با چشم گریان آمدم...
شاعر: شکوهی
ای خدا با بار عصیان آمدم
ای خدا با چشم گریان آمدم
ای خداوند کریم و مهربان
از در احسان خود ما را مران
امدم با دست خالی آمدم
خوب دانی با چه حالی آمدم
خجلت و شرم و گناه آورده ام
بر در عَفوت پناه آورده ام
دردمندم بهر درمان آمدم
من به بوی عفو و غفران آمدم
مستحق لطف و احسان توأم
ریزه خوار خوان احسان توأم
ای پناه و ای امید بی کسان
ای رحیم و ای کریم مهربان
عفو و رحمت جود و بخشش خوی توست
دیده ی ما نا امیدان سوی توست
من ندارم ای خدا غیر از تو کس
مهربانا خود به فریادم برس
من حقیرم من فقیرم ای خدا
من به دام تن اسیرم ای خدا
تو وفا کردی، جفا کردیم ما
تو عطا کردی، خطا کردیم ما
چون که عَفوَت بیش تر از جرم ماست
ازگنه کم تر اگر گویم رواست
ای که می بخشی تو کوهی را به کاه
بگذر از من هر چه کردم اشتباه
بارالها توشه ی راهم بده
چشم گریان قلب آگاهم بده
تا نماند در دلم گردِ گناه
دارم از تو آرزوی یک نگاه
ای نگاهت قفل غم ها را کلید
بر مگردان سائلت را نا امید
بگذر از جرم/شکوهی/ یا کریم
حق /بسم الله الرحمن الرحیم/
نقل قول
