✿◕ ‿ ◕✿ کلیدی از مفاتیح ورود بهشتها(برگی از مفاتیح الجنان) ✿◕ ‿ ◕✿

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

کلیدی از کلیدهای غیبی سعادت و بهروزی

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

بدانكه اين ماه و ماه شعبان و ماه رمضان در شرافت تمامند و روايت بسيار در فضيلت آنها واردشده بلكه ازحضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِيهِ وَاله روايت شده كه ماه رجب ماه بزرگ خداست وماهى در حرمت و فضيلت به آن نميرسد و قتال با كافران در اين ماه حرامست.


رجب ماه خداست و شعبان ماه من است و ماه رمضان ماه امّت من است.



كسى كه يكروز از ماه رجب را روزه دارد مستوجب خشنودى بزرگ خدا گردد و غضب الهى از او دور گردد و درى از درهاى جهنّم بر روى او بسته گردد.


و از حضرت موسى بن جعفرعليه السلام منقول است كه هر كه يكروز از ماه رجب را روزه بدارد آتش جهنّم يكساله راه از او دور شود و هر كه سه روز از آنرا روزه دارد بهشت او را واجب گردد .


ایضا فرمود كه رجب نام نَهرى است در بهشت از شير سفيدتر و از عسل شيرين تر هر كه يكروز از رجب را روزه دارد البتّه از آن نهر بياشامد و از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِيهِ وَاله فرموده كه:


ماه رجب ماه استغفار اُمّت من است پس در اين ماه بسيار طلب آمرزش ‍ كنيد كه خدا آمرزنده و مهربان است و رجب را اَصَبّ مى گويند زيرا كه رحمت خدا در اين ماه بر اُمّت من بسيار ريخته مى شود پس بسيار بگوئيد اَسْتَغْفِرُ اللّهَ وَاَسْئَلُهُ التَّوْبَةَ،

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

ابن بابويه بسند معتبر از سالم روايت كرده است كه گفت رفتم بخدمت حضرت صادق عليه السلام در اواخر ماه رجب كه چند روز از آن مانده بود چون نظر مبارك آن حضرت بر من افتاد فرمود كه: آيا روزه گرفته اى در اين ماه گفتم :نه والله اى فرزند رسول خدا


فرمود كه آنقدر ثواب از تو فوت شده است كه قدر آنرا بغير خدا كسى نمى داند بدرستيكه اين ماهيست كه خدا آنرا بر ماههاى ديگر فضيلت داده و حُرمت آنرا عظيم نموده و براى روزه داشتن آن گرامى داشتن را بر خود واجب گردانيده پس گفتم:



يَابْنَ رَسُولِ اللّهِ اگر در باقيمانده اينماه روزه بدارم آيا ببعضى از ثواب روزه داران آن فايز مى گردم فرمود:


اى سالم هر كه يكروز از آخر اين ماه روزه بدارد خدا او را ايمن گرداند از شدّت سَكَراتِ مرگ و از هَوْل بعد از مرگ و از عذاب قبر و هر كه دو روز از آخر اين ماه روز دارد بر صراط بآسانى بگذرد و هر كه سه روز از آخر اين ماه را روزه دارد ايمن گردد از ترس بزرگ روز قيامت و از شدّتها و هَوْلهاى آنروز و بَرات بيزارى از آتش ‍ جهنّم به او عطا كنند .




بدانكه از براى روزه ماه رجب فضيلت بسيار وارد شده است و روايت شده كه اگر شخص ‍ قادر بر آن نباشد هر روز صد مرتبه اين تسبيحات را بخواندتا ثواب روزه آن را دريابد.

سُبْحانَ الاِْلهِ الْجَليلِ سُبْحانَ مَنْ لا يَنْبَغِى التَّسْبيحُ اِلاّ


منزه است خداى بزرگ منزه است آنكه تنزيه و تسبيح جز براى او شايسته نيست


لَهُ سُبْحانَ الاْعَزِّ الاْكْرَمِ سُبْحانَ مَنْ لَبِسَ الْعِزَّ وَهُوَ لَهُ اَهْلٌ


منزه است خداى برتر و كريمتر منزه است آنكه لباس عزت در بردارد و شايسته آن است

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

امّا اعمال آن پس بر دو قسم است : قسم اوّل اعمال مشتركه آن است كه متعلّق به همه ماه است و اختصاصى به روز معيّن ندارد و آن چند امر است :

دعاى امام سجّاد عليه السلام در ايام رجب

اول آنكه در تمام ايّام ماه رجب بخواند اين دعا را كه روايت شده حضرت امام زين العابدين عليه السلام در حجر در غُرّه رجب خواند:

يا مَنْ يَمْلِكُ حَواَّئِجَ السّاَّئِلينَ


اى كه مالك حاجات خواستارانى


ويَعْلَمُ ضَميرَ الصّامِتينَ لِكُلِّ مَسْئَلَةٍ مِنْكَ سَمْعٌ حاضِرٌ وَجَوابٌ


و اى كه نهاد خاموشان دانى براى هر خواسته اى از جانب تو گوشى شنوا و پاسخى آماده است


عَتيدٌ اَللّهُمَّ وَمَواعيدُكَ الصّادِقَةُ واَياديكَ الفاضِلَةُ ورَحْمَتُكَ


خدايا به حق وعده هاى راستت و نعمتهاى بسيار و رحمت


الواسِعَةُ فَاَسْئَلُكَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ واَنْ تَقْضِىَ


وسيعت از تو خواهم كه درود فرستى بر محمد و آل محمد و


حَوائِجى لِلدُّنْيا وَالاْخِرَةِ اِنَّكَ عَلى كُلِّشَىْءٍ قَديرٌ


حوائج دنيا و آخرتم را برآورى كه براستى تو بر هرچيز توانايى

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

دعاى حضرت صادق عليه السلام در ايام رجب

دوّم بخواند اين دعا راكه حضرت صادق عليه السلام در هر روز ماه رجب مى خواندند

خابَ الوافِدُونَ عَلى غَيْرِكَ

نوميد شدند آنان كه بر ديگرى


وَخَسِرَ المُتَعَرِّضُونَ اِلاّ لَكَ وَضاعَ المُلِمُّونَ اِلاّ بِكَ وَاَجْدَبَ


جز تو وارد شدند و زيانكار شدند كسانى كه به غير از تو رو كردند و تباه گشتند آنانكه جز به درگاه تو فرود آمدند


الْمُنْتَجِعُونَ اِلاّ مَنِ انْتَجَعَ فَضْلَكَ بابُكَ مَفْتُوحٌ لِلرّاغِبينَ وَخَيْرُكَ


و گرفتار قحطى شدند كسانى كه جز از فضل تو پوييدند در خانه ات به روى مشتاقان باز و خير و نيكيت


مَبْذُولٌ لِلطّالِبينَ وَفَضْلُكَ مُباحٌ لِلسّاَّئِلينَ وَنَيْلُكَ مُتاحٌ لِلا مِلينَ


به خواستاران عطا شده و فضل و بخششت براى خواهندگان مباح و آزاد است عطايت براى آرزومندان مهياست


وَرِزْقُكَ مَبْسُوطٌ لِمَنْ عَصاكَ وَحِلْمُكَ مُعْتَرِضٌ لِمَنْ ناواكَ عادَتُكَ


و روزيت حتى براى كسانى كه نافرمانيت كنند گسترده است و بردباريت حتى در مورد آنكه به دشمنيت


الاِْحْسانُ اِلَى الْمُسيئينَ وَسَبيلُكَ الاِبْقاَّءُ عَلَى الْمُعْتَدينَ اَللّهُمَّ


برخاسته شامل است شيوه ات نيكى به بدكارانست و راه و رسمت زندگى دادن به سركشان است خدايا


فَاهْدِنى هُدَى الْمُهْتَدينَ وَارْزُقْنىِ اجْتِهادَ الْمُجْتَهِدينَ


پس مرا به راه راه يافتگان رهبرى كن و كوشش كوشايانرا روزيم كن


وَلاتَجْعَلْنى مِنَ الْغافِلينَ الْمُبْعَدينَ واغْفِرْلى يَوْمَ الدّينِ
و قرارم مده از بى خبران دور شده از دربارت و در روز جزا گناهم بيامرز

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

دعاى امام صادق عليه السلام در ايام رجب

سوّم شيخ در مصباح فرموده مُعَلَّى بن خُنَيْس از حضرت صادق عليه السلام روايت كرده كه فرمود بخوان درماه رجب :

اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ صَبْرَ الشّاكِرينَ لَكَ وَعَمَلَ الْخائِفينَ مِنْكَ وَيَقينَ


خدايا از تو خواهم شكيبايى سپاسگزارانت را و كردار ترسانندگانت را و يقين


الْعابِدينَ لَكَ اَللّهُمَّ اَنْتَ الْعَلِىُّ الْعَظيمُ وَاَنَا عَبْدُكَ الْباَّئِسُ الْفَقيرُ


پرستندگانت را خدايا تو والا و بزرگى و من بنده مستمند بى نواى توام


اَنْتَ الْغَنِىُّ الْحَميدُ وَاَنَا الْعَبْدُ الذَّليلُ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ


تويى بى نياز ستوده و منم بنده خوار درگاه خدايا درود فرست بر محمد و آلش


وَاْمْنُنْ بِغِناكَ عَلى فَقْرى وَبِحِلْمِكَ عَلى جَهْلى وَبِقُوَّتِكَ عَلى


و منت نِه بوسيله توانگريت بر فقر و نداريم و به بردباريت بر نادانيم و به نيرويت بر


ضَعْفى يا قَوِىُّ يا عَزيزُ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الاْوصياَّءِ


ناتوانيم اى نيرومند و اى با عزت خدايا درود فرست بر محمد و آل او آن اوصياء


الْمَرْضيِّينَ وَاكْفِنى ما اَهَمَّنى مِنْ اَمْرِ الدُّنْيا وَالا خِرَةِ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ


پسنديده و كفايت كن آنچه از كار دنيا و آخرتم كه مرا به اندوه انداخته اى مهربانترين مهربانان

مؤ لف گويد: كه سيّد بن طاوُس نيز اين دعا را در اقبال روايت كرده و از روايت او ظاهر مى شود كه اين دعا جامعترين دعاها است و در همه اوقات مى توان خواند .

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

دعاى اللَّهُمَّ يَا ذَا الْمِنَنِ السَّابِغَةِ در ايّام رجب


چهارم و نيز شيخ فرموده كه مستحبّ است بخوانند در هر روز اين دعا را :

اَللّهُمَّ يا ذَاالْمِنَنِ السّابِغَةِ وَالاْلاَّءِ الْو ازِعَةِ والرَّحْمَةِ الْو اسِعَةِ وَالْقُدْرَةِ الْجامِعَةِ


خدايا اى داراى عطاهاى فراوان و نعمتهاى بخش شده و رحمت گشاده و نيروى تام و تمام


وَالنِّعَمِ الْجَسْيمَةِ وَالْمَواهِبِ الْعَظيمَةِ وَالاْيادِى الْجَميلَةِ والْعَطايَا


و نعمتهاى بزرگ و موهبتهاى سترگ و بخششهاى نيكو و دهشتهاى كامل


الْجَزيلَةِ يا مَنْ لا يُنْعَتُ بِتَمْثيلٍ وَلا يُمَثَّلُ بِنَظيرٍ وَلا يُغْلَبُ بِظَهيرٍ يا


اى كه به تمثيل و مثال آوردن وصفت نتوان كرد و اى كه به نظيرى تشبيهت نتوان نمودن و اى كه با كمك گرفتن هم مغلوب


مَنْ خَلَقَ فَرَزَقَ وَاَلْهَمَ فَاَنْطَقَ وَابْتَدَعَ فَشَرَعَ وَعَلا فَارْتَفَعَ وَقَدَّرَ


نشوى اى كه آفريد و روزى داد و الهام كرده گويايش كرد و ابداع كرده سپس شروع كرد و برتر شد پس مرتفع گرديد و اندازه


فَاَحْسَنَ وَصَوَّرَ فَاَتْقَنَ وَاحْتَجَّ فَاَبْلَغَ وَاَنْعَمَ فَاَسْبَغَ وَاَعْطى فَاَجْزَلَ


گرفت و نيكو گرفت و نقش بندى كرد پس محكم ساخت و حجت آورد و آنرا رساند و نعمت داد و فراوانش كرد و عطاكرده وآنرا


وَمَنَحَ فَاَفْضَلَ يا مَنْ سَما فِى الْعِزِّ فَفاتَ نَواظِرَ الاْبْصارِ وَدَنا فِى


افزون كرد و بخشيد و زياده بخشيد اى كه در عزت چنان بالا است كه از ديدگاه چشمها در گذشته و در


الُّلطْفِ فَجازَ هَواجِسَ الاْفْكارِ يا مَنْ تَوَحَّدَ باِلْمُلكِ فَلا نِدَّ لَهُ فى


لطف چنان نزديك است كه از آنچه در افكار خطور كند گذشته اى كه در فرمانروايى يكتا است كه همتايى براى او در


مَلَكُوتِ سُلْطانِهِ وَتفَرَّدَ بِالاْلاَّءِ وَالْكِبرِياَءِ فَلا ضِدَّ لَهُ فى جَبَرُوتِ


قلمرو سلطنتش نيست و به بخششها و بزرگوارى يگانه است كه رقيبى براى او در جبروت


شَاْنِهِ يا مَنْ حارَتْ فى كِبْرِياَّءِ هَيْبَتِهِ دَقايِقُ لَطايِفِ الاْوْهامِ


مقامش نيست اى كه در بزرگى هيبتش ريزه كاريهاى دقيق انديشه ها سرگردان گشته و ديده هاى تيزبينان در مقام


وَانْحَسَرَتْ دُونَ اِدْراكِ عَظَمَتِهِ خَطايِفُ اَبْصارِ الاْنامِ يا مَنْ عَنَتِ


ادراك عظمتش وامانده است اى كه چهره ها در برابر هيبتش زبون گشته و گردنها در


الْوُجُوهُ لِهَيْبَتِهِ وَخَضَعَتِ الرِّقابُ لِعَظَمتِهِ وَوجِلَتِ الْقُلُوبُ مِنْ


مقابل عظمتش خاضع شده و دلها از ترسش هراسان گشته است از


خيفَتِهِ اَسئَلُكَ بِهذِهِ الْمِدْحَةِ الَّتى لا تَنْبَغى اِلاّ لَكَ وَبِما وَاَيْتَ بِهِ


تو خواهم به حق همين ستايشى كه جز براى تو شايسته ديگرى نيست و بدانچه


عَلى نَفْسِكَ لِداعيكَ مِنَ الْمُؤْمِنينَ وَبِما ضَمِنْتَ الاِجابَةَ فيهِ عَلى


بر عهده خود گرفته اى براى خوانندگانت از مؤ منين و بدانچه اجابت آنرا بر


نَفْسِكَ لِلدّاعينَ يا اَسْمَعَ السّامِعينَ وَاَبْصَرَ النّاظِرينَ وَاَسْرَعَ


خويش ضمانت كرده اى براى خوانندگان اى شنواترين شنوايان و اى بيناترين بينايان و اى سريعترين


الْحاسِبينَ يا ذَاالْقُوَّةِ الْمتينَ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ خاتَمِ النَّبِيّينَ وَعَلى


حسابگران اى كه داراى نيرويى محكم هستى درود فرست بر محمد خاتم پيمبران و بر


اَهْلِ بَيْتِهِ وَاقْسِمْ لى فى شَهْرِنا هذا خَيْرَ ما قَسَمْتَ وَاحْتِمْ لى فى


خاندان او و قسمت من كن در اين ماه بهترين قسمتهايى كه كرده اى و مسلّم كن برايم در آنچه


قَضاَّئِكَ خَيْرَ ما حَتَمْتَ وَاخْتِمْ لى بِالسَّعادَةِ فيمَنْ خَتَمْتَ وَاَحْيِنى


مقدر كرده اى بهترين چيزى را كه مسلّم كرده اى ومُهركن زندگيم را به خوشبختى در زمره كسانى كه زندگيشان را مُهر كرده اى


ما اَحْيَيْتَنى مَوْفُوراً وَاَمِتْنى مَسْرُوراً وَمَغْفُوراً وَتوَلَّ اَنْتَ نَجاتى


و زنده ام بدار تا زمانى كه زنده ام دارى پرروزى باشم و در حال شادمانى و آمرزيدگى بميرانم و خودت عهده دار نجاتم


مِنْ مُسائَلَةِ الْبَرْزَخِ وَادْرَاءْ عَنّى مُنْكَراً وَنَكيراً وَاَرِ عَيْنى مُبَشِّراً


از سؤ ال و جواب برزخ بشو و منكر و نكير را از من دفع كن و مبشر


وَبَشيراً وَاجْعَلْ لى اِلى رِضْوانِكَ وَجِنانِكَ مَصيراً وَعَيْشاً قَريراً


و بشير (دو فرشته رحمت ) را به چشمم آر و قرار ده برايم راهى بسوى رضوان و بهشتت و زندگى خوش و خرّمت


وَمُلْكاً كَبيْراً وَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ كَثيراً


و فرمانروايى بزرگت و درود فرست بر محمد و آلش بسيار

مؤ لف گويد: كه اين دعائى است كه در مسجد صَعْصَعهْ نيز خوانده ميشود

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

دعا از ناحيه مقدسه بدست محمد بن عثمان بن سعيد در ايّام رجب

پنجم: شيخ روايت كرده كه بيرون آمد از ناحيه مُقَدّسه بر دست شيخ كبير ابى جعفر محمّد بن عثمان بن سعيد (رض ) اين توقيع شريف بخوان در هر روز از ايّام رجب :

بنام خداى بخشاينده مهربان

اَللّهُمَّ اِنّى اَسئَلُكَ بِمَعانى جَميعِ ما يَدْعُوكَ بِهِ وُلاةُ اَمْرِكَ


خدايا از تو خواهم به حق معانى تمام آنچه بوسيله آنها واليان فرمان تو را خوانند


الْمَاْمُونُونَ عَلى سِرِّكَ الْمُسْتَبْشِرُونَ بِاَمْرِكَ الْواصِفُونَ لِقُدْرَتِكَ


آنان كه امين بر سر پنهانى تو هستند و به دستورت مژده جويند و نيرويت را توصيف كنند و عظمتت


الْمُعْلِنُونَ لِعَظَمَتِكَ اَسئَلُكَ بِما نَطَقَ فيهِمْ مِنْ مَشِيَّتِكَ فَجَعَلْتَهُمْ


را آشكارا اعلام كنند از تو خواهم بدانچه گويا شده درباره ايشان از اراده ات و بدين سبب ايشان را


مَعادِنَ لِكَلِماتِكَ وَاَرْكاناً لِتَوْحيدِكَ وَآياتِكَ وَمَقاماتِكَ الَّتى


معادن كلمات خويش و پايه هاى يگانگى و نشانه ها و مقامات خويش قرارشان دادى آن مقاماتى كه در هيچ جا


لاتَعْطيلَ لَها فى كُلِّ مَكانٍ يَعْرِفُكَ بِها مَنْ عَرَفَكَ لا فَرْقَ بَيْنَكَ


تعطيل ندارد و هركه تو را بشناسد بوسيله آنها شناخته ميان تو و آنها فرقى نيست


وَبَيْنَها اِلاّ اَنَّهُمْ عِبادُكَ وَخَلْقُكَ فَتْقُها وَرَتْقُها بِيَدِكَ بَدْؤُها مِنْكَ


جز اينكه ايشان بندگان تو و مخلوق تواءند و فتق و رتق كارشان بدست تو است شروعشان از جانب تو


وَعَوْدُها اِلَيْكَ اَعْضادٌ واَشْهادٌ ومُناةٌ واَذْوادٌ وَحَفَظَةٌ وَرُوّادٌ فَبِهمْ


و بازگشتشان بسوى تو است كمك كاران و گواهان و ميزانها و مدافعان و نگهبانان وبازرسان هستند كه بديشان


مَلاَْتَ سَماَّئَكَ وَاَرْضَكَ حَتّى ظَهَرَ اَنْ لا اِلهَ إلاّ اَنْتَ فَبِذ لِكَ اَسْئَلُكَ


آسمان و زمينت را پر كرده اى تا معلوم شد كه معبودى جز تو نيست پس بدان وسيله از تو مى خواهم


وَبِمَواقِعِ الْعِزِّ مِنْ رَحْمَتِكَ وَبِمَقاماتِكَ وَعَلاماتِكَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى


و به جاهاى عزيز و ارجمند نزول رحمتت و به مقامات و نشانه هايت كه درود فرستى بر


مُحَمَّدٍ وَآلِهِ واَنْ تَزيدَنى ايماناً وَتَثْبيتاً ياباطِناً فى ظُهُورِهِ وَظاهراً


محمد و آلش و ايمان و پايداريم را (در دين ) بيفزايى اى كه در عين آشكارى نهانى و اى كه در عين نهانى


فى بُطُونِهِ وَمَكْنُونِهِ يا مُفَرِّقاً بَيْنَ النُّورِ وَالدَّيْجُورِ يا مَوْصُوفاً بِغَيْرِ


و مستورى آشكارى اى جداكننده نور و ظلمت اى كه بدون رسيدن به كنه و


كُنْهٍ وَمَعْرُوفاً بِغَيْرِ شِبْهٍ حاَّدَّ كُلِّ مَحْدُودٍ وَشاهِدَ كُلِّ مَشْهُودٍ وَمُوجِدَ


و حقيقت تو را وصف كنند و بدون شبيه تو را بشناسند اندازه گير هر چيز محدود و گواه هر گواهى شده و هستى ده


كُلِّ مَوْجُودٍ وَمُحْصِىَ كُلِّ مَعْدُودٍ وَفاقِدَ كُلِّ مَفْقُودٍ لَيْسَ دُونَكَ مِنْ


هر موجود و شمارنده هر معدود و گم كننده هر گمشده معبودى جز تو نيست

مَعْبُودٍ اَهْلَ الْكِبْرِياَّءِ وَالْجُودِ يا مَنْ لا يُكَيَّفُ بِكَيْفٍ وَلا يُؤَيَّنُ بِاَيْنٍ


اى شايسته بزرگى و بخشش اى كه به وصف و چگونگى درنيايى و در جايى جايگير نشوى


يا مُحْتَجِباً عَنْ كُلِّ عَيْنٍ يا دَيْمُومُ يا قَيُّومُ وَعالِمَ كُلِّ مَعْلُومٍ صَلِّ


اى در پرده از هر ديده اى جاويدان اى پايدار و اى داناى هر دانسته درود فرست


عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَعَلى عِبادِكَ الْمُنْتَجَبينَ وَبَشَرِكَ الُْمحْتَجِبينَ


بر محمد و آلش و بر بندگان برگزيده ات و انسانهايت كه در پرده اند


وَمَلاَّئِكَتِكَ الْمُقَرَّبينَ وَالْبُهْمِ الصّاَّفّينَ الْحاَّفّينَ وَبارِكَ لَنا فى


و فرشتگان مقربت و گمنامان صف زده و مهياى فرمانت و مبارك كن بر ما در اين


شَهْرِنا هذَا الْمُرَجَّبِ الْمُكَرِّمِ وَما بَعْدَهُ مِنَ الاْشْهُرِ الْحُرُمِ وَاَسْبِغْ


ماه بزرگ و گرامى و ماههاى حرام و پس از آن و فراوان كن


عَلَيْنا فيهِا النِّعَمَ وَاَجْزِلْ لَنافيهِ الْقِسَمَ وَاَبْرِرْ لَنافيهِ الْقَسَمَ بِاسْمِكَ الاْعْظَمِ


در اين ماه بر ما نعمتها را و سرشار كن در آن براى ما سهمها را و سوگندهاى ما را در اين ماه به انجام رسان به حق نام اعظم


الاْعْظَمِ الاْجَلِّ الاْكْرَمِ الَّذى وَضَعْتَهُ عَلىَ النَّهارِ فَاَضاَّءَ وَعَلَى اللَّيْلِ


و بزرگترت كه برتر و گرامى ترين نامها است آن نامى را كه بر روز نهادى و روشن گشت و بر شب گذاردى


فَاَظْلَمَ وَاغْفِرْ لَنا ما تَعْلَمُ مِنّا وَما لا نَعْلَمُ وَاعْصِمْنا مِنَ الذُّنُوبِ خَيْرَ


پس تاريك شد و بيامرز براى ما آنچه تو از ما دانى و آنچه را ما ندانيم و نگاهمان دار از گناهان به بهترين


الْعِصَمِ وَاكْفِنا كَوافِىَ قَدَرِكَ وَامْنُنْ عَلَيْنا بِحُسْنِ نَظَرِكَ وَلا تَكِلْنا


نگهدارى و باكفايت خويش ما را از كفايت قضا و قدرت بى نياز كن و با نيك نظرى خود بر ما منت نه و ما را


اِلى غَيْرِكَ وَلا تَمْنَعْنا مِنْ خَيْرِكَ وَبارِكَ لَنا فيما كَتَبْتَهُ لَنا مِنْ


به غير خودت وامگذار و از خير و نيكيت منعمان مفرما و مبارك گردان براى ما در آنچه از


اَعْمارِنا واَصْلِحْ لَنا خَبيئَةَ اَسْرارِنا واَعْطِنا مِنْكَ الاْمانَ وَاْستَعْمِلْنا


عمرمان مقدر فرموده اى و اصلاح گردان براى ما اسرار پوشيده مان را و از جانب خود به ما ايمنى و امان ببخش و ما را


بِحُسْنِ الاْ يمانِ وَبَلِّغْنا شَهْرَ الصِّيامِ وَما بَعْدَهُ مِنَ الاْيّامِ وَالاْعْوامِ


با ايمان خوب به كار وادار و برسان ما را به ماه روزه و روزها و سالهاى بعد از آن


يا ذَا الْجَلالِ والاِكْرام


اى داراى جلالت و بزرگوارى

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

دعا از ناحيه مقدسه بدست شيخ ابوالقاسم در ايام رجب

ششم : نيز شيخ روايت كرده كه بيرون آمد از ناحيه مقدسه بر دست شيخ ابو القاسم (رض ) اين دعاء در ايّام رجب :

اَللّهُمَّ اِنّى اَسئَلُكَ بِالْمَوْلُودَيْنِ فى رَجَبٍ مُحَمَّدِ بْنِ عَلي الثانى وَابْنِهِ عَلِىِّ بْنِ مُحَمَّدٍ


خدايا من از تو خواهم به حق دو مولود در ماه رجب يعنى محمد بن على دوم (حضرت جواد) و فرزندش على بن محمد آن امام


الْمُنْتَجَبِ وَاَتَقَرَّبُ بِهِما اِلَيْكَ خَيْرَ الْقُرَبِ يا مَنْ اِلَيْهِ الْمَعْرُوفُ


برگزيده و تقرب جويم بوسيله آن دو بسويت به بهترين تقرب اى كه از او احسان و نيكى


طُلِبَ وَ فيما لَدَيْهِ رُغِبَ اَسئَلُكَ سُؤالَ مُقْتَرِفٍ مُذْنِبٍ قَدْ اَوْبَقَتْهُ


جويند و همه آنچه را نزد او است راغبند از تو خواهم خواستن خطاكار و گنهكارى كه


ذُنُوبُهُ وَاَوْثَقَتْهُ عُيُوبُهُ فَطالَ عَلَى الْخَطايا دُؤُبُهُ وَمِنَ الرَّزايا


گناهانش او را به نابودى كشانده و عيبهايش او را در بند افكنده و شيوه اش بر خطاكارى طولانى شده وكارهايش با رنج وبلا


خُطُوبُهُ يَسْئَلُكَ التَّوْبَةَ وَحُسْنَ الاْوْبَةِ وَالنُّزُوعَ عَنِ الْحَوْبَةِ وَمِنَ


آميخته از تو پذيرش توبه و نيكويى هنگام بازگشت و جدايى از گناه و رهايى از


النّارِ فَكاكَ رَقَبَتِهِ وَالْعَفْوَ عَمّا فى رِبْقَتِهِ فَاَنْتَ مَوْلاىَ اَعْظَمُ اَمَلِهِ


آتش و گذشتن تو را از آنچه در گردن دارد خواهان است پس تويى اى مولاى من بزرگترين آرزو


وَثِقَتُِهُِ اَللّهُمَّ واَسئَلُكَ بِمَساَّئِلِكَ الشَّريفَةِ وَ وَساَّئِلِكَ الْمُنيفَةِ اَنْ


وتكيه گاهش خدايا از تو خواهم به حق مساءله هاى شريفت و وسيله هاى والايت كه مرا


تَتَغَمَّدَنى فى هذَا الشَّهْرِ بِرَحْمَةٍ مِنْكَ واسِعَةٍ وَنِعْمَةٍ وازِعَةٍ وَنَفْسٍ


در اين ماه فراگيرى به رحمت وسيعت و نعمت بخش شده ات و نفس قانعى به من بدهى كه قانع باشد بدانچه


بِما رَزَقْتَها قانِعَةٍ اِلى نُزُولِ الحافِرَةِ وَمَحَلِّ الاْخِرَةِ وَما هِىَ اِلَيْهِ صاَّئِرَةٌ


روزيش كرده اى تا آن هنگام كه به گور درآيد و به جايگاه آخرت و آنچه سرانجام او است برود

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

زيارت رجبيه

هفتم : نيز شيخ روايت كرده از جناب ابوالقاسم حسين بن روح (رض ) كه نايب خاص حضرت صاحب الا مر عليه السلام است كه فرمود زيارت كن در هر مشهدى كه باشى از مشاهد مشرّفه در ماه رجب به اين زيارت مى گوئى چون داخل شدى :

اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى اَشْهَدَنا


ستايش خدايى را سزاست كه ما را


مَشْهَدَ اَوْلِياَّئِهِ فى رَجَبٍ وَاَوْجَبَ عَلَيْنا مِنْ حَقِّهِمْ ما قَدْ وَجَبَ


در ماه رجب به زيارتگاه اوليائش رسانيد و واجب كرد بر ما از حق ايشان آنچه را كه واجب بود


وَصَلَّى اللّهُ عَلى مُحَمَّدٍ الْمُنْتَجَبِ وَعَلى اَوْصِياَّئِهِ الْحُجُبِ اَللّهُمَّ


و درود خدا بر محمد برگزيده و بر اوصياء در پس پرده اش خدايا


فَكَما اَشْهَدْتَنا مَشْهَدَهُمْ فَاَنْجِزْ لَنا مَوْعِدَهُمْ وَاَوْرِدْنا مَوْرِدَهُمْ غَيْرَ


چنانچه ما را موفق به زيارت مرقدشان كردى پس وعده آنها را نيز درباره ما وفا كن و ما را در جاى ورود آنها


مُحَلَّئينَ عَنْ وِرْدٍ فى دارِ الْمُقامَةِ وَالْخُلْدِ وَالسَّلامُ عَلَيْكُمْ اِنّى [قَدْ]


وارد كن نه اينكه ما را از ورود در خانه اقامت و خلود دور سازند سلام بر شما كه براستى


قَصَدْتُكُمْ وَاعْتَمَدْتُكُمْ بِمَسْئَلَتى وَحاجَتى وَهِىَ فَكاكُ رَقَبَتى مِنَ


من شما را مقصود خويش قرار داده و در خواسته و حاجتم به شما تكيه كردم و آن حاجت و خواسته ام آزاديم از


النّارِ وَالْمَقَرُّ مَعَكُمْ فى دارِ الْقَرارِ مَعَ شيعَتِكُمُ الاْبْرارِ وَالسَّلامُ


آتش دوزخ و جايگير شدنم با شما است در خانه هميشگى با شيعيان نيكوكارتان و سلام


عَلَيْكُمْ بِما صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدّارِ اَنَا سائِلُكُمْ وَآمِلُكُمْ فيما


بر شما به خاطر آن شكيبايى كه كرديد و چه نيكو است سرانجام آن خانه بهشت ، من از شما خواهم و آرزومند


اِلَيْكُمُ التَّفْويضُ وَعَلَيْكُمُ التَّعْويضُ فَبِكُمْ يُجْبَرُ الْمَهيضُ وَيُشْفَى


شمايم درآن چيزهايى كه دراختيار شما است وتعويض آن برعهده شمااست پس بوساطت شماجوش خورد استخوان شكسته


الْمَريضُ وَما تَزْدادُ الاْرْحامُ وَما تَغيضُ اِنّى بِسِرِّكُمْ مُؤْمِنٌ


و درمان شود شخص بيمار و آنچه در رحم ها زياد گردد يا كم شود همانا من به راز شما معتقدم


وَلِقَوْلِكُمْ مُسَلِّمٌ وَعَلَى اللّهِ بِكُمْ مُقْسِمٌ فى رَجْعى بِحَوائِجى


و به گفتار شما تسليمم و خدا را به شما قسم مى دهم كه از اينجا كه بازگردم حوائجم را گرفته


وَقَضائِها وَاِمْضائِها وَاِنْجاحِها وَاِبْراحِها وَبِشُؤُنى لَدَيْكُمْ


وبرآورده شده و به امضاء رسيده باشد و بدانها كامياب گشته و سختيش رفع شده باشد و نيز درباره كارهايم نزد شما


وَصَلاحِها وَالسَّلامُ عَلَيْكُمْ سَلامَ مُوَدِّعٍ وَلَكُمْ حَوائِجَهُ مُودِعٌ


و اصلاحش را از او خواهم و سلام بر شما سلام خداحافظى كننده اى كه حاجتهاى خود را نزد شما سپرده


يَسْئَلُ اللّهَ اِلَيْكُمُ الْمَرْجِعَ وَسَعْيُهُ اِلَيْكُمْ غَيْرُ مُنْقَطِعٍ وَاَنْ يَرْجِعَنى مِنْ


و از خدا خواهد كه دوباره نزد شما آيد و راهش بسوى شما بريده نشود و نيز خواهم كه خدا مرا از


حَضْرَتِكُمْ خَيْرَ مَرْجِعٍ اِلى جَنابٍ مُمْرِعٍ وَخَفْضٍ مُوَسَّعٍ وَدَعَةٍ


محضر شما به بهترين وجهى برگرداند، برگرداند بسوى جايى سرسبز و خرم و زندگانى وسيع و گوارا


وَمَهَلٍ اِلى حينِ الاْجَلِ وَخَيْرِ مَصيرٍ وَمَحَلٍّ فى النَّعيمِ الاْزَلِ


و در خوشى و آسايش تا هنگام رسيدن مرگ و بهترين سرانجام و جايگاه در بهشت پرنعمت ازلى


وَالْعَيْشِ الْمُقْتَبَلِ وَدَوامِ الاُْكُلِ وَشُرْبِ الرَّحيقِ وَالسَّلْسَلِ وَعَلٍّ


و زندگى آينده و خوراكيهاى هميشگى و نوشيدن شراب و آب پاكيزه و گوارا در چند بار


وَنَهَلٍ لا سَاَمَ مِنْهُ وَلا مَلَلَ وَرَحْمَةُ اللّهِ وَبَرَكاتُهُ وَتَحِيّاتُهُ عَلَيْكُمْ


و يكبار كه نوشيدنش خستگى و ملال نياورد و رحمت خدا و بركات و تحيتهاى او بر شما باد


حَتّىَ الْعَوْدِ اِلى حَضْرَتِكُمْ والْفَوزِ فى كَرَّتِكُمْ وَالْحَشْرِ فى زُمْرَتِكُمْ


تا هنگام بازگشت من به نزد شما و رستگار شدن در زمان رجعت شما و محشور شدن در زمره شما


وَرَحْمَةُ اللّهِ وَبَرَكاتُهُ عَلَيْكُمْ وَصَلَواتُهُ وَتَحِيّاتُهُ وَهُوَ حَسْبُنا وَنِعْمَ الْوَكيلُ


و رحمت خدا و بركاتش و درودها و تحياتش بر شما باد و او ما را بس است و نيكو وكيلى است