(...◕✿◕◕✿◕ دعای سیدالساجدین در وداع با ماه مبارک رمضان ◕✿◕◕✿◕...)

[یاس بهشتی* خادمه باب الحوائج جواد الائمه (ع)*]

مناجات با خدا

اى خداوندى که در برابر نعمتهایى که به بندگانت ارزانى مى‏ دارى به پاداشت رغبتى نیست!
اى خداوندى که از بخشیدن پشیمان نمى‏ شوى!

اى خداوندى که پاداش عمل بنده را نه برابر عمل، بلکه بیش از آن مى ‏دهى!

* تفضل خدا بر بندگان

نعمتت بى‏ هیچ سابقه است و عفو تو بر مقتضاى فضل و احسان توست و عقوبتت بر آیین عدالت است و هر چه تقدیر کنى خیر ما در آن است.

اگر عطا کنى، عطاى خویش به منت نیامیزى و اگر منع کنى، منع کردنت نه از روى ستم باشد.پاداش نیک،دهى کسى را که سپاست گوید، با آنکه تو خود او را سپاس گفتن الهام کرده‏ اى.

جزاى خیر دهى کسى را که تو را بستاید، با آنکه تو خود او را ستایش گرى آموخته‏ اى.

[یاس بهشتی* خادمه باب الحوائج جواد الائمه (ع)*]

*عیب پوشی از بندگان

عیب کسى را مى‏ پوشى که اگر مى‏ خواستى، رسوایش مى ساختى. به کسى عطا مى‏ کنى که اگر مى ‏خواستى، عطا از او باز مى‏ گرفتى.

و آن دو یکى در خور آن بود که رسوایش کنى و یکى سزاى آن بود که عطاى خویش از او بازگیرى. ولى تو اى خداوند، کار خود بر تفضل بنا نهاده‏اى و قدرت خود را بر گذشت از گناهان جارى داشته‏ اى.

*بردباری با بندگان

با آنان که تو را عصیان کنند، با بردبارى رویاروى شوى و آنان را که آهنگ ستم بر خود کنند، مهلت دهى. آرى اى پروردگار من، مهلتشان دهى و با آنان مدارا کنى، باشد که به سوى تو باز گردند، و چاره کارشان به توبه سپارى، تا آن که باید هلاک شود به خلاف رضاى تو در مهلکه نیفتد و آن که از نعمت تو مست غرور شده و طریق شقاوت در پیش گرفته بدبخت نگردد، مگر آنگه که دیگرعذر نماند و حجت بر او تمام شود.

همه این‏ها از روى کرم و عفو توست اى خداى بخشنده و سودى است که از عطوفت تو حاصل گردد، اى خداى بردبار.

اى خداوند، تویى که در عفو به روى بندگانت گشوده‏ اى و آن را توبه نامیده ‏اى.

و براى رسیدن به این در، آیاتى را که بر پیامبرت وحى کرده‏اى راهنما ساخته‏اى، تا کسى آن در را گم نکند، که تو اى خداوندى که نام تو بزرگ و متعالى است ، خود گفته‏ اى

«به درگاه خدا توبه کنید، توبه ‏اى از روى اخلاص باشد که پرودگارتان، گناهانتان را محو کند و شما را به بهشت هایى داخل کند که در آن نهرها جارى است.

در آن روز، خدا پیامبر و کسانى را که به او ایمان آورده ‏اند فرو نگذارد، و نورشان پیشاپیش و در سمت راستشان در حرکت باشد. مى‏ گویند:

اى پروردگار ما، نور ما را براى ما به کمال رسان و ما را بیامرز، که تو بر هر کارى توانایى. »

پس کسى که از دخول به چنین سرایى - سراى توبه - پس از گشودن در و بر گماشتن راهنما غفلت ورزد، چه عذر تواند آورد؟

[حدیث*خادمه مهدی فاطمه(س)*]

ترجمه گویای دعای چهل و پنجم «صحیفه سجادیه» با صدای «آقای ریاحی»؛
«امام سجاد»(ع) هنگام وداع با ماه مبارک رمضان این دعا را می خواندند:

« اى خدايى كه در برابر احسان به بندگان پاداش نخواهى، و از عطا و بخشش پشيمان نمى‏ گردى،
اى كسى كه مزد بنده خود را بيش از عمل او مى‏ دهى، نعمتت بى استحقاق به بندگان رسد...»

[یاس بهشتی* خادمه باب الحوائج جواد الائمه (ع)*]

*سود در معامله با خدا

اى خداى من، تو کسى هستى که در معامله با بندگان خود، همواره به سود آنان در بها مى‏ افزایى‏

و مى‏ خواهى که در معامله با تو سود برند و به افزون دهى و نزول بر آستان تو کامیاب شوند، که تو خود گفته‏ اى - بزرگ و متعالى است نام تو و بلند است مرتبت تو -

«هر کس کار نیکى انجام دهد، ده برابر به او پاداش داده شود و هر که کار بدى انجام دهد، تنها همانند آن کیفر بیند. »

و نیز تو خود گفته‏ اى: «مثل آنان که مال خود را در راه خدا انفاق مى‏ کنند مثل دانه‏ اى است که هفت خوشه بر آورد، و در هر خوشه‏ اى صد دانه باشد، خدا پاداش هر که را که بخواهد، چند برابر مى‏ کند. »

و نیز تو خود گفته‏ اى: «کیست که به خدا قرض الحسنه دهد، تا خدا بر آن چند برابر بیفزاید؟

و نظایر این آیات که در قرآن در باب مضاعف شدن حسنات نازل کرده‏ اى.

بار خدایا، تویى که به وسیله وحیى که از عالم غیب فرستادى و به ترغیب خویش، آدمیان را به چیزهایى راه نمودى که اگر پنهان مى‏ داشتى، از دیدگانشان پنهان مى‏ بود.

گوششان از شنیدن آواز آن ناتوان و اندیشه‏ هایشان از تصور آن عاجز مى‏ آمد، که تو خود گفته‏ اى: «مرا یاد کنید تا شما را یاد کنم. مرا سپاس گویید و ناسپاسى من مکنید. »

و نیز گفته‏ اى: «اگر مرا سپاس گویید، بر نعمت شما مى‏افزایم و اگر کفران کنید بدانید که عذاب من سخت است. »

و گفته ‏اى: «بخوانید مرا، تا شما را پاسخ گویم. آنهایى که از پرستش من سرکشى مى‏ کنند زودا که در عین خوارى به جهنم در آیند. »

[یاس بهشتی* خادمه باب الحوائج جواد الائمه (ع)*]

بار خدایا، دعاى بندگان را به درگاه خود، عبادت خوانده‏ اى و ترک آن را خودپسندى و سرکشى، و کسانى را که از آن سر بر تابند وعده جهنم و خوارى آن داده‏ اى.

از این روست که تو را به نعمت و بخششت یاد کردند و به فضل و احسانت سپاس گفتند و هم به فرمان تو، تو را به دعا خواندند، و در راه تو صدقه دادند تا به ثوابشان بیفزایى، و در آن بود رهاییشان از خشم تو و کامیابیشان به خشنودى تو.


بار خدایا، اگر یکى از آفریدگان تو، آفریده دیگر را چنان راهنمایى کرده بود که تو بندگانت را راهنمایى کرده‏ اى، او را به صفت انعام و احسان متصف مى ‏ساختند و به هر زبان مى ‏ستودندش.

پس حمد و سپاس تو را، تا هر زمان که سپاست توان گفت و تا آنگاه که بر حمد تو لفظى باقى است و معنایى که در این طریق بهره ‏اى از آن توان یافت.

اى خداوندى که احسان و فضل خویش به بندگانت عطا کرده‏ اى و آنان را در بخشش و عطا غرقه ساخته‏ اى. آثار نعمت تو بر ما چه آشکار است و احسان تو در حق ما چه بسیار. و چه بسیار ما را به بر و نیکى خویش مخصوص گردانیده‏ اى.

ما را به دین برگزیده خود، آیین پسندیده خود، شریعت سهل و آسان خود هدایت کردى و دیدگانمان را بینا ساختى که به تو تقرب جوییم و به مقام کرامت تو واصل آییم.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]