مژده ای اهل رضا ، روی رضا پیدا شد{اشعار ولادت آقا امام رضا *ع*}

[*خادمه رقیه خاتون(س)*]

ای آستان قدس تو تنها پناه من

بر خاک باد پیش تو روی سیاه من


می آید از درون ضریحت شمیم عشق

پیچیده در فضای حرم سوز و آه من


چشمم به چلچراغ حریم تو روشن است

ای چلچراغ چشم تو، خورشید راه من


گلدسته ات منادی صورت اذان عشق

مأنوس با غروب و زوال و پگاه من


مهر از فروغ گنبد پاکت گرفته وام

شمس الشموس هستی و نامت گواه من


ای غربت مجسم تاریخ، ای امام

ای خاک پای مرقد تو بوسه گاه من


شاعر:عبداللّه حسینی

[*خادمه رقیه خاتون(س)*]

بارک الله نجمه امشب آفتاب آورده‌ای
وجه ناپیدای حق را بی‌نقاب آورده‌ای

در تراب امشب جمال بوتراب آورده‌ای
یا به دامن احمد ختمی مآب آورده‌ای

از دل دریای رحمت درِّ ناب آورده‌ای
گل به دست خود گرفتی یا گلاب آورده‌ای؟

با جلال آمنه مرآت احمد زاده‌ای
در حقیقت عالم آل محمّد زاده‌ای

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

تو دین من و ایمان منی
تو روح من و تو جان منی

در هر دو جهان حیران توام
در هر دو جهان سلطان منی

(ای شاه کرم ای شاه کرم)
ای دیده جهان جود و کرمت

بوسه زده بر جای قدمت
بیمار توام ردم نکنی

ای دار شفا صحن وحرمت
(ای شاه کرم ای شاه کرم)

من عبد توأم در شادی و غم
جز خانه ی تو جایی نروم

ما را تو بخر ما را تو مران
ای شاه کرم ای شاه کرم

(ای شاه کرم ای شاه کرم)
ماییم و عنایات تو رضا

ماییم و کرامات تو رضا
ماییم و حرم.. ماییم و حرم

ماییم و خرابات تو رضا
(ای شاه کرم ای شاه کرم)

با نام تو گرم زمزمه ایم
از حادثه ها بی واهمه ایم

بار دگرت خواهم که: بخر
ما را که غلام فاطمه ایم

(ای شاه کرم ای شاه کرم)
(مولا یا رضا مولا یا رضا)

میلاد عرفان پور و جواد شیخ الاسلامی

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

برخیز تابه جشن به مهمانی ات برند
دربزم غرق نورو چراغانی ات برند

لبخند می زنند دراین جاشکوفه ها
ای گل بخند تاکه به مهمانی ات برند

فصل شکفتن گل موسی بن جعفراست
نیکوست گربه گلشن قرآنی ات برند

یک پنجره به عرش برین باز گرکنی
ای دل بسوی جشن گل افشانی ات برند

ازاین حریم زادل موسی بعید نیست
تاطورموسی عمرانی ات برند

وقتی به سوی آینه ها می کنی نگاه
تااوج بی نهایت حیرانی ات برند

گاهی برای عرض ارادت براین امام
تاآسمان ابری وبارانی ات برند

امروز سرگذار به خاکش که روز حشر
پی برمقام وقدرسلیمانی ات برند

چون اشک برغبار درش بوسه ای بزن
تابهر کسب منصب دربانی ات برند

ازاین بهارعشق «وفائی» چه غافل
مگذار تابه خـواب زمستانی ات برند

شاعر:وفائی

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

دلم بود و حرم بود و امامم بود و تنهایی
حرم قبله ، حرم کعبه ، عجب احرام زیبایی

به کنج دنج یک حجره ، تماشا داشت اوج او
دلم را کرد اقیانوس ، موسیقی موج او

دو رکعت گریه سر کردم ، دو رکعت خاک گل کردم
دو رکعت با تمام سنگهایش درد و دل کردم

لباس اشک آماده ، سرم از شرم افتاده
همیشه سنگ فرش او برایم مهر و سجاده

زیارت نامه میخواندم ، دلم گرم زیارت شد
نگاهم خورد بر قبرش ، نمیدانم جسارت شد؟

به پای پنجره فولاد ، دل روی دل افتاده
گذار کشتی طوفان زده ، بر ساحل افتاده

نفس پشت نفس ، ایوان به ایوان سیر میکردم
گلاب چشمهایم را برایش خیر میکردم

تمام صحن هارا مست بوی عود میدیدم
پریدم ناگهان از خواب ، رویا بود میدیدم

دوباره چشم را بستم ، دوباره جستجو کردم
دوباره خواب را از ردپا تا صحن بو کردم

بیا پیراهنم بو کن ، هنوز عطر حرم دارد
فقط ایوان و سقاخانه و یک صحن کم دارد

دلم آهو ، دلم از او ، دلم مشغول گفتگو
بزن نی زن بنام او ، بگو یا ضامن آهو

کبوتر وار می آیم ، به آب و دانه ای دلخوش
عطش دید ترک خورده ، به سقاخانه ای دلخوش

دلم خورشید می خواهد ، هوای گنبدت کرده
دوباره عید می خواهد ، هوای مشهدت کرده

بیابان های تو لبریز از آهو شود ضامن
کلاغ از لطف چشمان ملیحت قو شود ضامن

به گوشه چشم تو شیر از میان پرده اش پاشد
دو چشم آهو از وقتی به تو افتاد زیبا شد

[مصطفی*شیعه ال طاها*]

راستی یکی هست همیشه
شاهد اشکای منه

دوباره اسمش اومد و
داره دلم رو پر میزنه

سنگ صبور غصه ها
کیه بجز *امام رضا*

قول داده میبره منو
یه شب جمعه *کربلا*

افتادم تو آبروداری کن
نوکرتو یاری کن

دیگه بریدم من
تویه کاری کن

تپش قلبمی
تا دم آخرم
اگه منو نخوای
آخه کجا برم

یعنی میشه حرم بیام
یه روزی با
پدر و مادرم

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

دوست دارم تا که بر خاکت، جبین سایی کنم

خاک پای زائرت را کحل بینایی کنم

دوست دارم خضر باشم تا که با آب بقا
تا قیامت بهر زّوار تو سقّایی کنم

دوست دارم ضامنم باشی که بر خیل ملک
سرفرازی همچو آن آهوی صحرایی کنم

دوست دارم بر گدایی درت از شهر خویش
تا در باب الجوادت، راه پیمایی کنم

دوست دارم زیر پای زائرت، دفنم کنند
تا گشایم دست و اعجاز مسیحایی کنم

دوست دارم وقت مردن با تماشای رخت
مرگ را از شوق دیدارت، تماشایی کنم

دوست دارم در میان آن همه زوّار تو
بر درت، ابراز راز دل، به تنهایی کنم

دوست دارم در خراسان تو چون گل بشکفم
صبح دم توصیف از گل های زهرایی کنم

دوست دارم هر کجا باشد به نامت مجلسی
شمع باشم، آب گردم، مجلس آرایی کنم

دوست دارم تا شماری "میثمت" را سائلی
تا گدایت باشم و در حشر آقایی کنم


شاعر : استاد حاج غلامرضا سازگار

[مصطفی*شیعه ال طاها*]

يا امام رضا(ع)


ای كه چون من هزارها داری

آسمانی پُر از دعا داری

دستهايم دخيلتان هستند

بسكه دستِ گره گشا داری

از گدا هم كريم ميسازی

بسكه اعجاز كيميا داری

من هوای تو را به سر دارم

تو هوای دلِ مرا داری

هر چه بيمار هم بيايد باز

تو برایِ همه دوا داری

دلشكسته كسی به من ميگفت:

خوش به حالت امام رضا داری

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

امشب فرشتگان خدا راست این پیام
کای نجمه ای عروس رسول خدا سلام

ای آفتاب و ماه، به خاک درت غلام
ای حجرۀ تو را شرف مسجدالحرام

ای هشتمین ولیّ خدا را خجسته مام
هم همسر امامی و هم مادر امام

هم بحر نور هم صدف پنج گوهری
امُ الرّضا و همسر موسی بن جعفری

ای عرشیان! تجلّی توحید ، بنگرید
ای آسمانیان! به زمین عید, بنگرید

قدر و جلال و عزّت و تمجید، بنگرید
در دامن ستاره به خورشید، بنگرید

حُسنی که در خیال ندیدید، بنگرید
خورشید آل فاطمه تابید، بنگرید

میلاد هشتمین ولی الله اعظم است
روشن به ماه عارض او چشم عالم است

این سوّمین علی دهمین نور داور است
این پاره ای زپیکر پاک پیمبر است

این ثامن الحجج خلف پاک حیدر است
این بهترین سلالۀ زهرای اطهر است

این آفتاب نجمه و موسی بن جعفر است
این دُرّ هفت بحر و یم چار گوهر است

این است آن ولیِّ خداوند ذوالمنن
نجل علی سلالۀ زهرا بوالحسن

پیدایش جلال محمّد (ص) مبارک است
آئینۀ جمال محمّد (ص) مبارک است

خورشید بی زوال محمّد (ص) مبارک است
مرآت بی مثال محمّد (ص) مبارک است

بر اهل دل وصال محمّد (ص) مبارک است
عید رئوف آل محمّد (ص) مبارک است

پا تا به سر علی و سراپا چو احمد است
آئینۀ تمام نمای محمّد (ص) است

قرآن حکایتی زکتاب ولایتش
خورشید، شعله ای زچراغ هدایتش

عالم رهین منّت جود و عنایتش
راضی خدا زکس نشود بی رضایتش

خلقت قوام یافته در ظلّ رایتش
خلقند سائل کرم بی نهایتش

با آن که چرخ منّت آن مقتدا کشد
این است آن کریم که ناز گدا کشد

ایران چو حلقه ای که نگینش مزار او
گردون هماره دور زند بر مدار او

طوبی نهال کوچکی از لاله زار او
باغ بهشت شاخه گلی از بهار او

خورشید و مه دوسائل لیل و نهار او
احسان سجیّت و کرم و لطف، کار او

اکرام خویش بر همه کامل کند رضا
پیش از سئوال، جود به سائل کند رضا

ای آستانم قدس تو بیت الحرام دل
پیچیده گِرد پنجره هایت زمام دل

از کوثر ولای تو لبریز جام دل
دارد شرف زمهر تو دارالسّلام دل

وصف تو تا قیام قیامت کلام دل
ای شهریار عالم جان، ای امام دل

ما دل به غرفه های تو بستیم یا رضا
هر جا رویم یاد تو هستیم یا رضا

ای کلّ گنج های خدا در خزانه ات
باریده متّصل کرم جاودانه ات

مرغ بهشت، شیفتۀ دام و دانه ات
عنقای جان، کبوتر نقِّاره خانه ات

حاجات خلق، ریخته در آستانه ات
بار غم تمام امامان به شانه ات

هرگز کریم اینهمه نیکو نمی شود
سلطان به جز تو ضامن آهو نمی شود

دل مرده بود و بار دگر زندۀ تو شد
جان کشته لطافت یک خندۀ تو شد

دشمن هم از عطای تو شرمندۀ تو شد
خورشید، محو روی فروزندۀ تو شد

تابنده شده به کوی تو، تا بندۀ تو شد
من قربان اُشتری که پناهندۀ تو شد

جز باب تو که هست در رحمت اله
اشتر کجا به درگه سلطان برد پناه

ای شیر پرده، پرده در خصم غافلت
مامون به عجز آمده اندر مقابلت

گلدسته های عرش خدا شمع محفلت
باغ امیدها همه گُل کرده کرده از گِلت

از کثرت معاصی ما خون بود دلت
کن عفو، بر مدارس آیات دعبلت

وقتی که چون گدا به درت راز می کنم
بر پادشاهی دو جهان ناز می کنم

ما را بود کمال ولایت ولای تو
روی نیاز برده به صحن و سرای تو

کردیم سعی در حرم با صفای تو
ای مرغ دل کبوتر گلسته های تو

پیش از وجود مه همه دل بوده جای تو
تو آشنای مائی و ما آشنای تو

ای وای اگر مرا ز سر خویش وا کنی
دستم به دست توست مبادا رها کنی

حُسن تو جلوۀ ابد و نور ابتداست
عبد در تو بر همه مولا و مقتداست

هر کس که گشت زائر تو زائر خداست
از خشت خشت صحن تو بر خلق، این نداست

کاین جا بهشت اهل دل و کعبۀ هُداست
صد خازن بهشت، در این آستان گداست

(میثم) به هوش باش همانا سخن یکیست
دین، جز ولای آل علی نیست، نیست، نیست


شاعر : استاد حاج غلامرضا سازگار

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

قبر تو در پيکر ايران ما جان است مولا
کعبه ي عشاق اهل البيت ايران، است مولا

يابن زهرا زائر تو نيست تنها زائر تو
زائر پيغمبر و کل امامان است مولا

ني عجب گر ميزبان گردد همه خلق خدا را
هر که يک شب در خراسان تو مهمان است مولا

با چنين صحن و رواق و قبّه و ايوان زرّين
قدر تو مانند شام قدر پنهان است مولا

باغ رضوان و قصور و حور ارزاني زاهد
با وجود تو بهشت من خراسان است مولا

من که لايق نيستم تا جزو زوار تو باشم
لطف کن تا سائلي در پشت ديوار تو باشم