پی نوشت ها:
[1]. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج 27، ص 144، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ اول، 1374ش.
[2]. طباطبایی، محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج 20، ص 319، دفتر انتشارات اسلامى، قم، چاپ پنجم، 1417ق.
[3]. همان، ج 8، ص 336.
[4]. «کَالْبَهِیمَةِ الْمَرْبُوطَةِ هَمُّهَا عَلَفُهَا أَوِ الْمُرْسَلَةِ شُغُلُهَا تَقَمُّمُهَا تَکْتَرِشُ مِنْ أَعْلَافِهَا»؛ سید رضى، محمد بن حسین، نهج البلاغه، محقق و مصحح: صبحی صالح، ص 418، هجرت، قم، چاپ اول، 1414ق.
[5]. تفسیر نمونه، ج 7، ص 22.
[6]. همان، ج 27، ص 144.
[7]. المیزان فی تفسیر القرآن، ج 8، ص 336.