۩•~✫~•۩ گلهایی معطر از بوستان احادیث امام باقرعلیه السلام ۩•~✫~•۩

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

۩•~✫~•۩ گلهایی معطر از بوستان احادیث امام باقرعلیه السلام ۩•~✫~•۩










لا فَضیلَةَ کالجهادِ ، ولا جِهادَ کمُجاهَدَةِ اَلهَوی

فضیلتی چون جهاد نیست و جهادی چون مبارزه با هوای نفس نیست.

(تحف العقول ص 286)

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

الكَمال كُلُ الكَمال التَّفَقهُ فِي الدِّينِ وَ الصَبرُ عَلي النائِبَه وَ تَقدِيرُ المَعيشَةِ


نهايت كمال ، فهم در دين و صبر بر مصيبت و اندازه گيري در خرج زندگاني است


اصول کافی ، ج 1 ، ص 39

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

إنَّ اللهَ یُحِبُّ الحَییَّ الحَلیمَ.

همانا خداوند انسان با حیا و بردبار را دوست دارد.

(جهاد با نفس، ح259 )

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

تَعَلَّمُوا العِلمَ فَإنَّ تَعَلُّمَهُ حَسَنَةٌ، وَطَلَبَهُ عِبَادَةٌ.

دانش بیاموزید که آموختن آن پاداش دارد و جستجوی آن عبادت است.

بحار الأنوار، ج 78، ص 189

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

«انما یداق الله العباد فی الحساب یوم القیامة علی قدر ما اتاهم من العقول فی الدنیا»

خدا در روز قیامت نسبت به حساب بندگانش به اندازه عقلی که در دنیا به آنها
داده است ، باریک بینی می کند

(اصول کافی ج 1 /ص 12)

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

قُولُوا لِلنّاسِ اَحسَن ما تُحِبُّون اَن یقال لَکم

بهترين چيزي را كه دوست داريد درباره شما بگويند ، درباره مردم بگوييد

(بحارالانوار ، ج 65 ، ص 152)

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

« مَن عَمِلَ بما یَعلَم عَلَّمَهُ الله ما لَم یَعلَم »

هر کس به آنچه که می داند ، عمل کند ، خداوند آنچه را که
نمی داند به او خواهد آموخت .

( بحارالانوار : ج 78 ، ص 189 )

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

إیّاکُمْ وَالتَّفَکُرَ فِي اللهِ وَلکِنْ إذا أرَدْتُم أنْ تَنْظُرُوا إلَی عَظَمَتِهِ
فَانْظُرُوا إلَی عَظِیمِ خَلْقِهِ.

از اندیشیدن در ذات خدا بپرهیزید؛ اما هرگاه خواستید عظمت خدا
را دريابید، به آفریده‌های با عظمتش بنگريد.

( کافی، ج 1، ص 92)

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

ما اراد الله تعالی من الناس الا خصلتین:
ان یقروا له بالنعم فیزیدهم و بالذنوب فیغفرها لهم

خداوند از مردم خواستار دو فضلیت است:
به نعمت ها اقرار کنند تا برآن بیفزاید، و به گناهان
اعتراف نمایند تا آنها را ببخشد.

کافی ج2،ص426

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

بِئسَ العَبدُ عَبدٌ لَهُ طَمَعٌ يَقودُهُ

چه بد بنده‏اى است آن كه طمع او را به پستى كشاند.

(الكافي : ج 2 ، ص 320 ، ح 2 )