بارآلها یار زهرا ، دیده ازخون شوید امشب
با دل خون فزت ورب الکعبه را می گوید امشب
آسمانها پر زماتم ، دیده گریان گشته خاتم
اینچنین عزم سفر کرد ، اولین مظلوم عالم
در توصیف علی ، سخنان بسیار گفته شده، کتا ب های حجیم در ذکر صفات و مراتب کمالات وی به رشته تحریر در آمده
و دیوار نوشته های بسیاری از کلمات او آماده شده است، ولی آنگاه می توان علی را به راستی و صداقت ستود
که او را نه در سخن که در عمل بستائیم. چون او زندگی کنیم و چون او برای خدا از نام و ننگ بگریزیم
و چون او بمیریم. نه تنها زندگی علی که مثلث دشمنانش نیز الگویی بر حق طلبی و حق خواهی است.
اگر حق جویی، مبارزی، دشمنانی چون دشمنان علی داشته باشد باید یقین بداند که بر صراط مستقیم قدم می گذارد:
قاسطین: آنان که رو در روی آرمان وی ایستاده اند، ناکثین آنان که تا دیروز در جبهه وی بودند و اینک زیاده طلبی ها ،
آنان را به جبهه مقابل کشانده است و مارقین خشک مقدسان بی مغزی که به نام دین، دینداری پویا و حق جو را به مسلخ می برند
و جز به دین مثله شده و ناقص، آن دینی که منافع و پایگاه آنان را تضمین کند رضا نمی دهند. و چه شگفت که دین پویا به
دست دین خشک مغز پوسیده بر خون می نشیند. علی کشته عدل خویش است. اگر علی به آن درجه عادل نبود،
اگر چنان برحق پای نمی فشرد هیچگاه در محراب فرقش نمی شکافت.
ابن ملجم نماینده ایی از جبهه مارقین کوته فکر با شمشیر آب داده به زهر، فرق عدل را شکافت ؛ شب فراق علی را به پایان رساند
و جان علی به جانان رسید. علی که در غیاب پیامبر و فاطمه بسیار گریسته و کم خفته بود، به دیدار جانان شتافت.
« بزرگمردی از جهان دیده فروبست و آنان که بزرگ نمایی می کردند، بپا خاستند. اینجاست که یک نفر از دنیا می رود
و عظمت می یابد و عده ایی زندگی می کنند و رو به ضعف و بدبختی می گذارند. بدین طریق امام دشمن خود را برای ابد
سر افکنده و شرمگین رها کرد و رفت.» (3) اگر علی(ع) در زمانی غیر از ایام مبارک رمضان و لیالی قدر
و در مکانی غیر از مسجد کوفه به شهادت می رسید پاسداشت زحمات و جانفشانی های او برای اسلام
و در راه اسلام مخدوش می شد، چنان کسی سزاور چنین شهادتی بود.
روز اسلام در سرخی خون علی به شفق نشست و این شفق با خون سرخرنگ حسین به شب گرائید.
خون علی آغاز غروب اسلام و خون حسین غروب کامل خورشید اسلام شد .
اینکه ما در تاریکی به سر می بریم تاریکی مطلقی که تنها با نور 14 ستاره فروزان روشن است
و راه را می نماید. و کجاست تا چهاردهمین ستاره از این سلسله بدرخشد
و جهان را به نور خود روشنایی بخشد و روز اسلام را سرفراز و سربلند بر آورد.