اگر عبادت بزرگترین فلسفه آفرینش است که:
«وَما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالاِْنْسَ اِلاّ لِیَعْبُدُونِ»(1)؛
«جن و انسان را خلق نکردم، مگر به خاطر اینکه عبادتم کنند»
برگزیدگان الهی، عابدترین بندگان خدا خواهند بود و اگر از والاترین مظاهر عبادت خدمت به خلق» استکه:
«مَنْ سَعی فی حاجَةِ اَخیهِ الْمُؤْمِنِ فَکَأَنَّما عَبَدَ اللّهَ تِسْعَةَ آلافِ سَنَةٍ صائِما نَهارَهُ قائِما لَیْلَهُ؛(2)
هر فردی که در برآوردن نیاز برادر مؤمنش تلاش کند، گویا نُه هزار سالخداوند را عبادت کرده، در حالی که روزها را روزه دار وشبها را شبزنده دار بوده است.»
برگزیدگان الهی، انبیا و معصومان، خدمتگزارترین افراد به مردم خواهند بود؛ زیرا آنان اسوه و شاخص اند و درخت کمال در وجودشان به
بالنده ترینشکل سر به فلک کشیده است.