آیا اسلام تجاوز جنسی به زن غیر مسلمان را جایز می داند؟(نقدی بر یک گفتار)

[معمار]

در بعضی از سایت های ضد دینی اشکال کرده اند که:این چه اسلامی است که تجاوز را حرام می‌ داند ولی تجاوز جنسی به زن غیر مسلمانی که در جنگ اسیر می شود را حلال می داند

در پست های بعد به نقد این گفتار می پردازیم

[معمار]

چند نکته:

نکته اول:

این گفته صحیح نیست که اسلام تجاوز جنسی را با کفار جایز می داند

در احکام الهی آمده است که:

کسی که با کافری زنا کند نیز حدود الهی بر او جاری می شود: اگر مرد مسلمانی با زن کافر ذمی زنا کند، حکم او همان حکم زنا با زن مسلمان است؛ یعنی اگر محصن باشد حکم او رجم (اعدام) است و اگر غیر محصن باشد، صد ضربه شلاق به او زده می شود(تحریر الوسیله، ج۲، ص ۴۶۵)

نکته دوم:

اسلام حتی نسبت به دشمنان هم توصیه به عدالت و نیکی می کند

«لا یَنْهاكُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذینَ لَمْ یُقاتِلُوكُمْ فِی الدِّینِ وَ لَمْ یُخْرِجُوكُمْ مِنْ دِیارِكُمْ أَنْ تَبَرُّوهُمْ وَ تُقْسِطُوا إِلَیْهِمْ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُقْسِطینَ[ممتحنه/8]
خدا شما را از نیكى كردن و رعایت عدالت نسبت به كسانى كه در راه دین با شما پیكار نكردند و از خانه و دیارتان بیرون نراندند نهى نمى‏ كند چرا كه خداوند عدالت‏ پیشگان را دوست دارد

[معمار]

نکته سوم:

اگر منظور از تجاوز جنسی,گرفتن کنیز در جنگ باشد,این مساله هم شرایطی دارد

کنیز گرفتن احکامی خاص دارد و از گروهی کنیز گرفتن جایز است که کافر باشند و علیه مسلمانان دست به سلاح برده باشند

در مساله کنیز گرفتن,تنها حق انتخاب همسر از زن کافر گرفته می شود. و اصلا سخن از تجاوز نیست.

کنیزان نیز مانند زنان دیگر، تنها یک شوهر می توانند داشته باشند و در صورت تغییر کردن شوهرشان باید مدتی برای پاک شدن رحمشان از هر گونه رابطه جنسی پرهیز شود.

نکته چهارم:

به آیه زیر توجه شود که:

وَ الْمُحْصَناتُ مِنَ النِّساءِ إِلاَّ ما مَلَكَتْ أَيْمانُكُمْ(نساء آیه 24)و زنان شوهردار (بر شما حرام است) مگر آنها را كه (از راه اسارت) مالك شده‏ايد (زيرا اسارت آنها در حكم طلاق است)

فلسفه کنیز گرفتن به طور خلاصه این است که زنانی که در جنگ اسیر می شوند يا بايد به محيط" كفر" بازگشت داده شوند، و يا بدون" شوهر" هم چنان در ميان مسلمانان بمانند و يا رابطه آنها با شوهران سابق قطع شود و از نو ازدواج ديگرى نمايند، صورت اول بر خلاف اصول تربيتى اسلام و صورت دوم ظالمانه است، بنا بر اين تنها را همان راه سوم است(خلاصه ای از تفسير نمونه، ج‏3، ص: 333)

[معمار]

ذکر چند نکته درباره برده داری

نکته اول:

اسلام در سرزميني ظهور كرد كه از فرهنگ و تمدن اجتماعي و اخلاقي بي بهره و عاري بود. فرهنگ رايج آن روزگار را, فرهنگي مبتني بر بي فرهنگي , نه بر اصول انساني بايد دانست .

نکته دوم:

يكي از آن رسوم جاهلي , برده داري و استثمار وجود انسان بود كه ريشه در تبعيض نژادي و خود برتر بينيِ قومي داشت .

نکته سوم:

پيش از ظهور اسلام , مردم آزاد يا عبد بودند, و هر فرد آزادي (حّر) مي توانست صدها برده و كنيز داشته باشد.برده ها نشانه اقتدار, ثروت و مكنت صاحب خود بودند. آنان هيچ گونه حقي از حقوق انساني نداشتند و در رديف حيوانات به شمار مي رفتند

نکته چهارم:

اولين گام اسلام , در ريشه كن ساختن اين ذهنيت و بازگرداندن شخصيت انسانيِ بردگان به آنان , اين بود كه بردگانِ مسلمان , اعم از زن و مرد را بر كفار آزاد برتري داد.
قرآن در سوره بقره آیه 221 درباره انتخاب همسر به مؤمنان و مسلمانان مي فرمايد:
قطعاً كنيز با ايمان از زن (آزاد) مشرك بهتر است ..... و قطعاً برده با ايمان از مرد (آزاد) مشرك بهتر است
برتري بخشيدن بردگان مسلمان بر اَشراف مشرك , اين نكته مهم را گوشزد مي كند كه اساس برتري ها در اسلام فقط ايمان و تقوا است .

نکته پنجم:

اسلام بسيار درباره حقوق بردگان و كنيزان , به مسلمان سفارش نمود و در مراعات حقوق بردگان توصيه بليغ نمود.
حضرت علی به ارزشي كه اسلام به مسلمانان حتي بردگان آن ها داد, در خطبه 105نهج البلاغه اشاره مي كند ومي فرمايد: .
اسلام روح برده داري را در ميان اعراب دگرگون ساخت و بردگان را كرامت بخشيد

نکته ششم:

بهترين راه براي ريشه كن ساختن برده داري , آزاد ساختن آنان بود. اسلام آزاد ساختن بردگان را بسيار ستود وآن را كفاره بعضي گناهان قرار داد. رسول خدا و اهل بيت طاهرش :, به اين سنت حسنه بسيار مقيد بودند.اگر تاریخ را مطالعه کنید این جریان را در تاریخ خواهید دید

نکته هفتم:

رفتار و سيره اهل بيت در باره بردگان , از درخشان ترين فضايل اسلام در برخود با زير دستان مي باشد. همين رفتار شايسته , سبب شده بود غلامان و كنيزانِ ائمه , از آزادي خود خوشحال نشوند و تقاضا كنند براي هميشه غلام آن بزرگواران باقي بمانند. اكثر بردگان در خانه اهل بيت با معارف ديني و احكام الهي آشنا مي شدند و از محضر آنان استفاده هاي علمي و عملي بسياري مي نمودند, لذا پس از آزادي , انسان هايي نمونه , مؤمن و حقيقت جو بودند;بسياري از آنان نيز به خاطر عشق به مولاي خود, به درجه رفيع شهادت رسيدند

نکته هشتم:

نتیجه:
بنابراين , همان طور كه گذشت , داشتن غلام و كنيز براي رسول خداو ائمه اطهار را, نمي توان در تضاد با نفي برده داري در اسلام دانست , زيرا اين نوع برده داري به رابطه پدر و فرزندي بيش تر شباهت دارد تا به رابطه مولا و برده !

نکته نهم:

زندگي ‏اجتماعي بشر تا چندين قرن پيش اقتضاي آن را داشته كه نظام بردگي بر قرار باشد اسلام نيز بنا برمقتضيات زمان و عدم امكان ‏لغو يكباره آن را امضا نموده ولي حقوقي را از نظر اخلاقي و قانوني براي آنان برقرار وزمينه‏ هاي فراواني را براي آزاد سازي‏ تدريجي آنان فراهم آورد.

نکته دهم:

احكام مربوط به روابط برده ‏داري جنبه مقابله به مثل دارد يعني ‏كفار در نبرد با مسلمين اسراي مسلمانان را كنيزو برده مي ‏ساختند و شنيع ‏ترين اعمال ضد انساني را در برابر آن اعمال ‏مي ‏كردند اسلام نيز در اين رابطه به مقابله به مثل دست زد ولي اسلام از نظر كيفيت رابطه با بردگان كه اسراي كفار بودند شيوه‏ هاي ظالمانه کفار را در برابر اسیران قبول نکرد