پیامبر اکرم فرمود: هر كس رمضان را از روى ایمان و براى خدا و پاداش او، روزه بگیرد و به عبادت برخیزد، گناهان گذشته اش آمرزیده مى شود.(الأمالی للطوسی: 150/247، بحارالأنوار: 96/366/42 و ج 97/17/35.)
و نیز حدیث معروف الصوم جنة من النار؛ روزه سپرى است در برابر آتش دوزخ، اشاره به همین موضوع است.
در حدیث دیگرى از امام على(علیهالسلام) مىخوانیم كه از پیامبر اکرم(صلى الله علیه و آله) پرسیدند:
چه كنیم كه شیطان از ما دور شود؟ فرمود: الصوم یسود وجهه، و الصدقة تكسر ظهره، و الحب فى الله و المواظبة على العمل الصالح یقطع دابره، و الاستغفار یقطع وتینه؛ روزه روى شیطان را سیاه مىكند، و انفاق در راه خدا پشت او را مىشكند، و دوست داشتن به خاطر خدا، و مواظبت بر عمل صالح دنباله او را قطع مىكند، و استغفار، رگ قلب او را مىبرد .(تفسیر نمونه، ذیل تفسیر آیه)
در نهج البلاغه به هنگامى كه امیر مؤمنان على(علیهالسلام) فلسفه عبادات را بیان مىكند به روزه كه مىرسد چنین مىفرماید: والصیام ابتلاء لاخلاص الخلق؛ خداوند روزه را از این جهت واجب فرموده كه روح اخلاص در مردم پرورش یابد. (تفسیر نمونه، ذیل تفسیر آیه)
و نیز در حدیث دیگرى از پیامبر اکرم(صلى الله علیه و آله) مىخوانیم: ان للجنة بابا یدعى الریان لا یدخل فیها الا الصائمون؛ بهشت درى دارد به نام "ریان" (سیراب شده) كه تنها روزهداران از آن وارد مىشوند. (تفسیر نمونه، ذیل تفسیر آیه)
مرحوم صدوق در "معانى الاخبار" در شرح این حدیث مىنویسد انتخاب این نام براى این در بهشت به خاطر آن است كه بیشترین زحمت روزهدار از ناحیه عطش است، هنگامى كه روزهداران از این در وارد مىشوند چنان سیراب مىگردند كه بعد از آن هرگز تشنه نخواهند شد.
پس تشنگی را تحمل نماییم که به سیرابی جاودانه خواهیم رسید.
نوشتهی مهری هدهدی، گروه دین و اندیشه تبیان