فصل دوم : ائمه(علیهم السلام) شاعرانی بلیغ
گفتیم که شعر یک ابزار تبلیغاتی در عصرهای مختلف محسوب می شده است و از آن جایی که منبع و موطن آن قلب شاعر است و ارتباط مستقیمی با عواطف و احساسات دارد به راحتی می تواند عواطف و احساسات مخاطب را تحت تأثیر قرار داده و بر روی آن اثر بگذارد از این منظر شعر قدمت تأثیرگذاری فوق العاده ای دارد .
اشعار ائمه (علیهم السلام) حاوی مضامین و مفاهیم مختلفی است از جمله : حکمت ، موعظه ، نصیحت ، دعوت به فضائل و ارزش های اخلاقی و مدح پدرانشان و رثاء ایشان و از همه مهمتر دفاع از حق خودشان و معرفی خودشان به عنوان امام برحق و جانشین پیامبر (علیهم السلام) و اثبات حقانیتشان و دعوت کردن مردم برای انتخاب راه حق ؛ راهی که آنها را به کمال برساند .
از آن جمله شعر امام علی (علیه السلام) در رثای همسرش حضرت زهرا (سلام الله علیها) است که می فرماید(33) :
نفسی علی زفراتِها محبوســةٌ
ياليتها خرجتُ مع الزفـراتِ
لا خيرَ بعدَک فی الحياة و إنّما
ابکی مخافةَ أن تطولَ حياتـی
ترجمه:جان و روح من را غم و اندوه فرا گرفته است و ای کاش از این درد و غم رها می شدم .
بعد از تو هیچ خیر و خوبی برای من وجود نداردو از ترس اینکه زندگی من بعد از تو به درازا بکشد می گریم.
امام (علیه السلام) در این شعر از حزن و ناراحتی شدید خود در از دست دادن همسرش سخن می گوید و از زندگی بعد از شهادت حضرت فاطمه (سلام الله علیها) نالان است .