تواضع و حلم امام
غالب انسانها به گونهای هستند که به مجرد اینکه حظی از دانش آموختند خود را
برتر از دیگران میبینند و خودبینی و غرور وجود آنها را فرا میگیرد ولی اولیاء الهی
و سرآمد آنهاائمه معصومین علیهم السلام با آنکه علوم فراوانی داشتند
نسبتبه تمام اقشار مردم تواضع نشان میدادند .
آری همیشه این گونه است که علم و دانش در صورتی که ناقص باشد باعث هلاکت انسان
میشود ولی ائمه علیهم السلام که اعلم مردماند، در حلم و تواضع سرآمد دیگران بودند .
امیر بیان، علی علیه السلام در وصف آل محمد صلی الله علیه وآله میفرماید:
«هم عیش العلم وموت الجهل یخبرکم حلمهم عن علمهم; (21)
آل محمد مایه حیات علم و دانشند و باعث مرگ نادانی، حلم ایشان شما
را از دانش و علم آنها آگاه میسازد .»
امام باقرعلیه السلام که در علم و دانش شهره آفاق بود، در حلم و تواضع نیز
گوی سبقت را از دیگران ربوده بود و به حق این فرمایش پیامبر گرامی اسلام
را جامهعمل پوشانده بود که:
«والذی نفسی بیده ما جمع شییء الی شییء افضل من حلم الی علم; (22)
قسم به کسی که جانم در دست اوست، چیزی با چیز دیگری بهتر از جمع شدن
حلم با علم جمع نشده است .»
روزی شخصی نصرانی رو به امام کرد و با وقاحت تمام گفت: «انتبقر» ولی
امام علیه السلام با کمال آرامش فرمود: «لا انا باقر; نه، من باقر هستم .»
نصرانی گفت: «تو فرزند آن مادری هستی که آشپز بود .»
امام علیه السلام در جواب فرمود: «تلک حرفتها; آشپزی حرفه ایشان بوده است .»
سپس آن نصرانی با کمال بیشرمی گفت: تو فرزند کنیز سیاه بدزبان هستی .
امام علیه السلام فرمود: «ان کنت صدقت غفر الله لها وان کنت کذبت غفر الله لک;
اگر تو راست میگویی خداوند او را ببخشد و اگر دروغ میگویی خداوند تو را ببخشد .»
آن نصرانی وقتی چنین برخوردی را از امام دید از رفتار خود پشیمان شده و مسلمان شد . (23)
نکته بسیار مهمی که از این داستان میتوان آموخت این است که ما شیعیان باید این گونه
فضائل اخلاقی را سرلوحه زندگی خود قرار دهیم و با پیروی از آن امام بزرگوار و با
اخلاق نیکو، دیگران را به اسلام و تشیع خوشبین سازیم .
نقل قول
