2- تكبّر و غرور
انسان، هنگامی كه از نظر ثروت بر دیگران برتری یافت گرفتار تکبر و فخر فروشی میشود و ثروت را وسیل? برتری جوئی قرار می دهد.
قرآن كریم از قول یكی از این افراد كه به برادر خود فخر می فروشد نقل می كند:
« أَنَا أَكْثَرُ مِنكَ مَالًا وَأَعَزُّ نَفَرًا »
«من به مال از تو بیشتر و از حیث افراد عزیزترم»
(سوره كهف، آیه34)
این غرور گاهی باعث میشود كه انسان حتی پیامبران الهی را تكذیب كند چنان چه طبق شهادت تاریخ بیشتر دشمنان و تكذیب كنندگان پیامبران الهی ثروت مندان مغرور و مرفهین بی درد بوده است:
«وَمَا أَرْسَلْنَا فِی قَرْیةٍ مِّن نَّذِیرٍ إِلَّا قَالَ مُتْرَفُوهَا إِنَّا بِمَا أُرْسِلْتُم بِهِ كَافِرُونَ وَقَالُوا نَحْنُ أَكْثَرُ أَمْوَالًا وَأَوْلَادًا وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِینَ»
«ما هیچ بیم دهندهای به قریهای نفرستادیم جز آنكه توانگران عیاش آن گفتند ما نسبت به آنچه برای شما فرستاده شده كافرین و گفتند: اموال و اولاد، از همه بیشتر و عذاب نخواهید شد.»
(سوره سبأ، آیه 34-33)
پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله) فرمود:
مال كمی كه شكرش را ادا كنی، بهتر از ثروت زیادی است كه نتوانی حقّش را ادا كنی.(2)