«اسلام و صفات شخصیت»
در آیین مقدس اسلام، مسئله شخصیت اجتماعی افراد، و همچنین سازگاری با محیط و حسن معاشرت با مردم مورد توجه بسیار است.
اولیای گرامی اسلام، ضمن احادیث بسیاری، صفات پسندیده شخصیت و ارزش سازگاری با محیط را به عبارات مختلفی توصیه کرده اند. از حضرت سجاد نقل شده که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود:
«خیر و سعادت برای کسی است که اخلاقش پسندیده و خُویش پاک باشد، باطنش نیکو و ظاهرش خوب باشد، مازاد اموال خود را انفاق کند و از ادای سخنان زائد امساک نماید و با همه مردم به عدل و انصاف رفتار کند.»
در حدیثی دیگر می فرماید:
«بهترین شما، خوش خوترین شماست، آنان که نرم خو و بی آزارند، با دیگران انس می گیرند و دیگران نیز با آنان انس و الفت می گیرند.»
همچنین امام صادق (علیه السلام) از حضرت علی (علیه السلام) نقل می فرماید:
«مرد با ایمان شایسته دوستی و الفت است. کسی که خود با مردم دوستی نمی کند و مردم نیز او را لایق دوستی نمی دانند، در وجودش خیر و خوبی یافت نمی شود.»