صبح سعادت * ویژه نامه مبعث رسول اعظم محمد مصطفی (ص) *

[یاس بهشتی* خادمه باب الحوائج جواد الائمه (ع)*]

6- شیخ کفعمى در بلد الامین آورده که در شب مبعث این دعا را خوانده شود:

اَللّهُمَّ اِنّى اَسئَلُکَ بِالتَّجَلِىِ الاْعْظَمِ فى هذِهِ اللَّیْلَةِ مِنَ الشَّهْرِ الْمُعَظَّمِ وَالْمُرْسَلِ الْمُکَرَّمِ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اَنْ تَغْفِرَلَنا ما اَنْتَ بِهِ مِنّا اَعْلَمُ یا مَنْ یَعْلَمُ وَلا نَعْلَمُ. اَللّهُمَّ بارِکْ لَنا فى لَیْلَتِنا هذِهِ الَّتى بِشَرَفِ الرِّسالَةِ فَضَّلْتَها وَ بِکَرامَتِکَ اَجْلَلْتَها وَ بِالْمَحَلِّ الشَّریفِ اَحْلَلْتَها.

اَللّهُمَّ فَاِنّا نَسْئَلُکَ بِالْمَبْعَثِ الشَّریفِ وَالسَّیِّدِ اللَّطیفِ وَالْعُنْصُرِ الْعَفیفِ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اَنْ تَجْعَلَ اَعْمالَنا فى هذِهِ اللَّیْلَةِ و َفى سایِرِ اللَّیالى مَقْبُولَةً وَ ذُنُوبَنا مَغْفُورَةً وَ حَسَناتِنا مَشْکُورَةً وَ سَیِّئاتِنا مَسْتُورَةً وَ قُلوُبَنا بِحُسْنِ الْقَوْلِ مَسْرُورَةً وَاَرْزاقَنا مِنْ لَدُنْکَ بِالْیُسْرِ مَدْرُورَةً

اَللّهُمَّ اِنَّکَ تَرى وَلا تُرى وَ اَنْتَ بِالْمَنْظَرِ الاْعْلى وَ اِنَّ اِلَیْکَ الرُّجْعى وَالْمُنْتَهى وَ اِنَّ لَکَ الْمَماتَ وَالْمَحْیا وَ اِنَّ لَکَ الاْخِرَةَ وَالاُْولى.

اَللّهُمَّ اِنّا نَعُوذُبِکَ اَنْ نَذِلَّ وَ نَخْزى وَ اَنْ نَاتِىَ ما عَنْهُ تَنْهى. اَللّهُمَّ اِنّا نَسْئَلُکَ الْجَنَّةَ بِرَحْمَتِکَ وَ نَسْتَعیذُبِکَ مِنَ النّارِ فَاَعِذْنا مِنْها بِقُدْرَتِکَ وَ نَسْئَلُکَ مِنَ الْحُورِ الْعینِ فَارْزُقْنا بِعِزَّتِکَ وَاجْعَلْ اَوْسَعَ اَرْزاقِنا عِنْدَ کِبَرِ سِنِّنا وَ اَحْسَنَ اَعْمالِنا عِنْدَ اقْتِرابِ اجالِنا وَاَطِلْ فى طاعَتِکَ وَ ما یُقَرِّبُ اِلَیْکَ وَ یُحْظى عِنْدَکَ وَ یُزْلِفُ لَدَیْکَ اَعْمارَنا وَ اَحْسِنْ فى جَمیعِ اَحْوالِنا وَ اُمُورِنا مَعْرِفَتَنا وَلا تَکِلْنا اِلى اَحَدٍ مِنْ خَلْقِکَ فَیَمُنَّ عَلَیْنا وَ تَفَضَّلْ عَلَیْنا بجَمیعِ حَوایِجِنا لِلدُّنْیا وَالاْخِرَةِ وَابْدَاْ بِاباَّئِنا وَ اَبْناَّئِنا وَ جَمیعِ اِخْوانِنَا الْمُؤْمِنینَ فى جَمیعِ ما سَئَلْناکَ لاِنْفُسِنا یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ.

اَللّهُمَّ اِنّا نَسْئَلُکَ بِاسْمِکَ الْعَظیمِ وَ مُلْکِکَ الْقَدیمِ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَغْفِرَلَنَا الذَّنْبَ الْعَظیمَ اِنَّهُ لا یَغْفِرُ الْعَظیمَ اِلا الْعَظیمُ. اَللّهُمَّ وَ هذا رَجَبٌ الْمُکَرَّمُ الَّذى اَکْرَمْتَنا بِهِ اَوَّلُ اَشْهُرِ الْحُرُمِ اَکْرَمْتَنا بِهِ مِنْ بَیْنِ الاُْمَمِ فَلَکَ الْحَمْدُ یا ذَاالْجُودِ وَالْکَرَمِ فَاَسْئَلُکَ بِهِ وَ بِاسْمِکَ الاْعْظَمِ الاْعْظَمِ الاْعْظَمِ الاْجَلِّ الاْکْرَمِ الَّذى خَلَقْتَهُ فَاسْتَقَرَّ فى ظِلِّکَ فَلا یَخْرُجُ مِنْکَ اِلى غَیْرِکَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ اَهْلِ بَیْتِهِ الطّاهِرینَ وَ اَنْ تَجْعَلَنا مِنَ الْعامِلینَ فیهِ بِطاعَتِکَ وَالاْمِلینَ فیهِ لِشَفاعَتِکَ. اَللّهُمَّ اهْدِنا اِلى سَواَّءِ السَّبیلِ وَاجْعَلْ مَقیلَنا عِنْدَکَ خَیْرَ مَقیلٍ فى ظِلٍّ ظَلیلٍ وَ مُلْکٍ جَزیلٍ فَاِنَّکَ حَسْبُنا وَ نِعْمَ الْوَکیلُ. اَللّهُمَّ اقْلِبْنا مُفْلِحینَ مُنْجِحینَ غَیْرَ مَغْضُوبٍ عَلَیْنا وَلا ضاَّلّینَ بِرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ.

اَللّهُمَّ اِنّى اَسئَلُکَ بِعَزاَّئِمِ مَغْفِرَتِکَ وَ بِواجِبِ رَحْمَتِکَ السَّلامَةَ مِنْ کُلِّ اِثْمٍ وَالْغَنیمَةَ مِنْ کُلِّ بِرٍّ وَالْفَوْزَ بِالْجَنَّةِ وَالنَّجاةَ مِنَ النّارِ. اَللّهُمَّ دَعاکَ الدّاعُونَ وَ دَعَوْتُکَ وَسَئَلَکَ السّاَّئِلُونَ وَسَئَلْتُکَ وَ طَلَبَ اِلَیْکَ الطّالِبُونَ وَ طَلَبْتُ اِلَیْکَ اَللّهُمَّ اَنْتَ الثِّقَةُ وَالرَّجاَّءُ وَ اِلَیْکَ مُنْتَهَى الرَّغْبَةِ فِى الدُّعاَّءِ.

اَللّهُمَّ فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَاجْعَلِ الْیَقینَ فى قَلْبى وَالنُّورَ فى بَصَرى وَالنَّصیحَةَ فى صَدْرى وَ ذِکْرَکَ بِاللَّیْلِ وَالنَّهارِ عَلى لِسانى وَ رِزْقاً واسِعاً غَیْرَ مَمْنُونٍ وَلا مَحْظُورٍ فَارْزُقْنى وَ بارِکْ لى فیما رَزَقْتَنى وَاجْعَلْ غِناىَ فى نَفْسى وَ رَغْبَتى فیما عِنْدَکَ بِرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ.

پس به سجده برو و بگو: اَلْحَمْدُلله الَّذى هَدانا لِمَعْرِفَتِهِ وَ خَصَّنا بِوِلایَتِهِ وَ وَفَّقَنا لِطاعَتِهِ. سپس صد مرتبه ذکر شُکْراً شُکْراً گفته شود.

پس سر از سجده بردار و بگو: اَللّهُمَّ اِنّى قَصَدْتُکَ بِحاجَتى وَاعْتَمَدْتُ عَلَیْکَ بِمَسْئَلَتى وَ تَوَجَّهْتُ اِلَیْکَ بِاَئِمَّتى وَ سادَتى. اَللّهُمَّ انْفَعْنا بِحُبِّهِمْ وَ اَوْرِدْنا مَوْرِدَهُمْ وَارْزُقْنا مُرافَقَتَهُمْ وَ اَدْخِلْنَا الْجَنَّةَ فى زُمْرَتِهِمْ بِرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ. و این دعا را سیّد براى روز مبعث ذکر کرده است .

[یاس بهشتی* خادمه باب الحوائج جواد الائمه (ع)*]

** روز مبعث**


۱- غسل .
۲- روزه گرفتن و آن یکى از چهار روزى است که در تمام سال روزه گرفتنش امتیاز دارد و برابر است با روزه هفتاد سال.
۳- بسیار صلوات فرستادن .
۴- زیارت حضرت رسول اکرم و امیرالمؤمنین علیهماالسَّلام.
۵- شیخ در مصباح از رَیّان بن الصّلت روایت نموده است که


امام جواد علیه السلام در زمانی که در بغداد بود روز نیمه رجب و روز بیست و هفتم را روزه گرفت و همه اصحاب آن حضرت نیز روزه گرفتند و ما را امر فرمود که دوازده رکعت نماز اقامه کنیم (شش نماز دو رکعتی مثل نماز صبح) و بعد از فراغ از نمازها، هر یک از حمد و توحید و مُعَوَّذَتین چهار مرتبه و ” لا اِلهَ اِلا اللهُ واللهُ اَکْبَرُ وَ سُبْحانَ اللهِ وَالْحَمْدُلِلّهِ وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ” چهار مرتبه، اللهُ اللهُ رَبِّى لا اُشْرِکُ بِهِ شَیْئا چهار مرتبه و لا اُشْرِکُ بِرَبِّى اَحَدا چهار مرتبه، خوانده شوند.


۶- شیخ از جناب ابوالقاسم حسین بن رُوح رَحَمهُ اللهُ روایت کرده که


در این روز دوازده رکعت نماز مى‌خوانى یعنی ۶ نماز دو رکعتی مثل نماز و بین هر دو رکعت دعای ذیل خوانده شود:


اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى لَمْ یَتَّخِذْ وَلَداً وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ شَریکٌ فى الْمُلْکِ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ وَلِىُّ مِنَ الذُّلِّ وَ کَبِّرْهُ تَکْبیراً یا عُدَّتى فى مُدَّتى یا صاحِبى فى شِدَّتى یا وَلیّى فى نِعْمَتى یا غِیاثى فى رَغْبَتى یا نَجاحى فى حاجَتى یا حافِظى فى غَیْبَتى یا کافِىَّ فى وَحْدَتى یا اُنْسى فى وَحْشَتى اَنْتَ السّاتِرُ عَوْرَتى فَلَکَ الْحَمْدُ و اَنْتَ الْمُقیلُ عَثْرَتى فَلَکَ الْحَمْدُ وَ اَنْتَ الْمُنْعِشُ صَرْعَتى فَلَکَ الْحَمْدُ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَاسْتُرْ عَوْرَتى وَ آمِنْ رَوْعَتى وَ اَقِلْنى عَثْرَتى وَاصْفَحْ عَنْ جُرْمى وَ تَجاوَزْ عَنْ سَیِّئاتى فى اَصْحابِ الْجَنَّةِ وَعْدَ الصِّدْقِ الَّذى کانُوا یُوَعَدُونَ.


پس از قرائت دعا، هر یک از سوره‌های حمد، توحید، مُعَوَّذَتَیْن، قُلْ یا اَیُّهَا الْکافِرُونَ، اِنا اَنْزَلناهُ، آیة الکرسى را هفت مرتبه بخوان و بعد از آن ذکرهای ” لا اِلهَ اِلا اللهُ واللهُ اَکْبَرُ وَ سُبْحانَ اللهِ وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللهِ هفت مرتبه، و ” اللهُ اللهُ رَبَّى لا اُشْرِکُ بِهِ شَیْئا” هفت مرتبه گفته شوند. سپس دعا کرده و از خداوند حاجت طلب کن .

*

[نازنین رقیه* خادمه گل نرگس*]

رفته خود از عرش تا به فرش سراسر

زیر فلک سایه لوای محمد(ص)

نوری(سیّاره) یافت راه هدایت

تا که شدش عشق رهنمای محمد(ص)

عید مبعث مبارک

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

در حرای نبوت





«نگار من که به مکتب نرفت و خط ننوشت
به غمزه مسئله آموز صد مدرّس شد»

زمین در شبی دیجور از شب های تاریخ غوطه ور است.
سفیران صبح که هر یکی پیغامی دیگر از ملکوت برای اسیران
ناسوت آورده بودند، روی در نقاب خاک کشیده اند
و شب پرستان بر اریکه های خالی آنان تکیه زده اند.

کعبه، اوّلین خانه خدا بر خاک، موزه نمایش بت های
رنگارنگِ سنگ و چوب پرستان است و میراث ابراهیم را در
صندوقْ خانه های نسیان، به دست غبار غفلت سپرده اند...

و محمّد صلی الله علیه و آله چهل ساله شده است.
امشب در آن غار رازآلود چه خبر است؟

خلوت های محمّد در حرا به طول انجامیده است و قلب مهربان خدیجه
را التهابی عجیب در خود فشرده است. محمّد صلی الله علیه و آله ، مُهر
ختام طومار نبوّت و متمّم بیانیّه بلند رسالت است.

از فردا محمّد صلی الله علیه و آله آخرین سخنان خدا با آدمی
را در گوش تاریخ فریاد خواهد کرد؛ آن چنان که پژواک جاودانه اش
تا قیامت در رگ های هوا طنین بیندازد.

از فردا محمّد امین، رسول اللّه خواهد بود تا حقایق ازلی و ابدی
را بار دیگر در راستای زمان منتشر کند.
و اینک محمّد صلی الله علیه و آله به شهر بازگشته است؛

با رعشه ای که از ملاقات با خدا در تار و پود روحش افتاده است.
با چهره ای که از سرخی به شفق می ماند و با کوله بار
رسالتی که از هم اکنون بر پشتش سنگینی می کند.

خدیجه! محمّد را با ردایی گرم فرو پوشان که از
امشب، یتیم مکّه پدر تمام آدمیان گشته است.

«کرشمه تو شرابی به عاشقان پیمود
که عشق بی خبر افتاد و عقل بی حس شد
طرب سرای محبّت کنون شود معمور
که طاق ابروی یاد منش مهندس شد».




امید مهدی نژاد

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

سلام بر مبعث، بهاری‏ترین فصل گیتی!

سلام بر مبعث، فصل شکفتن گل سرسبد بوستان رسالت!

سلام بر مبعث؛ نوید تزکیه انسان‏های شایسته از زشتی‏ها.

سلام بر مبعث؛ روزی که گل‏های ایمان در گلستان جان انسان شکوفا شد!

سلام بر مبعث، نوید وحدت حق‏طلبان جهان از خاستگاه وحی!

سلام بر مبعث، پیام خیزش انسان، از خاک تا افلاک!

سلام بر مبعث، انفجار نور و ظهور همه ارزش‏ها در صحنه حیات بشر!

سلام بر مبعث، جشن بزرگ ستم‏دیدگان و بی ‏یاوران!

سلام بر مبعث، جاری کننده چشمه ایمان و عدالت در کویر خشک زمین!

سلام بر مبعث، پایه‏ گذار حکومت صالحان در عرصه خاک!

حمزه کریم‏خانی

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

یک خط نور از غار تا پای کوه

از مشرق کوه نور، مردی که سرشار از نور است، پایین می آید؛
مرد عقیده و ایمان، با ره توشه ای از «اقرأ باسم ربک الذی خلق».

زمان را نگاه کن؛ به چشم روشنی زمین آمده است.
یک خط نور، از غار شروع می شود تا پایین.
کسی می آید که اگرچه تنها ولی همه بهار، یک جا با اوهمراه است.
نگاه سبز وحی، به اوست و استقبال پر از شعر و شعور جهان نبوت، پیش روی او:

محمد صلی الله علیه و آله می آید و قبیله های
فضایل یک به یک، به تعظیم برمی خیزند.
جاهلیت، به دیار نیستی می کوچد.

این صدای گام های آغازین رسالت است؛
صدایی دل انگیز از غار حرا.
گویا این غار، هم اکنون متولد شده است در دامن چهل سالگی الگوی جهانیان.

این غار، خاک نعلین برترین آفریده را توتیای چشم خویش کرده
است و نخستین واژه های عرشی قرآن را در دل دارد.

حرا، یعنی نجواهای شبانه پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله .
ببین چگونه آن نیایش ها، نتیجه داد.

اینک، آخرین فرستاده می آید؛
با قرآنی که به روی گشود تا با آن، بشارت دهد و انذار کند.

رسالت عظیم او، با قرآنی عظیم آغاز می شود
تا مکارم اخلاقی را که عظیم است، به پایان برساند.

محمدکاظم بدرالدین

[یاس بهشتی* خادمه باب الحوائج جواد الائمه (ع)*]

گزيده اي از لبخندهاي نبي مكرم اسلام

بشارت به پيرزن ها


پير زني از اهل مدينه به خدمت پيامبر رسيد و عرض كرد:‌ «يا رسول الله! دعا كن كه من هم به بهشت بروم.» رسول خدا (ص) به شوخي فرمود: «پيرزن ها به بهشت نمي روند.»‌ البته منظور اصلي پيامبر آن بود كه اهل بهشت همه جوان هستند و اگر كسي در حال پيري هم از دنيا برود‌،‌ خدا اول او را جوان مي كند و بعد به بهشت مي برد. پير زن كه حقيقت گفته پيامبر را نفهميده بود،‌ ناراحت شد و شروع به گريه كرد.

رسول خدا (ص) لبخندي زد و براي دلداري پيرزن فرمود: «آيا سخن خداوند متعال را نشنيده اي كه در (قرآن) مي فرمايد:‌ «ما زنان بهشتي را بصورت خاصي آفريده ايم ( كه به پيري و بيماري دچار نمي شوند) و آنها را دختراني باكره قرار داده ايم.»

دل پير زن از بشارت پيامبر (ص) آرام گرفته و اميدوارانه به خانه اش برگشت.

«جامي» نيز اين حكايت را به نظم در آورده و چنين سروده است:

كرد آن زال كهن سال سؤال
از نبي كاي شه فرخنده

خصال روز محشر كه بهشت آرايند
رستگاران به بهشت آسايند

شود آن منزل عالي وطنان
راحت آباد چون من پير زنان

گفت حاشا كه چنان خوش وطني
گردد آرامگه پير زني

گل آن باغ جوانان باشند
غنچه تنگ دهانان باشند

پير زن چون ز نبي قصه شنيد
ناله از سينه پر غصه كشيد

از فغان زمزمه غم برداشت
وز مژه گريه ماتم برداشت

شد نبي مژده دهش چابك و چست
كه همه كهنه عجوزان ز نخست

يك به يك دختر دوشيزه شوند
چون در آن روضه پاكيزه شوند

اول كار جواني بخشند
آنگه آمال و اماني بخشند

[نازنین رقیه* خادمه گل نرگس*]

میعاد آفتاب

محمدجواد محبت

شباهنگام، میعادی است، در غار حرا،
محبوب عالم را
سکوت از هر طرف گسترده دامن
شهر، خوابستان
چراغ ماه، روشن، دیدگانِ اختران
تابان
جهان، چون یک تن واحد
در آن تن
«مکّه»
امشب،
جان
در این جان می تپد، روشن دلی
از عشق، توفانی
زمین افسرده از غوغای عصیانِ گرانجانان
زمان، امیدوار باوری از بطنِ این عصیان
کدامین دست همّت می شود از دشت دل ها، بیخِ شرکْ افکن؟
کدامین جانِ یزدان آشنای اهرمن دشمن؟
بر این پرسش، ندای پیکِ باری، پاسخی روشن
محمّد صلی الله علیه و آله ، ای امینِ خلق و خالق، ای پیام آور!
بخوان اکنون به نام کردگارِ آفریننده
بخوان تا کُفر از این خواندن، زبون آید
بخوان کز بُن، اساسِ شِرک ورزان ـ واژگون آید

[شهاب منتظر]

امشب ای غار حرا از هر شبی زیباتری

مشرق نورانی خورشید عالم‌گستری

شب‌نشینی کرده روی تخته سنگت جبریل

این دل شب راز‌دار بعثت پیغبمری

گوش تا آوای «اقراء بسم ربک» بشنوی

ناز کن بر مه که غرق نورِ حیِّ داوری

گر چه شب را با محمّد صبح کردی سال‌ها

امشب از او یافتی هر لحظه فیض دیگری

کوه‌های مکه می‌گردند دورت تا سحر

گرچه در فرشی ولی از عرش اعلا برتری


چشم شو، روی دل‌آرای پیمبر را ببین

در کنـار او گـل لبخند حیـدر را ببین


آی انسان‌ها کلام کبریا را بشنوید

وحی نازل شد همه حکم خدا را بشنوید

بانگ جبریل امین پیچیده در غار حرا

گوش تا آوای جان‌بخش حرا را بشنوید

بانگ «اقراء بسم ربک» با ندای جبرئیل

نغمۀ تهلیل ختم‌الانبیا را بشنوید

این صدای منجی کل جهان خلقت است

بشنوید ای کل خلقت این صدا را بشنوید

تا به کی افسانۀ بیگانگان در گوشتان

گوش تا امشب صدای آشنا را بشنوید


فرق بت‌هـا را بـه همراه پیمبر بشکنید

با کمان حمزه از بوجهل‌ها سر بشکنید


ای بتان کعبه عمر بتگران سر آمده

بشکنید اینک که ابراهیم دیگر آمده

منجی کل بشر بیرون شد از غار حرا

با کلام روح‌بخش حی داور آمده

موسی عمران دیگر آمده از کوه طور

یا مسیحا با ندای روح‌پرور آمده؟


همچنان هارون که با موسی‌بن‌عمران یار بود

همره پیغمبر اسلام، حیدر آمده

غلامرضا سازگار

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

گل واژه های وحی



از بلور ماه، لبخند مهر می تراوید.
غار حرا تجلّی گاه نور بود.

جبرئیل امین، گل واژه های وحی را منتشر می کرد.
در آن شب، محمّد صلی الله علیه و آله وسلم بر
سریری می نشست که عرش نبوّت بود.

او در آن جغرافیای زمین، راه تاریخ را می گشود و چراغ
خورشید را می آویخت تا راه ما را تا فرجام، راهنما باشد.

در سال روز مبعث هنوز هم شکوه آن خاطره،
جام زیستنمان را سرشار می کند
وشکوفه های شادی را در دلمان شکوفا می سازد.