اشعار و پیامک های تسلیت شهادت امام صادق علیه السلام

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

مدینه امشب تا سحر به غم نشسته
امام کاظم ز جفا دلش شکسته

وای ز فردا که بقیع غمین‌ترین است
شاهد دفنِ صادقِ آلِ امین است

شهادت امام جعفر صادق (ع) دریای عمیق علوم لدنی
بر پیروان آن حضرت تسلیت باد

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

چگونه مویه نکنم؟! در سوگ مولایی که عظمت نامش،

آسمان را به تواضع وامی‏دارد!


چگونه به این اشک‏های ناقابل بسنده کنم،

که وسعت مصیبتت،
فراتر از ادراک خاکیِ ما ناسوتیان است!

شهادت صادق آل طاها تسليت باد

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

جا دارد اگر در غم آن پیکر رنجور
خون گریه کند پیرهن حضرت صادق

گردید درِ غصّه به روی همگان باز
شد بسته چو بند کفن حضرت صادق

شهادت جانسوز ششمین کوکب هدایت تسلیت باد

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

ملت مصطفوی را به جهان زیور از اوست
شرع پاک نبوی راست به سر افسر از اوست

مذهب جعفری و سنت پیغمبر از اوست
بحر از او، زورق از او، کشتی از او، لنگر از اوست


شهادت صادق آل طاها بر شیعیان تسلیت باد

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

آن فرقه ای که تیشه به نخل فدک زدند

بر زخم کاری دل مولا نمک زدند


او را ز خانه نبمه شب برد خصم دون

از کوچه ای که مادر ما را کتک زدند

شهادت صادق آل طاها(ع) بر شیعیان تسلیت باد.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

نه عمامه به سر و نه که ردا در بر داشت

در دلش حال و هوایی ز غم حیدر داشت


نیمه شب تا که به صورت به زمین خورد آقا

با لب غرق به خون زمزمه ی مادر داشت

شهادت صادق آل طاها(ع) بر شیعیان تسلیت باد.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

آسوده شده ام خصم ستم کار مرا کشت

یک بار مگوئید که صد بار مرا کشت

گه روز مرا برد پیاده سوی مقتل
گه تیغ کشید و به شب تار مرا کشت

بردند به مقتل به برم آل علی را
داغ غم صد لالۀ بی خار مرا کشت

هر روز به یک شعله زد آتش جگرم را
هر لحظه به یک محنت و آزار مرا کشت

من نجل علی بودم و دشمن به همین جرم
با دشمنی حیدر کرار مرا کشت

آن روز که زد خصم به کاشانه ام آتش
فریاد میان در و دیوار مرا کشت

آن شب که عدو از ره کین دست مرا بست
زنجیر و تن عابد بیمار مرا کشت

(میثم) ز سرشک غم و خون جگر خود
بنویس که منصور جفا کار مرا کشت

شاعر : استاد حاج غلامرضا سازگار

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

شوق ماندن دگر از چشم کبوتر افتاد
گریه می کرد که در سجدۀ آخر افتاد

بی هوا شعله کشیدند، که بالا می رفت
بی هوا پنجه کشیدند، که با سر افتاد

چشم هایش نگران بود به گیسوی کسی
این چنین بود که تا کوچه مکرر افتاد

خوب شد پشت سرت کاسۀ آبی نشکست
یک قدم مانده به پهلوی شما، در افتاد

دود نگذاشت که چشم تو تماشا بکند
از سر دخترکی سایه ی معجر افتاد

ناگهان یاس کبود از دهنت می ریزد
نظر سنگ که بر سورۀ کوثر افتاد

باز لا یَوم کَیومک دو لبت را سوزاند
چشمت انگار به دندانه ی خنجر افتاد

نفسی تنگ شد و سینه به خس خس افتاد
گذر چکمه ای انگار به حنجر افتاد

کوچه انگار همان کوچه، همان گودال است
روضه ی مختصری خواندی و....مادر افتاد


شاعر : محمد معاد الهی پور

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

بر جان آفرینش منصور زد شراره
قلب امام را کرد با زهر پاره پاره

شوال شد محرم بالله قسم از این غم
باید که ناله خیزد از قلب سنگ خاره

برآن عزیز حیدر این بود ارث مادر
کز خانه اش به گردون بالا رود شراره

در بین راه آن شب جانش رسید بر لب
از بس که دید آزار از خصم دون هماره

او روی زین نشسته این با دو دست بسته
این پشت سر پیاده او پیش رو سواره

یا مصطفی ! نگاهی از دل بر آر آهی
بر پاره ی تن خود یک لحظه کن نظاره

با قتل صادق تو قرآن ناطق تو
داغ تو در مدینه تکرار شده دوباره

دشمن شراره اش ریخت در سینه لحظه لحظه
منصور بارها کرد بر قتل او اشاره

هر چند دخترانش دیدند داغ بابا
دیگر نبردشان خصم از گوش گوشواره

گردید ماه رویش در ابر خاک ، پنهان
دیگر نداشت بر تن از زخم ها ستاره

میثم امام صادق مظلوم از این جهان رفت
با رنج بی حساب و با درد بی شماره


شاعر : استاد حاج غلامرضا سازگار

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

از ماتم مولا جهاني در عزا شد، ماتم سرا شد
دانشسراي جعفري، ماتم سرا شد

آخر فدائي شد براه دين و ايمان
رفت از جهان با پيکر مسموم و نالان

شد يک جهان دانش به زير خاک پنهان
گريان به جنّت زين عزا، خيرالنسا شد

دانشسراي جعفري، ماتم سرا شد
دلهاي اهل دل همي سوزد ز داغت

جانها فداي قبر بي شمع و چراغت
صاحب زمان آيد شب جمعه مزارت

از ماتم مولا جهاني در عزا شد ماتم سرا شد
دانشسراي جعفري، ماتم سرا شد

ظلمت صفتان تکيه به نورم ندهيد
آزار بر اين قلب صبورم ندهيد

زان کوچه که زد عدو به زهرا سيلي
اي ددمنشان مرا عبورم ندهيد