شد ویرونه دل آبادم نیومدی،نرگس میون سجاده م نیومدی...{دلتنگی های منتظران در غروب جمعه }

[حدیث*خادمه مهدی فاطمه(س)*]

پروردگارا فراق آن هستي جانها و مونس قلبها سبب شده که ديگر هيچ روزی براي ما نباشد

و هميشه همه وجودمان حزن فراگرفته باشد مارا به ديدار آن حضرت خرسند فرما.

اي رئوف به لطف و کرمت قسمت مي دهيم که نعمتت را بر ما کامل بفرما و اين آرزوي ديرينه

ما را مستجاب فرما و ما را درآتش فراقش سوزان و وصال آن حضرت را برما آسان فرما .


... آمين يارب العالمين ...

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

دارد زمان آمدنت دير مي شود
دارد جوان سينه زنت پير مي شود

تقصير گريه هاي غريبانه شماست
دنيا غروب جمعه چه دلگير مي شود

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

غروب جمعه دلم بوی یار می گیرد
افق افق دل من را غبار می گیرد

نه با زیارت یاسین دلم شود آرام
نه با دعای سماتم قرار می گیرد

نوای ندبه صبحم هنوز ورد لب است
که نغمه عشراتم به بار می گیرد

دل صنوبریم زین هوای مه آلود
نه از فراق که از انتظار می گیرد

قسم به عصر که خسران قرین انسان است
مگر هر آنکه دانش خود را به کار می گیرد

بدان که دلبر ما جان برای یاری خویش
در این دیار هزاران هزار می گیرد

به گوش منتظران گو که صبح نزدیک است
اگر چه شب ز رفیقان دمار می گیرد

جمال یار چو خورشید عالم افروز است
حجاب نفس تو را زان نگار می گیرد

تمام دلخوشیم یک نگاه کوچک اوست
ز چیست یار من از من کنار می گیرد

اگر که یار نخواهد به جلوه غم ببرد
دل زهیر چو شبهای تار می گیرد

زهیر دهقانی آرانی

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

در اضطراب چه شب‌ها که صبح شان گم شد
چـه روزهـا کــــه گـرفـتـــــار روز هـفــــتـم شد


چه قدر هفته پر از شنبه شد، به جمعه رسید
و جـمـعــــه روز تـفــــرّج بـــــرای مـــــردم شـد!


چه قــدر شنبـه و یـک شنبـه و دوشنـبه رسید
ولی همـیشه و هـر هـفـتـه جـمـعـه ‌هـا گم شد


چه هفته‌ها که رسید و چه هفته‌ها که گذشت
شمـارشی کــه خلاصـه بـه چـنـد و چـنـدم شد


و هـفـتـه‌ای که فـقـط ریـشه در گذشتن داشت
بـرای شعـله کـشیـدن بـه خـویـش هـیـزم شد


نـه شنـبـه و نـه بـه جـمـعـه، نـه هیـچ روز دگر
در انتــظار تـو قـلـبـی پـــر از تـلاطـــــم شد !؟


کـــدام جــمـعـه‌ مـــوعـــود می‌زنـی لـبـخـنـد
بـه این جـهـان کـه پـر از قـحطی تبسم شد؟


بــرای آمــدنـت جـــمــعــه‌ای مـعـــیــن کـــن
کـه هـفتـه‌ها همـه‌شـان خـالی از تـرنـم شد

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

اين جمعه های بی خبری را جواب کن
بشکن حصار فاصله ها، را شتاب کن

بندی بزن بر اين شکسته دلی عصر جمعه را
يا نرخ دل شکسته گی ام را حساب کن

ربطی به انتظار ندارد نبودنت
فکری به حال رابطه های خراب کن

برخيز و تازه کن به تن خود بهار را
نيرنگ و رنگ های زمين را سراب کن

تاريک و سرد مي گذرد روز و شب، شبی -
رخسار ماه وَشَت را به قاب کن

ديری ست تشنه ايم ، وَ مخمور باده ايم
اين جام را به جرأت جانت شراب کن

نقبی بزن به بعُد زمان اتّصال را
آتشفشان رنج جهان را مذاب کن

در اين شب چراغ شکسته چه بی کسيم
ای چلچراغ نور، بيا انقلاب کن

دير ست... صد کلام به يک بغض ناتمام
بشکن ، حصار فاصله ها را شتاب کن...

شاعر : مرضیه اوجی

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

چشم آلوده کجا، دیدن دلدار کجا؟
دل سرگشته کجا، وصف رخ یار کجا؟

قصه عشق من و زلف تو، گفتن دارد
نرگس مست کجا، همدمی خار کجا؟

سرِّ عاشق شدنم لطف طبیبانه توست
ورنه عشق تو کجا، این دل بیمار کجا؟

هر که را تو بپسندی بشود خادم تو
خدمت عشق کجا، نوکر سربار کجا؟

کاش در نافله ات نام مرا هم ببری
که دعای تو کجا، عبد گنه کار کجا؟

اللهم عجل لمولانا المظلوم الفرج

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

هرجمعه که می آیدو می رود دلم میگیرد
تقویم دلم به جمعه می رسد دلم میگیرد

تکرار همین قصه ننوشته عصر جمعه است
این حالت دلگیر همین که بد دلم میگیرد

این حس عجیب مطلقا دست خودم نیست ولی
هرکس سخن از هجر تو می زند دلم میگیرد

شرمندگی بعد گناهم به خدا یک سر و سری دارد
هر دفعه دلت همین که بشکند دلم میگیرد

هرجمعه دعای ندبه یک خط غزل و آخر کار
نام تو به لب همین که می برد دلم میگیرد

خورشید ورای ابر غفلت دل من حساس است
باران که به پنجره, به شیشه زد دلم میگیرد

هر روز دلم به جمعه وصل خوش است و اما
هر جمعه که می آید و می رود دلم میگیرد....

شاعر : حسین صیامی

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

چه جمعه ها که يک به يک غروب شد نيامدی ...
چه بغضها که در گلو رسوب شد نيامدی ...

خليل آتشين سخن ؛ تبر به دوش بت شکن ...
خدای ما دوباره سنگ و چوب شد نيامدی ...

برای ما که خسته ايم نه ؛ ولی ...
برای عده ای چه خوب شد نيامدی ....

تمام طول هفته را به انتظار جمعه ام ...
دوباره صبح؛ ظهر؛ نه غروب شد نيامدی...