◄*♥*◄ دو بیتی های شهدایی ◄*♥*◄

[راحیل السادات* تورا من چشم در راهم*]

ای گل زیبای عمرم زود پرپر گشته ای
شاد و خندان رفته و گلگون کفن برگشته ای

همنشین و همره شهزاده اکبر گشته ای
افتخار خاندان و باب و مادر گشته ای

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

مهمان ضیافت خطر هیچ نداشت
هنگام که می رفت سفر هیچ نداشت

گمنام ترین شهید را آوردند
جز پاره ای از عشق دگر هیچ نداشت

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

یک دختر و آرزوی لبخند که نیست
یک مرد پر از کوه دماوند که نیست

یک مادر گریان که به دختر می گفت:
بابای تو زنده است... هرچند که نیست

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

از زخم، شناسنامه دارند هنوز
در مسجد خون اقامه دارند هنوز

آنان همه از تبار باران بودند
رفتند، ولی ادامه دارند هنوز

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

گفتم که: چرا دشمنت افکند به مرگ؟
گفتا که: چو دوست بود خرسند به مرگ

گفتم که: وصیتی نداری؟ خندید
یعنی که همین بس است: لبخند به مرگ

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

آهنگ و سرود لب‌تان سوختن است
اندیشه روز و شب‌تان سوختن است

این چیست میان تو و پروانه و شمع؟
کز روز ازل مذهب‌تان سوختن است

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

کس چون تو طریق پاکبازی نگرفت
با زخم نشان سرفرازی نگرفت

زین پیش دلاورا کسی چون تو شگفت
حیثیت مرگ را به بازی نگرفت

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

آنان که زبان عشق را می‌دانند
لب بسته سرود عاشقی می‌خوانند

با رفتن‌شان ترنم آمدن است
خورشید غروب کرده را می‌مانند

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

در باد نشانه‌های بال و پر توست
بر گونه هنوز بوسة آخر توست

گفتند به من در آسمانی... بابا!
خورشید‌ِ به خون نشسته شاید سر توست

[مولاتی یا فاطمه الزهرا(س)]

گفتم کمی از بهار خون حرف بزن
از غیرت شهر واژگون حرف بزن

وقتی پدرم شهید شد مجنون بود
آقای معلم از جنون حرف بزن!