اگر کسی دعا کنه و مرگشو از خدا بخواد خدا قهرش میگیره؟؟؟ یا نه؟؟؟

[سلمان 313]

سلام!!!
نه قهرش نمی گیره رحمتش می گیره وکاری می کنه طرف به حد انفجار برسه!
به قول آیت الله حسن زاده آملی(حفظ الله)
خدا گر زحکمت ببندد دری
ز رحمت زند قفل محکمتری
داداش یا خواهر محکم باش!
داستان شما داستان اون بچه ای است که..........
اگر خواستید ادامه اش را می گم.نخواستید که هیچی دیگه

[عاشق دل خسته]

سلام
به نظرمن اگر بامرگ به هدفت لقائ پروردگار است دعا کردن اشکال نداره خوب هم هست
ولی اگر فرار از مشکلات وامتحانات باشه و ضعف ما در برابر گناهان باشه از خدا مرگ بخواهیم اشکال داره

[عاشق دل خسته]

سلمان 313
اگه منظورت مطلبی گفتی جواب حرف من باشه
مگر ظرفیت وجودی من چقدر است و من ظرفیت امتحانات سنگین رو ندارم ؟
شاید از طرفی دیگر بیفتم؟ در مسائل دینی کم بیارم ؟
تکلیف؟؟؟؟؟؟

[سلمان 313]

سلمان 313
اگه منظورت مطلبی گفتی جواب حرف من باشه
مگر ظرفیت وجودی من چقدر است و من ظرفیت امتحانات سنگین رو ندارم ؟
شاید از طرفی دیگر بیفتم؟ در مسائل دینی کم بیارم ؟
تکلیف؟؟؟؟؟؟

سلام!!!
اون لقائی که شما می گوئی توهم است والقای شیطان!
ببین من خودم شیطانم.می اِم می روم توی جلدت می گویم از خدا بخواه که مرگت را برسونه.اگر بمیری به هدفت می رسی!حالا هدفت چیه خلاصی از مشکلات وگرفتاری ها!(حالا هرکسی یک مشکلی داره به جای پیدا کردن راه حل مشکل وصحبت با یک مشاوره درخواست مرگ از خدا؟؟؟؟اصلا معنی داره! نه به خدا اصلا معنی نداره!)
همچین از ظرفیت حرف می زنی انگار در شیشیه آب لیموئی!!!(البته ببخشیدها)درب شیشه آب لیمو گنجایشش کمه!
بابا ظرفت را نگاه کن یک اقیانوس را می شود ریخت داخلش.چرا خودت را دست کم گرفتی!
این همه ادعا دارید که می گوئید الگوی ما حضرت زهرا سلام الله علیها است دروغ بود.کشک بود-ادعا بود.فقط لقلقه زبان بود.اگر نبود پس چی بود!!!
یک پدر ومادری بودند که سه تا بچه داشتند.این بچه آخریه خیلی شیرین بود وبانمک!عسل بود وتوپول.عزیز دل بابائی ومامانیش بود.
بابای خونه هر وقت از سرکار میآمد می رفت یک میشگون خیلی محکم از لوپ این بچه می گرفت!!!اوه اوه اوه این بچه دادش می رفت هوا!!!!
مامان می آمد ومی گفت:آقای خونه(با مهربانی)این چه کاریه انجام می دهی.اشک(مقدس ترین آب بدن)اشک بچه را چرا درآوردی؟
بابا می گه من این بچه را خیلی دوست دارم وقتی می آیم می بینمش(وقت نماز-دعا-توی مسجد وهرکجا که فکر کنی)دلم می خواهد صدایش را بشنوم وقتی می بینم ساکته یک میشگون می گیرم(می اندازمش توی انواع واقسام مشکلات به قول معروف آبش را می گیرم مثل ایوب پیامبر(ص))تا صدای گریه اش صدای اشک هایش را بشنوم.بنده های دیگر من صدای جیرینگ جیرینگ اشکهایش را که نمی شنوند ولی منه خدا می شنوم!!!!
آهای بنده من,من انداختمت توی مشکلات-من کاری کردم صدات دربیاد.خسته شدم از بس لام تا کام صحبت نکردی-همش توجهت به دنیا.پس من چی که دوست دارم صدات را بشنوم!من حقی بر تو ندارم!
حق من پی چی می شود!!!
خانم برو خدات رو شکر کن.من الان توی پله اول مشکلاتم,پله دهم یک جام پر از شیر وعسل گذاشتند که خدا فقط به صابران وصابرینش می دهد!!!
سرت را بالا بیار .آهان بالا بالاتر خوب بلند بلند خدا دوستت دارم!!!!!!!
خدایا شکرت!!!!!
برو ببینم چکار می کنی!

[سلمان 313]

سلام!!!
ببین من کسانی را دیدم کسانی را دیدم که اگر شما فقط نگاهش کنی در جات حالت تهوع بهت دست می ده!
من کسی را می شناسم دوتا بیماری لاعلاج!!!می دونی چیه بیماری لاعلاج یعنی هیچ درمانی ندارد به غیر اینکه خدا درمانش را بده!
هر وقت می روم پیشش تا من را می بینه شروع می کند قاه قاه خندیدن!
می گم چیه کبکت خروس می خونه.به چی می خندی؟؟؟
می گه:به ریش دنیا!!!
حالا شما یک چند جا تحت فشار بودی میدان را خالی کردی!می گی نمی دونم تقدیر بوده وسرنوشت واز این جور حرفها که این روشنفکرها می زنند!!!
ببین تا امتحانتاتت را خوب ندی!تا امتحانات قدیمت را خوب نداده باشی خدا قبولت نمی کنه واجازه امتحان جدید نمی ده مثل مدرسه.خوب مدرسه اگر قبول نشی که نمی گذارد بری کلاس بالاتر.
ببین خانم قبول شدی .نمرت نمی دونم چنده ولی مثل اینکه خوب بوده که الان رفتی بالاتر.هرچی فشار امتحانات بیشتر بشه قبول هم درصدش بیشتر می شه.بعدش وقتی نشستی ثمره زحماتت را دیدی واشک توی چشمات پر شد می بینمت!
خدا را نگاه کن!!!!!!
بعد بگو من عجب سعادتی داشتم با خدا رفیق شدم خیلی ها خیلی ها هستند که با خدا میانه ای ندارند واونها از همه بدبخت تر هستند!
من نمی دونم چی بگم ولی برو خدات را شکر کن!!!
شکر.
داد بزن بگو خدا را شکرت که تنم سالمه!!!
خدا من هم می گویم خدا شکرت که تنم سالمه.خدا شکرت که بازم می تونم به همه محبت کنم.خدا شکرت که می تونم جلوی پات مروارید بریزم(اشک)
خدا خدا خدا خدا خدا خدا خد خدا خدا خدا خدا اگر گناهی کردم الان به حرمت همه خوبانت به حرمت مادرم حضرت زهرا سلام الله علیها ببخش!
همین!
والسلام

[مدینه* خادمه یاس فاطمی *]

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام

مگر ظرفیت وجودی من چقدر است و من ظرفیت امتحانات سنگین رو ندارم ؟
شاید از طرفی دیگر بیفتم؟ در مسائل دینی کم بیارم ؟
تکلیف؟؟؟؟؟؟

ببینین بزرگوار ما باید از فلسفۀ امتحان خداوند سردربیاریم و بفهمیم چرا امتحان میشیم. هدف از امتحان به سختی انداختن فرد نیست. خدا امتحان میکنه تا فرد به ضعف و قوت خودش پی ببره تا رو ضعفها کارکنه و قوتهارو تقویت تر بکنه. خداوند هیچ فردی را بیش از توانش امتحان نمیکنه. خدا میفرماید: « لا نکلف نفسا إلا وسعها »{ 42 اعراف} « ما هیچکس را جز به اندازه تواناییش تکلیف نمی کنیم »

اگه خدا بیش از تواناییت امتحان کنه از عدالتش نعوذبالله خارج میشه. خدا بخاطر تکامل یافتن ما، مارو بنا به موقعیت و شرایط و تواناییمان امتحان میکنه. اگه خدا امتحان نکنه نه تنها ما نقاط ضعف و قوتمان را نمیشناسیم و رو به تکامل نمیریم بلکه روز به روز پس رفت می کنیم و نقاط ضعف برما غلبه میکنه و قوتمان تبدیل به ضعف محض میشه و صفات زشت در وجودمان جوانه میزنه و شیطان بر ما غلبه میکنه. خدا قبل از امتحان کردن ما میدونه که موفق میشیم یا نه؛ اما باز امتحان میکنه. چرا؟ میخواد شکست مارو ببینه؟ نه میخواد خودمون به ضعفهایمان پی ببریم و روش کار کنیم تا قوی بشیم و راه نفوذ شیطان و صفات زشت رو ببندیم.

پس لازمه روی دیدمان نسبت به امتحان کار کنیم و بینشمان را نسبت به امتحان عوض کنیم. شکست خوردن من در امتحان زیاد مهم نیست مهمتر طرز برخورد با شکست است خدا میخواد با امتحان بگه فلان جا ضعف داری اصلاح کن تا کامل بشی. البته از طرف دیگه با امتحان مقاماتی هم داده میشه.این مقامات همان تشویقی برا کوشش در جهت رفع ضعفهایمان است.


و در نتیجه اصلا امکان نداره که خدا بیش از توان کسی امتحانش کن چون این امتحان ارزش و فایده ای برا تکامل نداره. ما بشر از دانش آموز دبستانی امتحان کتب دبیرستانی نمیگیریم خدا بیاد از ما اینطور امتحان بگیره؟

پس :

اولا امتحانات بخاطر خودمان است

ثانیا به اندازۀ توانمان امتحان میدیم

ثالثا امتحان میدیم تا به نقاط قوت و ضعفمان پی ببریم و با اصلاح اشتباهات به تکامل برسیم.در این وسط مقاماتی که داده میشه تشویقی برا تلاش خواهد بود.

[سبز علوی]

ولی من یادمه یک جا شنیده بودم گاهی دعا برای مرگ کردن هم خوبه

[قیام]

در احوالات یکی از بزرگان آمده ایشون یک سکته کرده بود و خانه نشین شده بود. دوباره بعد از مدتی سکته دوم رو کرد و دست های ایشون هم از کار افتاد. جمعی از بزرگان به عیادت ایشون رفتند. از ایشون سوال کردند حالتون چه طوره؟ ایشون گفتند:

الحــــــــــــــــــــــ ــــمد الله!
از صبح تا حالا ناز دست هامم دارن میکشند!

   

در احادیث معتبره از حضرت صادق علیه السلام منقول است که ثواب عظیم با بلاى عظیم میباشد، هیچ گروهى را خدا دوست نمیدارد مگر آنکه ایشانرا مبتلا میگرداند، فرمود که حقتعالى را بندگان خالص هست که از آسمان هیچ تحفه برزمین نمیفرستد مگر آنکه از ایشان میگرداند بسوى غیر ایشان و هیچ بلائى نمى فرستد مگر آنکه میگرداند از دیگران بسوى ایشان .
بروایت معتبر دیگر از حضرت امام محمد باقر علیه السلام منقول است که چون حقتعالى بنده را دوست داشت غوطه میدهد او را در بلا غوطه دادنى ، مى ریزد بر او بلا را ریختنى پس اگر خدا را براى دفع آن بلا بخواند حقتعالى مى فرماید، لبیک اى بنده من اگر زود بتو بدهم آنچه طلبیدى قادرم بر آن و اگر ذخیره کنم براى روز جزا بهتر است ، از براى تو.
در حدیث حسن از حضرت صادق علیه السلام منقول است که مؤ من چهل شب بر او نمى گذرد، مگر آنکه او را امرى رو میدهد، که اندوهگین شود و بسبب آن متذکر و آگاه گردد.
در حدیث صحیح از آنحضرت منقول است که در بهشت منزلتى هست که هیچکس بآن منزلت نمیرسد، مگر آنکه بلائى ببدن او برسد، فرمود که اگر مؤ من بداند که در مصیبتها چه ثواب براى او هست هر آینه آرزو کند که بدنش را از مقراض پاره پاره کنند.

[سابحات]

با عرض سلام خدمت دوستان محترم و استاد گرامی جناب آقای محمدی

دوستان پاسخهای خوبی دادند.

انسان زمانی میتونه آرزوی مرگ کند که از هرجهت آمادگی مرگ را داشته باشد. چنانکه در حدیث هم آمده است.

در قرآن کریم هم از قول حضرت مریم میبینیم که میفرمایند: یالیتنی مت قبل هذا وکنت نسیا منسیا. ای کاش قبل از این مرده بودم...

ونیز میفرماید:" اگر (آن چنان که شما مدعى هستید) سراى آخرت نزد خدا مخصوص شما است نه سایر مردم پس آرزوى مرگ کنید اگر راست مى‏گوئید".

و نیز در دعای شریف صحیفه سجادیه حضرت امام صادق علیه السلام میفرمایند:

وَ عَمِّرْنِی مَا كَانَ عُمُرِی بِذْلَةً فِی طَاعَتِكَ، فَإِذَا كَانَ عُمُرِی مَرْتَعاً لِلشَّیْطَانِ فَاقْبِضْنِی إِلَیْكَ قَبْلَ أَنْ یَسْبِقَ مَقْتُكَ إِلَیَّ، أَوْ یَسْتَحْكِمَ غَضَبُكَ عَلَیَّ

خدایا اگر زمانی دیدی عمر من مرتع شیطان است، آنرا کوتاه بگردان

پس درمجموع به نظر نمیاد آرزوی مرگ گناه باشه مگر در شرایط خاص مثل ناشکری یا زمانیکه زاد و توشه ای برای سفر آخرت مهیا نکرده ایم و برای گناهان آمرزش نخواستیم و حق الله و حق الناس به گردنمونه

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

از امیر مۆمنان - علیه السلام - نیز نقل شده که: «لَا تَتَمَنَّوُا الْمَوْتَ فَإِنَّ هَوْلَ الْمُطَّلَعِ
شَدِیدٌ وَ إِنَّ مِنْ سَعَادَةِ الْمَرْءِ أَنْ یطُولَ عُمُرُهُ وَ یرْزُقَهُ اللَّهُ الْإِنَابَةَ إِلَى دَارِ الْخُلُودِ؛

آرزوی مرگ نکنید؛
زیرا ترس و اضطراب لحظه های جان دادن و سکرات مرگ، بسیار شدید و
سخت است. یکی از خوشبختی های انسان، این است که عمرش طولانی باشد.
و در نتیجه با توبه و انابه به سوی قیامت و سرای ابدی برود».

از این رو، آن حضرت در بیان دیگری می فرماید:
«لا تتمنّ الموت الّا بشرط وثیق؛

آرزوی مرگ نکنید؛
مگر آن که در اثر اطاعت و بندگی خدا، آخرتش را آن چنان آباد کرده
باشد که به نجاتو خلاصی خود وثاقت و اطمینان داشته باشد» .