╡*~‬‬○~*╞ کلام بزرگان دینی پیرامون عواقب سوء لقمه حرام در دنیا و عقبی╡*‬‬~○~*╞

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

عاقبت اثر لقمه حرام مشخص می شود

شیخ بهایی(ره) همین معنا را با استادی تمام به نظم در ورده و اینگونه سروده:

لقمه نانی که باشد شبهه ناک
در حریم کعبهی ابراهیم پاک

گر به دست خود فشاندی تخم او
ور به گاو چرخ کردی شخم او

ور مه نو در حصادش داس کرد
ور ز سنگ کعبه اش دستاس کرد

ور به آب زمزمش کردی عجین
مریم آیین، پیکری از حور عین

ور بُدی از شاخ طوبی آتشش
ور شدی روح القدس هیزم کشش

ور تنور نوح بندد مریمش
ور دم عیسی بود آتش دمش

ور تو برخوانی هزاران بسمله
بر سر آن لقمه ی پر ولوله

عاقبت خاصیّتش ظاهر شود
نفس از آن لقمه تو را قاهر شود

در ره طاعت، تو را بی جان کند
خانه ی دین تو را ویران کند(12)

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

پی نوشت :

(1) سیر و سلوک، یت الله مظاهری، ص 132-133

(2) پایگاه اطلاع رسانی یت الله مظاهری

(3) نزهة النواظر فی ترجمة معدن الجواهر ص122 با ترجمه مرحوم شیخ عباس قمی(ره)

(4) رساله عملیه متاجر وحید بهبهانى(با تعلیقات میرزاى شیرازى)؛ ص5

(5) افق حوزه، 19/4/87، ش‏195

(6) نشریه امتداد، خرداد 1388، شماره 41

(7) پایگاه اطلاع رسانی یت الله مظاهری

(8) سوره انشقاق یه 6

(9) به سوی حق؛ یت الله مظاهری، بخش سوم، بحث سیر صعودی و سیر نزولی انسان

(10) عدةالداعی، ص 141

(11) حرامهای مالی، ص469

(12) نان و حلوا، بخش هفتم

[ملکوت* گامی تارهایی *]

امام باقر علیه السلام:

لیس من نفس الا و قد فرض الله لها رزقهاحلالا یاتیهافی عافیه و عرض لهابالحرام من وجه آخر فان هی تناولت من الحرام شیئاقاصها به من الحلال الذی فرض الله لها و عند الله سواهما فضل کبیر


انسانی نیست مگر اینکه خداوند روزی ورزق او راحلال واجب کرده این روزی حلال در عین عافیت به او می رسد، راه حرام ربطی به حق ندارد،مسیر حرام مسیر دیگرو برنامه آن شیطانی است، انسان اگر چیزی از حرام به دست آوردبه اندازه ی آن از رسیدن حلال به او جلوگیری می شود،منهای حلال و حرام نزد حضرت حق فضل کبیر برای انسان مقرر شده است


بحار ج5ص147







.

[ملکوت* گامی تارهایی *]

خود را از حلال محرم مکنید

امیر المومنین علیه السلام وارد مسجد شد به مردی فرمود استر مرا نگه دار، آن مرددر نبودحضرت مولا دهنه استر را باز کرد و با خود برد علی (ع) در حال بیرون آمدن از مسجد دو درهم آماده فرمود تا به عنوان مزد زحمت به آن مرد بدهد ،استر را بدون دهنه دید، دو درهم به خدمتکارش دادو فرمود دهنه ای برای این مرکب بخر خدمتکار همان دهنه بند را از دزد به دو درهم خرید درحالیکه او را نمی شناخت، آنگاه به محضر علی (ع) آمد حضرت تا دهنه رادید فرمود:
ان العبد لیحرم نفسه الرزق الحلال بترک الصبر ولایزداد علی ما قدر له

عبد ،خود را از رزق حلال به خاطر بی صبری محرم می کند ولی به اندازه ای که از جانب حق برای او مقدر شده چیزی بیشتر به او نمی رسد.


میزان الحکمه ج4ص123

[حسنعلی ابراهیمی سعید]

حدیث قدسی و تکان دهنده درمورد لقمه حلال
♡❤
«قال الله تعالى فی لیلة المعراج: یا احمد ، ان العبادة عشرة اجزاء ، تسعة منها طلب الحلال.
خداوند خطاب به پیامبر فرمود:
ای احمد! عبادت ده جزء دارد که نه جزء آن به دست آوردن روزی حلال و ترک حرام می باشد».

┘◄ مستدرك الوسائل ، 1408 ق ، ج 13 ، ص 20
.
.
.
عبادت در این حدیث به معنای عام یعنی اطاعت و بندگی است و اگر کسی در کسب روزی، دنبال حلال بوده و از حرام خوداری ورزد ، نه جزء بندگی را به جا آورده است.

برای کسب روزی حلال باید خیلی شرایط را رعایت کرد که رعایت آنها مورد خواست و رضای خدا و عبادت است و اگر روزی حلال کسب شود ، عبادات دیگر هم در معرض قبولی قرار می گیرد زیرا شرایط لازم برای قبولی در آنها پدید می آید مثلا لباس نماز گزار یا مکان نماز گذار باید مباح باشد که این حاصل کسب حلال است یا خوردن لقمه حرام مانع قبولی عبادات می شود و ... .
شاید با توجه به این موارد است که طلب روزی حلال را نه دهم عبادت شمرده است