نوشته اصلی توسط
یاس بهشتی
در روایات، باب «استحقار الذّنوب» داریم که حقیر شمردن گناهان را مذمّت کردهاند.
دو صفت که خیلی خطرناک هستند 1-حقیر شمردن گناه 2-توجیه گناه
رساله
توجیه المسائل
توجیه گناه
مروری بر جامعه امروز که داشته باشیم این واقعیت کاملا محسوس است که یکی از کارهای زشت مردم توجیه گناه است که این عمل حتی بدتر از گناه،است. مى توان گفت توجيه گناه يك نوع كلاه بردارى دينى است
مثلا:کسی را که از ربا خوری نهی می کنی می گوید که اگر مجبور نبودم این کار را نمی کردم مخارج زندگی برام خیلی سنگینه و.....
خداوند در قرآن مىفرمايد:
«بَل الانسان عَلى نَفسِه بَصيرَة و لو ألقى مَعاذِيره» قيامت/ 14- 15
«بلكه انسان، خودش بر وضع خود آگاه است، هر چند در ظاهر براى خود، عذرهايى بتراشد.»
پیام های آیه:
گرچه خداوند و فرشتگان اعمال انسان را نظاره می کنند، ولى نيازى به اين نظاره نيست،" بلكه انسان خودش از وضع خود آگاه است" و خود و اعضايش در آن روز بزرگ شاهد و گواه او هستند
به تعبیر دیگر:
مجموعه رفتارها و كردارهاى هر انسانى در قيامت، براى او آن چنان روشن است كه نيازى به دليل و گواه ديگران نيست.
به راستی توجيه گناه، گناه را عادى و جامعه را به انجام آن تشويق مىنمايد و زشت را زيبا جلوه مىدهد، توجيه گناه همان عذر بدتر از گناه است.
هيچ گناهى به سنگينى «توجيه گناه» نيست. زيرا گنهكار ری که به گناهش اعتراف دارد، غالباً در فكر توبه است، ولى کسی که در فکر توجیه است نه تنها فکر توبه بلکه فکر گناه بیشتری را می کند