صفحه 1 از 2 12 آخرینآخرین
نمایش نتایج: از شماره 1 تا 10 , از مجموع 11

موضوع: چه طوری خدای با این مهربانی در آخرت بنده خودش را می سوزاند؟

  1. Top | #1

    عنوان کاربر
    کارشناس افتخاری سایت
    تاریخ عضویت
    January 1970
    شماره عضویت
    2479
    نوشته
    929
    تشکر
    1,108
    مورد تشکر
    4,595 در 919
    دریافت
    1
    آپلود
    0

    پیش فرض چه طوری خدای با این مهربانی در آخرت بنده خودش را می سوزاند؟

    از دیگر شبهاتی که مطرح می کنند:

    می گویند:اگر کسی در این دنیا فردی را بسوزاند به او می گویند,دلش از سنگ است,حال چه طوری در آخرت خدا می تواند افرادی را در آتش بسوزاند؟

    در پست های بعد به بررسی و نقد این شبهه می پردازیم


  2.  

  3. Top | #2

    عنوان کاربر
    مدير بخش
    تاریخ عضویت
    January 1970
    شماره عضویت
    1852
    نوشته
    1,543
    صلوات
    500
    دلنوشته
    1
    السلام علیک یا بقیه الله
    تشکر
    4,053
    مورد تشکر
    5,372 در 1,364
    وبلاگ
    3
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض

    عذاب های اخروی تجمسی از آثار اعمال آدمی در این دنیاست .

    مهربانی خدا به این معنا نیست هیچکس عذاب نشود چون اون وقت با عدالت خدا با قهار بودن خدا و دیگر صفات جور در نمیاید.

    اتفاقا مجازات این افراد خودش مهربانی است و هیچکس بخاطر عذاب کردن ظالم یا گنهکاری نمی گوید شخص عذاب کننده مهربان نیست.


  4. Top | #3

    عنوان کاربر
    كاربر ويژه
    تاریخ عضویت
    November 2010
    شماره عضویت
    873
    نوشته
    4,037
    تشکر
    9,324
    مورد تشکر
    9,396 در 3,226
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض

    سلام علیکم

    خب این سوال درمورد دنیا هم مطرح هست.

    چرا خداوند انسانها را طوری خلق کرده که در این دنیا اینهمه درد و رنج و ناراحتیهای روحی و جسمی ببینند؟

    باز این دنیا یک روزی به پایان میرسه اما اون دنیا که ابدی هست و قراره که یک گروه بخاطر حکمتهایی که خداوند از چنین خلقتی داشته برای ابد در جهنم بسوزند چه؟ قطعا هم وعده خداوند عملی هست

    ممنون میشم پاسخ بدید
    امضاء
    او منتظر ماست تا شرایط را برای ظهورش مهیا کنیم

    هر یک از ما در قبال خون هر مظلومی که در جهان بر زمین میریزد مسوولیم



  5. Top | #4

    عنوان کاربر
    کارشناس افتخاری سایت
    تاریخ عضویت
    January 1970
    شماره عضویت
    2479
    نوشته
    929
    تشکر
    1,108
    مورد تشکر
    4,595 در 919
    دریافت
    1
    آپلود
    0

    پیش فرض

    چند نکته در پاسخ به این شبهه قابل توجه است

    نکته اول:

    خدا کسی را نمی سوزاند این انسان ها هستند که با اعمالشان آتش را برای خود آماده می کنند

    علت سوختن در آتش,اعمال بد انسان هاست

    قرآن در آیه ای می فرماید:
    «إِنَّ الَّذِينَ يَأْكُلُونَ أَمْوَالَ الْيَتَامَى ظُلْمًا إِنَّمَا يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ نَارًا وَسَيَصْلَوْنَ سَعِيرًا» (النساء، 10)
    ترجمه: در حقيقت كسانى كه اموال يتيمان را به ستم مى‏ خورند جز اين نيست كه آتشى در شكم خود فرو مى‏ برند و به زودى در آتشى فروزان درآيند.

    چیزی که از این آیه استفاده می شود اعمالی که ما انجام می دهیم علاوه بر ظاهرش,یک چهره واقعی هم دارد که در جهان دیگر بروز می کند و این است مساله تجسم اعمال

    نکته دوم:

    مجازات های دنیوی هم تقریبا شبیه به مجازات های اخروی است


    مثلا:
    در دنیا هشدار می دهند که اگر کسی مواد مخدر استعمال کرد عاقبتش تباهی است,در این دنیا هم به مردم هشدار می دهند که اگر کسی مثلا دزدی کند,در آخرت عاقبتش آتش است و این تباهی و آتش چیزی نیست,مگر این که با اراده و اختیار انسان صورت گرفته است


    در دنیا خداوند با ارسال این همه پیامبرانش راه راست را به مردم نشان می دهد,بعد هم می گوید ای بنده من اگر در این دنیا خطایی کردی راه توبه و بازگشت برای تو باز است,آیا با وجود این همه مهربانی سزاوار است که در عدالت خدا شک کرد


  6. Top | #5

    عنوان کاربر
    کارشناس افتخاری سایت
    تاریخ عضویت
    January 1970
    شماره عضویت
    2479
    نوشته
    929
    تشکر
    1,108
    مورد تشکر
    4,595 در 919
    دریافت
    1
    آپلود
    0

    پیش فرض

    نکته سوم:

    به عبارتی دیگر:

    امام صادق علیه السلام فرمودند: «اذا كَانَ یَومُ القِیامَةِ نَشَرَ اللّهُ تَبارَكَ وَ تَعالى‏ رَحمَتَهُ حَتّى یَطمَعَ ابلِیسَ فِى رَحمَتِهِ» «بحارالانوار، ج 643، ص 236» هنگامى كه قیامت فرا مى‏ رسد، خداوند به قدرى رحمت خودش را به روى مردم گسترش مى‏ دهد كه حتّى ابلیس در اینكه مورد لطف قرار گیرد به طمع مى‏ افتد.

    در سوره فرقان مى‏ خوانیم: «فَاولئِكَ یُبَدّلُ اللّهُ سَیّئاتِهِم حَسَناتٍ» «سوره‏فرقان، آیه 70» خداوند گناهان آنان را به كار نیك و حسنه تبدیل مى‏ كند.

    در روایات متعدّدى كه در تفسیر این آیه آمده چنین مى‏ خوانیم: روز قیامت گناهان مؤمن بر او عرضه مى‏ شود و از ناراحتى به لرزه مى‏ افتد، ولى به‏خاطر آنكه او اهل ایمان، حیا، صدق، اخلاص، حسن خلق و در خط رهبرى معصوم و اولیاى‏ خدا بوده، مورد لطف مخصوص قرار مى‏ گیرد و به فرمان خداوند گناهان او به عبادت تبدیل مى‏ شود(تفاسیر نورالثقلین، ج 4، ص 33 و صافى، ج 2، ص 205)

    اما در عین حال که خداوند رحیم است وعده به عذاب هم داده است

    وَ كَأَیِّنْ مِنْ قَرْیَةٍ عَتَتْ عَنْ أَمْرِ رَبِّها وَ رُسُلِهِ فَحاسَبْناها حِساباً شَدِیداً وَ عَذَّبْناها عَذاباً نُكْراً طلاق/ 8
    و چه بسیار مناطق مسكونى كه از فرمان پروردگار خود و فرستادگانش سر باز زدند، پس ما سخت به حساب آنان رسیدیم و به عذابى ناشناخته عذابشان كردیم.

    این انسان ها هستند که با اعمالشان مستحق عذاب می شوند.خدا کسی را جهنمی خلق نمیکند

    خداوند راه راست را در این دنیا مشخص کرده و فرموده اگه تو این دنیا فریب شیطان خوردید من شما را می بخشم و توبه شما را قبول می کنم اما اگه کسی از راه مستقیم منحرف شد و توبه نکرد حواسش باشد قیامتی هم برای حسابرسی اعمالش وجود دارد

    ضمن این که خداوند خیلی مهربان است حتی در روایات و در آیات این مطلب بیان شده است

    حتی این قدر مهربانی خدا در قیامت زیاد است که شیطان به طمع می افتد

    به روایت زیر توجه کنید که:

    در روایتی از امام صادق علیه‌السلام آمده است: «اذا كان یوم القیامة نشر الله تبارك و تعالى رحمته حتى یطمع ابلیس فى رحمته؛(بحار الانوار ج 643 ص 236) وقتى روز قیامت فرا مى‌رسد خداوند رحمت خود را آنقدر وسعت و گسترش مى‌دهد كه حتى شیطان نیز به رحمتش طمع مى‌نماید.»



  7. Top | #6

    عنوان کاربر
    کارشناس افتخاری سایت
    تاریخ عضویت
    January 1970
    شماره عضویت
    2479
    نوشته
    929
    تشکر
    1,108
    مورد تشکر
    4,595 در 919
    دریافت
    1
    آپلود
    0

    پیش فرض

    نقل قول نوشته اصلی توسط سابحات نمایش پست ها
    چرا خداوند انسانها را طوری خلق کرده که در این دنیا اینهمه درد و رنج و ناراحتیهای روحی و جسمی ببینند؟
    وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْ‏ءٍ مِنَ الْخَوْفِ‏ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوالِ وَ الْأَنْفُسِ وَ الثَّمَراتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرِينَ‏
    وقطعاً شما را با چيزى از ترس، گرسنگى، زيان مالى وجانى وكمبود محصولات، آزمايش مى‏كنيم وصابران (در اين حوادث وبلاها را) بشارت بده.(بقره 155)

    طبق این آیه خدا انسان ها رو آزمایش می کنه اما باید دونست که امتحان الهی برای این نیست که رفع ابهام از خدا بشه چرا که خدا به همه چیز عالمه
    هدف از آزمايش اينه كه از ما كارى سر بزنه و به این سبب استحقاق پاداش و کیفر داشته باشیم

    پیامبرصابران را معرفی می کند:

    از رسول خدا (ص) روايت شده ... كه فرمود: اى پسر مسعود ... خداوند متعال مى‏فرمايد: «وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْ‏ءٍ مِنَ الْخَوْفِ ... وَ بَشِّرِ الصَّابِرِينَ»، به آن حضرت عرض كرديم:
    صابران چه كسانى هستند؟ فرمود: كسانى كه بر اطاعت خدا صبر مى‏نمايند و از نافرمانى او دورى كرده‏اند، كسانى كه روزى پاكيزه كسب كرده و در انفاق ميانه رو هستند و زيادى درآمد خود را انفاق نموده‏اند، پس آنان رستگار گشته‏اند ...»( بحارالانوار، ج 74، ص 93، ح 1)

    در حدیثی از امام علی (ع)علت مشکلات و رنج ها را بیان می کند و می فرماید:

    «و لکن اللّه یختبر عباده بانواع الشدائد و یبتلیهم بضروب المکاره اخراجا للتکبر من قلوبهم و اسکانا للتذلل فی نفوسهم و لیجعل ذلک ابوابا فتحا الی فضله و اسبابا ذللا لعفوه

    خداوند همواره بندگان خود را به انواع شداید مواجه می کند و اقسام کوشش ها و مجاهدت ها را پیش پای آنها می گذارد، تکالیفی گوناگون برخلاف طبع آسایش طلب آنها بر آنها مقرر می دارد تا غرور و تکبر از دلشان بیرون رود، نفوس شان به عبودیت خدا رام گردد و این وسیله ای است برای اینکه درهای فضل و رحمت پروردگار به روی آنها گشوده شود. نهج البلاغه خ۱۹۲.


    «الا ان الشجرة البریة اصلب عودا و الروائع الخضرة ارق جلودا و النباتات البدویة اقوی و قودا و ابطا خمودا
    آگاه باشید درختان بیابانی، چوب شان سخت تر و درختان کناره جویبار پوست شان نازک تر است. درختان بیابانی که با باران سیراب می شوند آتش چوبشان شعله ورتر و پر دوام تر است. مراد امام این است که چون درخت های بیابان در شداید و سختی ها رشد و نمو می کنند، از درختان دیگر سخت تر هستند.( نهج البلاغه، نامه ۴۵،)

    پس طبق این حدیث خداوند مشکلات و بلاها را بر انسان فرود می آورد که انسان مقاوم شود –ناز پرورده نشود مشکلات را تحمل کند -به مقامات بالا برسد و اجر و پاداش فراوانی شاملش شود

    خداوند مجانی بهشت را به کسی نمی دهد بهشت مخصوص کسی است که در این جهان صبر و کوشش کند


  8. Top | #7

    عنوان کاربر
    كاربر ويژه
    تاریخ عضویت
    November 2010
    شماره عضویت
    873
    نوشته
    4,037
    تشکر
    9,324
    مورد تشکر
    9,396 در 3,226
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض

    سلام علیکم
    با تشکر از پاسخگویی شما جناب معمار گرامی
    اما اصل سوال من دراینباره نبود که چرا خداوند انسان را در رنج آفریده (لقد خلقنا الانسان فی کبد).
    سوالی که انسان را به تعجب و تفکری بی نتیجه سوق میدهد و گاها به کفرگویی میانجامد اینست که :
    خدایی که خود را رحمان و رحیم معرفی میفرماید چرا با وجود اینکه پیشاپیش از عملکرد انسانها و عواقب کارهاشون در دنیا و آخرت اطلاع دارد اجازه میدهد دچار سختیها و ناراحتیهایی شوند فوق طاقتشان.
    حتی در حدیث آمده بدبخت کسی هست که نه دنیا داشته باشد نه آخرت.
    یعنی در راهی بیفتد که نه در دنیا خوشی و راحتی ببیند و نه در آخرت .
    چگونه ممکن هست خداوندی که خود هیچگونه رنج و تعبی را نمیچشد آن را بر مخلوقاتش مقرر فرماید آنهم ابدی؟
    آیا از نظر شما چنین کاری (نعوذبالله) رنگی از قساوت ندارد؟
    چگونه چنین امری قابل پذیرش هست از خداوندی که او را منزه از هر عیبی میدانیم؟
    آیا میتوان گفت که اینهم از آن دسته تفکراتی هست در باره خداوند که دستور داده شده درموردش فکر نکنید که به کفر میانجامد؟
    و آیا تنها پاسخ ما اینست که همین سوال خود میتواند آزمایشی برای ما بندگان باشد که چقدر در عبودیت خود صادقیم؟
    امضاء
    او منتظر ماست تا شرایط را برای ظهورش مهیا کنیم

    هر یک از ما در قبال خون هر مظلومی که در جهان بر زمین میریزد مسوولیم


  9. تشكرها 5


  10. Top | #8

    عنوان کاربر
    همكار انجمن
    تاریخ عضویت
    August 2012
    شماره عضویت
    3467
    نوشته
    13,717
    صلوات
    28000
    دلنوشته
    1
    اللهم صلّ علی محمد و ال محمد و عجّل فرجهم
    تشکر
    27,703
    مورد تشکر
    58,273 در 13,378
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض

    نقل قول نوشته اصلی توسط سابحات نمایش پست ها
    سلام علیکم
    .....
    خدایی که خود را رحمان و رحیم معرفی میفرماید چرا با وجود اینکه پیشاپیش از عملکرد انسانها و عواقب کارهاشون در دنیا و آخرت اطلاع دارد اجازه میدهد دچار سختیها و ناراحتیهایی شوند فوق طاقتشان.
    ....
    چگونه ممکن هست خداوندی که خود هیچگونه رنج و تعبی را نمیچشد آن را بر مخلوقاتش مقرر فرماید آنهم ابدی؟
    آیا از نظر شما چنین کاری (نعوذبالله) رنگی از قساوت ندارد؟
    چگونه چنین امری قابل پذیرش هست از خداوندی که او را منزه از هر عیبی میدانیم؟
    آیا میتوان گفت که اینهم از آن دسته تفکراتی هست در باره خداوند که دستور داده شده درموردش فکر نکنید که به کفر میانجامد؟
    و آیا تنها پاسخ ما اینست که همین سوال خود میتواند آزمایشی برای ما بندگان باشد که چقدر در عبودیت خود صادقیم؟

    سلام و عرض ادب

    سرکار سابحات گرامی

    این سئوال از آنجا ایجاد می شود که به غلط ،می پنداریم این سختیها و ناراحتیهای فوق طاقت (اصطلاحاً=شرور) را خداوند برای بندگان اختصاص داده است(با یک تفکر جبری) و او راضی به این آزارهاست!!
    و....

    البته بحث مهمی است و پیشنهاد می کنم این لینک را مطالعه بفرمایید:

    آیا الله کامل است؟( وجود نقص و شرور در عالم نشانه نقص در مبدأ آن )(بررسی شبهه و پاسخ آن)


    امضاء

  11. تشكرها 4

    معمار (02-11-2013), سابحات (04-11-2013), شهاب منتظر (04-11-2013)

  12. Top | #9

    عنوان کاربر
    کارشناس افتخاری سایت
    تاریخ عضویت
    January 1970
    شماره عضویت
    2479
    نوشته
    929
    تشکر
    1,108
    مورد تشکر
    4,595 در 919
    دریافت
    1
    آپلود
    0

    پیش فرض

    نقل قول نوشته اصلی توسط سابحات نمایش پست ها
    سلام علیکم
    با تشکر از پاسخگویی شما جناب معمار گرامی
    اما اصل سوال من دراینباره نبود که چرا خداوند انسان را در رنج آفریده (لقد خلقنا الانسان فی کبد).
    سوالی که انسان را به تعجب و تفکری بی نتیجه سوق میدهد و گاها به کفرگویی میانجامد اینست که :
    خدایی که خود را رحمان و رحیم معرفی میفرماید چرا با وجود اینکه پیشاپیش از عملکرد انسانها و عواقب کارهاشون در دنیا و آخرت اطلاع دارد اجازه میدهد دچار سختیها و ناراحتیهایی شوند فوق طاقتشان.
    حتی در حدیث آمده بدبخت کسی هست که نه دنیا داشته باشد نه آخرت.
    یعنی در راهی بیفتد که نه در دنیا خوشی و راحتی ببیند و نه در آخرت .
    چگونه ممکن هست خداوندی که خود هیچگونه رنج و تعبی را نمیچشد آن را بر مخلوقاتش مقرر فرماید آنهم ابدی؟
    آیا از نظر شما چنین کاری (نعوذبالله) رنگی از قساوت ندارد؟
    چگونه چنین امری قابل پذیرش هست از خداوندی که او را منزه از هر عیبی میدانیم؟
    آیا میتوان گفت که اینهم از آن دسته تفکراتی هست در باره خداوند که دستور داده شده درموردش فکر نکنید که به کفر میانجامد؟
    و آیا تنها پاسخ ما اینست که همین سوال خود میتواند آزمایشی برای ما بندگان باشد که چقدر در عبودیت خود صادقیم؟
    سلام بر شما

    تمام کارهای خدا از روی جکمت و مصلحت است

    سختی و ناراحتی ها جنبه نسبی دارند

    انسان هر چیزی را که به نفع خودش است خوب و هر چیزی را که به ضررش است بد می داند

    فرض کنید یک باران شدیدی آمده است و بخشی از خانه را خراب کرده است,و باعث ناراحتی یک خانواده شده است,این فرد می گوید باران بی خیری بود اما از طرف دیگر این باران سبب شادی یک باغبان( که از بی آبی رنج برده بود) شده است

    بعضی بیماری ها هستند که برای دفعه اول باعث رنج و سختی یک فرد می شوند ولی همین بیماری اگر درمان شود باعث می شود که فرد در تمام عمرش دیگر به آن بیماری مبتلا نشود

    خداوند در قرآن كريم مي فرمايد: «ما كانَ اللّهُ لِيَذَرَ الْمُوءْمِنِينَ عَلى ما أَنْتُمْ عَلَيْهِ حَتّى يَمِيزَ الْخَبِيثَ مِنَ الطَّيِّبِ»؛ «خدا بر آن نيست كه شما مؤمنان را بدين حال كه اكنون داريد رها كند (بلكه مي آزمايد) تا ناپاك را از پاك جدا سازد». (آل عمران، آيه 179).

    رسول خدا (صلّى اللَّه عليه و اله) فرمودند:« لَا يَزَالُ الْبَلَاءُ فِي الْمُؤْمِنِ وَ الْمُؤْمِنَةِ فِي جَسَدِهِ وَ مَالِهِ وَ وُلْدِهِ حَتَّى يَلْقَى اللَّهَ وَ مَا عَلَيْهِ مِنْ خَطِيئَة؛ مصيبت و گرفتارى همواره گريبان مرد و زن مؤمن را مى‏گيرد و آنها در مال و يا بدن خود نقصان مشاهده مى‏كنند و يا فرزندان خود را از دست مى‏دهند و اينها براى اين است كه هر گاه در محضر پروردگار حاضر شدند گناهى نداشته باشند.» (بحارالأنوار، ج‏64، ص236 )

    حضرت علی (ع) در نامه اش به عثمان بن حنیف فرماندار بصره می نویسد: در ناز و نعمت زیستن و از سختی ها دوری گزیدن موجب ضعف و ناتوانی می گردد و بر عکس زندگی کردن در شرایط دشوار و ناهموار، آدمی را نیرومند و چابک می سازد و جوهر هستی او را آب دیده و توانا می گرداند.( نهج البلاغه، نامه 45.)

    «هيچ بيماري يا دردي نيست كه به مؤمن برسد، مگر اين كه كفاره گناه او باشد»(ترجمه ميزان الحكمه، ج 11، ص 5209).

    چون سختي هابه آخرين درجه شدت برسدفرج نزديك است و درآن هنگام كه حلقه هاى بلا تنك شود نوبت راحتى و آسايش فرا مى ‏رسد. کلمات قصار

    از امام صادق(ع) حکایت شده: «در بهشت درجه‌ای هست که فقط با صبر کردن بر مریضی‌ های جسمی می‌ توان به آن درجه رسید.»( بحارالانوار، ج 67، ص 212)

    البته باید توجه داشته باشیم که قسمتی از ناراحتی ها عاملش خود انسان ها هستند
    و
    تمام زندگی سختی و ناراحتی نیست,انسان خوشی هایی هم در زندگی دارد

  13. تشكرها 4


  14. Top | #10

    عنوان کاربر
    كاربر ويژه
    تاریخ عضویت
    November 2010
    شماره عضویت
    873
    نوشته
    4,037
    تشکر
    9,324
    مورد تشکر
    9,396 در 3,226
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض

    نقل قول نوشته اصلی توسط کنیز فاطمه(سلام الله علیها) نمایش پست ها

    سلام و عرض ادب
    سرکار سابحات گرامی
    این سئوال از آنجا ایجاد می شود که به غلط ،می پنداریم این سختیها و ناراحتیهای فوق طاقت (اصطلاحاً=شرور) را خداوند برای بندگان اختصاص داده است(با یک تفکر جبری) و او راضی به این آزارهاست!!
    و....
    البته بحث مهمی است و پیشنهاد می کنم این لینک را مطالعه بفرمایید:
    آیا الله کامل است؟( وجود نقص و شرور در عالم نشانه نقص در مبدأ آن )(بررسی شبهه و پاسخ آن)

    با سلام و عرض احترام و تشکر از اساتید گرامی

    خانم کنیز فاطمه عزیز، نمیشه گفت که خدا راضی به این آزارها نیست. ما هر بدی و بلایی که متوجهمون میشه میگیم خدایا راضی ام به رضای تو. چون رضای خدا در اینست که ما با اون سختی و بلا پاک بشیم و از ناخالصی دربیایم.

    اما درمورد تفکر جبری باید خدمتتون عرض کنم که بنده مثل شما به عدل و معاد اعتقاد دارم پس برام جای چنین تفکری باقی نمیماند.

    معلومه که خداوند کامل و مبرا از هر نیاز و نقصی هست و موجودات رو به نحو احسن آفریده و علت شرور هم برمیگرده به خاصیت این جهان مادی و همچنین لاجبر ولاتفویض بل امر بین الامرین...

    اما این بحثها پاسخ نمیشه برای اون فردی که میاد میگه مگه خدا نمیدونست شمر امام حسین رو میکشه و برای ابد جهنمی میشه پس چرا اونو آفرید؟ مگه خدا به شمر و امثال شمر نیاز داشته که باید خلقشان میکرد تا به چنان سرانجامی دچار بشن؟؟؟

    یک حاج آقایی میفرمودند که آدم باید تو این دنیا گریه کنه وگرنه تو اون دنیا گریش میندازند.

    بعبارتی یا تو این دنیا باید بسوزه یا تو اون دنیا میسوزوننش. در هر صورت باید یک رابطه ای بین گریه ها و سوختنهای دنیوی و اخروی و رحم الهی باشه....
    امضاء
    او منتظر ماست تا شرایط را برای ظهورش مهیا کنیم

    هر یک از ما در قبال خون هر مظلومی که در جهان بر زمین میریزد مسوولیم


  15. تشكرها 3

    معمار (04-11-2013), شهاب منتظر (04-11-2013)

صفحه 1 از 2 12 آخرینآخرین

اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

کلمات کلیدی این موضوع

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •  
© تمامی حقوق از جمله طراحی قالب برای سایت آیه های انتظار محفوظ می باشد © طراحی و ویرایش Masoomi