2. بدکاری:
وقتی آرزوها تمام فکر و قلب انسان را فرابگیرد از تمام امور دیگر مهم تر و ارزش مندتر می شود، و انسان برای دست یابی به آن هر کاری را انجام می دهد.
به این علت کسی که آرزوهایش دور و دراز شود، عملش بد و ناشایست می گردد.
(نهج البلاغه حکمت36، خصال ص15 از امام صادق و تحف العقول از امام کاظم این جمله را نقل کرده اند.)
3. بیچارگی:
آرزوها انسان را در خیالات خوش فرومی برد و او منتظر می شود تا از آسمان برای او پول و خوشی ببارد و اینها خواب های تعبیر نشدنی است زیرا انسان تنها با عمل و کوشش می تواند به موفقیت برسد. کسی که از رویاها و تخیلات کمک بگیرد، بیچاره می شود.
(غررالحکم،ح9208)