عاقبت اثر لقمه حرام مشخص می شود
شیخ بهایی(ره) همین معنا را با استادی تمام به نظم در ورده و اینگونه سروده:
لقمه نانی که باشد شبهه ناک
در حریم کعبهی ابراهیم پاک
گر به دست خود فشاندی تخم او
ور به گاو چرخ کردی شخم او
ور مه نو در حصادش داس کرد
ور ز سنگ کعبه اش دستاس کرد
ور به آب زمزمش کردی عجین
مریم آیین، پیکری از حور عین
ور بُدی از شاخ طوبی آتشش
ور شدی روح القدس هیزم کشش
ور تنور نوح بندد مریمش
ور دم عیسی بود آتش دمش
ور تو برخوانی هزاران بسمله
بر سر آن لقمه ی پر ولوله
عاقبت خاصیّتش ظاهر شود
نفس از آن لقمه تو را قاهر شود
در ره طاعت، تو را بی جان کند
خانه ی دین تو را ویران کند(12)