بسم الله الرحمن الرحیم
اولاد چه پسرو چه دختر از بزرگترین وبا منفت ترین نعمت هایست که حضرت حق به بندگان مومنش عنایت می کند.حضرت ابراهیم علیه السلام به خاطر فرزند دار شدنش به حمد کامل حق برخاست که فرزند دار شدن به راستی اقتضای حمد می کند ، حمدی که با زبان و قلب و اعضای جوارح تحقق پیدا کند.
الحمدلله الذی وهب لی علی الکبر اسماعیل و اسحاق ان ربی لسمیع الدعا
خدای را سپاس که در زمان پیری به من اسماعیل و اسحاق را بخشید همانا پرور دگار من شنوای دعای بندگان است(ابراهیم\39)
اسحاق بن عمار از امام ششم (ع) روایت می کند: شخصی گفت در داشتن فرزند بی رغبت بودم تا تو فیق وقوف در عرفات نصیبم شد در کنارم جوانی را دیدم دعا می کرد و اشک می ریخت و می گفت :
یا رب والدی والدی فرغبنی فی الولد حین سمعت ذالک(وسائل ج 21ص 355)
خداوندا پدرو مادرم،پدر و مادرم
باشنیدن دعای او نسبت به پدر ومادرش شوق پیدا کردن فرزند در من پدید شد.