چراغ هدایت
حسین جان، میلادت رؤیای عاشقانه فرشتگان بود؛ فرشتگانی که به یمن آمدنت، بالهای خویش را در زمین گسترانیدند تا با رایحه دلانگیز وجودت، عطر و بویی تازه یابند.
آن گاه که گلهای سپید و ارغوانی به پاس آمدنت، رنگ و بویی شادمانه به خود گرفتند و آن زمان که قنداقه سپیدت در آغوش رسولاللّه جای گرفت، مدینه زیباترین لحظهها را سپری میکرد و شادمانهترین روز را میگذراند.
ای چراغ هدایت و ای کشتی نجات! خوش آمدی.