از اینرو در روایات تأکید فراوان شده است که قدر فرصتهای زندگی را بدانید
و از لحظات و دقایق آن به بهترین وجه بهره ببرید. امام علی(ع) میفرماید:
«بادِرِ الْفُرْصَةَ قَبْلَ أنْ تَکُونَ غُصَّه؛فرصت را قبل از آنکه به اندوه تبدیل شود، دریاب.»
( نهج البلاغه، سید رضى، ترجمه دشتى، مشهد، نشر امامت، چ1، 1384، خطبه 31)
از اموری که در انبساط روح و روان، آرامش و زدودن غم و اندوه در انسان مؤثر است،
داشتن دوستان با صفا و اهل معرفت، شادی و برقراری جلسات انس و گفتگوهای صمیمانه با آنان است؛
زیرا صفای زندگی را در همدمی با رفیق نیک میتوان یافت. امیر مؤمنان علی(ع) دوست خوب
را نجاتبخش انسان از تنهایی و غم و اندوه میداند و میفرماید:
برادران، برطرف کننده زنگار غم و اندوهاند.»