დ≈ღ شاید مصلحت نبوده! დ≈ღ

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

با سلام و عرض ادب و احترام خدمت همه ی دوستان

همه انسانها خواسته هایی برای خود دارند و قطعا آرزو می كنند
كه به تمام خواسته هایشان برسند.

اما گاهی پیش می آید كه با وجود تلاش های انجام گرفته از سوی فرد، نتیجه
مورد نظر بدست نمی آید.

در این‌گونه مواقع هنگامی كه با دیگران و به خصوص با قدیمی‌تر‌ها از نتیجه بدست آمده
و نارضایتی خود حرف می زنیم در جواب، چنین جملاتی را از سوی آنان می‌شنویم:

«مصلحت نبوده» و یا «خیر و صلاح تو نبوده».

بحث مصلحت، وقتی به ازدواج می رسد ممکن است ابعاد عاطفی تری را هم در بربگیرد.

قطعا برای دختر و پسری که به یکدیگر علاقمندند و برای زندگی مشترک شان نقشه کشیده اند،
هیچ چیز تلخ تر از این نیست بشنوند ازدواج شان مصلحت نبوده است

حال نظر شما بزرگواران در باره این مصلحت چیست
و
چطور می شه باهاش کنار آمد؟؟؟

[معمار]

همه انسانها خواسته هایی برای خود دارند و قطعا آرزو می كنند
كه به تمام خواسته هایشان برسند.

اما گاهی پیش می آید كه با وجود تلاش های انجام گرفته از سوی فرد، نتیجه
مورد نظر بدست نمی آید.

در این‌گونه مواقع هنگامی كه با دیگران و به خصوص با قدیمی‌تر‌ها از نتیجه بدست آمده
و نارضایتی خود حرف می زنیم در جواب، چنین جملاتی را از سوی آنان می‌شنویم:

«مصلحت نبوده» و یا «خیر و صلاح تو نبوده».

چند تا نکته است که باید در جواب این سوال بهش توجه بشه

نکته اول:

انسان در اعمال و رفتارش موجود مختاره و مجبور نيست, و به خاطر همین مختار بودنش است میتونه برای رسيدن به كمال حقيقي و سعادت جاوداني حركت و تلاش كنه،و میتونه تلاش نکنه

نکته دوم:

پروردگار براي جهان نظامي و قانوني پديد آورده و تمام کارها در جهان بيرون از این قانون انجام نمي گيره. همون طوري كه هيچ حادثه طبيعي بدون علت طبيعي رخ نمي ده، افعال اختياري انسان هم بدون اراده و اختيار انسان رخ نمي ده.

تو قرآت اومده که:

وَ اَن ليس للانسان الا ما سعي(نجم: 39) يعني براي انسان نيست مگر آنچه كه حاصل تلاش اوست.

تا این جا نتیجه می گیریم که:

براي رسيدن به هدف باید تلاش و کوشش کنیم. خداوند بیهوده كسي رو به هدفش نمي رسونه.

نکته سوم:

اما سؤال این بود که: ایشاالله خیره! هر چه پیش آید، خوش آید!؟ یعنی چه

جواب:

بعد از این که انسان تلاش بکنه و تكاليف خودش رو درست انجام بده و توكل به خدا کنه،اگر تمام اين جوانب رو رعايت كنه ولی در عین حال به مقصودش نرسید، در این حا میشه گفت که خیری در کار بوده. لذا انسان در این موقع مي تونه بگه: هر چه پيش آيد خير است

نکته چهارم:

همه حوادثي كه براي انسان پیش میاد،(اعم از خیر و شر ) خود انسان با اختيار و آگاهي خود مي تونه این امور رو تشخیص بده.

اما:

گاهي انسان کاری رو فکر میکنه که خیره، در حاليكه چه بسا همون امر براش شر باشه. عكس اين مطلب هم وجود داره.

دلیلمون هم این آیه قرآنه:

وَ عَسي أَنْ تَكْرَهُوا شَيْئاً وَ هُوَ خَيْرٌ لَكُمْ وَ عَسي أَنْ تُحِبُّوا شَيْئاً وَ هُوَ شَرٌّ لَكُمْ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ(بقره: 216) چه بسا چيزى را خوش نداشته باشيد، حال آن كه خيرِ شما در آن است. و يا چيزى را دوست داشته باشيد، حال آنكه شرِّ شما در آن است. و خدا مى ‏داند، و شما نمى ‏دانيد.

[معمار]

پس در مساله ازدواج هم همین طور است

وقتی شخص(چه دختر و چه پسر) تلاش خود را برای تحقق ازدواج انجام داد ولی ازدواج محقق نشد,بداند خیر و مصلحتی در کار بوده است

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

<sup>باید در نظر داشت که هر پدیده از دو بُعد تشكیل می شود:

1-بعد ظاهری ( خوشایند یا ناخوشایند)

2-بعد باطنی (غیر مفید)</sup>

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

1-بعد ظاهری ( خوشایند یا ناخوشایند)



در این قسمت موضوع و مسئله اصلی به تمایلات و خواسته های انسان اختصاص می یابد.

به عبارت دیگر آیا مسئله‌ای كه پیش روی ماست برای نفس ما خوشایند است یا خیر؟
آیا با انجام دادن آن لذتی هم نصیب فرد می‌شود؟

در این بُعد معمولا افراد فقط خواسته های خود را در نظر گرفته و از این جهت تصمیم
می گیرند كه كاری را انجام دهند و یا از انجام كاری خودداری نمایند.

در واقع بعد ظاهری تماما به میل و خواسته افراد است و فرد با توجه به خواسته هایی كه
دارد دست به عمل می زند و تنها روی خوشایند و یا ناخوشایند بودن مسائل تمركز می‌كند.

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

2-بعد باطنی (غیر مفید)




در این بعد مسئله اصلی مصلحت‌اندیشی برای انسان است.

اینکه آیا كاری كه فرد قصد انجامش را دارد برای او مفید است، خنثی است
و نتیجه ای را در بر نداردو یا به او ضرر می رساند؟

افراد با توجه به ویژگی‌های خاص فردی، برداشت‌های متفاوتی از زندگی دارند.

برخی اعمالی را انجام می دهند كه برایشان خوشایند است
و پس از انجام آن لذتی آنی برایشان در پی دارد.

بعضی دیگر نیز تمام عواقب امور را برای خود در نظر می گیرند و كاری را انجام
می دهند كه در نهایت برای آنان مفید واقع می شود.

پس با توجه به این نكات می‌توان گفت كه اعمالی كه در لحظه ایجاد لذت می كنند،
می‌تواننددر نهایت به ضرر انسان پایان یابند و از طرف
دیگر اعمالی كهدر نهایت برای انسان مفید واقع می شوند، شاید در
لحظات انجام آن از نظر ظاهری ناخوشایند باشند.

پس این خود ما هستیم كه باید این نكات را تشخیص دهیم.
افراد مصلحت‌اندیش كسانی هستند كه بر روی بعد باطنی تمركز می كنند و
اعمال خود را با توجه به نتیجه پایانی آن در نظر می گیرند و اقدام می نمایند.

پس می‌توان گفت موفقیت در پی مصلحت‌اندیشی ظهور می كند.
به عبارت دیگر موفقیت معلول مصلحت‌اندیشی است.

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

از آنجا که انسان موجودی خواست‌گراست، اغلب با توجه به
خواسته هایش دست به عمل می زند.

افرادی كه مصلحت‌اندیش اند بر خصوصیت ذاتی خود غلبه
می كنند و پیروز می شوند.

از این رو افراد در هنگام انجام امور به دو دسته الگویی تقسیم‌بندی می شوند.

1. الگوی ارزیابی خواست‌گرا
2. الگوی ارزیابی مصلحت‌گرا

كسانی كه از الگوی خواست‌گرا پیروی می كنند در نهایت زمینه شكست
را برای خود فراهم می كنند و در پایان كار چیزی جز ناكامی و شكست نصیب‌شان نمی گردد

از سوی دیگر كسانی كه طبق الگوی مصلحت‌گرا دست به عمل می زنند
در نهایت موفقیت و شادكامی را برای خود به ارمغان می آورند.

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

آموزه‌های دینی نیز همواره مصلحت‌اندیشی را مورد توجه قرار می دهند.
نكاتی كه در ذیل اشاره می شوند اشاراتی كوتاه از ارزیابی مصلحت‌گرا
در آموزه های دینی هستند:

ذهن انسان یك دستگاه ارزیابی است كه هر سوالی كه به آن داده می شود بررسی كرده و پاسخ می دهد.

اما مسئله مهم این است كه سوالات را چطور و چگونه به ذ هن مخابره نماییم تا
نتیجه مطلوب از پاسخرا بدست آوریم.

اگر سوالات خود را با توجه به الگوی خواست‌گرا مطرح كنیم قطعا نباید
انتظار یافتن پاسخ درست را داشته باشیم.

یافتن پاسخ درست در نتیجه انتخاب الگوی صحیح برای سوالات است و
مصلحت‌اندیشیاین الگوی صحیح را شامل می شود.

البته در آموزه‌های دینی به این مسئله نیز اشاره شده است كه در برخی موارد انسان قادر
به انتخاب الگوی صحیح و ارزیابی درست نیست.

از این رو نظام ارزیابی صحیح این آموزه‌ها همواره مورد توجه و اهمیت قرار می گیرد.

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

کلام آخر




حضرت علی (ع) می‌فرمایند:

اموری را كه برایت شر به بار می آورند خیر ندان
و
اموری را كه برایت خیر به بار می آورند شر ندان.

(‌گر چه به نظر برسد كه آن كار سخت است و خوشایند نیست).