بی تار و پود

[خادمه زینب کبری(س)]

بی تار و پود

در بیداری لحظه‌ها


پیكرم كنار نهر خروشان لغزید.


مرغی روشن فرود آمد


و لبخند گیج مرا برچید و پرید.


ابری پیدا شد


و بخار سرشكم را در شتاب شفافش نوشید .


نسیمی برهنه و بی پایان سر كرد


و خطوط چهره‌ام را آشفت و گذشت.



درختی تابان


پیكرم را در سایه سیاهش بلعید.


طوفانی سر رسید


و جاپایم را ربود.


نگاهی به روی نهر خروشان خم شد:


تصویری شكست.


خیالی از هم گسیخت.