||*♥**♥*||مادرمظهر مهر و عاطفه ♥**♥ حقیقت وجودی مادر ||*♥**♥*||

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

فضیلت مادر







شهید دستغیب در مورد برتری و فضیلت مقام مادر نوشته است:
مستحب است در نیکی کردن، جانب مادر را بیشتر رعایت کند.

رسول خدا صلی الله علیه و آله سه مرتبه امر به نیکی مادر فرمود و
هنگامی که از آن حضرت سؤال شد: حق کدام یک از والدین بزرگ تر است؟

فرمود: آنکه نُه ماه تو را در شکم گرفت و بعد به سختی تو را زایید
و بعد، از پستان خود تو را غذا داد.

در برخی از روایات حتی تصریح شده که نیکی به والدین، به ویژه خوش
رفتاری با مادر و خدمت به او در زمان سالمندی، باعث محو گناهان فرزند می شود؛

یعنی خدمت به پدرو مادر، کفاره گناهان و عامل مهمی برای جلب نظر
رحمت حضرت باری تعالی و در نتیجه، رسیدن به سعادت ابدی است.

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

احترام امام سجاد علیه السلام به مادر







امام سجاد علیه السلام با مادر خود در یک ظرف، غذا نمی خورد
و ظرف غذایش را جدا می کرد می فرمود:

«می ترسم برای لقمه ای دست دراز کنم که مادرم نیز قصد آن لقمه را
داشته باشد و با این عمل، باعث نارضایتی مادرم شوم و در نهایت عاق گردم».

مرحوم جزایری رحمه الله در شرح صحیفه بعد از نقل این روایت می گوید:
مراد از مادر امام سجاد علیه السلام ، دایه حضرت است که کنیز امام حسین
علیه السلام بوده، زیرا مادر حقیقی امام هنگام زایمان از دنیا رفته است.

آن بزرگوار در دعای خود از خداوند می خواهد:
«خداوندا! عبادتم را برای والدین ثبت فرما و به من توفیق مرحمت کن که
خواسته آنها را برخواست خود مقدم بدارم و کمال احترام را در مورد آنان رعایت کنم».

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

دست توانای مادر







شخصیت های بزرگ جهان، عمده موفقیت خود را مرهون مادرانی
هستند کهبه وظایف خطیر خود عمل کرده اند. نابغه بزرگ اسلام، شیخ مرتضی
انصاری رحمه الله در مرگ مادر بزرگوارش به شدت گریه می کرد و کنار
جنازه او اشک تأثر می ریخت.

یکی از شاگردان فاضلش به وی گفت:
شایسته نیست شما با این مقام علمی، برای درگذشت پیرزنی این طور اشک بریزید
و بی تابی کنید. آن مرد بزرگ سربرداشت و گفت:
«گویا شما هنوز به مقام ارجمند مادر واقف نیستید.

تربیت صحیح و زحمات فراوان این مادر، مرا به این مقام رسانید».
زحمات و کوشش های خردمندانه یک مادر، می تواند فرزندی بپرورد که تحولی
در جهان بشریت به وجود آورد.

ناپلئون می گوید:
«مادر با دستی گهواره و با دستی عالم را تکان می دهد».

ادیسون هم می گوید:
«دنیا هر چه دارد از من است و من هرچه دارم از مادر».

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

نقش مادر در تربیت فرزند







امام خمینی رحمه الله در مورد اهمیت نقش مادران در
تربیت صحیح فرزندان می فرماید:

«خداوند ان شاءالله شما بانوان را که مرکز پرورش
بچه های کوچک هستید، تا آخر موفق کند.

شما را [موفق کند] به اینکه این بچه ها را خوب آموزش و پرورش بدهید.
پرورش از دامن شما شروع می شود. دامن بانوان است
که بچه های خوب را پرورش می دهد».

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

مادر و ادب آموزی







مادر با رفتار شایسته خویش، کودک را با ادب پرورش می دهد.
به همین دلیل، بی توجهی مادر به گفتارها و رفتارهایش، سبب می شود که
فرزندان در الگوپذیری از او، به راه خطا بروند؛

زیرا هر حرکت مثبت یا منفیِ مادر، در شخصیت و آینده آنان تأثیر می گذارد.
تربیت صحیح و پرورش صفات پسندیده در کودک، تنها در پرتو برنامه صحیح
علمی و عملی شدنی است و پدر و مادر باید به خوبی آن را فراگیرند.

پیامبر اسلام، گرامی داشت فرزندان و ادب آموزی به آنان را در شمار
مسئولیت های والدین می داند و می فرماید:

«فرزندان خود را گرامی بدارید و با آداب و روش پسندیده با آنها رفتار کنید».

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

مادران، زمامداران جامعه








مادر، بند قنداق کودک را در دست دارد، ولی اهمیت آن به گونه ای است
که می توان گفت زمام امور جامعه در اختیار اوست.

ممکن نیست خلق و خویی در جامعه باشد، ولی از خانه منشأ نگرفته باشد.
اهمیت نقش مادر به حدی است که می توان گفت فساد زن، موجب فساد جامعه
و اصلاح او، موجب صلاح جامعه است.

پدر و مادر در جنبه اجتماعی و سیاسیِ فرزندان سهم مشترک دارند، ولی
در سال های اولیه، نقش مادر مؤثرتر از پدر است.

مادر نخستین عامل فشار بر کودک است وجنبه های مثبت و منفی را
از راه امر و نهی در دل او پایدار می کند.

اوست که می تواند شرف اجتماعی و سیاسی به طفل دهد و وی را مدافع
حق و روابط صحیح بسازد. در همه حال، زنان، مردان را می سازند
و مردان، جامعه و قواعد اجتماعی را.

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

مربی فرهنگ جامعه







نقش مادر در همه زمینه های حیات اجتماعی آشکار ومهم است؛
به گونه ای که مادر، مربی فرهنگ جامعه به شمار می آید.

بعد از تولد کودک، او در دریایی از فرهنگ غوطه ور می شود و این فرهنگ
از راه والدین و دیگر اعضای خانواده به او انتقال می یابد.

اما تأثیر مادر که نخستین کلمات را بر زبان او جاری و اولین ایده
را در ذهن او جایگزین می سازد، از دیگران بیشتر است.

مادر با نفوذ و تأثیر خود، می تواند فکر یا صفتی را در کودک پدید آورد،
او را به سوی شرارت یا خیراندیشی بکشاند و ریشه و زمینه امور صحیح و غلط را
در دل او برقرار سازد. پس می توان گفت فرهنگ جامعه، به دست مادران ساخته
می شود و به آنان وابسته است.

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

رهبری فکری







کودک در حالی به دنیا می آید که از نظر آگاهی های اجتماعی، ذهنی
پاک دارد و مادر، نخستین کلمات و حروف را بر روی این صفحه سفید
می نویسدو اوست که نقش های زشت و زیبا را بر آن ترسیم می کند.

مادر با جاری ساختن نخستین کلمات بر زبان کودک، او را با اصول و
قواعد زندگی آشنا می کند و آداب و رسوم را به وی می آموزد.

از دید علمی، مادر، رهبری فکری کودک را برعهده دارد و بر پایه قانون
وراثت، بسیاری از حالت های نوزاد، ناخودآگاه ناشی از مادر است.

یافته های روان شناسی هم نشان داده است که در جنبه روانی، نقص یا سلامت
شخصیت روانی کودک، به ویژه در شش سال اول زندگی، به مهر مادر یا محرومیت
از آن بستگی دارد و ممکن است اثراتش تا پایان عمر باقی بماند.

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

وظایف معنوی







انجام وظایف جسمانی معمولاً از عهده هر مادری ساخته است؛
مهم جنبه معنوی است که فقط به دست مادر مسلمان و اندیشمند انجام پذیر
استو آن هم جز با خودسازی مادر به وقوع نمی پیوندد.

نقش تربیتی مادر، بدون تأثیر جنبه الهی و عبادی پایدار نیست و تقوا و
عبادت، در خط مشی تربیتی و تأثیرپذیری و سازندگی او مؤثر است.

تقوای مادر، سبب ایجاد فضیلت ها و خصلت های انسانی و اخلاقی در کودک
می شود و نیروی ذخیره ای است که او را در مقابله با مشکلات یاری می دهد.

از سوی دیگر، آموزش مقررات به هنگامی مفید است که با خداترسی
واقعی همراه باشد تا ضامن درونی برای اجرا و کنترل آن موجود گردد.

اگر خداترسی واقعی بر مادر حاکم نباشد، چگونه می تواند چنین ضمانت
اجرایی را برای فرزندان به وجود آورد؟

پاکی و صداقت و پرهیز از گناه مربی، بیدار کننده و جهت بخش است
و محرک اراده و انگیزه ای برای بهسازی و خیرخواهی به شمار می آید.

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

مادر و عبادت







مادری، وظیفه ای سنگین و همراه با دشواری است.

از این رو، مادر نمی تواند بدون پیوند همیشگی با خدا، از عهده انجام
وظایف برآید. به همین دلیل، عبادت و یاد خداوند برای مادر ضروری
است و بدون آن، کار او ناقص به نظر می رسد.

رمز عبادت، ایجاد قدرت است و آنچه از عبادت مادر مورد نظر است،
پیوندی همیشگی با خداست؛ بدان گونه که جز او همه چیز را پوچ و فانی بداند.

روش عبادی مادر باید فعالیت در میدان شناخت خدا باشد و فرمانش
را در همه جوانب زندگی نفوذ دهد. در انجام عبادت، عمل و رفتار مهم است.

صد سخن مادر در زمینه عبادت خدا، به اندازه یک عمل چند لحظه ای
در کودک نافذ نیست. صد بحث درباره نماز، به اندازه خواندن یک نماز نمی ارزد.

روح دینی را باید از راه عمل در کودک نافذ ساخت، نه از راه حرف و سخن.