بازهم پائيز ! پائیز غم انگیز!
پائیز غارتگر! پائیز بی رحم !
آهای روزگار ! چه کردی بامن ؟!
چه کردی با دل من ؟!
هیچ میدانی از پس آن کوچ پائیزی
تمام سرمایه زندگیم ،تمام غرورم
تمام شکوهم ، تمام شادی هایم
تمام لبخندهایم ، به تاراج خزان رفته ؟!
نمیدانم چند خزان دیگر باید بگذرد
تا این زخم التیام پیدا کند؟!
نمیدانم چند خزان باید بگذرد
تا من دوباره طعم آغوش گرم پدر را بچشم؟!
نمیدانم تاکی باید دستهای خسته ام
برگهای خفته بر مزار پدر را کنار بزند؟!
نمیدانم تا کی باید اشکهای گرمم
سنگ مزار عزیزترینم را بشوید؟!
فقط میدانم که سخت دلشکسته ام.....
و از این همه پائیز بی بهار خسته ام....
وتو ای خوب ! ای مهربان ! ای پدر!
توکه همراه با رقص برگهای زرد پائیز
شادمان و سبکبار به آسمانها پرکشیدی
هیچ میدانی که تمام فصل های زندگی دخترت
با رفتن تو، در خزان خلاصه شده است ؟!
نقل قول
