح است. بزرگ‏ترين پيروزي، با قواي قهريه به دست نمي‏آيد بلكه با ايثار و بزرگواري و نجابت روح حاصل مي‏شود. خردمند حقيقي فردي است اجتماعي كه به خدمت همنوعان كمر بسته است و مي‏داند كه همه افراد انساني، اطفال مكتب ابديت هستند. علاوه بر دو رساله او، كتاب علم اخلاق وي نيز به فارسي ترجمه شده است. باروخ اسپينوزا سرانجام در بيست و يكم فوريه 1677م در 45 سالگي به مرض سل در لاهه هلند درگذشت.
    16) مرگ "آنتوان ساسي" بزرگ‏ترين خاورشناس فرانسوي (1838م): آنتوان ايزاك سيلوسْتِر دو ساسي، خاورشناس برجسته فرانسوي در 21 سپتامبر 1758م در پاريس به دنيا آمد. وي در كنار تحصيلات مقدماتي، به زبان‏هاي شرقي علاقه‏مند گرديد و ضمن تحصيلِ علم حقوق، به فراگيري زبان‏هاي فارسي، عربي، تركي و عبري پرداخت. ساسي از آن پس به تدريس در دانشگاه روي آورد و در مراكز متعدد علمي و فرهنگي عضويت يافت. وي براي تعليم زبان‏هاي شرقي، روش مخصوصي وضع كرد و زندگي خود را براي تعليم و تأليف و نشر كتاب اختصاص داد و هيچ خاورشناسي در اين كار به پاي او نرسيد. دو ساسي در واقع، خادم دانشمندان جوان گرديد و پاريس را مركز درس و بحث و مطالعه قرارداد. او هم‏چنين با تحقيق در زبان قِبْطي و كشف رمز خط تصويري يا هيروگْليف، موفق شد كتيبه‏هاي عهد ساساني را بخواند. ساسي پس از كسب معارف فراوان در زبان‏هاي شرق، به عنوان نويسنده ناپلئون بُناپارت در قسمت ادبيات عرب انتخاب شد و چنان در اين عرصه تسلط يافت كه فضلاي مصر را به تعجب واداشت. اين مهارت و تبحر ساسي در شرق‏شناسي بدانجا رسيد كه كتاب‏هاي فراواني نوشت و به شيخ المستشرقين شهرت يافت. گفته مي‏شود كه وي با نگارش كتاب‏ها و رسائل و مقالات تعليم و تربيت، جمع كثيري از دانشجويان اروپايى را با تمدن و فرهنگ اسلامي آشنا كرده و بدين وسيله روح غيرت و همت را در جسم و جان اروپائيانِ بي‏خبر از نفايس شرق و به ويژه اسلام به حركت درآورده است. اين دانشمند فرانسوي، مسيحياني را كه بر اثر هزار سال جلوگيري و مخالفت كشيشان و روحانيان عيسوي مذهب، از معارف و دانش و ادبيات اسلامي بي خبر مانده و حتي نسبت به آن بدبين بودند بيدار كرد و شوق تحقيق و تأليف و تتبّع را در آنها به وجود آورد. همين امر باعث شد كه عده‏اي از روشن‏فكران اروپايي به اسلام‏شناسي روآوردند و كتاب‏هاي فراوانِ تحقيقي درباره آن نگاشتند. از ساسي در حدود 20 كتاب بر جاي مانده كه گزيده‏هاي عربي در 3 جلد و دستور زبان عربي از آن جمله است. آنتوان ايزاك سيلوستر دوساسي سرانجام در 21 فوريه 1838م در هشتاد سالگي درگذشت.
    17) مرگ "نيكلاي گوگول" نويسنده معروف روسي (1852م): نيكُلاي واسيليويچ گوگول نويسنده معروف روسي در 31 مارس 1809م در اوكراين روسيه به دنيا آمد. پدر نيكلاي، وي را از طفوليت با عشق به داستان‏سرايى و علاقه به تئاتر پرورش داد و بعدها همان حكايات، روايات، افسانه‏ها و مشاهدات و شنيده‏هاي شخصي پدر كه مربوط به زندگي مردم آن سامان بود، اساس زندگي فرزند قرار گرفت. گوگول از ابتداي زندگي با مردم عادي و ساده ارتباط يافت و با داستان‏هاي آنها آشنا شد. او ميلي به تحصيل علوم جديد نداشت و تنها به ادبيات روسي و نقاشي علاقه‏مند بود. گوگول در ابتدا به هيچ وجه در فكر نويسندگي نبود اما به علت تنگ‏دستي مجبور شد كه كتاب بنويسد. هرچند آثار اوليه وي، با اقبال عمومي مواجه نگرديد اما گوگول با پشتكار و تلاش خود، آثار بهتري عرضه كرد و به شهرت دست يافت. هم‏چنين معاشرت وي با ادباي بزرگ روسيه از قبيل الكساندر پوشكين در تركيب و تنظيم افكار و آثار ادبي او اثرات عميقي بر جاي نهاد و تأليفات كم نظيري به وجود آورد. گوگول در سال‏هاي بعد رهبر و پيشاهنگ مكتب ناتوراليسم يا طبيعت گرايى روسيه بود كه در آن بيشتر به تقليد دقيق و مو به موي طبيعت پرداخته مي‏شود. وي با زبان انعطاف‏پذير و بسيار قوي خويش جنبه‏هاي مختلف زندگي مردم روسيه را به خوبي به تصوير كشيده است. گوگول هم‏چنين در نوشتن قطعات كمدي، تخصص فراواني داشت. وي گاهي جزئيات بسيار بي‏اهميت و عادي را شرح مي‏دهد تا به قول خود، از امري عاديْ نتيجه‏اي فوق العاده استخراج كند. نوع اشخاصي كه گوگول در داستان‏هاي خود توصيف كرده است تنها داراي خصوصيات و كيفيات ملي نيستند، بلكه آنها را در همه جا و در ميان همه اقوام مي‏توان يافت و به همين جهت، آثار وي انساني و جاوداني است. گوگول از نظرقدرت تخيل و شيوه انشاء، نويسنده‏اي زبردست و ماهر بود و هيچ نويسنده روسي نتوانسته است چون او تا اين حد به غناي زبان دست يابد. وي طبعي ناسازگار، حساسيتي بيمارگونه و روحي انزواطلب داشت و در عين حال، از قدرت خلاقيتي شگرف، بصيرتي فراوان و چشمي تيزبين و نقاد برخوردار بود. گوگول در همه عمر دلبسته تئاتر بود و گرچه نتوانست وارد عرصه بازيگري شود، اما نمايش‏نامه‏هاي وي، مقبوليتي عام يافت و در بسياري از كشورها نيز ترجمه شد. گوگول از چهره‏هاي ممتاز ادبيات اروپايىِ زمان خود به شمار مي‏آيد و نفوذش در ادبيات روسي تا آن‏جاست كه تاكنون نيز باقي مانده است. گوگول در اواخر عمر به ناراحتي و آشفتگي فكري دچار شد و بسياري از آثار خطي خود را از بين برد. بسياري از آثار گوگول، شاه‏كارهاي ادبيات روسيه و اروپا به شمار مي‏رود كه نفوس مرده، بازرس، شِنِل، تصوير، راهزنان و افسانه‏ها از آن جمله‏اند. نيكلاي گوگول سرانجام در 21 فوريه 1852م در 43 سالگي درگذشت.
    18) تولد "ويستان هيو آدِن" پايه‏گذار ادبيات جديد انگلستان (1907م): ويستان هيو آدِن شاعر معاصر انگليسي در 21 فوريه 1907م در خانواده‏اي كشاورز در انگلستان به دنيا آمد. وي تحصيلاتش را در دانشگاه آكسفورد به پايان رسانيد و متعاقب آن، با شعراي بزرگ عصر خود آشنا شد. آدن از آن پس به كمك اين دوستان، پايه‏هاي مكتب مهمي را كه خود بدعت‏گذار آن بود بنا نهاد و تحولي اساسي در ادبيات جديد انگليس ايجاد كرد. فعاليت ادبي او در سال‏هاي بين دو جنگ جهاني اول و دوم، به سر حد خود رسيد و آدن را به خاطر مكتب خاصش، پيشواي دسته‏اي از نويسندگان و شعراي جوان نمود. از ويژگي‏هاي شعر آدن، سادگي خيره كننده و فلسفه خود جوش آن است. آدن شايد تنها شاعر نوپردازي باشد كه مي‏توانست خود را در شكل‏هاي كاملاً منسوخ بيان كند. وي عبارت‏هاي مُقطّع پيش پا افتاده را در كنار گفتارهاي متعالي و حتي والا قرار مي‏داد تا ابتذال و تعالي روزمره را با هم آشتي دهد. آدن ضرباهنگ و نظم سبك، لهجه آهنگ‏هاي عاميانه، چكامه‏هاي مردمي و قافيه‏هاي تعمداً خام را به كار مي‏گيرد تا تضاد آخرين يافته‏هاي علم با كهنه‏ترين روياهاي رمانتيك را نشان دهد. آدن دلنشين‏ترين اشعار خود را در دهه 1930م سرود. در اين دوره، وي مبلغ اين انديشه بود كه بيماري‏هاي سياسي و اقتصادي جامعه را، سوسياليسم درمان مي‏كند و عشق داروي همه دردهاست. با اين حال، آدن در خلال جنگ جهاني دوم از سوسياليسم ديده برگرفت و شيفته مسيحيت شد و اشعارش كم‏كم ابعاد معنوي پيداكرد. شعر آدن به نام "نامه سال نو" باز كاوي همين تكامل فكري و تغيير ديدگاه‏هاي اوست. آثار دوران پختگي آدن رنگي كاملاً مذهبي دارد و برادري جهاني بر پايه تعاليم مسيح(ع) را تبليغ مي‏كند. شعر آدن، نقطه عطف و رخدادي شاخص شناخته شده است. به عقيده آدن، بغرنجي‏ها و رنج‏هاي روحي انسان‏هاي امروز را مي‏بايد در رابطه انسان‏ها با ماشين و تمدن امروزي جست‏وجو كرد. از ويستان هيو آدن، آثار مهمي به چاپ رسيده كه سخنرانان، كنار مرز، روزگار ديگر و سفري به سوي جنگ ازآن جمله‏اند. هيو آدن سرانجام در سال 1973م در 66 سالگي درگذشت.
    19) آغاز عمليات سي‏صد روزه "وُردَن" در جريان جنگ جهاني اول (1916م): در آغاز سال 1916م، نيروهاي آلمان به قصد تصرف پاريس، در 21 فوريه 1916م به مهم‏ترين مانعي كه در راه پيشروي آنها به سوي پاريس قرار داشت، يعني شهر وُردَن و استحكامات نظامي اطراف آن، حمله‏ور شدند. در اين ميان هر چند يكي از قلعه‏هاي اطراف شهر به تصرف آلمان درآمد، ولي نيروهاي مدافع وردن كه با كمك قواي كمكي و تازه نفسْ تقويت شده بودند، پيشروي آلماني‏ها را در همين مرحله متوقف ساختند و تا ماه مارس 1916م پنج حمله بزرگ نيروهاي آلمان براي پيشروي به طرف وردن با شكست مواجه گرديد. در اول ژوئيه 1916م، در حالي كه آلماني‏ها، حمله بزرگ و تازه‏اي را براي تصرف وردن تدارك مي‏ديدند نيروهاي انگليس و فرانسه دست به تهاجم وسيعي در شمال غربي فرانسه زدند و پس از پنج ماه نبرد سنگين، يكي از خونين‏ترين و وسيع‏ترين عمليات‏هاي نظامي در طول جنگ جهاني اول رقم خورد. در اين جنگ، علاوه بر به كار گرفتن وسيع نيروي هوايى، براي اولين بار از تانك استفاده شد ولي كاربرد تانك‏هاي انگليسي كه براي نخستين بار در پانزدهم سپتامبر وارد ميدان شدند، به علت بارندگي‏هاي شديد و گل آلود بودن زمين، چندان درخشان نبود. نيروهاي انگليس و فرانسه با وجود تحمل تلفات سنگين در اين نبرد، موفق نشدند آلماني‏ها را از مواضع خود در اين منطقه عقب برانند، ولي تلفات و ضايعات وارده بر ماشين جنگي آلمان در اين جنگ سنگين‏تر بود و كارشناسان نظامي آلمان اين نبرد را سرآغاز شكست آلمان در جنگ جهاني اول عنوان كردند. اين نبرد وحشتناك سرانجام پس از ده ماه درگيري خونين، با مرگ بيش از دو ميليون و دويست و شصت و پنج هزار نفر از نيروهاي متخاصم در 18 دسامبر 1916م به پايان رسيد. تلفات عظيم اين جنگ، علاوه بر وسعت عمليات نظامي و به كار گرفتن سلاح‏هاي جديد جنگي، ناشي از استفاده وسيع نيروهاي متخاصم از گازهاي سمي و سلاح‏هاي شيميايي بود.
    20) مرگ "فردريك بانتينگ" پزشك كانادايي و كاشف انسولين (1941م) (ر.ك: 4 نوامبر)
    21) همه‏پرسي مردم مصر و سوريه براي تشكيل "جمهوري متحده عرب" (1958م): پس از آن كه مقامات مصر و سوريه در اول فوريه 1958م قرارداد اتحاد دو كشور را امضا كردند، در 21 فوريه 1958م، مردم مصر و سوريه نيز در جريان يك همه‏پرسي، به اتحاد دو كشور تحت عنوان جمهوري متحده عربي رأي مثبت دادند. آنها هم‏چنين، جمال عبدالناصر، رئيس جمهور وقت مصر را به عنوان اولين رئيس اين جمهوريِ تازه تأسيس، انتخاب كردند. چندي بعد، در 8 مارس آن سال يمن نيز به جمهوري متحده عربي پيوست. تشكيل اين جمهوري در راستاي اتحاد كشورهاي عربي، به ويژه در مقابل رژيم صهيونيستي بود. در جمهوري متحده عرب، دولت‏هاي جداگانه‏اي وجود داشتند كه خط مشي آنها به خصوص در سياست خارجي توسط يك شوراي عالي، هماهنگ مي‏شد. اما اين اتحاد، بيش از سه سال دوام نياورد و رياست مصر بر جمهوري متحده عرب، باعث نارضايتي و خروج سوريه از اين اتحاد و در نهايت، انحلال آن در 28 سپتامبر 1961م گرديد.
    22) شهادت "مالكوم ايكس" رهبر مسلمانان سياه‏پوست امريكا (1965م): مالك شباز، معروف به مالكوم ايكس، رهبر نهضت سياهان امريكا در 19 مه 1925م در خانواده‏اي فقير و امريكايى ولي افريقايى الاصل به دنيا آمد. مالكوم ايكس در سنّ چهار سالگي شاهد حمله نژادپرستان سفيدپوست گروهك كوكلوس كِلان به خانه پدرش و آتش كشيدن آن بود. از آن زمان، كينه سفيدپوستان در دلش نقش بست و موجب سرگرداني و انحراف اخلاقي وي گرديد. مالك پس از مرگ پدرش و جنون مادرش، در دام تبهكاران مواد مخدّر و باندهاي سرقت گرفتار آمد تا اين‏كه در حين دزدي دستگير و به پنج سال زندان محكوم شد. او در زندان با مسلمانان سياه‏پوست و عقايد و افكار "عاليجاه محمد"، رهبر مسلمانان سياهپوست امريكا آشنا شد و از آن زمان به بعد، تحوّلي در وي به وجود آمد و ايمان و اسلام روحش را تطهير نمود. مالكوم، پس از رهايى از زندان و ملاقات با عاليجاه محمد، به عنوان سخنران اسلامي و امام جماعت جامع هفتم نيويورك انتخاب گرديد. امّا پس از مدتي بين او و عاليجاه محمد، اختلاف نظر افتاد وبه تدريج از جنبش امت اسلام خارج شده و گروهي منشعب از جنبش امت اسلام به وجود آورد. وي موفّق به گرايش دادن ده‏ها هزار نفر از سياهان امريكا به اسلام گرديد و جنبش و نشاط خاصي در ميان سياهان به وجود آورد. مالكوم ايكس بر اين نكته تأكيد داشت كه سياه پوستان تحت ستم دولت نژادپرست امريكا، در چهارچوب احكام اسلامي مي‏توانند به آزادي، عدالت و برابري دست يابند و حقوق از دست رفته خود را احيا كنند. عقايد انقلابي ايكس، آن چنان مورد خشم محافل نژادپرست امريكا واقع شد كه نقشه ترور وي را طراحي كرده و سرانجام او را در 21 فوريه 1965م در 40 سالگي در هنگام سخن‏راني در يك گردهمايي به شهادت رساندند. ماجراي شهادت او مانند تمام ترورهاي سياسي امريكا در پرده‏اي از ابهام فرورفت. ولي قرائن فراواني، حكايت از دخالت سازمان امنيت داخلي امريكا، اف.بي.آي و سازمان ضد جاسوسي آن كشور يعني سيا در اين امر دارد.
    23) روز بين‏المللي زبان مادري (2000م)

  5. تشكرها 8


  6. Top | #3

    عنوان کاربر
    عضو حرفه‌ ای
    تاریخ عضویت
    February 2010
    شماره عضویت
    270
    نوشته
    2,043
    صلوات
    1500
    دلنوشته
    3
    قضای حاجات
    تشکر
    2,058
    مورد تشکر
    1,286 در 508
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض پاسخ : تقويم


    3 اسفند 1388 / 7 ربيع الاول 1431 / 22 فوريه 2010



    1) سوم اسفند سال 1299 هجري شمسي: در پي سياستهاي استعمار انگليس در ايران و براي به حكومت رساندن شخصي مطيع و سركوبگر، واحدهاي قزاق مقيم قزوين يه سركردگي رضاخان مير پنج وارد تهران شدند. اين گروه با مقاومت محدود بعضي از كلانترها مواجه شدند و در زد و خوردي كوتاه تهران را به تصرف خود درآوردند. به علت اينكه طرح اجراي اين كودتا را قبلا مقامات عاليِ انگليس در تهران تنظيم كرده بودند و با مقامات امنيتي شهر نيز گفتگوهاي لازم صورت گرفته بود، كودتاچيان به ساده ترين شكل ممكن به مقصود خود رسيدند و احمد شاه به پذيرش رضا خان به عنوان سردار سپه و فرمانده كل قوا تن داد. انگليسيها در خصوص انتخاب رضاخان براي كودتا مدّتها مطالعه كرده بودند. آنان با در نظر گرفتن نقش رضاخان در سركوبي جنبش هاي آزاديخواه مردم در نقاط مختلف ايران و كوشش هاي اين مزدور سرسپرده براي دسترسي به حكومت و تاج و تخت، او را براي اين كوتا در نظر گرفتند.
    2) 7ربيع الاول سال1326هجري قمري: حاج ميرزا حسن تبريزي معروف به رشديه روزنامه تهران را منتشركرد. حاج ميرزا حسن تبريزي ازروحاني زادگان تبريز بود كه درجواني به بيروت رفت و درآنجا با شيوه جديد آموزگاري و مدارس جديد آشنا شد. او اولين كسي بود كه درتبريزو تهران دراويل سلطنت مظفرالدين شاه مدرسه ابتدايي به سبك جديد تأسيس كرد و چون كلمه رشديه دراصطلاح عثماني به معني مدرسه ابتدايي است به اين نام مشهورشد. حاج ميرزا حسن تبريزي مدرسه رشديه تبريزرا درسال1267شمسي مقارن با 1305هجري قمري تأسيس كرد و درآن به شيوه مكتب داران شاگردان را روي زمين نشاند و تخته اي درمقابل آنان قرارداد و الفبا را به شيوه جديد و آسان به آنان آموخت.
    3) 7ربيع الاول سال300هجري قمري: « ابومنصورمحمّد بن ازهري هِرَوي » ازجمله بزرگترين دانشمندان علم و ادب و لغت درقرن4هجري قمري درشهرهرات بدرود حيات گفت. ازهري هروي بخشي ازعمرخود را درعراق و جزيرة العرب به گردآوري لغت سپري كرد و درهمين دوره بود كه بدست قَرامِطِه چند سالي درعربستان اسيرو زنداني شد. بزرگترين و مشهورترين اثرازهري هِرَوي درباب لغت «كتابُ التَّهذيب» نام دارد.
    4) درگذشت علي بن محمد تنوخي اديب و شاعر(342 ق): علي بن محمد تنوخي عالم، اديب و شاعر مشهور قرن چهارم هجري در شهر انطاكيه در شرق تركيه‏ي امروزي به دنيا آمد. در دوران جواني به بغداد رفت و در آنجا مسكن گزيد. تنوخي در علوم نحو، لغت، هندسه و ادبيات، از مشاهير عصر خود به شمار مي‏رفت. وي پس از بغداد به بصره رفت و به كار قضاوت مشغول شد و از اين رو به قاضي تنوخي شهرت يافت. او علاوه بر كسب مراتب علمي، از بياني شيوا نيز برخوردار بود و به همين جهت در ميان بزرگان عراق به عنوان سخنوري برتر شهرت پيدا كرد. تنوخي علاوه بر ديوان شعري كه از خود به يادگار گذاشته، داراي تأليفات ديگري نيز هم‏چون كتاب العروض است. درگذشت تنوخي در شهر بصره در عراق روي داد.
    5) تولد "ميشل مونتيني" اديب و فيلسوف فرانسوي (1533م) (ر.ك: 8 نوامبر)
    6) تولد "آرتور شوپنهاور" فيلسوف معروف و بدبين آلماني (1788م): آرتور شوپِنْهاوِر فيلسوف معروف آلماني در 22 فوريه 1788م در دانتزيك آلمان به دنيا آمد. او به خاطر مرگ زودهنگام پدر و بي‏توجهي مادر، داراي طبيعتي ناآرام، متزلزل و پر از سوءظن و عصباني بود. شوپنهاور در جواني با عقايد بودا آشنايى يافت و پس از تحقيق و تفكر زياد، به آيين بودايى اعتقاد كامل پيدا كرد. وي از آن پس مدتي به تدريس روي آورد اما چون كارش نگرفت آن را رها كرد و در سال 1819م كتاب معروف خود به نام جهان به صورت اراده و انديشه را، منتشر نمود. چون كتابش نيز مورد توجه مردم واقع نشد به سختي از مردم رنجيده خاطر شد و نسبت به اجتماع، بدبين گشت. از اين رو، سي سال آخر عمر را به تنهايى در گوشه‏اي به سر برد و به تفكر پرداخت. شوپنهاور از گوشه انزواي خود، جهان را نظاره مي‏كرد و نژاد بشر را توده‏اي از حيوانات نامطلوب مي‏ديد كه محكوم به زندگي پُرستيز و پررنج و بي‏اميد هستند. او معتقد بود كه حقيقت جهان، خواست و اراده است و شخص، آن گاه به وجود خود پي مي‏برد كه اراده بر انجام كاري كند. اصلْ در انسانْ اراده است و همه نيروها، انواعي از اراده هستند. او مي‏گفت: بياييد در اين باب نينديشيم كه چه داريم، بلكه بدان بينديشيم كه چه هستيم. بياييد به جاي آنكه صندوق‏هاي خود را پر كنيم، فكر خويش را پرورش دهيم. از اين بالاتر، بياييد اراده خود را براي غلبه و پيروزي بر ديگران فرو گذاريم. پيروزي را در درون خود بجوييم. چنين اراده‏اي به ما آرامشي مي‏دهد كه بالاتر از حد تصور است. آرامش كامل روح است. آن‏گاه فقط دانش و معرفت براي ما باقي مي‏ماند و اراده زايل مي‏شود. از سوي ديگر به عقيده شوپنهاور، اصل در زندگاني، رنج و گزند است و لذت و خوشي، همانا دفع اَلَم است. هر چه موجود جاندار در مرتبه حيات برتر باشد رنجش بيشتر مي‏باشد، چون بيشتر حس مي‏كند و آزار گذشته را بيشتر به ياد مي‏آورد و رنج آينده را بهتر پيش‏بيني مي‏كند. شوپنهاور اعلام مي‏دارد كه جنگ، اصل همه شرها در زندگي دردآلود ماست و در دنياي ديگر، درد و رنجي بزرگ‏تر از آن چه در اين دنيا هست وجود ندارد. پس چاره نجات از اين دوزخ جهاني اين است كه از جنگ و جدال باز ايستيم و زندگي خود را با انديشه‏هاي فلسفي مورد تأمل قرار دهيم، چرا كه چاره ما در ثروت نيست بلكه در حكمت است. شوپنهاور به عنوان فيلسوفي بدبين، زندگي را سراسر رنج و عذاب مي‏داند و آن را به مرگي تشبيه مي‏كند كه دم‏به‏دم به تاخير مي‏افتد، سرانجام در حالي اجل مي‏رسد كه آدمي سودي از حيات خويش نبرده است. مذهب شوپنهاور، اصالت تصور و وحدت وجود بود و عقيده داشت كه جهان و هرچه در او هست، عوارض و حوادث و نمايش است و آن چه ما درك مي‏كنيم، مصنوع ذهن خودمان است. شوپنهاور نه به روح معتقد است نه به ماده، بلكه به جهان موجود علاقه دارد. وي علاوه بر آن كه، فلسفه را امري ضروري مي‏دانست، عقيده داشت كه فلسفه نبايد با جملات پيچيده آميخته گردد. انديشه‏ها و آثار شوپنهاور تا سال‏هاي متعدد، خواننده‏اي نداشت تا اين‏كه در اواخر عمر، اقبال مردم به وي افزايش يافت. آرتور شوپنهاور در تمام عمر، تنها زيست و در خانه‏اش را به روي همه بست. حوصله تحمل سروصدا را نداشت و بيشتر عمرش را در سكوت انديشه‏هايش گذراند تا اين كه سرانجام در 23 سپتامبر 1860م در 72 سالگي درگذشت.
    7) تولد علامه "محمد اقبال لاهوري" متفكر مسلمان پاكستاني (1873م) (ر.ك: 22 آوريل)
    8) تولد "ژان بِدِل بوكاسا" ديكتاتور خون‏آشام افريقاي مركزي (1921م) (ر.ك: 20 سپتامبر)
    9) درگذشت "احمدآزاد" عالم و خطيب هندي (1958م): ابوالكلام احمد آزاد عالم و خطيب هندي در سال 1888م به دنيا آمد. ابوالكلام آزاد، فعاليت‏هاي سياسي خود را براي بيداري مسلمانان هند و مبارزه عليه استعمار انگليس، از هفده سالگي آغاز كرد و به خاطر چاپ نشريات و ايراد سخنراني‏هاي افشاگرانه بارها به زندان افتاد. وي دوشادوشِ مهاتما گاندي براي استقلال هند مبارزه كرد. آزاد پس از استقلال هند، نماينده مجلس و وزير آموزش و پرورش شد. ابوالكلام احمد آزاد عالم و خطيب هندي، سخنراني زبردست بود و با غرب‏گرايى برخي از روشن‏فكرانِ مسلمانِ معاصر خود مخالفت مي‏كرد. وي در عين حال به پيروي از سيد جمال الدين اسدآبادي، خواستار اجتهاد در اسلام و احياي آن بر مبناي قوانين و اصولِ دين بود. ترجمان القرآن، اتحاد اسلامي، جنگ از نظر اسلام و شهيد اعظم درباره امام حسين(علیه السلام) از جمله آثاراوست. اين عالم، خطيب و سياست‏مدار هندي سرانجام در 22 فوريه 1958م در هفتاد سالگي درگذشت.
    10) امضاي توافقنامه همكاري هسته‏اي از سوي امريكا و رژيم صهيونيستي (2000م)

  7. تشكرها 8


  8. Top | #4

    عنوان کاربر
    عضو حرفه‌ ای
    تاریخ عضویت
    February 2010
    شماره عضویت
    270
    نوشته
    2,043
    صلوات
    1500
    دلنوشته
    3
    قضای حاجات
    تشکر
    2,058
    مورد تشکر
    1,286 در 508
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض پاسخ : تقويم


    4 اسفند 1388 / 8 ربيع الاول 1431 / 23 فوريه 2010



    1) چهارم اسفندماه سال1281 هجري شمسي: «پروفسور دكتر محمود حسابي» رياضيدان و فيزيكدان برجسته ايراني در تفرش متولد شد. پنج ساله بود كه به اتفاق خانواده به بيروت رفت و با وجود تنگدستي به تحصيل پرداخت. دكتر حسابي در نوزده سالگي ليسانس بيولوژي يا زيست شناسي و سپس مهندسي راه و ساختمان را دريافت كرد. سپس مهندسي برق را از دانشگاه برق پاريس، مهندسي زمين شناسي و معدن؛ و دكتري فيزيك را از دانشگاه سوربن پاريس اخذ كرد. پروفسور حسابي تنها شاگرد ايراني انيشتين بود و به چهار زبان زنده دنيا تسلط كامل داشت. كتابها و مقالات ارزنده اي از دكتر حسابي باقيست كه از آن ميان الكتروديناميك، تئوري بي نهايت بودن ذرّات؛ قانون دانشگاه تهران، و نامهاي ايراني را مي توان برشمرد.
    2) چهارم اسفند ماه سال 1358 هجري شمسي: حضرت امام خميني (رحمة الله علیه) در حكمي آيت الله شهيد دكتر سيد محمد حسيني بهشتي را به مقام رياست ديوان عالي كشور تعيين كردند. اين انتصاب همزمان با استقرار پايه هاي حكومت جمهوري اسلامي؛ و به منظور تحكيم و ترويج قوانين و مقررات اسلامي صورت گرفت.
    3) 8 ربيع الاول سال708هجري قمري: « ابوجعفراحمد بن ثقفي» ملقّب به«ابن زُبَير» محدّث و قاري مشهوربدرود حيات گفت. مترجمان احول، وي را محدث آندلس خوانده اند. ابن زبيركتابهاي متعددي نوشته كه «مِلاكُ التَّأويل، ردُّ الجاهل و صِلةُ‌ الصِّلَة» ازآن جمله اند.
    4) شهادت پيشواي يازدهم مسلمانان حضرت امام حسن عسكري(علیه السلام) (260 ق): حضرت امام حسن عسكري(علیه السلام) پس از بيست و هشت سال زندگي و شش سال امامت در هشتم ربيع الاول سال 260 هجري در شهر سامرا و به دست معتمد عباسي به شهادت رسيد و در كنار مرقد مطهر پدر بزرگوار خويش مدفون گرديد. آن حضرت، همواره تحت نظر و در زندان‏هاي طاغوت‏هاي عصر خود بود و سرانجام با زهر جفا، شهيد شد. امام حسن عسكري(علیه السلام) با همه‏ي اختناق و محدوديت‏هاي زمان توانست به بهترين وجه و در حد امكان، فشردگي مبارزه درمقابل ستمگران و حكام جور را حفظ كرده و اين نهضت نهفته را هدايت نمايد. آن حضرت، قطب دايره‏ي مبارزه بود و ديگران بر اطراف او دور مي‏زدند. دوست ودشمن مي‏دانستند كه امام و پيروانِ او، خلافت ناحقِّ عباسي را قبول ندارند و طرفدار حكومت واقعي و نجات دهنده‏ي اسلامند. امام حسن عسكري، با وجود همه‏ي فشارهاي دستگاهِ جور عباسي و كنترل‏ها و مراقبت‏هاي بي‏وقفه‏ي دولت مركزي، يك سلسله فعاليت‏هاي سياسي و اجتماعي و علمي در جهت حفظ اسلام و مبارزه با افكار ضداسلامي انجام داد كه بدين‏گونه قابل ذكرند: كوشش‏هاي علمي در دفاع از آيين اسلام و ردّ اشكال‏ها و شُبهاتِ مخالفان و نيز تبيينِ انديشه‏ي صحيح اسلامي؛ ايجاد شبكه‏ي ارتباطي با شيعيانِ مناطق مختلف از طريق تعيين نمايندگان و اعزام پيك‏ها و ارسال پيام‏ها؛ فعاليت‏هاي سِرّي سياسي به رغم كنترل‏هاي حكومت عباسي؛ حمايت و پشتيباني مالي از شيعيان، به ويژه يارانِ خاصِّ خود؛ تقويت و توجيه سياسيِ رجال و عناصرِ مهمّ شيعه در برابر مشكلات؛ استفاده‏ي گسترده از آگاهي غيبي براي جلب منكران امامت و دلگرم كردن شيعيان؛ آماده سازي شيعيان براي دوران غيبت فرزند خود، امام مهدي (علیه السلام) .
    5) شروع غيبت صغري امام زمان (علیه السلام)
    6) تصرف شهر تفليس توسط سلطان جلال الدين خوارزمشاه (623 ق)
    7) رحلت عالم جليل، شيخ حسين بن عبدالصمد عاملي پدر شيخ بهايي (984 ق): عزالدين حسين فرزند عبدالصمد جَبَلي عاملي پدر شيخ بهايى و از نوادگان حارث بن اعور همداني و از شاگردان شهيد ثاني و حسن بن جعفر كَرَكي بود و از آنان اجازه‏ي اجتهاد داشت. عزالدين پس از اتمام تحصيلات راهي بحرين شد و براي هميشه اقامت در آن ديار را برگزيد. وي در آنجابه ترويج مذهب شيعه و احياي علوم ديني پرداخت و بالاخره در هشتم ربيع الاول سال 984 ق درگذشت. تحفه‏ي اهل ايمان و ديوان اشعار از آثار اوست.
    8) درگذشت "يوهان گوتِنْبِرگ" دانشمند آلماني و مخترع ماشين چاپ (1468م): يوهان گوتنبرگْ مبتكر آلماني و مخترع ماشين حساب در 28 آوريل 1400م در آلمان متولد شد، اما پس از چندي به استراسْبورگ در فرانسه رفت و به كارهاي فني و صنعتي پرداخت. تا عصر گوتنبرگ، كتاب‏ها با صرف وقت فراوان و زحمت بسيار، با دست نوشته و نسخه برداري مي‏شد و در نتيجه، كتاب، هم كم بود و هم گران قيمت. اين امر باعث گرديد كه تنها ثروت‏مندان قادر به تهيه كتاب باشند. از اين گذشته، نسخه‏هاي خطي، غالباً همراه با غلط و اشتباهات فراوان بود و علي‏رغم دقت در نسخه برداري، باز هم اين كتب اشتباهات زيادي داشت. هر چند در اين زمان نوعي چاپ موسوم به چاپ قالبي موجود بود و در آن، حروف و مطالب را پس از حك كردن بر قالب چوب به طور معكوس بر سطح نرم مي‏فشردند تا نقش ايجاد شود، ولي اين روش نيز زمان زيادي صرف مي‏كرد. از اين رو گوتنبرگ تمام توان خود را در راه تكميل نقشه خود براي عملي ساختن فن چاپ مصروف داشت و پس از يافتن فلز مورد نظر و مركب مناسب، در سال 1444م ماشين چاپ سنگي و سپس سُربي را اختراع كرد و گام مهمي درراه ثبت، انتشار و ترويج علوم و معارف در ميان مردم برداشت. گوتنبرگ در اولين كار خود، در 25 ژانويه 1456م انجيل را در 1282 صفحه به چاپ رساند و تحولي عظيم در اين فن ايجاد كرد. هرچند در اين ميان گوتنبرگ مقروض و ورشكسته شد و ديگران كار او را ادامه دادند، با اين حال، اين اختراع بزرگ در سراسر جهان مورد استقبال قرار گرفت و نام او را بلندآوازه گردانيد. يوهان گوتنبرگ سرانجام در 23 فوريه 1468م در 68 سالگي درگذشت. (ر.ك: 25 ژانويه)
    9) كشف سرزمين‏هاي "گينه جديد" و "تاسماني" در قاره اقيانوسيه (1644م)
    10) مرگ "آدام اولئاريوس" خاورشناس معروف آلماني (1671م): آدام اولئاريوس، دانشمند و خاورشناس آلماني در 11 اوت 1603م در اين كشور به دنيا آمد. وي پس از تكميل تحصيلات مقدماتي، وارد دانشگاه لايپزيگ شد و الهيات، فلسفه، رياضيات و فيزيك را فراگرفت تا اين كه با درجه عالي فارغ التحصيل گرديد. اولئاريوس پس از آن به عنوان كتابدار و حسابدار دربارِ فرمان‏رواي وقت به خدمت پرداخت و دو سال بعد در 32 سالگي همراه با هيأت بازرگانيِ آلمان به ايران سفر نمود. او در طي اقامت دو ساله در ايران، بارها به دربار شاه سلطان صفي، پادشاه صفوي راه يافت. اولئاريوس در اين مدت به فراگيري زبان و ادبيات فارسي پرداخت و با مطالعه كتاب گلستان سعدي، نسخه‏اي از آن را به همراه خود برد و در سال 1654م آن را تحت عنوان گلستان ايران، به زبان آلماني ترجمه كرد. اين نخستين اثر ادبي بود كه از زبان فارسي به آلماني ترجمه مي‏شد و آن چنان مورد استقبال آلماني‏زبان‏ها قرار گرفت كه تا بيست بار تجديد چاپ گرديد. هم‏چنين استقبال مردم آلمان از ترجمه گلستان باعث شد تا اولئاريوس به ترجمه بوستان سعدي و داستان‏هاي لقمان حكيم هم مبادرت ورزد و آنها را با كمال استادي و مهارت ترجمه و منتشر نمايد. اولئاريوس در مدت زمان حضور در ايران، سفرنامه‏اي نگاشت و در آن به شرح آداب و رسوم ايرانيان پرداخت. به نظر وي مردم ايران بر اساس اعتقادات مذهبي، هم خود و لباس و هم مكان زندگيشان تميز است. ايرانيان مردمي باذوق، باهوش، فهميده، مهمان‏نواز، مؤدب و خوشرو هستند. بچه‏ها از كودكي در مكتب، خواندن و نوشتن را فرامي‏گيرند و بعضي جوان‏ها، فلسفه، هندسه، فيزيك، حقوق و طب مي‏آموزند. اولئاريوس در سفرنامه خود، نكات جالبي درباره زبان و فرهنگ ايرانيان در زمان شاهان صفوي نگاشته و در آن، تصاوير و نقشه‏هاي جالبي از شهرها، ابنيه، عمارت‏ها و اشخاص معروف را آورده است. آدام اولئاريوس سرانجام در 23 فوريه 1671م در 68 سالگي درگذشت.
    11) ساخت اولين ساختمان بلند دنيا در دوازده طبقه در انگلستان (1797م)
    12) آغاز حمله ارتش "ناپلئون بُناپارت" به سرزمين شام (1799م): در پي تصرف مصر در ژوئيه 1798م توسط ناپلئون بُناپارت فرمانده ارتش فرانسه، وي حمله به سرزمين شام كه متشكل از سوريه، لبنان، اردن و فلسطين بود را آغاز كرد. تهاجم ناپلئون به مصر براي ضربه زدن به انگليس در مستعمرات اين كشور بود. اما دليل حمله ناپلئون به شام كه بخشي از قلمرو امپراتوري عثماني به شمار مي‏رفت، اعلان جنگ پادشاه عثماني به فرانسه بود. در اين حمله كه در 23 فوريه 1799م انجام شد، اگر چه ناپلئون درابتدا، پيروزي‏هايى به دست آورد، اما به دليل حمايت انگليس و روسيه از عثماني و هم‏چنين وخامت اوضاع در فرانسه، وي ناچار شد به كشورش بازگردد. از ديگر دلائل عقب‏نشيني فرانسه، عملكرد سلطان عثماني بود كه با آغاز دوره خلافت خود، دست به اصلاحات داخلي زده بود و به ويژه ضمن ساماندهي و تجهيز ارتش عثماني، با ساخت كشتي و اسلحه و به ويژه توپخانه، ارتشي مجهز فراهم آورده بود. هم‏چنين در زمان وي اولين دوره آموزش نظامي به سبك نوين نيز انجام شده بود. جنگ فرانسه و عثماني در شام، در نهايت با عقب‏نشيني و شكست ارتش فرانسه به پايان رسيد.
    13) مرگ "جان كوينسي آدامْزْ" ششمين رئيس جمهور امريكا (1848م) (ر.ك: 11 ژوئيه)
    14) برگزاري كنفرانس "لندن" با شركت كشورهاي اروپايي (1871م): در 23 فوريه 1871م، كنفرانس لندن باشركت نمايندگان دولت‏هاي اروپايي در پايتخت انگليس تشكيل‏شد. اين كنفرانس به ابتكار انگليس برپا گرديد و علت اصلي تشكيل آن، بررسي مسئله پيروزي آلمان بر فرانسه و جلوگيري از قدرت روزافزون آن بود. در كنفرانس لندن، مهم‏ترين مسايل كشورهاي اروپايي و مستعمرات آنها در جهان، مورد بررسي قرار گرفت.
    15) كشف فلز "آلومينيوم" توسط "مارتين هال" امريكايي(1886م): در 23 فوريه 1886م پس از آزمايش‏هاي مستمر، فلز آلومينيوم توسط مارتين هال، كاشف و شيمي‏دانِ امريكايى كشف شد. آلومينيوم، فلزي سفيد و سبك است و به خوبي وَرق مي‏شود. اين فلز كه داراي استحكام زيادي بوده و در مقابل خوردگي مقاومت دارد، حرارت و برق را به خوبي هدايت مي‏كند و نسبت به آهن سبك‏تر است. آلومينيوم امروزه كاربردهاي متعددي درفعاليت‏هاي صنعتي و غير صنعتي دارد و در ساختن هواپيما، اتومبيل، ظروف آشپزخانه و... استعمال مي‏شود.
    16) درگذشت "پل لويي كلودل" شاعر و سياست‏مدار فرانسوي (1955م): پل لويى كلودل سياست‏مدار و نويسنده فرانسوي در 6 اوت 1868م در فرانسه متولد شد و در جواني تحصيلات مدرسه علوم سياسي را به پايان برد. وي در دبيرستان، تحت تاثير آموزش غيرمذهبي، ايمان خانوادگي خود را از دست داد اما در حدود بيست سالگي بر اثر تحولي روحي، نور ايمان بر دلِ كلودل راه يافت و قدرت مافوق الطبيعه بر او عرضه كرد. پس از آن، طي چهار سال، به كارآموزي مذهبي پرداخت تا جايى كه پايه‏هاي ايمان در وجودش قوت گرفت. كلودل در 22 سالگي به استخدام وزارت خارجه فرانسه درآمد و از آن پس در حدود چهل سال به طور مداوم در خارج از كشور به سر برد. كلودل در سال 1935م از كارهاي دولتي كناره‏گيري كرد و رسماً به كار نويسندگي و ادبيات پرداخت. زندگي در سه قاره امريكا، آسيا و اروپا از كلودل شاعري جهاني ساخت و او به موازات زندگي سياسي، از فرصت براي خلق آثار ادبي سود مي‏جست. وي طي همين سال‏ها به عضويت آكادمي علوم فرانسه برگزيده شد. كلودل تا آخر عمر حتي لحظه‏اي از كار نويسندگي غفلت نكرد و بيشتر آثارش را در همين دوران به رشته تحرير درآورد. سبك مورد نظر كلودل، سبكي تركيبي و پيوسته، فشرده، كوتاه و مختصر است. نمايش‏نامه‏هاي كلودل نثري موزون دارد. وي در باب شعر عقيده داشت كه تنها شاعر است كه كائنات را درك مي‏كند و آن را با انديشه انساني مرتبط مي‏سازد. كلودل شاعري مذهبي و معتقد بود و اعتقاد عميق او به مذهب كاتوليك در آثارش پديدار است. كلودل كسي است كه سلامت كامل جسمانيش در همه مزايا و لذت‏هاي زندگي تجلي مي‏كند و در عين حال، تشنه دست يافت به عالَم الهي است. شعر براي كلودل، قبل از هر چيز، معرفت است و او بر حسب عامل مافوق طبيعت و روح عرفان، به شعر خود قالب خاص مي‏بخشد كه بيشتر به صورت آيه است. آثار كلودل از قرن او جدا بود، چنانكه گويى وي در قرون گذشته به سر مي‏برده است. شيوه خاص شاعرانه، پايه بلند انديشه و اجتناب از هر چيز سهل و ساده و طرح مباحث كاتوليك، همه عللي بود كه عده زيادي از مردم به ويژه پيروان غيركاتوليك را از او دور مي‏كرد. كلودل درباره آثار خود گفته است: "من مطلقاً به ارزش ادبي آثارم وقعي نمي‏گذارم و هنگامي كه يكي از صاحب‏نظران اولين بار به وسيله نمايش‏نامه‏هاي من به سوي خدا كشيده شد و چنين استنباط كرد كه مذهب بر همه آثارم تسلط دارد، مرا به اين فكر انداخت كه پس من بيهوده چيزي ننوشته‏ام. در آثار ادبي كلودل، از همه رشته‏هاي ادبي مانند شعر، داستان، نمايش‏نامه و قطعات انتقادي، سياسي و اجتماعي مي‏توان يافت. هم‏چنين آثار وي الهام گرفته از عرفان و روحانيت مسيحي است. از آثار كلودل مي‏توان به هنر شاعري، تقسيم ظهر، نويد جبريل و مريم عذرا(س) اشاره كرد. پل كلودل سرانجام در 23 فوريه 1955م در 87 سالگي درگذشت.
    17) روز ملي "گويان"

  9. تشكرها 7


  10. Top | #5

    عنوان کاربر
    عضو حرفه‌ ای
    تاریخ عضویت
    February 2010
    شماره عضویت
    270
    نوشته
    2,043
    صلوات
    1500
    دلنوشته
    3
    قضای حاجات
    تشکر
    2,058
    مورد تشکر
    1,286 در 508
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض پاسخ : تقويم


    5 اسفند 1388 / 9 ربيع الاول 1431 / 24 فوريه 2010


    1) پنجم اسفند ماه سال 1364 هجري شمسي: عمليات والفجر 9 با رمز يا الله، يا الله، يا الله آغاز شد. اين عمليات برق آسا به منظور تسلط بر ارتفاعات راهروي شمال شرقي سليمانيه اجرا شد و قواي اسلام تا حدود سي كيلومتري سليمانيه پيشروي كردند و چندين شهرك و روستاي سليمانيه عراق را آزاد كردند. در پي اين پيروزي، نيروهاي بعثي عراق از ارتفاعات شمال شرقي سليمانيه عفب نشيني كردند و عده اي از آنان به اسارت قواي اسلام در آمد.
    2) 5 اسفند ماه سال 1366 هجري شمسي: عمليات نامنظم ظفر 6 را نيروي زميني سپاه پاسداران انقلاب اسلامي در شرق استان كركوك با موفقيّت اجرا كرد. در اين عمليات ارتفاعات مهمي از منطقه عمومي سنگاو آزاد شد و بسياري از تاسيسات دشمن منهدم گرديد. گفتني است كه در اين عمليات معارضان عراقي دلاور مردان قرارگاه رمضان را ياري كردند.
    3) روز بزرگداشت خواجه نصير الدين طوسي (روز مهندسي)
    4) 9ربيع الاول سال575هجري قمري: « ابن خير» محدث، اغوي و صاحب فهرستي مشهور در قرطبه در گذشت. او از مردم اشبيليه آندلس بود وبا تحمل رنج سفرهاي متعدداز دانش علماو بزرگان سرزمينهاي مختلف بهره برد و سر انجام به گستردگي دانش وصف شد. اثار ابن خير حاشيه برصحيح مسلم را مي توان نام برد اما عمده شهرت او به واسطه كتاب فهرسة است . اين كتاب حاوي اطلاعات ارزشمندي در باب آموزشهاي علمي رايج در اسپانياي اسلامي در قرن 6هجري قمري،مراجع تدريس آن دوران و مكانهاي آموزشي است.
    5) 9ربيع الاول سال913هجري قمري: « ملاّ عبدعلي بيرجندي» رياضيدان و منجم بزر اوخر قرن نهم هجي قمري شرح بر كتاب تذكره النصريه در هيئت را به پايان رساند . بيرجندي در خدمت چند تن از علماي قرن 9 دانش هاي عقلي و نقلي را در هرات آموخت وسپس بر كتابهاي مشهور شرح نوشت. وي علاوه براين شرح ها ، خود تاليفاتي دارد كه از ارزش بسيار برخودار است . اما شرح بير جندي بر كتاب تذكره النصريه اثر خواجه نصير الدين طوسي ارزش ويژه اي دارد زيرا بسياري از پيچيدگي هاي اين كتاب را شرح داده و مطالب رابراي خواننده كتاب ساده روان كرده است.
    6) آغاز ساختمان مسجد "گوهرشاد" در مشهد به دستور گوهرشاد خاتون (841 ق): مسجد گوهرشاد در صحن جنوبي مرقد مطهر حضرت امام رضا(علیه السلام) واقع شده است. باني آن، گوهرشاد بيگُم، همسر سلطان شاهرخ ميرزا و جانشين امير تيمور گوركاني، يكي از زنان نيكوكار و نامدار بوده است. اين مسجد يكي از بناهاي بسيار عالي است كه كاشي‏هاي مُعَرَّق و غيرمُعرّق آن، با چيني‏هاي بسيار ممتاز برابري مي‏كند. اين مسجد در ابتدا چهار در داشت و داراي چندين ايوان بود از جمله: ايوان مَقصوره با گنبدي بسيار عالي و دو گلدسته‏ي بلند كاشي كه ارتفاع آن 27 متر و گنبدي با حدود 50 متر ارتفاع. همچنين ايوان دارُ السَّعاده كه سمت مرقد مطهر واقع شده و نيز ايوان غربي، جزئي از ساختمان مسجد گوهرشاد مشهد مي‏باشند.
    7) واگذاري امتياز احداث راه آهن جلفا - تبريز به روسيه (1331 ق)
    8) مرسوم شدن "تقويم" توسط "پاپ گريگوري سيزدهم" (1582م): مسئله تقويم به دستگاه تقسيم زمان اطلاق مي‏گردد كه بر اساس حركت وضعي زمين و دوره‏هاي طبيعي شكل گرفته است. سابقه تقويم به دوران بَدَوي باز مي‏گردد كه در آن، بشر از تكرار حالات طبيعت همانند بهار و زمستان، به شكل‏گيري فصل‏ها پي برد. بنابراين تقويم‏ها بر اساس شمسي، قمري و ميلادي به وجود آمد. پس از ميلاد مسيح(ع) تقويم يولياني يا قيصري رايج شد كه بيش از 1500 سال دوام آورد تا اين كه پاپ گريگوري سيزدهم در 24 فوريه 1582م، با انجام اصلاحاتي در تقويم قيصري، تقويمي ارائه نمود كه در آن، اولاً اول ژانويه آغاز سال به حساب مي‏آمد و ثانياً اختلاف به وجود آمده از كسر سال را كه پس از مدتي بالغ بر ده روز شده بود، از ميان برداشت. او هم‏چنين در اين تقويم، سال كبيسه را كه برابر با 366 روز و هر 4 سال يك بار مي‏باشد، تثبيت و تأييد نمود. اين تقويم كه امروزه در سراسر جهان به عنوان تاريخ ميلادي رسمي پذيرفته شده است داراي 12 ماه شامل ژانويه، فوريه، مارس، آوريل، مه، ژوئن، ژوئيه (جولاي)، اوت (آگوست)، سپتامبر، اكتبر، نوامبر و دسامبر مي‏باشد.
    9) آغاز دوره دوم جمهوري فرانسه معروف به حكومت روزنامه‏نگاران (1848م): به دنبال قيام مردم فرانسه و بركناري لويى فيليپ پادشاه مستبد اين كشور، حكومت موقت يا دومين دوره جمهوري فرانسه در 24 فوريه 1848م آغاز شد. در تاريخ فرانسه از اين دوره به حكومت روزنامه‏نگاران نيز ياد مي‏كنند؛ زيرا يازده نفر از روزنامه‏نگاران جمهوري‏خواه به رياست دولامارتين، شاعر و نويسنده فرانسوي، اين حكومت را اداره مي‏كردند. در دسامبر همين سال، انتخابات برگزار و لويي ناپلئون، برادرزاده ناپلئون بُناپارت به رياست جمهوري برگزيده شد. با اين حال، وي در سال 1852 عليه جمهوري خواهان، كودتا كرد و مخالفان را سركوب نمود و خود را امپراتور فرانسه خواند. به اين ترتيب، دومين دوره جمهوري فرانسه، تنها چهار سال دوام آورد.
    10) درگذشت "فردريك دانْتينْگ" پزشك و محقق انگليسي (1941م): فردريك دانتينگ پزشك انگليسي در سال 1873م متولد شد. وي پس از پايان تحصيلاتش به عنوان يك محقق در امور پزشكي به مطالعه و تحقيق پرداخت و حدود نيم قرن به فعاليت‏هاي پزشكي و بهداشتي اشتغال داشت. دانتينگ يكي از بنيان‏گذاران و كاشفان بيوتيك‏ها و آنتي‏بيوتيك‏ها به شمار مي‏رفت و به دليل گستره تلاش‏هاي علمي‏اش از پادشاه انگلستان لقب اشرافي "سر" دريافت نمود. دكتر فردريك دانتينگ سرانجام در 24 فوريه 1941م در 68 سالگي درگذشت.
    11) كودتاي كمونيستي در چكسلواكي و آغاز رژيم كمونيستي اين كشور (1948م): در سال 1946م پس از انتخابات پارلماني در چكسلواكي، حزب كمونيست بر ساير رقبا برتري يافت و بيشتر دولت را قبضه كرد. از آن زمان بود كه سياست خارجي چكسلواكي، متمايل به شوروي شد و از اين پس حكومت نيمه كمونيستي تا سال 1948 بر سر كار بود. در 23 فوريه اين سال، كمونيست‏ها به وسيله كودتا، تمام قدرت را در كابينه در دست گرفتند و بخش‏هاي اداري جاي ايالات سابق را گرفت. از آن پس، جمهوري چكسلواكي، به عنوان يك كشور واحد و مركب از دو ملت چك و اسلواكي اعلام گرديد و تقريباً كليه فعاليت‏هاي اقتصادي، ملي اعلام شدند. دوران حكومت كمونيست‏ها بر چكسلواكي، بيش از چهل سال به طول انجاميد و پس از فروپاشي اتحاد جماهير شوروي، حكومت مستقلي برسر كار آمد. با اين حال اين كشور در سال‏هاي بعد از آن به دو كشور مستقل چك و اسلواكي تقسيم شد.
    12) امضاي قرارداد آتش‏بس و متاركه جنگ بين مصر و رژيم صهيونيستي (1949م): جنگ مصر با رژيم صهيونيستي پس از تشكيل دولت اين رژيم در فلسطين در سال 1948م آغاز شد. در آن زمان، مصر به همراه برخي ديگر از كشورهاي عربي دراعتراض به اشغال سرزمين اسلامي فلسطين به دست صهيونيست‏هاي نژادپرست وارد جنگ با اسرائيل شدند. اما نيروهاي رژيم صهيونيستي در ضد حمله به قواي پراكنده اعراب كه فاقد تجهيزات پيشرفته نظامي بودند، به داخل خاك مصر و لبنان نفوذ كردند و نيروهاي كشورهاي عربي را شكست دادند. با پايان اولين جنگ اعراب و اسرائيل، قرارداد ترك مخاصمه بين دو طرف درگير در 24 فوريه 1949م منعقد شد و مورد توافق كشورهاي عربي نيز قرار گرفت. بر اساس اين قرارداد كه در جزيره "رودِس" واقع در درياي اژه امضا شد، منطقه نوار غزّه در غرب فلسطين اشغالي به حاكميت مصر در آمد.
    13) انعقاد پيمان بغداد بين تركيه و عراق (1955م): در ادامه سياست‏هاي استعماري غرب به بهانه جلوگيري از نفوذ كمونيسم، در 24 فوريه 1955م پيمان بغداد ميان دو كشور تركيه و عراق در بغداد امضا شد و بعدها كشورهاي ديگري از جمله ايران و پاكستان و انگلستان به آن پيوستند و امريكا نيز به عنوان عضو ناظر در آن شركت جست. اين قرارداد كه پيش‏زمينه و اساس پيمان سنتو بود، پيماني منطقه‏اي به شمار مي‏رفت كه همانند ناتو در غرب، در برابر گرايش ملت‏ها به افكار كمونيستي مقاومت مي‏نمود. پيمان بغداد كه پس از كودتاي عبدالكريم قاسم در عراق در سال 1958م و خروج عراق از اين پيمان، به سازمان پيمان مركزي تغيير نام داد در واقع حلقه‏اي از زنجير اتحاديه‏هاي نظامي غرب از پيمان آتلانتيك شمالي تا پيمان آسياي جنوب شرقي (سيتو) و پيمان امنيت اقيانوس آرام (آنزوس) بود و امريكا با اين كه تا پايان، عضويت كامل آن را نپذيرفت، با پيمان‏هاي نظامي دوجانبه با هر سه كشور ايران، تركيه و پاكستان عملاً نقش رهبري و كارگرداني اين سازمان را به عهده داشت. سازمان پيمان مركزي از سال 1979م كه با خروج جمهوري اسلامي ايران پس از پيروزي انقلاب اسلامي، از آن مواجه شد، عملاً اعتبار خود را از دست داد و منحل گرديد.
    14) حمله زميني نيروهاي امريكايي و متحدانش به عراق (1991م): پس از اشغال نظامي كويت توسط ارتش عراق در دوم اوت 1990م و بي‏توجهي رژيم بعث به تهديدات نظامي نيروهاي غرب به فرماندهي امريكا، قواي متحد غرب جهت بيرون راندن ارتش بعث و در واقع براي تثبيت جايگاه خود در منطقه و تأمين منافع خويش، در سحرگاه 17 ژانويه 1991م حمله خود را به عراق آغاز كرد. اين حملات در ابتدا به صورت حمله‏هاي هوايى گسترده به بغداد و مراكز صنعتي و نظامي عراق آغاز شد، سپس امريكا و متحدان آن كشور، پس از حدود چهل روز حملات سنگين هوايى عليه عراق، سرانجام در روز 24 فوريه 1991م در چند جبهه عمليات زميني خود را عليه نيروهاي عراق آغاز كردند. از آن طرف، سربازان فرسوده و روحيه باخته عراقي كه قسمت اعظم تانك‏ها و تجهيزات زرهي خود را از دست داده بودند، در برابر نيروهاي امريكا و متحدين مقاومتي از خود نشان ندادند. در نتيجه، كويت در پايان چهارمين روز جنگ زميني، به تصرف نيروهاي متحدين درآمد. با پيشروي نيروهاي امريكا و متحدان آن كشور در داخل خاك عراق، صدام حسين، ديكتاتور متجاوز عراق، به شرايط امريكا گردن نهاد و تمام قطعنامه‏هاي سازمان ملل را كه متضمن انصراف از ادعاهاي عراق در مورد كويت و پرداخت غرامت به آن كشور بود، پذيرفت. مقررات آتش‏بس در جبهه‏هاي جنگ از روز اول مارس 1991م به اجرا گذاشته شد. در اين ميان، نيروهاي امريكا و متحدين آن كشور مي‏توانستند با ادامه جنگ به مدت 48 ساعت ديگر، بغداد را به تصرف خود در آورده و حكومت صدام حسين را سرنگون سازند، ولي ادامه حكومت صدام ذليل و شكست خورده را بر جانشينان احتمالي او ترجيح مي‏دادند. امريكايى‏ها از آن بيم داشتند كه پس از سقوط صدام حسين، يك حكومت اسلامي طرفدار ايران در بغداد بر سر كار بيايد، زيرا اكثريت مردم عراق كه شيعه و طرفدار جمهوري اسلامي ايران هستند، در آخرين روزهاي جنگ سر به شورش برداشته بودند و صدام با سركوب بي رحمانه اين قيام مردمي و قتل عام‏هاي ميليوني، نگراني‏هاي امريكا را از اين جهت برطرف ساخت. حكومت جور و ارعاب صدام، از آن پس، نزديك به 12 سال به طول انجاميد و سرانجام با حمله نيروهاي امريكا و انگليس به عراق در مارس 2003م، طومار ديكتاتور عراق درهم پيچيده شد و دور تازه‏اي از تجاوزات نيروهاي غربي آغاز گرديد.
    15) سرنگوني دو هواپيماي امريكايي توسط كوبا (1996م): با پيروزي انقلاب كوبا در ابتداي سال 1959م و مشخص شدن سمت و سوي سياست‏هاي دولت انقلابي و به ويژه فيدل كاسترو، رهبر اين كشور اقدامات امريكا عليه كوبا آغاز گرديد. امريكا پس از عدم توفيق در به كارگيري نيروي نظامي و برخورد مستقيم به ويژه درجريان نبرد خليج خوك‏ها در 1961م، از يك طرف اقدام به تحريم اقتصادي اين كشور نمود و از طرف ديگر با پذيرفتن و اسكان مهاجرين كوبايى و مخالفان نظام سوسياليستي به حمايت و تجهيز آنها پرداخت. در ادامه اين روند كه سال‏هاست ادامه دارد، در 24 فوريه 1996م جنگنده‏هاي كوبا، دو هواپيماي امريكايى را كه به حريم هوايى آن كشور تجاوز كرده بودند، سرنگون ساختند. دو هواپيماي مذكور اگر چه كوچك و غيرنظامي بودند اما با تبعيديان و فراريان كوبايى مقيم در فلوريداي امريكا در تماس و ارتباط بودند. از سوي ديگر امريكا ادعا نمود كه هواپيماهاي مذكور بر فراز آب‏هاي بين‏المللي مورد حمله قرار گرفته‏اند. از اين رو، از فرداي آن روز تلاش‏هاي واشينگتن براي محكوميت بين‏المللي هاوانا آغاز گرديد. در 26 فوريه همان سال بيل كلينتون رئيس جمهور وقت امريكا، تحريم‏هاي جديدي عليه اين كشور اعلام نمود. اين اقدام امريكا با مخالفت كشورهاي اروپايى و همسايگان امريكا مواجه شد و چهارده كشور امريكايى لاتين نيز با تحريم كوبا توسط واشينگتن مخالفت كردند. حتي مقامات انگليسي كه در عرصه‏هاي بين‏المللي از امريكا تبعيت مي‏كنند به مقامات كوبايى اطمينان دادند كه در اين تحريم شركت نخواهند كرد. در سال‏هاي بعد به ويژه از سال 2001م از شدت تحريم‏ها كاسته شد و سال بعد جيمي كارتر رئيس جمهور اسبق امريكا به عنوان بلندپايه‏ترين شخصيت سياسي امريكا از كوبا ديدار نمود. اقدامات امريكا و مقاومت كوبا نشان داد كه ابرقدرتي امريكا در عرصه بين‏المللي به شدت مورد سوال بوده و خدشه‏پذير است.
    16) وقوع كودتا در غنا و سرنگوني قوام نكرومه رئيس جمهور اين كشور (1966م): پس از آن كه در اول ژوئيه سال 1960م كشور افريقايى غنا، استقلال كامل خود را از انگلستان به دست آورد، قوام نكرومه قهرمان استقلال اين كشور، به رياست جمهوري آن برگزيده شد. نكرومه از سال 1962م حكومت تك حزبي را در كشور برقرار كرد و توانست چندين شبكه كودتا در كشور را شناسايى و سركوب نمايد. هنگامي كه نكرومه در 24 فوريه 1966م، در جريان يك سفر رسمي، جهت ميانجي‏گري بين چين و امريكا و پايان صلح‏آميز جنگ ويتنام عازم پكن شده بود، در غياب وي، يك كودتاي نظامي هوادار غرب توسط ژنرال آنكرا وي را از قدرت خلع كرد و شوراي آزادي‏بخش ملي به رياست آنكرا قدرت را در دست گرفت. در اين ميان، كادر رياست جمهوري در برابر كودتاگران مقاومت كردند، اما اين مقاومت بي‏فايده بود و نظاميان هوادار كودتا بر اوضاع مسلط شدند. نكرومه زماني كه تازه به چين رسيده بود از اين حادثه باخبر شد، اما آن چه بيشتر موجب سرخوردگي و يأس وي گرديد آن بود كه مائوتسه تونگ و ديگر مقامات بلندپايه چين، ملاقات خود را با او لغو كردند و او را فردي عادي و فاقد سمت رسمي دانستند. در حالي كه وي يكي از بيدارگران و متفكران انقلابي بزرگ افريقا بود و قرباني توطئه‏هاي امريكا به شمار مي‏رفت. نكرومه از آن پس به صورت مسافري عادي از پكن به مسكو و سپس به گينه رفت و چندي بعد عازم روماني شد. وي در 27 آوريل 1971 در سن 62 سالگي درگذشت و در ژوئيه همان سال، جسدش رادر زادگاهش در غنا، دفن نمودند.
    17) روز ملي "استوني": كشور استوني در شمال شرقي اروپا و ساحل درياي بالتيك، بيش از 45 هزار كيلومترمربع مساحت دارد و با روسيه و لتوني همسايه است. جمعيت آن در حدود 1/5 ميليون نفر بوده كه حدود 40% مسيحي و عمدتاً ارتدوكس هستند. مردم استوني از نژاد سفيد بوده و به زبان استونيايي صحبت مي‏كنند. پايتخت اين كشور اروپايي تالين و واحد پول آن "كرون" مي‏باشد كه بعد از پيوستن اين كشور به اتحاديه اروپا در 30 آوريل 2004، يورو به عنوان پول واحد اروپايي جاي‏گزين آن مي‏گردد. از شهرهاي مهم آن تارتو، ناروا و پارنو است. نظام سياسي حاكم بر استوني جمهوري مي‏باشد. كشور استوني براي اولين بار، پس از انقلاب كمونيستي شوروي و پايان جنگ جهاني اول استقلال يافت. اما بر اساس قرارداد محرمانه‏اي كه در سال 1939م توسط هيتلر و استالين امضاء شد، استوني در حوزه نفوذ شوروي قرار گرفت. يك سال بعد، پس از برگزاري انتخاباتي فرمايشي و روي كار آمدنِ يك دولت دست نشانده مسكو در استوني، اين كشور، رسماً به جمهوري‏هاي شوروي پيوست. در پي تحولات شوروي در اواخر دهه 1980م و روند استقلال‏طلبي در جمهوري‏هاي اين كشور، استوني نيز از 1989م تلاش خود را براي كسب استقلال مجدد آغاز كرد. در همه‏پرسي ماه مارس 1991، حدود 80% مردم استوني به استقلال رأي دادند و در 20 اوت همان سال استقلال اين كشور از شوروي اعلام شد. 24 فوريه سال‏روز تأسيس جمهوري استوني در سال 1918 روز ملي استوني نام گرفته است.

  11. تشكرها 7


  12. Top | #6

    عنوان کاربر
    عضو حرفه‌ ای
    تاریخ عضویت
    February 2010
    شماره عضویت
    270
    نوشته
    2,043
    صلوات
    1500
    دلنوشته
    3
    قضای حاجات
    تشکر
    2,058
    مورد تشکر
    1,286 در 508
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض پاسخ : تقويم


    6 اسفند 1388 / 10 ربيع الاول 1431 / 25 فوريه 2010



    1) 6 اسفند ماه سال 1369 هجري شمسي: نخستين همايش بررسي مسائل مطبوعات ايران در تهران آغاز به كار كرد. اين همايش به همّت مركز مطالعات و تحقيقات فرهنگي وزارت فرهتگ ارشاد اسلامي، و گروه آموزشي علوم ارتباطات اجتماعي دانشگاه علّامه طباطبايي در دو روز برگزار شد. شركت كنندگان در اين گردهمايي مسائل مربوط به مطبوعات كشورمان را بررسي كردند. از جمله اين مسائل، ايجاد زمينه هاي فكري براي شناخت نقاط قوت و ضعف مطبوعات؛ و دستيابي به اطلاعات مورد نياز را مي توان برشمرد.
    2) 6 اسفند ماه سال 1372 هجري شمسي: در سحر گاه دهها هزار تن از نمازگزاران فلسطيني در حال اداي فريضه نماز در مسجد حضرت ابراهيم شهر اَلخَليل با رگبار گلوله هاي صهيونيست هاي اشغالگر روبرو شدند. بر اساس آمار منتشر شده 60 تن از نمازگزاران شهيد و بيش از سيصد تن به شدت مجروح شدند. پس از اين حادثه مقررات منع رفت و آمد در شهر الخليل برقرار شد و صدها تن از نيروهاي ويژه صهيونيست ها وارد مسجد حضرت ابراهيم شدند. شايان توجه است كه حضرت آيت الله خامنه اي مقام معظم رهبري به همين مناسبت پيام تسليتي فرستادند و در بخشي از پيامشان فرمودند: امروز يكبار ديگر اين حقيقت تلخ براي آن مردم مظلوم آشكار شد كه در خانه خود مجبور است مبارزه كند تا بتواند در آن زندگي كند.
    3) 10 ربيع الاول سال 26 قبل از هجرت: حضرت محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) آخرين فرستاده پروردگار متعال با حضرت خديجه (سلام الله عليها) پيوند همسري بستند. خديجه (س) دخت گرامي خويلدبن اسد و بانوي بسيارثروتمند بود و با سرمايه خود تجارت مي كرد دريكي از سفرهاي تجاري ، حضرت محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) كه آن هنگام جواني بيست و پنج ساله بودند و با سرمايه خديجه (س) تجارت كردند و سود فراواني براي اين بانوي گرامي به ارمغان آوردند ، دراين سفر حضرت محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) بار ديگر هوش ذاتي و الهي ، امانت ،راستگويي و درستكاري خود را آشكار ساختند پس از اين سفر حضرت محمد(صلی الله علیه و آله و سلم) و حضرت خديجه (س) زندگي مشتركشان را آغاز كردند حضرت خديجه (س) نخستين بانويي بشمار مي روند كه به دين اسلام گرويدند و كليه ثروتشان را در راه گسترش اسلام در اختيار حضرت ختمي مرتبت قرار دادند.
    4) 10 ربيع الاول سال 329 هجري قمري : « راضي بالله » از خلفاي عباسي از دنيا رفت وي برخلاف ديگر خلفاي خاندان عباسي خوش رفتار بود و اهل شعر و ادب بشمار مي رفت اومي كوشيد كه رفتار ظالمانه پدران خود را جبران كند و بدين منظور فدك را به صاحبان اصلي آن يعني اهل بيت بازگرداند.
    5) 10 ربيع الاول سال 465 هجري قمري: « آلب ارسلان» از حاكمان سلسله سلجوقي جان خود را از دست داد او بعد از مرگ پدر در سال 451 هجري قمري به حكومت بلخ دست يافت و سرانجام با ياري خواجه نظام الملك به سلطنت رسيد آلب ارسلان بعد از تسلط بر اوضاع داخلي به توسعه قلمرو خويش پرداخت و تا ارمنستان و آسياي صغير نيز پيش رفت و بعد از بند كشيدن رومانوس قيصر روم شرقي عازم بخارا و سمرقند شد او دراين زمان پس ا زعبور از رود جيحون كشته شد.
    6) وفات عبدالمطلب جدّ بزرگوار پيامبر گرامي اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) (8 عام‏الفيل): ابوحارث عبدالمطلب بن هاشم بن عبدمناف، بزرگ قبيله‏ي قريش در زمان جاهليت و از بزرگانِ عرب بود. وي مردي عظيمُ الشّان، رفيع منزِلَت، متَّصف به اوصاف پسنديده و مشهور به افعال حميده بود. عبدالمطّلب جد پدري حضرت محمد(صلی الله علیه و آله و سلم) و امام علي(علیه السلام) است. قوم قريش رياست او را قبول داشته و به وجودش افتخار و مباهات مي‏نمودند. از جمله آثار عبدالمطلب، حفرِ چاه زمزم است. او نذر كرد كه هرگاه، خدايِ متعال، به او ده فرزند پسر كرامت كند، يكي از آن جمله را به سُنَّت جدش، ابراهيم(علیه السلام) ، قرباني كند. خداي، حاجتش برآورد و او را ده پسر عنايت فرمود. عبدالمطلب بر آن شد كه نذرش را ادا كند. قرعه به نام عبداللَّه، پدر حضرت محمد(صلی الله علیه و آله و سلم) افتاد. چون خواست او را قربان كند، خويشانِ مادري، او را ممانعت كردند. سرانجام با راهنمايى يكي از بزرگان، قرار بر اين شد كه ديه‏ي يك نفر را به جاي عبداللَّه قرباني كنند كه صد شتر معيَّن گرديد. عبدالمطلب همواره، محمد(صلی الله علیه و آله و سلم) را نوازش مي‏كرد، او را مي‏بوسيد و درباره‏ي او سفارش مي‏نمود و مي‏گفت: اين چهره را چهره‏ي سروَري و زعامت مي‏بينم. چون عبدالمطلب را مرضِ موت رسيد، ابوطالب را بخواند و او را گفت: محمد(صلی الله علیه و آله و سلم) را از دل و جان مواظب باش كه اين كودك، رايحه‏ي پدر را استشمام ننموده و مهر مادر نديده. اين كودك را آينده‏اي پس شگفت در پيش است. تو مسؤولي در دوران كودكي، مراقب و مواظب او باشي، مبادا آسيبي به وي رسد. پيامبر بزرگ اسلام، در زمان رحلت جدّ خود، هشت سال داشت.
    7) درگذشت "ابن قُولَوِيْهْ" از بزرگان اماميه در حديث و فقه (368 ق) : شيخ ابوالقاسم جعفر بن محمد بن جعفر بن موسي بن قُولَوِيْه قمي معروف به ابن قولويه، از مشاهير فقهاي اماميه و بزرگان حديث قرن چهارم هجري است كه در كلمات علماي رجال، از او به عظمت ياد شده است. تاريخُ الشهورِ و الحَوادِث، الشَّهادات، كامِلُ الزّيارات و... از تاليفات او هستند. وي در كاظمين وفات يافت و در پايين پاي حضرت امام جواد و در كنار شيخ مفيد، مدفون گرديد.
    8) اشغال جزيره‏ي هرمز توسط نيروهاي پرتغالي (913 ق): در سال 912 ق يك ناوگان پرتغالي به فرماندهي درياسالار آلفونس آلبوكرك به جزيره‏ي هرمز در خليج فارس رسيد. نماينده‏ي پادشاه پرتغال فوراً به اهميت فوق‏العاده راهبردي و تجاري محل كه مسلط بر مدخل ورودي خليج فارس بود پي برد. زيرا از آن محل، ارتباطات پرتغالي‏ها با هند محافظت مي‏شد. پرتغالي‏ها جزيره را تصرف كردند و حاكم هرمز، تابع پادشاه پرتغال گرديد و با پرداخت خراج سالانه موافقت كرد. اين امر به بروز برخورد با شاه اسماعيل اول صفوي انجاميد. آلبوكرك مجبور شد در سال 913 ق از هرمز حركت كند، اماكاملاً مصمم بود تا دراولين فرصتي كه پيش آيد آن را باز پس گيرد. آلبوكرك در سال 920 ق به هرمز بازگشت و معاهده‏اي با شاه اسماعيل منعقد كرد كه پيروي حاكم هرمز را از پرتغال تصديق مي‏كرد.
    9) مرگ "جان اريكسون" مهندس و مخترع سوئدي (1889م): جان اريكسون مبتكر سوئدي در 11 سپتامبر 1803م در سوئد به دنيا آمد و پس از طي تحصيلات متوسطه به خدمت در ارتش پيوست. وي در ارتش سوئد نقشه‏هاي نظامي طرح مي‏كرد و درباره قطعات جديد ماشين‏ها، نظريه‏هاي بسياري ارائه مي‏داد. در آن زمان، روش معمول براي راندن و حركت كشتي‏ها ابتدايى و اوليه بود. چرخ‏هاي پره‏دار اغلب در اثر برخورد با اجسام شناور زيان مي‏ديدند و گردش آنها به سختي انجام مي‏گرفت. نظريه اريكسون براي حل اين مشكل، نصب يك پروانه بزرگ در انتهاي زيرين كشتي بود. وي سپس پروانه دَوّاري اختراع كرد كه بسياري از اشكالات فني كشتي بخار را از ميان برمي‏داشت. اريكسون پس از چندي براي ارتش امريكا نوعي ناو جنگي را طراحي كرد كه با موتوري بسياري قوي كار مي‏كرد و به وسيله سكان، تغيير جهت مي‏يافت. جالب‏ترين قسمت اين ناو، آسانسوري بود كه گلوله توپ را به برج توپخانه مي‏برد و آماده شليك مي‏ساخت. اريكسون را به خاطر اين اختراع، پديد آورنده ناوهاي جنگي امروزي مي‏دانند. جان اريكسون سرانجام در 25 فوريه 1889م در 86 سالگي درگذشت.
    10) درگذشت "اميل اوژيه" اديب و نويسنده برجسته فرانسوي (1889م) (ر.ك: 2 نوامبر)
    11) كودتا در سوريه و سقوط شيشكلي حاكم اين كشور (1954م): در اثر استبداد و خودكامگي اديب شيشكلي، رئيس جمهور وقت سوريه، جنگ مسلحانه آزادي خواهان اين كشور در كوهستان‏هاي سوريه عليه دولت شيشكلي آغاز شد. اين پيكار با قيام‏هاي گذشته مردم سوريه، تفاوت‏هاي ريشه‏اي و عميق داشت. زيرا در اين نبرد، گروه‏هاي ميهن‏پرست اعم از كارگر، كشاورز، دانشجو و حتي دانش‏آموزان نيز همكاري و حضوري فعال داشتند. قيام سال 1954 مردم سوريه، سرانجام با وحدت مردم و ارتش در 25 فوريه همين سال به پيروزي رسيد و در پي آن، هاشم اتاسي رهبر حزب خلق سوريه به رياست جمهوري اين كشور برگزيده شد و دولت شيشكلي، سقوط كرد. (ر.ك: 19 سپتامبر)
    12) انحلال پيمان ورشو توسط كشورهاي عضو (1991م): پيمان ورشو كه نام اصلي آن، پيمان كمك متقابل كشورهاي اروپاي شرقي است، در چهاردهم ماه مه 1955م توسط كشورهاي بلوك شرق و با اقتباس از پيمان دفاعي ناتو در اروپاي غربي و امريكا، در شهر ورشو پايتخت لهستان تأسيس شد. پيمان ورشو، سازمان نظامي واحدي براي اين كشورها بود كه از مسكو هدايت مي‏شد و كشورهاي عضو، متعهد بودند، در صورتي كه يكي از اعضاي پيمان در اروپا مورد تجاوز و حمله نظامي قرار گيرد، به دفاع از آن كشور اقدام كنند. پيمان ورشو كه به مدت 20 سال منعقد شده بود ظاهراً براي دفاع از كشورهاي سوسياليست اروپاي شرقي در برابر تهاجم احتمالي از غرب به وجود آمد، ليكن نيروهاي اين پيمان در نخستين دوره حيات آن، دوبار براي سركوبي نهضت‏هاي استقلال‏طلبانه در دو كشور عضو شامل مجارستان و چكسلواكي وارد عمل شدند. پيمان ورشو در سال 1975م براي مدت 20 سال ديگر تمديد گرديد. اما در آستانه فروپاشي شوروي در سال 1991م وزراي امور خارجه و دفاع كشورهاي لهستان، مجارستان، روماني، بلغارستان، چكسلواكي و شوروي، معاهده‏اي امضا كردند كه بر اساس آن، تعهدات اين كشورها در پيمان ورشو پس از فعاليت 36 ساله اين پيمان، لغو شد. هم‏چنين فرماندهي عالي متحد، ستاد مشترك و كليه سازمان‏هاي وابسته به اين پيمان، منحل اعلام گرديدند.
    13) وقوع فاجعه كشتار مسلمانان روزه‏دار فلسطيني در شهر الخليل (1994م): در 25 فوريه 1994م يك صهيونيست افراطي، نمازگزاران روزه‏دار را در حرم حضرت ابراهيم (علیه السلام) در شهر الخليل واقع در كرانه غربي رود اردن به رگبار مسلسل بست و 29 تن را شهيد و تعداد زيادي را مجروح كرد. اين عمليات تروريستي وحشيانه كه بار ديگر خصومت صهيونيست‏ها با مسلمانان را به نمايش گذاشت، با واكنش تند و خشم‏آلود جهان اسلام مواجه شد. به‏طوري‏كه دولت‏هاي عربي مجبور شدند براي مدتي مذاكرات سازش با تل‏آويو را به حالت تعليق درآورند. ترور بي‏رحمانه ده‏ها نمازگزار در ماه مبارك رمضان باعث شد تا در طول ماه‏هاي بعد سرزمين‏هاي اشغالي فلسطين نا آرام شود و فلسطيني‏ها، مقابله با رژيم صهيونيستي را شدت بخشند. با توجه به اين واكنش‏ها، تل‏آويو فرد تروريست را دستگير و محاكمه كرد. اما رژيم اسرائيل سرانجام با ادعاي اين كه صهيونيست مهاجم، ديوانه بوده و جنون دارد، از مجازات وي، سر باز زد.
    14) روز ملي "كويت" (ر.ك: 19 ژوئيه)

  13. تشكرها 6


  14. Top | #7

    عنوان کاربر
    عضو حرفه‌ ای
    تاریخ عضویت
    February 2010
    شماره عضویت
    270
    نوشته
    2,043
    صلوات
    1500
    دلنوشته
    3
    قضای حاجات
    تشکر
    2,058
    مورد تشکر
    1,286 در 508
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض پاسخ : تقويم


    7 اسفند 1388 / 11 ربيع الاول 1431 / 26 فوريه 2010



    1) هفتم اسفند ماه سال 1324 هجري شمسي: علّامه علي اكبر دهخدا اديب و شاعر؛ و محقق گرانقدر ايراني بدرود حيات گفت. دهخدا در سال 1297 هجري قمري در شهر تهران بدنيا آمد وپس از اتمام تحصيل در مدرسه سياسي قديم تهران، براي ادامه تحصيل به اروپا رفت بازگشت اين دانشمند گرانمايه به وطن، مقارن با نهضت مشروطه بود، و او با توجه به خصوصيات آزاديخواهي خود به مشروطه خواهان پيوست. علّامه دهخدا همراه با ميرزا جهانگير خان شيرازي روزنامه سياسي - انتقادي صور - اسرافيل را در تهران منتشر كرد. دهخدا با نوشتن مقالاتي كوتاه و انتقادي با عنوان چَرَند و پَرَند در اين روزنامه، جايگاهي خاص در ميان مردم بدست آورد. نوشته وي بيشتر با امضاي دَخو؛ و گاه با نام نخود همه آش و روزنومه چي در روزنامه چاپ مي شد. مهمترين آثار ادبي دهخدا لغت نامه دهخدا؛ و اَمثالُ حِكَم است.
    2) هفتم اسفند ماه سال 1371 هجري شمسي: آيت الله ميرزا هاشم آملي از عالمان نام آور حوزه علميه قم درگذشت. وي تحصيلات خود را در تهران؛ قم و نجف به پايان رساند و سپس به تدريس سطوح عالي و خارج پرداخت. از آيت الله آملي تأليفات متعددي باقيست جمله كَشفُ الحَقايِق؛ مَجمَعُ الاَفكار؛ و مُنتَهَي الاَفكار؛ را مي توان برشمرد.
    3) 11ربيع الاول سال 1354 هجري قمري : آيت الله سيد حسن صدر از علماي برجسته مسلمان دارفاني را وداع گفت آيت الله صدر مشهور به صدرالدين در فقه و اصول ،كلام ،حكمت ،رجال ،و حديث ،دانش و تبحري در خور توجه داشت .از آثار تاليفي ايشان كتابهاي تاسيس الشيعه ،شامل رجال اسلام و شخصيتهاي علمي جهان تشيع و حدايق الاصول را مي توان نام برد.
    4) 11 ربيع الاول سال اول هجري قمري : بنابربرخي از روايات ، حضرت محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) در مسير هجرت خويش از مكه به مدينه در مكاني بنام قبا توقف كردند حضرت ختمي مرتبت در مدت اقامتشان در قبا ، براي اداي فريضه نماز ، مسجدي بنا كردند كه مسجد قبا معروف است و اولين مسجد در تاريخ اسلام بشمار مي رود حضرت محمد(صلی الله علیه و آله و سلم) نخستين سنگ بناي اين مسجد را با دستان مبارك خويش بر زمين نهادند و بعد از اتمام بناي آن با ياران خود در آن مكان مقدس نمازگزاردند و اين نخستين حضور جمعي مسلمانان در مسجد بشمار مي رود رسول گرامي اسلام در ادامه حركت از قبا به طرف مدينه ، درميان راه نماز جمعه را نيز برپاداشتند و بدين ترتيب اهميت برگزاري نماز جمعه را براي امت خويش آشكاركردند .
    5) درگذشت "ميرمحمد رضوي قمي" از علماي بزرگ قزوين (976 ق)
    6) تولد عالم بزرگ شيعه شيخ "آقا بزرگ تهراني" مؤلف و محقق شهير(1293 ق): شيخ محمدحسن رازي مشهور به شيخ آقابزرگ تهراني، فقيهي محقق، مدقّق، اصولي، رجالي و جامع علوم متنوع و از شاگردان آخوند خراساني، شيخ الشريعه‏ي اصفهاني، سيدمحمدكاظم يزدي و ميرزا محمدتقي شيرازي است. علامه تهراني، اهميت بسياري به روايت و نقل حديث مي‏داد و در كسب اجازه براي نقل احاديث مي‏كوشيد. علما و فُقهاي بسياري براي او اجازه‏نامه‏ي روايى نوشته يا از او اجازه گرفته‏اند، تا آنجا كه پس از محدّث نوري از او به عنوان سرشناس‏ترين شيخِ روايت ياد مي‏شود. آيت اللَّه تهراني از محدثان بزرگي همچون محدّث نوري، شيخ علي خاقاني، سيد ابوتراب خوانساري، شيخ محمد طه نجف، آخوند خراساني، شيخ الشريعه‏ي اصفهاني، حاج شيخ عباس قمي و... اجازه‏ي نقل حديث گرفت. همچنين علماي بزرگي از شيخ آقابزرگ تهراني اجازه‏ي نقل روايت گرفته‏اند كه حضرات آيات عظام: سيدحسين بروجردي، علامه اميني، سيدعبدالحسين شرف الدين، سيد عبدالهادي شيرازي، سيدمحمد هادي ميلاني، شيخ مرتضي حائري يزدي، محمدرضا حكيمي، علامه طباطبايى، سيدشهاب الدين مرعشي نجفي و ده‏ها عالم فاضلِ ديگر از آن جمله‏اند. آثار قلمي و كتاب‏هاي شيخ آقابزرگ تهراني را تا هشتاد جلد مي‏توان شمرد كه الذّريعَة الي تَصانيفِ الشّيعهَ در 29 جلد در بيان آثار قلمي و هنري عالمان شيعه و نيز طَبَقاتُ اعلامُ الشّيعه در 20 جلد حاوي زندگي دانشمندان شيعه، مهم‏ترين آثار اين رجالي و محدث بزرگ مي‏باشند. شيخ آقابزرگ تهراني در سيزدهم ذيحجه‏ي سال 1389 ق برابر با 12 اسفند 1348 ش در نجف وفات يافت و در آن شهر به خاك سپرده شد.
    7) وفات آيت‏اللَّه شيخ "مهدي مدرس يزدي" فقيه وارسته (1413 ق): علامه مهدي مدرس يزدي درسال 1330 قمري در يزد و در يك خانواده‏ي روحاني متولد شد و در حوزه‏ي علميه‏ي قم و نجف اشرف به تحصيل علوم اسلامي پرداخت. ايشان از مراجع عظام وقت همچون: سيدابوالحسن اصفهاني، سيدضياءالدين عراقي، حاج آقاحسين بروجردي و... گواهي اجتهاد دريافت كرد. علامه مدرس يزدي پس از نجف اشرف مجدداً به قم مراجعت نمود و از آن جا به تهران هجرت كرده و تا پايان عمر در اين شهر به اقامه‏ي نماز جماعت و تدريس مشغول بود. ايشان به هنگام وفات 83 سال داشت.
    8) مرگ "ماني" از مدعيان پيامبري در ايران در زمان سلسله ساسانيان (276م): ماني، يكي از مدعيان پيامبري در 14 آوريل سال 216م در همدان به دنيا آمد. وي در ابتدا به آموختن حكمت و علوم و مطالعه در اديان زرتشتي، مسيحيت و ديگر مذاهب زمان خود پرداخت و در 24 سالگي ادعاي پيامبري كرد. ماني كتابي به نام ارژنگ داشت كه نقاشي‏هاي متنوعي داشت و حاوي دستورات او بود. وي آيين خود را در منطقه بين النهرين عرضه كرد و به تبليغ آن پرداخت. آيين مانوي در ابتدا مقبول شاپور اول پادشاه ساساني بود ولي اين مقبوليت ديري نيافت و ماني سرانجام در 26 فوريه سال 276م به تحريك موبدان زرتشتي در 60 سالگي به دار آويخته شد. كيش مانوي، دستگاهي فلسفي است كه بر اساس عناصر زرتشتي و مسيحي بنيان نهاده شده است. اساس تعليمات ماني اين بود كه فضيلت، اصلي است ويژه روح، و شرارت، اصلي است سرشته در جسم و ماده. ماني، دنيا را به مثابه رزمگاه ميان نور و تاريكي، فضيلت و شرارت و يا اهورا مزدا و اهريمن مي‏دانست. ماني بر اين عقيده بود كه روان آدمي از ملكوت نور است و در پي آن است كه از كشور ظلمت يعني جسم فرار كند و به زادگاه خود برگردد. از عواملي كه به اين فرار كمك مي‏كرد به عقيده او، پرهيز از خوردن گوشت و دوري از ازدواج بود. عقايد ماني به ويژه در ميان مسيحيان يوناني، تا چندين قرن پس از مرگش رواج داشت.
    9) نبرد تاريخي "موهاك" بين نيروهاي عثماني و مجارستان (1525م): دولت عثماني در زمان سلطان سليم، دهمين خليفه عثماني به بالاترين حد شكوفايى و عظمت رسيده بود و در عين گستردگي فتوحات، همچنان در اروپا به پيش مي‏رفت. در سال 1521م ارتش عثماني بر بلگراد تسلط يافت و ولايت "ونيز" هم اطاعت و تبعيت خود از دولت عثماني را اعلام نمود. با اين همه اگرچه هدف عثماني رسيدن به هَنْگْري (مجارستان فعلي) بود اما تحريكات پادشاه فرانسه، خليفه عثماني را به اين امر مصمم نمود. هدف فرانسه ازاين تحريكات، تضعيف امپراتوري روم بود. در نهايت، حمله ارتش عثماني با يك‏صدهزار جنگجو آغاز گرديد و در نبردي كه در 26 فوريه 1525م در منطقه ماهوك به وقوع پيوست، پادشاه مجارستان و بسياري از بزرگان اين منطقه و نيز حدود بيست هزار نفر از سپاه مجارستان كشته شدند. هم‏چنين منطقه بوداپست و تمامي مجارستان در اختيار عثماني قرار گرفت. تسلط عثماني بر مجارستان 140 سال ادامه داشت.
    10) تولد "ويكتورهوگو" نابغه ادبيات فرانسه (1802م) : ويكتور ماري هوگو، درخشان‏ترين چهره ادبي قرن نوزدهم فرانسه، در 26 فوريه 1802م در شهر بِزانْسون اين كشور به دنيا آمد. وي از سال‏هاي ابتدايى زندگي وارد عرصه ادبيات شد و آثار بزرگان اين رشته را مطالعه كرد. هوگو در 25 سالگي به عضويت آكادمي فرانسه درآمد و هم‏زمان با آن به عنوان يكي از اعضاي مجلس مقنّنه انتخاب شد. وي در زمان حكومت ناپلئون سوم، به دليل مخالفت با سياست‏هاي مستبدانه او، از پاريس تبعيد شد و مدت 19 سال يعني در تمام مدت امپراتوري ناپلئون سوم در تبعيد به سر برد. كتاب‏هاي غم‏انگيز و منظومه‏هاي شيوايى كه در اين دوران نوشته است، از تلخ كامي‏هاي او در اين ايام حكايت دارد و كتاب معروف بينوايان از يادگارهاي اين دوران است. وقتي كه بنيان امپراتوري ناپلئون سوم متزلزل گرديد، هوگو آزاد شد و با شكوه تمام به پاريس بازگشت. از آن زمان بود كه به دليل رنج‏ها و مشقات دوران تبعيد، از سياست كناره گرفت و كارهاي ادبي خود را ادامه داد. با اين حال مردم فرانسه براي بزرگ‏داشت هوگو در جشن تولد هشتاد سالگي او، جشن بزرگي برپا كردند و در برابر خانه او تجمعي‏صميمانه برپا نمودند. هوگو را بنيان‏گذار مكتب رومانتيسم مي‏دانند كه بر اساس آن احساسات و تخيل بر عقل برتري داشت و هنرمند در اين مكتب بايد بدون هيچ قيدي به بيان احساسات خود بپردازد. هرچند پس از هوگو، رمانتيسم پيشرفت كرد، ولي درزمان هوگو به اوج توانايى و رونق خود رسيد. وي در اشعارش از همه موضوعات، سخن رانده و از همه صورت‏ها و اشكال هنري بهره جسته است؛ از سروده‏هاي حماسي تا هجوگويى و از مرثيه تا غزل. در اشعار هوگو، مضاميني چون تضاد شب و روز، نيكي و بدي، وجداني و بي‏وجداني و روشني و تاريكي مد نظر قرار گرفته است. مسئله بزرگ از ديدگاه هوگو، بي‏عدالتي است كه از آن به عنوان بدي ياد كرده است. هوگو داراي نيرومندترين و متنوع‏ترين استعدادهاي هنري قرن خود بود و افتخارش از افتخارات معمول مردان بزرگ ادب فراتر رفت. از معروف‏ترين آثار اين نويسنده شهير فرانسه و جهان مي‏توان به رمان‏هاي بينوايان، ناپلئون كوچك، تيره‏بختان، تاريخ يك جنايت، مردي كه مي‏خندد، گوژپشت نوتردام و كارگران دريا، اشاره كرد. ويكتور هوگو سرانجام در 22 مه سال 1885م در 83 سالگي در اوج شهرت درگذشت و پس از تشييعي با شكوه در پاريس به خاك سپرده شد.
    11) مرگ "آلفونْسْ لامارتين" فيلسوف، شاعر و سياست‏مدار فرانسوي (1869م) : آلفونس لويى دو لامارتين، يكي از برجسته‏ترين ادباي قرن نوزدهم فرانسه، در 21 اكتبر 1790م در شهر ماكون اين كشور به دنيا آمد. وي پس از پايان تحصيلات خود به مطالعه كتب نويسندگان و شاعران بزرگ اروپايى پرداخت و با سفر به ايتاليا، نقطه عطفي در كار نويسندگي وي روي داد. لامارتين از آن پس به سرودن اشعار فراواني همت گماشت و مجموعه‏هاي شعري متعددي پديد آورد. وي شاعري حساس و باريك انديش بود و از لحاظ روح شعر و ظرافت شاعرانه، بزرگ‏ترين شاعر زبان فرانسه به شمار مي‏رود. شعر فلسفي و هماهنگ و موزون او به سبب تازگي و زيبايى و دلپذيري خاصي كه داشت، مردم را متوجه وي ساخت. لامارتين از پيش‏گامان مكتب رمانتيسم و شاعرانه فرانسه بود. او به زندگي آميخته با تقوا و مذهب كاتوليك و نيز طبيعت علاقه فراوان داشت. آثار نظم و نثر او ظريف، هماهنگ، ساده، ژرف و با واژه‏هاي عادي است كه آنها را به بهترين وجه به كار برده است. لامارتين علاوه بر فعاليت‏هاي ادبي، زماني نيز به امور سياسي پرداخت و زماني قبل از آغاز امپراتوري لويى ناپلئون، حضوري جدي در عرصه سياسي فرانسه داشت. او در سال 1848م از بنيان‏گذاران جمهوري دوم فرانسه، وزير امور خارجه و عضو بسيار بانفوذ دستگاه حكومت شد و به فعاليت شديد پرداخت. لامارتين در اين دوران، حاكم مطلق و يگانه سخنور حكومت موقت شناخته شد كه با بيانيه‏هاي شاعرانه، اغتشاش‏ها و هيجان‏ها را سركوب مي‏كرد اما محبوبيت خارق‏العاده‏اش كاهش يافت و در انتخابات رياست جمهوري راي كافي به دست نياورد. از اين زمان بود كه افول سياسي وي آغاز شد و به انزوا كشيده شد. وي در سال‏هاي پاياني زندگي خويش در تنگ‏دستي روزگار خود را سپري ساخت و علي‏رغم انتشار آثارفراوان از نظم و نثر، بر فقر غالب نشد. سرانجام پارلمان فرانسه در سال 1867م براي او مستمري خاصي معين كرد تا اين‏كه آلفونس دو لامارتين در 26 فوريه 1869م در هفتاد و نه سالگي در زادگاه خود درگذشت و همانجا مدفون شد. لامارتين بيشتر آثار خود را با الهام از تجارب، ديده‏ها و برداشت‏هاي خود از سفرهاي متعددي كه انجام مي‏داد به نگارش درمي‏آورد كه مرگ سقراط، تفكرات جديد شاعرانه در 2 جلد، سفر مشرق و رازهاي نو از مهم‏ترين آثار منظوم و منثور وي مي‏باشد.
    12) پايان يافتن انجمن برلين براي تعيين سرنوشت قاره افريقا (1885م): قرن نوزدهم دوره‏اي ديگر از استعمار به شمار مي‏رفت و كشورهاي امپرياليستي هر كدام بخش‏هايى از آسيا و افريقا را تحت سلطه خود قرار داده بودند. مسائلي چون اصول دموكراسي و ناسيوناليسم كه در كشورهاي سلطه‏گر به عنوان مبانيِ پذيرفته شده مطرح بود، از سوي همين كشورها در ساير نقاط جهان اعمال نمي‏شد. نياز به منابع جديد با توجه به وقوع انقلاب صنعتي و تمايل به كشف بازارها و حوزه‏هاي جديد جهت سرمايه‏گذاري و بهره‏وري اقتصادي و... باعث شد حتي افريقا نيز صحنه چپاول استعمارگران قرار گيرد. با اين حال براي آسودگي بهتر جهت بهره‏گيري از منابع مناطق مختلف، دول استعماري بين خود قراردادهايى امضا نمودند. در اين راستا، كنفرانس بين‏المللي برلين كه از 15 نوامبر 1884م تا 26 فوريه 1885م در آلمان برگزار شد، توافق شد دولت‏ها پس از تصرف و الحاق هر سرزميني، ساير دول را آگاه سازند تا از نزاع و مشاجره فيمابين جلوگيري شود. هم‏چنين قرار شد مسئله بردگي لغو گرديده و آزادي تجارت در كشور آزاد كنگو برقرار شود. با اين حال استعمار كشورها به صورت‏هاي گوناگون تا سال‏ها بعد ادامه داشت و امروزه به نوعي ديگر اعمال مي‏گردد.
    13) امضاي عهدنامه دوستي ميان ايران و شوروي (1921م): در عهدنامه دوستي ايران و شوروي كه چهار سال پس از انقلاب شوروي در 26 فوريه 1921م منعقد شد، مسكو اعلام كرد كه از سياست‏هاي استعماري روسيه تزاري در مورد ايران پيروي نمي‏كند. بر همين اساس، شوروي تمام قراردادهايى را كه روسيه با ايران بسته و به ضرر ايران بود، لغو كرد. هم‏چنين مسكو در عهدنامه دوستي با تهران، قراردادهايى را كه روسيه با دولت ثالثي عليه ايران امضا كرده بود، بي‏اعتبار دانست. البته شوروي، اراضي قفقاز و تركستان در شمال غربي و شرقي ايران را به ايران پس نداد. مهم‏ترين تعهد ايران در اين قرارداد، اجازه ندادن به كشورهاي ديگر، براي فعاليت عليه شوروي از طريق خاك ايران بود؛ زيرا در آن زمان، شوروي مورد تهديد قدرت‏هاي غربي بود.
    14) درگذشت "ويليام اينْگْ" فيلسوف انگليسي (1954م): ويليام رالْفْ اينْگ، فيلسوف انگليسي، در ششم ژوئن 1860م در انگلستان به دنيا آمد. وي پس از تكميل تحصيلات خود به تدريس در دانشگاه آكسفورد پرداخت و پس از آن به مدت 23 سال رئيس كليساي جامع سنت پل لندن بود. ويليام اينگ نسبت به ناداني‏ها و بيدادگري‏هاي زمانه، نظري انتقادي داشت و از اين بابت، غمگين و متنفّر بود، بدين سبب او را رئيس افسرده مي‏ناميدند. وي ضمن بررسي فلسفه‏هاي مختلف تاريخ، دو نظريه را رضايت بخش‏ترين دستور براي زندگي روزانه عنوان كرد: نظريه جذبه فلاسفه نوافلاطوني و تعليمات حضرت عيسي(ع) در موعظه كوه زيتون. اينگ در كتاب خود با عنوان فلسفه پلوتينوس به تشابه فلسفه تصوري افلاطون و عرفان مسيحيت اشاره كرده و تأكيد نموده كه ممكن نيست ميان فلسفه و دين فرق قائل شد. به نظر اينگ، مسيحيت يك سيستم اصلاح اجتماعي نبود بلكه راهي بود براي نجات و رستگاري روح. وي جهان را پيكري مادي كه خارج از ذهن وجود داشته باشد يا تصوري كه تنها در ذهن قابل درك باشد، نمي‏ديد بلكه تركيبي از اشياي مادي و تصورات ذهني و معنوي مي‏شمرد. از ديد اينگ، حقيقتِ غايىِ وحدت جنبه مادي و جنبه معنوي و تصوري جهان، در سايه هماهنگي محبت است. اينْگْ پافشاري و اصرار در هماهنگي ميان ترحّم و عشق را والاترين هديه‏اي مي‏دانست كه مسيح(ع) به حكمت جهان تقديم داشت. از ميان آثار معتبر اينگ مي‏توان از كتاب‏هاي دين و دانش، آزادي، عشق و حقيقت نام برد. ويليام رالْفْ اينگ سرانجام در 26 فوريه 1954م در 94 سالگي درگذشت.
    15) روز برگزاري "وارتانانگ" جشن بزرگ ملي مسيحيان

  15. تشكرها 6


  16. Top | #8

    عنوان کاربر
    عضو حرفه‌ ای
    تاریخ عضویت
    February 2010
    شماره عضویت
    270
    نوشته
    2,043
    صلوات
    1500
    دلنوشته
    3
    قضای حاجات
    تشکر
    2,058
    مورد تشکر
    1,286 در 508
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض پاسخ : تقويم


    8 اسفند 1388 / 12 ربيع الاول 1431 / 27 فوريه 2010



    1) هشتم اسفند ماه سال 1364 هجري شمسي: غلامحسين بنان از استادان مسلّم و تواناي آواز ايران بعد از يك دوره بيماري طولاني روي در نقاب خاك كشيد و او را در امامزاده طاهر كرج به خاك سپردند. استعداد بنان در هنر موسيقي از اويل جواني آشكار شد و او تحت تعليم پدر قرار گرفت. بنان از 13 سالگي در كنار تحصيلات متداول؛ موسيقي را نزد بزرگان اين هنر آموخت و پس از چند سال خود استادي برجسته شد. استاد بنان از سال 1320 شمسي همكاري خود را با راديو آغاز كرد و بعد از تأسيس انجمن موسيقي ملي در سال 1323 در اين مركز به تعليم هنرجويان پرداخت. حاصل همكاري استاد بنان با راديو بيش از 375 برنامه بود كه در عرصه موسيقي ملي ايران جاويد و به يادگار خواهد ماند.
    2) ولادت رسول خاتم، پيامبر اكرم(صلی الله علیه و آله و سلم) بنابر قول اهل سُنَّت (سال عام الفيل)
    3) درگذشت احمد بن حنبل، پيشواي مذهب حنبلي‏ها (241 ق): احمد بن‏حنبل بن‏هلال در ربيع الاول سال 164 ه . ق در بغداد متولد شد. وي از اصحاب امام شافعي بود و هزاران حديث مي‏دانست. عده‏اي از جمله محمد بن اسماعيل بخاري و مسلم بن حجاج نيشابوري از وي اخذ حديث كردند. از جمله آثار احمد بن حنبل مي‏توان كتاب العلل، كتاب التفسير، كتاب الزهد و كتاب الايمان را نام برد. وي بنيان‏گذار مذهب حنبليه از مذاهب چهارگانه‏ي اهل سنت است. احمد بن حنبل در صبح روز جمعه 12 ربيع‏الاول سال 241 ق در 77 سالگي در بغداد درگذشت. گويند: اُبُهت تشييع جنازه‏ي وي چنان بود كه در آن روز، 20 هزار تن از نصاري، يهود و مجوس به دين اسلام گرويدند.
    4) تولد عالم و عارف بزرگ "شريعت‏اصفهاني" فقيه برجسته و مرجع‏كبير(1266ق): ملافتح اللَّه بن محمدجواد اصفهاني، معروف به شيخ الشريعه‏ي اصفهاني فقيه، اصولي، رجالي، جامع معقول و منقول، حكيم و متكلم بود. او در ابتدا در حوزه‏ي علميه‏ي اصفهان به تحصيل مشغول شد و پس از مدتي اقامت در حوزه‏ي مشهد، در سال 1295 ق، راهي حوزه‏ي عظيم نجف اشرف گرديد و در درس حضرات آيات عظام: نصراللَّه مدرس، ملااحمد سبزواري، شيخ محمدتقي هِرَوي، شيخ محمد حسين كاظميني و ميرزا حبيب‏اللَّه رشتي شركت جُست. از آن پس حلقه‏ي درس خود را تشكيل داد و صدها نفر از طلاب علوم ديني در جلسات درس ايشان شركت مي‏كردند كه بعدها هر كدام، پشتوانه‏اي عظيم براي فرهنگ اسلامي و شيعي شدند. شيخ الشريعه‏ي اصفهاني از اساتيدِ آيات عظام: صدر، سيدمحمدتقي خوانساري، سيدابوالقاسم خويى، شيخ عبدالكريم حائري، سيدمحمدحسين بروجردي، آقا ضياءالدين عراقي، سيدشهاب الدين مرعشي نجفي، سيدمحسن طباطبايي حكيم، محمدعلي شاه آبادي، سيدمحمد حجت كوه كمره‏اي و سيدعبدالهادي شيرازي و بسياري ديگر از علماء و نيز همرزم ميرزاي شيرازي بود. شيخ الشريعه‏ي اصفهاني داراي آثار متعددي مي‏باشد كه اِصالةُ الصِّحَه و قاعده‏ي لاضَرَر از آن جمله است.
    5) رحلت فقيه، مفسر و محدث بزرگ "سيد مهدي قزويني" (1400 ق): آيت‏اللّه سيد مهدي بن‏سيدحسن قزويني در محضر شيخ مرتضي انصاري و ميرزاي شيرازي به فراگيري علوم ديني پرداخت و در 20 سالگي به اجتهاد رسيد. سيدمهدي علاوه بر تبحُّري كه در فقه، اصول، كلام، تفسير و حديث داشت در كمالات نفساني نيز كم نظير بود. اين عالم بزرگوار علاوه بر تدريس و تأليف، مردمان بسياري از اهالي حِلّه را به مذهب شيعه دعوت كرد و به هدايت و ارشاد آنان همت گماشت. همچنين كُتبِ آياتُ المُتِوَسِّمين و المُهَذَّب از جمله آثار اوست. سيد مهدي قزويني پس از فوت، در نجف اشرف مدفون گرديد.
    6) آغاز هفته‏ي وحدت
    7) هلاكت معتصم عباسي انقراض دولت بني مروان 132 ق
    8) روز امور تربيتي و تربيت اسلامي
    9) آغاز سلطه استعماري پرتغال بر برزيل (1509م): نُه سال پس از كشف برزيل توسط مكتشفان پرتغالي، سلطه دراز مدت استعمار پرتغال بر اين كشور، از 27 فوريه 1509م آغاز شد. تا سال 1822م كه برزيل مستقل شد، فرانسه و هلند چند بار تلاش كردند اين سرزمين وسيع را تحت تصرف آورند اما به مقصود خود نرسيدند. پرتغالي‏ها در طول صدها سال، بيش از سه ميليون برده سياه‏پوست را از افريقا به برزيل بردند و در مزارع نيشكر، آنها را به كار اجباري واداشتند. تجارت برده و آزار سرخ‏پوستان بومي برزيل، باعث شد تا بارها در اين كشور قيام‏هايي عليه استعمارگران پرتغالي انجام شود كه همگي سركوب شد. با وجود آن‏كه برزيل در نهايت، در سال 1822م مستقل شد، اما حضور و نفوذ پرتغالي‏ها در اين كشور تا ده‏ها سال پس از آن نيز ادامه داشت.
    10) آغاز جنگ‏هاي شش ساله لهستان و سوئد (1701م) : جنگ‏هاي شش ساله لهستان و سوئد در 27 فوريه 1701م با حمله سپاهيان سوئدي به فرماندهي پادشاه اين كشور به قلمرو لهستان آغاز شد. علت حمله سوئد به لهستان آن بود كه پادشاه لهستان در سال 1698 در اتحاد مثلث با روسيه و دانمارك عليه سوئد شركت كرده بود. سرانجام اين جنگ در سال 1706م با پيروزي سوئدي‏ها پايان يافت.
    11) روز ملي و استقلال كشور "دومينيكن" در امريكاي مركزي (1844م): سرزمين دومينيكن در سال 1492م توسط كريستف كلمبْ كشف و ضميمه امپراتوري اسپانيا شد. در سال 1801م در پي بيش از سه قرن استعمار اسپانيا بر دومينيكن، اين كشور توسط توسن لووِرتور رهبر انقلابي مردم هائيتي تصرف شد. اما در سال 1844م بر اثر شورشي كه در دومينيكن برپا شد، سپاهيان هائيتي مجبور به عقب‏نشيني شدند و دومينيكن در 27 فوريه همان سال استقلال يافت. امريكا در سال 1916م دومينيكن را اشغال كرد. اما بر اثر مخالفت‏هاي مردم دومينيكن، معاهده سال 1924م بين دو كشور منعقد شد و به موجب آن، نيروهاي امريكايى به تدريج دومينيكن را ترك كردند. دومينيكن در امريكاي مركزي و در حوزه درياي كارائيب واقع شده است. اين كشور در حدود 48/671 كيلومتر مربع مساحت و بيش از 8 ميليون نفر جمعيت از نژاد دورگه سياه و سفيد دارد و داراي زبان اسپانيولي و مذهب كاتوليك مي‏باشد. پيش‏بيني مي‏شود كه جمعيت آن تا سال 2025م بيش از 11 ميليون نفر گردد. پايتخت اين كشور، سانتودومينگو و شهرهاي مهم آن سانتياگو و لارومانا مي‏باشد. نظام سياسي دومينيكن جمهوري چند حزبي است. از منابع عمده درآمد مردم دومينيكن توريسم مي‏باشد.
    12) كشف سرزمين "ساخالين" در شرقي‏ترين قسمت كشور روسيه (1879م)
    13) آتش‏سوزي عمارت "رايشتاك"، مجلس وحدت ملي آلمان (1933م): آدولف هيتلر پس از احراز مقام صدراعظمي آلمان در 30 ژانويه 1933م، هنوز راه درازي براي رسيدن به قدرت مطلقه در پيش داشت، ولي اين راه دراز را در اثر حوادثي، در مدتي كمتر از شش ماه پيمود. در پايان چهارمين هفته زمام‏داري هيتلر، در روز 27 فوريه 1933م، ساختمان عظيم مجلس آلمان موسوم به رايْشتاك دچار آتش‏سوزي شد و هيتلر كه كمونيست‏ها را متهم به مشاركت در اين توطئه كرده بود با اعلام وضع فوق‏العاده، به سركوبي كمونيست‏ها و دستگيري سران و فعالان اين حزب پرداخت. اين امر موقيت نازي‏ها و هيتلر را مستحكم‏تر كرد و چندي پس از آن با مرگ رئيس جمهور وقت آلمان، هيتلر، حاكم مطلق آلمان شد.
    14) حمله هواپيماهاي ژاپني به واحدهاي متفقين در جريان جنگ جهاني دوم (1942م): در جريان جنگ جهاني دوم، در 27 فوريه 1942م، حمله بزرگ هواپيماهاي ژاپني به واحدهاي دريايى متفقين آغاز شد. صحنه وقوع اين عمليات در درياي جاوه بود. در اين دريا كه جزو آب‏هاي اقيانوس آرام محسوب مي‏شود، تعداد زيادي از كشتي‏هاي جنگي امريكا، استراليا و انگليس متمركز شده بودند. اين نبرد بزرگ با غرق شدن تعداد زيادي از كشتي‏هاي دولت‏هاي متفق در درياي جاوه به سود ناوگان جنگي ژاپن خاتمه يافت.
    15) روز ملي و استقلال كشور "صحرا" و تأسيس جمهوري در اين كشور (1976م): كشور جمهوري عربي صحرا در شمال غربي افريقا و در ساحل اقيانوس اطلس واقع گرديده و 284 هزار كيلومتر مربع وسعت و در حدود 300 هزار نفر جمعيت دارد كه پيش‏بيني مي‏شود جمعيت صحرا تا سال 2025م در حدود 740 هزار نفر گردد. از شهرهاي مهم آن داخله، سماره و بوكراع قابل ذكرند. مردم صحرا از مليت‏هاي مختلف، از جمله عرب، بربر، حساني و طوارق هستند. اين منطقه از ديرباز در استعمار اسپانيا بود ولي پس از مبارزات مردم و پايان يافتن دوران استعماري كشورها، در سال 1975م، اسپانيا آن را به دو كشور مغرب و موريتاني واگذار نمود. پس از خروج اسپانيا، جبهه پوليساريو، با تشكيل جمهوري دموكراتيك عربي اعلام استقلال نمود و حاكميت مغرب و موريتاني را نپذيرفت. در سال 1979م موريتاني نيز از ادعاي خود بر صحرا منصرف شد و آن را رها نمود وليكن كشور مغرب هنوز ادعاي حاكميت بر آن منطقه و يك‏پارچگي كشور دارد. بسياري از كشورها از جمله جمهوري اسلامي ايران، حكومت صحرا را به رسميت شناختند. زبان رسمي مردم صحرا، عربي و حسانيه است و 99% جمعيت آن را مسلمانان تشكيل مي‏دهند.

  17. تشكرها 6


  18. Top | #9

    عنوان کاربر
    عضو حرفه‌ ای
    تاریخ عضویت
    February 2010
    شماره عضویت
    270
    نوشته
    2,043
    صلوات
    1500
    دلنوشته
    3
    قضای حاجات
    تشکر
    2,058
    مورد تشکر
    1,286 در 508
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض پاسخ : تقويم


    9 اسفند 1388 / 13 ربيع الاول 1431 / 28 فوريه 2010



    1) 9اسفند ماه سال1346هجري شمسي: آيت الله شيخ محمد سليماني ازعالمان و روحانيان برجسته و فاضل ايراني دركاشان درگذشت. او درهمين شهرزاده شد و درخانواده‎اي متدين و روحاني رشد يافت. وي نبوغ و استعداد بسيارداشت و درمحضراستادان بسرعت مدارج ترقي را طي كرد. اين روحاني فاضل در كنارتحصيل علوم ديني و معارف اسلامي، نجوم، رياضيات و بويژه ادبيات عرب را آموخت و دانشي درخور توجه دراين علوم كسب كرد. آيت الله سليماني به خط و زبان عبري تسلط كامل داشت و گاه درمناظرات خود با يهوديان دركاشان ازاين بخش ازاندوخته‎هاي ذهني خويش بهره مي‎گرفت.
    2) روز ملي حمايت از مصرف كنندگان
    3) فتح بيت المقدس از سوي سپاه اسلام پس از نبردهاي خونين ميان مسلمانان و سپاهيان روم در عهد خلافت عمر بن خطاب (16 ق)
    4) آغاز دوران حكومت 500 ساله‏ي عباسيان در مكه بنا به روايتي (132 ق): پس از كشتار و قتل عام فراوان براي كسب قدرت توسط عباسيان، بيعت ابوالعباس عبداللَّه بن محمد بن علي بن عبداللَّه بن عباس بن عبدالمطلب معروف به سَفّاح در سيزدهم ماه ربيع الاول سال 132 ق انجام گرفت. بدين ترتيب حكومت طولاني خاندان عباسي آغاز شد. ابوالعباس سفاح اولين خليفه‏ي عباسي، تا سال 136 ق خلافت كرد. وي در طول اين مدت به قتل عام بسياري از خاندان بني‏اميه و نيز دوستداران اهل بيت(علیهم السلام) دست زد و بدين جهت به او لقب خونريز دادند. وي مردي سخت عقوبت و بزرگ انتقام بود. بقاياي خاندان اموي را كشت، به دار زد و سوزاند. سفاح نخستين كسي است كه وزارت را در اسلام به وجود آورد و پيش از آن، اُمَويان، مرداني را جهت مشورت برمي‏گزيدند. مرگ سفاح در سال 136 ق در 32 سالگي واقع شد.
    5) تولد "قاضي جُرجاني" از ادبا و فقهاي بزرگ شافعي(290 ق) : علي بن‏عبدالعزيز بن حسن بن‏علي بن‏اسماعيل، مكنّي به ابوالحسن جُرجاني، فقيه شافعي بود. وي در عين حال شاعري ماهر و نويسنده‏اي زبردست به شمار مي‏رفت. جرجاني براي تحصيل علوم و معارف، به بيشتر بلاد اسلامي سفر كرد. از آثار وي، ديوان شعر، رسائل، تفسير القرآن و تهذيب التاريخ را مي‏توان نام برد. وفات او را به اختلاف در سال‏هاي 366 362 و 392 ذكر كرده‏اند. قاضي جرجاني در گرگان مدفون است.
    7) وفات آيت الله بهاء الديني 1418 ق
    8) تولد "ملك الشعراء بهار" اديب و سياست‏مدار ايراني(1304 ق): استاد محمدتقي بهار يكي از بزرگ‏ترين گويندگان پارسي در چند قرن اخير ازتاريخ ادبيات ايران است. فعاليت‏هاي ممتد ادبي او نزديك به نيم قرن ادامه داشت و در كنار آن وارد كارهاي سياسي نيز گرديد. اهميت شعر بهار در آن است كه زبان فصيح پيشينيان را به بهترين صورت درسخن خود به كار برد و از حدود فشرده و تنگ موضوعات قديم در شعر بيرون آمد. تاليف سبك‏شناسي و نيز تصحيح تاريخ سيستان و مُجمَلُ التَّواريخِ و القِصَص ازفعاليت‏هاي ادبي وي به شمار مي‏روند.

    9) آغاز قيام مردم سوئد عليه استعمار دانمارك (1522م): در 28 فوريه 1552م قيام مردم سوئد عليه سلطه و نفوذ پادشاه دانمارك كه سوئد و نروژ را تحت سلطه خويش قرار داده بود، به وقوع پيوست. رهبري اين قيام را يكي از شاهزادگان سوئد به نام گوستاو وازا به عهده داشت. او به كمك دهقانان و مردم پروتستانْ مذهب سوئد براي استقلال اين كشور به پا خاست. در نتيجه اين قيام مردمي، پادشاه دانمارك خلع شد و گوستاو وازا به سلطنت رسيد و سلسله وازا را در سوئد پايه‏گذاري كرد. اين سلسله پس از نزديك به سه قرن حاكميت بر سوئد در سال 1818م توسط مارشال برنادوت يكي از فرماندهان ارتش فرانسه كه عملاً از 6 سال قبل از آن، قدرت را در دست داشت، منقرض شد.
    10) وقوع آتش سوزي عظيم و دهشتناك لندن و ويران شدن نيمي از شهر (1666م)
    11) انعقاد پيمان اتحاد سياسي نظامي بين روسيه و پروس (1813م): در 28 فوريه 1813م پيمان اتحاد سياسي، نظامي ميان دو كشور مقتدر اروپا در قرن نوزدهم يعني امپراتوري روسيه و پادشاهي پروس به امضا رسيد. هدف اصلي فرمان‏روايان اين دو كشور از اين اتحاد، مقابله با قدرت‏طلبي‏هاي ناپلئون بُناپارت، امپراتور فرانسه بود كه سپاهيان روس و پروس را شكست داده بود. با الحاق كشورهاي انگليس، اتريش و سوئد به اين پيمان، اتحاديه هفتم دول اروپايي عليه ناپلئون بُناپارت ايجاد شد كه سرانجام وي را شكست داد.
    12) تولد "ويليام سيدني پورتر" نويسنده امريكايي (1862م): ويليام سيدني پورْتِر نويسنده نامدار امريكايى در 28 فوريه 1862 در كاروليناي شمالي متولد شد. وي از نوجواني به تگزاس رفت و سپس در يك بانك مشغول كار گرديد. پورتر در ضمن اشتغال، هفته نامه "رولينگ ستون" را با مضامين فكاهي و طنز به راه انداخت اما در سال 1899م به جرم اختلاس در بانك به سه سال زندان محكوم گرديد و پس از گذراندن دوره محكوميت، براي ادامه زندگي به نيويورك رفت. پورتر در نيويورك به داستان نويسي روي آورد و طي كمتر از 10 سال حدود 600 داستان كوتاه نوشت كه در 13 جلد به چاپ رسيده است. خصوصيت اغلب داستان‏هاي وي كه صحنه وقايع آن در نيويورك مي‏باشد عبارت از ايجاز، پرهيز از نتيجه‏گيري‏هاي اخلاقي، پايان زيركانه و غيرمترقّب، لحن خودماني و... است. اما از لحاظ محتوا بيشتر به احوال و كردار مردم ولگردِ فروتن و طبقات پايين جامعه پرداخته است. برخي از داستان‏هاي وي عبارتند از قلب مغرب، آواز شهر، راه‏هاي سرنوشت، اختيارات، سنگ‏هاي غلطان و ولگردان و آوارگان. ويليام سيدني پورتر كه با نام "او. هنري" نيز شناخته مي‏شود در 29 ژانويه 1910 بر اثر ابتلا به بيماري سل در 48 سالگي درگذشت. در سال 1918م جايزه يادبود "او. هنري" براي گراميداشت وي تأسيس شد كه اين جايزه هر ساله به بهترين داستان‏هاي منتشره در مجلات امريكا تعلق مي‏گيرد.
    13) صدور اولين گواهي نامه رانندگي (1897م)
    14) مرگ "هنري بِسْمِر" مهندس و مخترع انگليسي (1898م): هنري بِسْمِر، صنعت‏گر انگليسي در 11 ژوئيه 1813م در اين كشور به دنيا آمد. وي تحصيلات خود را در رشته مهندسي به پايان برد و بعدها براي توسعه توليدات آهن و فولاد و چُدن، كوره‏هاي بلند ذوب فلزات را اختراع نمود. بسمر توانست به وسيله كوره مخصوص كه با جريان هوا كار مي‏كرد و آهن ناخالص مذاب را بدون كربن مي‏نمود، فولاد عالي به دست آورد. از اين رو، اين كوره به اسم او، به نام كوره بسمر معروف است. وي با اين اختراع، اساس صنايع انگلستان و جهان را دگرگون ساخت و تحولات شگرفي در اين عرصه ايجاد كرد. بسمر در سال 1859، مراكز تهيه فولاد و آهنْ ايجاد نمود و به ساخت اسلحه و ريل راه آهن پرداخت كه اين كارخانه، هنوز نيز فعال است. هنري بسمر سرانجام در 28 فوريه 1898م در 85 درگذشت. (ر.ك: 24 ژوئن)
    15) روز استقلال كشور "مصر" از تحت‏الحمايگي استعمار انگلستان (1922م): كشور كهن مصر، از حدود هشت هزار سال قبل، مسكوني و از 6500 سال پيش، داراي حكومت مركزي بوده است. بيست سال پس از ظهور اسلام، اين كشور توسط مسلمانان فتح شد. در سال 969م فاطميان، مصر را تصرف كردند و به تدريج اين كشور، مركز خلفاي فاطمي شد. سلسله فاطميان در سال 1172م به دست ايوبيان سرنگون شد. در اوايل قرن شانزدهم، عثماني‏ها بر مصر مسلط شدند. در سال 1805م پس از آن كه قواي مشترك عثماني و انگليس، مصر را از اشغالِ چند ماهه ناپلئون خارج ساختند، حكم‏راني اين كشور به محمدعلي پاشا سپرده شد كه وي و جانشينانش تحت عنوان خديوْ، حكومت مستقل مصر را در اختيار داشتند. بي‏كفايتي خديوهاي مصر در اواخر قرن نوزدهم باعث نفوذ روز افزون انگليس در مصر شد تا اين كه دولت انگليس در پي شورش مردم، در بندر اسكندريه مصر، نيرو پياده كرد. در اوايل جنگ جهاني اول، انگليس، مصر را تحت الحمايه خود اعلام كرد. ادامه مبارزه مردم مصر به ويژه پس از جنگ، باعث شد تا انگليس در 28 فوريه سال 1922، استقلال مصر را به رسميت بشناسد. مصر كشوري است در شمال شرقي افريقا و ساحل جنوب شرقي درياي مديترانه، با مساحت 997/739 كيلومتر مربع و بيش از 68 ميليون نفر جمعيت كه اكثريت قريب به اتفاق آنها مليت عربي داشته و به زبان عربي صحبت مي‏كنند. دين رسمي مردم اين كشور اسلام و پايتخت آن شهر قاهره است. از شهرهاي مهم مصر، اسكندريه، پرت سعيد، منصوره و جيزه قابل ذكرند. پيش‏بيني مي‏شود جمعيت مصر تا سال 2025م بيش از 95 ميليون نفر گردد. واحد پول مصر، ليره است. مصر كه مهد يكي از قديمي‏ترين تمدن‏هاي جهان است. پس از استقلال از انگلستان، در سال 1953م نوع حكومت خود را جمهوري با يك مجلس قانون‏گزاري اعلام نمود. اين كشور داراي دو روز ملي است يكي 23 ژوئيه سال‏روز انقلاب (كودتا) 1952م و ديگري 6 اكتبر، سال‏روز آغاز جنگ چهارم اعراب و اسرائيل در سال 1973م مي‏باشد.
    16) درگذشت "ايوان پاوْلوف" پزشك و زيست شناس بزرگ روسي (1936م): ايوان پتروويچ پاولوف، پزشك و زيست‏شناس بزرگ روسي در 14 سپتامبر 1849م در روسيه متولد شد. ايوان ابتدا به تحصيل علوم مذهبي پرداخت و از همان زمان به علوم طبيعي تمايل پيداكرد. وي تحصيلات خود را در طب ادامه داد تا اين‏كه در اين رشته فارغ التحصيل گرديد. پاولوف از همان ابتدا، اوقات خود را صرف مطالعات رواني و رشته فيزيولوژي مي‏كرد و در آزمايشگاه كوچك خود به آزمايش مي‏پرداخت. وي در سال‏هاي بعد به تدريس در آكادمي طب و انيستيتوي سن پترزبورگ مشغول شد و آزمايش معروف خود را به انجام رساند. اين آزمايش بدين ترتيب است كه او هر روز در ساعت معيني به سگي غذا مي‏داد و در همان هنگام، زنگي را به صدا در مي‏آورد. پس از مدتي، سگ به صداي زنگ عادت كرده بود و با شنيدن آن، در مي‏يافت كه موقع غذا است. پاولوف روزي بدون آن كه غذايى به سگ بدهد، زنگ را به صدا درآورد و مشاهده كرد كه بُزاق دهان سگ ترشح كرده است. اين آزمايش كه به انعكاس‏هاي شرطي شهرت يافت و هم‏چنين تحقيقات وي در روش تحليلي اعمال بدن، پاولوف را به عنوان يك دانشمند بين‏المللي معرفي كرد و در سال 1904م جايزه پزشكي نوبل را از آن او كرد. پاولوف نخستين پژوهنده‏اي بود كه رابطه بين دستگاه گوارش و دستگاه اعصاب را كشف كرد. امروزه روانشناسان از تجربيات پاوْلوف در مورد سگ‏ها استفاده زيادي برده‏اند و به ويژه برخي از عقايدش در مورد اصول تربيتي انسان را به كار گرفته‏اند. پاولوف ثابت كرد كه اگر سگ را مي‏توان به آساني از حالت طبيعي‏اش خارج كرد و دوباره او را به حالت طبيعي باز گرداند، با انسان هم مي‏توان به همان ترتيب رفتار كرد. هم‏چنين تحقيقات مهم پاولوف در زمينه اعصاب و ترشحات معده و امور رواني و گوارشي، در علم پزشكي اهميت بسياري دارند. ايوان پاولوف سرانجام در بيست و هشتم فوريه 1936م در 87 سالگي درگذشت.
    17) ترور "اولاف پالْمِه" نخست وزير پيشين سوئد (1986م): اولاف يوكاچيم پالْمَه نخست وزير پيشين سوئد در سال 1927م متولد شد و تحصيلات خود را در رشته حقوق و علوم سياسي به پايان رساند. پالمه گرچه در يك خانواده سرمايه‏دار به دنيا آمده بود ولي پيرو سوسياليسم و مخالف نظام سرمايه‏داري بود. وي از سال 1953م مشاور نخست وزير سوئد بود و ده سال در اين سمت فعاليت كرد. پالمه از سال 1969 تا 1976م و بار ديگر از 1982م نخست‏وزير سوئد شد. پالمه يكي از چهره‏هاي برجسته ميانه‏رو و مخالف سياست‏هاي خارجي امريكا در سراسر خاك اروپا به شمار مي‏رفت. وي از دهه 1960م به عنوان يكي از سياست‏مداران عمده مخالف امريكا، به ويژه در رابطه با جنگ ويتنام، شهرت بسزايى داشت. اولاف پالمه در سال 1968م زماني كه وزير آموزش و پرورش سوئد بود در كنار ديپلمات‏هاي ويتنام شمالي در راهپيمايى عليه سياست‏هاي امريكا شركت كرد. وي هم‏چنين به عنوان ميانجي سازمان ملل در حل مشكلات بين‏المللي مانند بحران خاورميانه و جنگ تحميلي عراق عليه ايران فعاليت چشم‏گيري داشت. پالمه سرانجام در بيست و هشتم فوريه 1986م در 59 سالگي، به هنگام خروج از سينما، دريكي از خيابان‏هاي استكهلم مورد سوء قصد قرار گرفت و به قتل رسيد. پليس سوئد درپايان جستجو براي يافتن قاتل يا قاتلين پالمه اعلام كرد كه وي توسط عوامل سازمان جاسوسي بزرگ يك كشور نيرومند غربي كه داراي موقعيتي ممتاز در پيمان آتلانتيك شمالي، ناتو است، ترور شده و افشاي نام آن كشور به مصلحت سياست خارجي سوئد نيست. با اين همه، جرايد رسمي و نيمه رسمي سوئد، علناً سازمان جاسوسي امريكا، سيا را، مسئول قتل پالمه دانستند.
    18) پايان جنگ امريكا و متحدان غربي عليه عراق (1991م): بحران خليج فارس، پس از حمله ناگهاني ارتش عراق به كويت و اشغال اين كشور در دوم اوت 1990م آغاز شده بود. به دنبال پافشاري بغداد بر ادامه اشغال كويت و اصرار واشينگتن بر حل نظامي بحران، هواپيماهاي امريكايي، انگليسي و فرانسوي، از 17 ژانويه سال 1991م حمله به عراق را آغاز كردند و در 24 فوريه، حمله زميني متحدين عليه ارتش عراق در خاك كويت شروع شد. سرانجام پس از 4 روز از اين حمله و عقب‏نشيني نيروهاي عراق، آتش بس، توسط جورج بوش، رئيس جمهور وقت‏اعلام شد. اين جنگ كه بزرگ‏ترين عمليات نظامي پس از جنگ جهاني دوم به شمار مي‏رفت، پس از بيرون رانده شدن نيروهاي عراق از كويت و تسليم عراق در برابر شرايط امريكا و متحدين، در روز 28 فوريه 1991م پايان يافت و صدام حسين، ديكتاتور سفاك عراق، در روز اول مارس آن سال، به تمامي شرايط متحدين تن درداد. پس از آن، مذاكراتي ميان كشورهاي متحد و عراق انجام شد و عراق قطعنامه شوراي امنيت را پذيرفت. نيروهاي متحد نيز پس از آتش بس، به تدريج خاك عراق را ترك كردند، اما تعداد قابل توجهي از آنان كه عمدتاً امريكايي بودند، در پايگاه‏هايي واقع در عربستان سعودي، كويت، بحرين و در آب‏هاي خليج فارس مستقر شدند. از اين پس، تحريم‏هاي گسترده‏اي توسط شوراي امنيت و تحت نفوذ امريكا بر عراق اعمال شد كه باعث خسارات بسياري بر مردم ستم‏ديده عراق گشت.

  19. تشكرها 6


  20. Top | #10

    عنوان کاربر
    عضو حرفه‌ ای
    تاریخ عضویت
    February 2010
    شماره عضویت
    270
    نوشته
    2,043
    صلوات
    1500
    دلنوشته
    3
    قضای حاجات
    تشکر
    2,058
    مورد تشکر
    1,286 در 508
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض پاسخ : تقويم


    10 اسفند 1388 / 14 ربيع الاول 1431 / 1 مارس 2010



    1) 10اسفند ماه سال1310هجري شمسي: ضرابخانه دولتي مجهز به دستگاهها و ماشين آلات جديد افتتاح شد. اين ضرابخانه 57 سال قبل ازاين تاريخ درايران دايرشده بود اما بعلت كمبود دستگاههاي مورد نيازبراي ضرب وجوه رايج مملكتي بي‎استفاده مانده بود. ضرابخانه نوبنياد، روزانه 250000ريال سكه ضرب مي‎كرد.
    2) 10اسفندماه سال1337هجري شمسي: قانون تأسيس اداره كل هواشناسي ايران كه تسكيلاتي وابسته به وزارت راه و ترابري بود ازتصويب مجلس وقت گذشت. اين اداره را ازسال1335دكتر محمد حسن گنجي جغرافيدان ايراني اداره مي‎كرد. ايشان درمدت 12سال هواشناسي ايران را براساس اصول علمي پايه ‎گذاري كرد. گفتني است كه سازمان هواشناسي ايران ازسال 1338شمسي به عضويت سازمان هواشناسي جهاني درآمده است.
    3) 10اسفند ماه سال1366هجري شمسي: حملات موشكي حكومت بعثي عراق به شهرتهران آغازشد. دشمن بعثي حمايت ابرقدرتها بويژه اِمريكا به اين حملات غيرانساني مبادرت كرد. شايان توجه است كه درمقابل اين حملات حكومت بعثي عراق مجامع بين المللي سكوت اختياركردند.
    4) 10اسفندماه سال1357هجري شمسي: حضرت امام خميني (رحمة الله علیه) رهبرفقيد انقلاب اسلامي پس از15سال تبعيد و دوري ازوطن به خاك مقدس قم پاي گذاشتند. بدين ترتيب بعد از سالها دوري ازقم دراين شهرمقدّس به هدايت نهضتهاي ديني و سياسي ميهن اسلامي پرداختند.
    5) قتل كعب بن اشرف شاعر مفسد به امر پيامبر اسلام(صلی الله علیه و آله و سلم) (3 ق): كعْب بن اشرف يهودي با سرودن اشعار بي‏ادبانه عليه پيامبر اسلام(صلی الله علیه و آله و سلم) و مسلمانان، به ويژه زنان مسلمان، مشركان مكه را عليه مسلمين تحريك مي‏كرد. كعب از سوي پيامبر اكرم(صلی الله علیه و آله و سلم) ، مفسد في الارض شناخته شد و دستور به قتل او داد.براي اين كار محمد بن مِسْلَمَه داوطلب شد و او را در يك عمليات غافلگيرانه به قتل رساند. پس از قتل كعب بن اشرف، يهوديان مجبور به نوشتن قرارداد صلح با مسلمين شدند.
    6) هلاكت يزيد بن معاويه "لعنةاللَّه عليهما" در شام پس از سه سال و نه ماه حكومت (64 ق): در سال اول حكومت جور يزيد بن معاويه، به دستور او، حضرت امام حسين(علیه السلام) و يارانش در واقعه‏ي كربلا به شهادت رسيدند. در سال دوم خلافت وي، مردم مدينه قتل عام شدند و در سال پاياني دولت يزيد، مكه به محاصره درآمد و خانه خدا تخريب شد. در اين ميان خبر مرگ او، سپاهيانش را از ادامه‏ي محاصره‏ي مكه باز داشت. يزيد بن معاوية بن ابي سفيان بيش از حكومت داري، در انديشه‏ي راحت‏طلبي و خوشگذراني‏هاي گناه آلود بود و به اصول و تعاليم اسلام، پايبندي نداشت. يزيد به سبب ظلم و ستم فراوان در حق خاندان پاك پيامبر اسلام و دوستداران اهل بيت و نيز جنايات متعدد او، در نزد همگان فردي منفور و ظالم به شمار مي‏آيد.
    7) تولد "ابن‏فارس رازي" دانشمند بزرگ ايراني (325 ق): احمد بن فارس بن زكرياي رازي، اديب و نحوي و شاعر لغوي بود و در ادبيات و بسياري از علوم متداوله تبحر داشت. صاحب بن عباد دانشمند شهير از شاگردان وي محسوب مي‏شود. الاِتباع و المُزاوجه، اَخلاقُ النبي وسيرةُالنَّبي از جمله تاليفات وي مي‏باشند. ابن فارس در سال 395 ق در شهر ري درگذشت.
    8) ارتحال زعيم حوزه‏ي علميه‏ي مشهد آيت اللَّه "حاج آقاحسين طباطبايي قمي" (1366 ق): آيت اللَّه حاج آقا حسين طباطبايى قمي در 28 رجب 1282 ق در قم به دنيا آمد و دروس ابتدايى را در همان جا آغاز كرد. پس از گذراندن دروس سطح در تهران، در مدت 2 سال در محضر درس آيت اللَّه محمدحسن شيرازي در سامرا شركت نمود. بعدها بار ديگر راهي نجف اشرف گرديد و از درس عالمان بزرگ آن سامان استفاده كرد. بنا به پيشنهاد اهالي مشهد، آيت اللَّه محمدتقي شيرازي، ايشان را به مشهد مقدس فرستاد تا راهنماي ديني مردم باشد. وي زعامت حوزه‏ي علميه‏ي خراسان را عهده دار گرديد و به تدريس و تاليف پرداخت. همچنين نقش ايشان در رهبري مردم عليه كشف حجاب در زمان رضاخان پهلوي، مهم و حساس است. سرانجام اين عالم رباني در 14 ربيع الاول 1366 ق در 84 سالگي دار فاني را وداع گفت و به سوي دوست شتافت. پيكر مطهرِ ايشان پس از تشييع با شكوه در بغداد، كربلا و نجف، در مقبره شيخ الشريعه‏ي اصفهاني به خاك سپرده شد.
    9) رحلت آيت‏اللَّه "محمد كوهستاني بهشهري" از زُهّاد و علماي مازندران(1392 ق): آيت‏اللَّه شيخ محمد كوهستاني بهشهري پس از تحصيل دروس مقدماتي در زادگاه خود، به نجف اشرف عزيمت كرد و در حلقه‏ي درس حضرات آيات: ميرزاي ناييني و سيد ابوالحسن اصفهاني جاي گرفت. ايشان پس از اخذ درجه‏ي اجتهاد به زادگاه خود، كوهستان، بازگشت و به دور از هياهوي شهر به تدريس و ارشاد مردم پرداخت. آيت‏اللَّه كوهستاني در همان محل كوچك، چندين مدرسه بنا كرد و به تربيت طلاب علوم ديني پرداخت كه شهيد سيد عبدالكريم هاشمي‏نژاد از آن جمله‏اند. اين عالم رباني سرانجام بر اثر بيماري، دار فاني را وداع گفت و پس از تشييعي با شكوه، در حرم مطهر امام رضا(علیه السلام) به خاك سپرده شد.
    10) وقوع فاجعه "واسي" و آغاز جنگ‏هاي مذهبي اروپا (1562م): شكل‏گيري مذهب پروتستان در قرن شانزدهم ميلادي و ايجاد انشعاب در مسيحيت زمينه‏ساز منازعاتي شد كه در تاريخ اروپا به جنگ‏هاي مذهبي موسوم مي‏باشد. در 17 ژانويه 1562م به موجب فرمان صلح نايب‏السلطنه شارل نهم، پروتستان‏ها، نوعي آزادي در اعمال مذهبي پيدا كردند. اين وضعيت مي‏توانست به حل منازعات بين اين گروه بيانجامد. اما در اول مارس همين سال در جريان عبور رهبر كاتوليك‏ها از منطقه واسي در فرانسه، بين طرفداران دو مذهب درگيري رخ داد كه سبب كشته شدن 23 نفر از پروتستان‏ها گرديد و جنگ‏هاي مذهبي به انتقام از آنها آغاز شد. اين جنگ‏ها در هشت مرحله حد فاصل سال‏هاي 1562 تا 1598م جريان داشت. جنگ‏هاي نخستين به نفع پروتستان‏ها به پايان رسيد تا اينكه اين جنگ‏ها پس از 36 سال، در سال 1598م با فرمان هانري چهارم معروف به فرمان نانْتْ، خاتمه يافت. بر اساس اين فرمان يك سري آزادي‏هايي براي پروتستان‏ها در نظر گرفته شد. از جمله آزادي عقيده، آزادي عبادت خصوصي و دسته جمعي، بهره‏مندي از حقوق مدني، بقاي تشكيلات كليساي پروتستان و... . هفتاد سال بعد از آن، در زمان لويي چهاردهم فرمان نانت ملغي گرديد.
    11) آغاز سلطنت صد روزه "ناپلئون بُناپارت" پس از فرار او از تبعيدگاه (1815م): در پي ده ماه تبعيد ناپلئون بُناپارت در جزيره اِلب، وي در 27 فوريه 1815م با هزار نفر از افسران و ژنرال‏هاي وفادار به خود از جزيره گريخت و در اول مارس 1815 به فرانسه بازگشت. بدين ترتيب با ورود ناپلئون به فرانسه، سلطنت صد روزه او نيز آغاز شد. در اين هنگام، ناپلئون براي مقابله با نيروهاي انگليس و پروس كه در بلژيك صف‏آرايى كرده بودند، حمله پيشگرانه‏اي به خطوط دفاعي آنها به عمل آورد ولي در اين نبرد كه در دشت واتِرلو در گرفت، در 18 ژوئن 1815م از نيروهاي انگليس و پروس شكست خورد. پس از اين شكست، چون ناپلئون از تجهيز قوا براي ادامه نبرد نااميد شد به نفع پسرش از مقام سلطنت استعفا داد. ولي متحدين به تقاضاي او براي تفويض اين مقام به پسرش اعتنا نكردند و لويي هجدهم بار ديگر بر تخت امپراتوري فرانسه تكيه زد. ناپلئون اين بار به جزيره دور دست سنت هلن در جنوب اقيانوس اطلس تبعيد شد و شش سال بعد در سال 1821م در همانجا مرد.
    12) پايان حكومت سلطنتي در فرانسه با خلع ناپلئون سوم از سلطنت (1871م): لويى ناپلئون، برادرزاده ناپلئون بُناپارت، در سال 1848م به رياست جمهوري فرانسه رسيد و از اين زمان جمهوري دوم فرانسه آغاز شد. وي پس از چندي خود را امپراتور فرانسه خواند و 18 سال در اين مقام ماند. عاقبت پس از شكست سنگين فرانسه از آلمان، مجلس ملي فرانسه، ناپلئون سوم، پادشاه اين كشور را از سلطنت خلع و نظام سلطنتي را لغو كرد. با انقراض سلطنت در فرانسه در اول مارس سال 1871، جمهوري سوم در اين كشور آغاز شد.
    13) تولد "ريونو آكوتا گاوا" نويسنده و اديب ژاپني (1892م) 14) تصرف جزيره "پورتوريكو" توسط مهاجمان امريكايي (1898م) : جزيره پورتوريكو واقع در اقيانوس اطلس در شمال امريكاي جنوبي، در سال 1493م توسط كريستف كلمب كشف شد و از سال 1509م به تصرف استعمارگران اسپانيايى درآمد و حدود 400 سال تحت حاكميت آنها قرار داشت. در اين ميان، قيام‏هاي متعدد مردمي عليه اسپانيايى‏ها در نيمه اول قرن نوزدهم سركوب شد. در سال 1868 نيز قيام مردمي اگرچه توفيقي نيافت اما مسئله استقلال پورتوريكو مطرح گرديد. با اين حال، در جريان كنفرانس پاريس در سال 1898 مالكيت امريكا بر اين منطقه تثبيت و به عنوان جزئي از خاك امريكا شناسايي شد. امريكا پس از انضمام اين جزيره به خود، آن را به زرّادخانه‏اي عظيم تبديل كرد، به گونه‏اي كه در اين جزيره سيزده پايگاه نظامي ايجاد كرده است.
    15) فرود اولين سفينه فضايي بشر ساخت شوروي در سطح سياره زهره (1966م)
    16) درگذشت "مصطفي بارزاني" باني حزب دموكرات كردستان عراق (1979م): ملامصطفي بارزاني، مبارز كُرد و پايه‏گذار حزب دموكرات كردستان عراق، در سال 1902م در منطقه كردستان اين كشور به دنيا آمد. وي دوران كودكي و جواني خود را در دهكده بارزان در مجاورت مرز ايران و تركيه در داخل عراق سپري كرد و در مكتب‏خانه‏هاي روستا به تحصيل پرداخت. ملامصطفي بارزاني در 29 سالگي اولين طغيان خود را عليه حكومت بغداد آغاز نمود كه به دستگيري و تبعيد وي به بغداد انجاميد. وي در سال 1944م از نوري سعيد نخست‏وزير وقت عراق، خواستار خودمختاري كردستان عراق شد كه با مخالفت شديد بغداد مواجه گرديد و بين دو طرف درگيري‏هايى‏روي داد. در نبردهاي سنگيني كه بين قواي بارزاني و نيروهاي دولتي روي داد، بيشتر همراهان بارزاني تار و مار شدند و او با باقي‏مانده افراد خود با تحمل مشقات فراوان به سوي مرزهاي ايران گريخت. ملامصطفي پس از فرار از عراق، در ايران بيكار ننشست و به ياري تشكيلات سياسي شورشيان كرد در كردستان ايران پرداخت. از اين رو توسط رهبر شورشيان كردستان ايران مدال شجاعت دريافت كرد و مدتي نيز به فرماندهي قواي كرد ايران منصوب شد. اما اعزام ارتش حكومت مركزي ايران در سال 1947م (1326ش) به كردستان و سپس آذربايجان ايران، پايان روياهاي بارزاني در ايران بود. پس از اين حمله، ملامصطفي و افرادش گام به گام و شهر به شهر از برابر قواي دولتي ايران عقب نشستند. اما چون مورد تعقيب دولت عراق هم بود، چاره‏اي جز فرار به اتحاد جماهير شوروي سابق از طريق راه‏هاي كور وصعب‏العبور نديد. وي يازده سال در شوروي و پايتخت‏هاي اروپاي شرقي به سر برد تا اينكه با وقوع كودتاي 1958 عراق و سرنگوني رژيم سلطنتي آن، راهي اين كشور شد و مورد استقبال سران كودتا واقع گرديد. با اين حال، بارزاني در سال1961م از عبدالكريم قاسم، رئيس حكومت نظامي عراق، خواستار خودمختاري كردها شد. اين خواسته بارز اين، قاسم را به خشم آورد و به 12 سال آرامش در شمال عراق پايان داد. از اين پس، آتش جنگ بار ديگر در نواحي كردنشين شعله‏ور گرديد و اين وضعيت در دوران حكومت زمام‏داران بعدي نيز ادامه يافت. با اين حال ملامصطفي در دوران حكومت احمدحسن البكر توانست با برخورداري از حمايت مالي و نظامي شاه مخلوع ايران، تجديد قوا كند و حملات عليه عراق را شدت بخشد. نقطه پايان اين درگيري‏ها، انعقاد پيمان 1975 الجزيره بود و از آن پس، بارزاني در ايران به صورت تحت نظر زندگي مي‏كرد. ملامصطفي بارزاني در سال 1979م دچار بيماري سرطان شد و هنگامي كه براي معالجه در امريكا حضور داشت، در اول مارس 1979م در 77 سالگي درگذشت.
    17) روز ملي و استقلال "بوسني و هرزگوين" (1992م) : سرزمين بوسني و هرزگوين از سده‏هاي گذشته، تحت حكومت و فرمان اتريش و مجارستان بود، در حالي كه اسماً در امپراتوري عثماني قرار داشت. در سال 1908م اتريش - مجارستان همه آن را به خود ملحق كرد و پس از پايان جنگ جهاني دوم، بوسني و هرزگوين ضميمه كشور جديد يوگسلاوي گرديد. در اين زمان، اگرچه، اين سرزمين از حق خودمختاري و آزادي‏هاي اجتماعي و مذهبي تا اندازه‏اي برخوردار بود، ولي تعارض و نارضايى در ميان مردم محسوس بود. در آوريل 1990م حزب كمونيست يوگسلاوي منحل شد و اولين انتخابات چند حزبيِ بعد از جنگ در آن كشور برپا گرديد. پس از چندي در 15 اكتبر 1991، مجلس ملي بوسني، راي به استقلال كامل و جدايى آن از يوگسلاوي سابق داد و در اول مارس 1992م پس از يك همه‏پرسي، بوسني و هرزگوين، صربستان و كرواسي هر يك استقلال كامل يافتند. اما از اين پس، بوسني مورد حمله صرب‏ها و كروات‏ها قرار گرفت و به ويژه از جانب صربستان خسارات جاني و مالي فراواني بر بوسني وارد گرديد و تا نيمه سال 1993م، اين سرزمين در آتش ناامني و قتل و غارت صربستان قرار داشت. اين جنگ‏ها تا زمان انعقاد قرارداد صلح دِيتون در سال 1996م ادامه يافت و ده‏ها هزار نفر را به كشتن داد و خسارات فراواني به بار آورد. لازم به ذكر است كه در اين ميان، جمهوري اسلامي ايران، كمك‏هاي انسان دوستانه فراواني براي مردم مسلمان بوسني ارسال كرد كه اين امر در ادامه مقاومت و پيروزي مبارزان مسلمان بوسني تاثيري فراوان داشت. هر چند پس از ايجاد ثبات در منطقه، كمك‏هاي ايران مورد بي‏مهري قرار گرفت و حضور جمهوري اسلامي در منطقه كمرنگ شد. كشور بوسني و هرزگوين در اروپاي جنوبي و شمال غربي شبه جزيره بالكان واقع شده است. بوسني و هرزگوين حدود 51/129 كيلومتر مربع مساحت و در حدود 4 ميليون نفر جمعيت دارد. پيش‏بيني مي‏شود كه جمعيت آن تا سال 2025 حدود 4/5 ميليون نفر گردد. اكثريت مردم بوسني مليت بوسنيايى داشته و به 3 زبان رسمي بوسنيايى، كروات و صرب صحبت مي‏كنند و اكثراً پيرو آيين اسلام هستند. پايتخت بوسني و هرزگوين، سارايوو و شهرهاي مهم آن توزلا، بيهاچ و موستار مي‏باشد واحد پول اين كشور مسلمان اروپايي ماركاي بوسني و هرزگوين مي‏باشد. اين كشور با نظام سياسي جمهوري فدرال چند حزبي با 2 مجلس قانون‏گزاري اداره مي‏شود. اول مارس سال‏روز رفراندوم استقلال اين كشور در سال 1992م را روز ملي بوسني و هرزگوين نام‏گذاري كرده‏اند.
    18) درگذشت "ژان گاتمن" پايه‏گذار جغرافياي سياسي نوين (1994م)

  21. تشكرها 7


صفحه 1 از 51 1234511 ... آخرینآخرین

اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

کلمات کلیدی این موضوع

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •  
© تمامی حقوق از جمله طراحی قالب برای سایت آیه های انتظار محفوظ می باشد © طراحی و ویرایش Masoomi