خــــــــم ابـــروى كجت قبله محــراب من است*** تاب گيســوى تو خود، راز تب و تاب من است
اهـــــــــــل دل را به نيايش، اگــر آدابى هست *** يـــاد ديــــــــدار رُخ و موى تو، آداب من است
آنچـــــــــه ديدم ز حـــريفان همه هشيارى بود*** در صف مـىزده بيـدارى من، خواب من است
در يَم علـــــــــــــم و عمل، مدعيان غوطه ورند *** مستــى و بيهشى مى زده گرداب من است
هـــــر كسى از گنهش، پوزش و بخشش طلبد ***دوست در طــاعت من، غافر و توّاب من است
حـــــــــــــــاش للّه كه جز اين ره، ره ديگر پويم ***عشق روى تــو سرشته بهگل و آب من است
هر كسى از غم و شادى است نصيبي، او را *** مــــــايه عشرت من، جامِ مىِ ناب من است
نقل قول
