احتکار خصلت فاجران است!
به طور مسلّم، احتکار در شرع مقدّس نهی شده است. عده زیادی از فقها نیز حکم به تحریم آن دادهاند، اگر چه برخی دیگر، دلایل حرمت را کافی ندانسته و حکم به کراهت داده اند. اما در هر صورت برخی از مجازاتهای محتکر (مانند به فروش گذاشتن اموال احتکار شده) مورد اجماع علما است.
در این مقاله دو سوال شرعی را مطرح می کنیم و ضمن آن به بررسی شرعی مسئله احتکار می پردازیم:
سوال: معنای احتکار چیست؟ و آیا در روایات نکوهش شده است؟
احتکار از ماده «حکر» است، و حکر به معنای ذخیره کردن طعام به امید و انتظار چیزی است. به کسی که این عمل را انجام می دهد «محتکر» گفته میشود. به نظر برخی از لغتشناسان، احتکار به معنای جمع آوری و نگهداری طعام و آنچه که خورده میشود (ارزاق)، به امید گران شدنش؛ است.[1]